- 27 Eylül 2010
- 1.778
- 2.232
- 683
- 46
- Konu Sahibi KurtlarlaKosanBilgeKadin
- #61
Hüzünlendin çünkü rutinini arıyorsun..onu deği..i o varken yaptıklarını..evini ..evlenirken kurdugun hayallerini..hepsi bu.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Bende esimle bosanma asamasına geldim bi dönem (tamamen ailesi yüzünden kendi aramızda bi sebep yoktu) bi sinirle anlaşmalı boşanma istedim. Esim kabul etmedi. dava cekismeye döndü. O süreçte biz barıştık. Ama esimle ayrıyken hep sizin gibi hüzünlenirdim. Benden başkasıyla hayatına devam edicek mutlu olacak olması canımı yakardı. Hep dua ederdim onun sevgisini benden almadan ona yeni bi yol nasip etme bana o acıyı yasatma diye. Ama herseyin bi süresi varmıs ben bi süre sonra kabullenme asamasına gectim. 6 ay ayrı kaldık bu arada. Son zamanlar kendi hayatıma odaklanmya basladım avukatım aramasa o konuyla ilgilenmiyodum bile. Esim barısmak icin adım atmasaydı asla adım atmazdım. Bu süreçte yaptıgım en doğru sey kendi hayatıma isime gücüme hedeflerime odaklanmak oldu. Lütfen sizde bunu deneyin ve kesinlikle destek alın. Hakkınızda hayırlısı olsun Rabbim karsınıza iyi insanlar cıkarsın ki bugünleri hatırlamayın bile.Psikolojik tedavi görüyor musunuz? Acaba geçmişinizde sevgiyi yaşamadınız da bu nedenle mi bu kadar bağlandınız?
Evet doğru bir tespit. Kendime üzülüyorum çünkü bunu hak etmedim. Ve adalet arayışım var. Çünkü çok ciddi travmalarım var. Nasıl onları iyileştireceğim hiç bilmiyorum.Hüzünlendin çünkü rutinini arıyorsun..onu deği..i o varken yaptıklarını..evini ..evlenirken kurdugun hayallerini..hepsi bu.
Zamanla..hepsi geçecek..Evet doğru bir tespit. Kendime üzülüyorum çünkü bunu hak etmedim. Ve adalet arayışım var. Çünkü çok ciddi travmalarım var. Nasıl onları iyileştireceğim hiç bilmiyorum.
Sizin için çok sevindim.Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Bende esimle bosanma asamasına geldim bi dönem (tamamen ailesi yüzünden kendi aramızda bi sebep yoktu) bi sinirle anlaşmalı boşanma istedim. Esim kabul etmedi. dava cekismeye döndü. O süreçte biz barıştık. Ama esimle ayrıyken hep sizin gibi hüzünlenirdim. Benden başkasıyla hayatına devam edicek mutlu olacak olması canımı yakardı. Hep dua ederdim onun sevgisini benden almadan ona yeni bi yol nasip etme bana o acıyı yasatma diye. Ama herseyin bi süresi varmıs ben bi süre sonra kabullenme asamasına gectim. 6 ay ayrı kaldık bu arada. Son zamanlar kendi hayatıma odaklanmya basladım avukatım aramasa o konuyla ilgilenmiyodum bile. Esim barısmak icin adım atmasaydı asla adım atmazdım. Bu süreçte yaptıgım en doğru sey kendi hayatıma isime gücüme hedeflerime odaklanmak oldu. Lütfen sizde bunu deneyin ve kesinlikle destek alın. Hakkınızda hayırlısı olsun Rabbim karsınıza iyi insanlar cıkarsın ki bugünleri hatırlamayın bile.
Eski eşim pişman olsun istiyorum ama dönmesi için değil. Kıymetimi anlaması için. İnşallah ileride bana yaptığı kötülükleri birebir yaşar ve ikinci evliliğinde benim çektiğim acıları, hayal kırıklıklarını, ihaneti, sadakatsizligi, aldatilmayi yaşar ve bana yaptıklarına bin pişman olur. Benim için keşke kıymetini bilseydim der onun için istiyorum. Çünkü eski eşim bana verdiği zararı ancak kendisi de yaşarsa anlayacak. İlahi adalet umarım tecelli eder.Siz eşiniz pişman olsun, kapımıza gelip yalvarsın, hayatımın anlamı senmişsin demesini, sürünmesini beklemişsiniz. Ama adamın böyle olmaması hayatına devam etmesi şu an ağır gelmiş. Bu sevgi değil esasen bu hırs. Pişman olsun, sürünsin isteği.
Adam öyle bir adam işte eskortla karısını aldatan, umursamaz bir adam. Hala daha farklı olabilirdi diyorsunuz. Hayır olmazdı. Belki sizden önce de kalbini kırdığı biri vardı, siz evlendiğinizde o da çok üzülmüştür, bende ılmayan ne vardı demiştir, biz niye mutlu olamadık demiştir. Ama adam aynı adam,
Bence size düzgün bir şekilde tazminat, nafaka vs veriyorsa anlaşmalı boşanın. Çekişmeli sürdürmek bu aşamada size cazip gelebilir ama yıllarca sizin de hayatınızın olmaması demek. Belki de bu bekleyiş ondandır. Boşanın bekar bir kadın olarak hayatınıza baştan başlayın
Çok haklısınız. Ama ben bu evlilikten öyle adaleti sağlamadan gitmeyeceğim. Bunu kendime yapamam.hayat böyle işlemiyor ki, olmaz olmaz. Buna bel bağlama yani, erkekler duggusız varlıklar çoğu zaman. Benim bir müvekkili 20 yıllık kocası eskortlarla aldatıp ailesinin sözüne boşandı. İki çocuğuna bile acımadı, tek evlerinin üzerine bir sürü kredi çekip evi de sattırdı. Gezip tozuyor, kadın iki çocuğuyla hayat mücadelesi veriyor.
Anlaşmalıyı şı yüzden önerdim, hayat hep böyle sürmez iki sene sonra birini seversin, resmiyette hala evli olduğun için problem oluyor. Hakkında hayırlı olsun, ilahi adalet, karma tecelli etsin diye bekleme çoğu zaman olmuyor.
Mesela bie duruşmasına girdiğim bir vesayet dosyasında da, adam karısını aldatmış, kadın kanserden vefat etmiş, aldattığı kadınla evlenmiş, çocuğa da bakmıyor, anneanne ve dede çocuğun velayeti için uğraşıyordu. Adamlar çocuklarına acımıyor, 10 yıl sonra Ayşe de me iyi kadındı kıymetini bilemedim dese ne demese ne.
Yaşım 38. Doğurganlık çok azaldı. Yeni biriyle nereden nasil tanışacağım ki? Sosyal medyadan tanışmaya güvenmiyorum. Belirsizlik korkusu da var evet. Gelecekten korkuyorum
O kadar doğru dava uzadıkça işler çıkmaza giriyor yeni bir hayata adım atamiyorsunuzBurada bir başka üyenin de yeni başlayan bir çekişmeli boşanma davası vardı. Bu davaya bağlılık eşe bağlılık bence aslında. Bakın siz yıllarca mücadele ederdim diyorsunuz. Eşinize karşı bir galibiyet almak, ona bir şeyleri ispat etmek gibi düşünceniz varmış. Kendisi sizin gündemimizden hiç düşmemiş. Dava aradaki bağ gibi.
Aslında anlaşmalı olarak hemen bitmesin sizin için en güzeli. Çünkü bu şekilde ne yaparsanız yapın tamamen hayatınızdan çıkarmanız zor olurdu.
Ne değişecek 5 yıl bekleyince ?Çok haklısınız. Ama ben bu evlilikten öyle adaleti sağlamadan gitmeyeceğim. Bunu kendime yapamam.
Evet erkekler bizden daha acımasız. Ama kadınlar olarak bizde daha inatçıyız. Bizde istesek inat eder sonuna kadar devam ederiz. Benim de zamanım gidecek ama ben buna razıyım. Bunu göze aldım. Pes etmeyeceğim. Ama tabi ki anlaşmak daha iyi olabilir ama şu anda karşı tarafta da böyle bir istek yok o yüzden bende de yok.
Eski eşimin hayatında biri kesin var, davanın bitmesini en az bir 5 yıl beklesin bakalım, beni yıllarca kandırıp aldatmak nasıl oluyormuş. Eski eşimin hayatındaki kadının bir suçu yok ama o da etkilenecek yapacak bir şey yok. Benim derdim kadınla değil benim hesabım eski eşimle o kadında etkilenecek ne yapayım. Eski eşim hem beni aldattı, anne olma şansımı elimden aldı, bir de üstüne dilekçelerde iftiralar atıp hırsız, dolandırıcı, potansiyel katil dedi.Hayatta her şeyin bir bedeli var. Hep bana derdi yetişkin biri sorumluluk alır diye. Kendisi de yaptığı kötülüklerin sorumluluklarını alsın bakalım.
Sizin dediğiniz hak eden kişiye yapılır. Karşındaki seni aldatmadan gelip evliliği bitirmek isteseydi yapılırdı. Bana bu kadar kalleşlik yapan birinin ekmeğine yağ sürmeyeceğim. Zaman kaygım yok. Belki ileride bir daha evlenmeyeceğim o yüzden kafam rahat gerekirse 10 yıl uzasın, hiç sorun yok. Adaleti sağlamadan gidersem kendimi hiç affetmem. Zaten cehenneme gittim, çok acı çektim ama çok güçlendim demir leydi gibiyim, o yüzden cehennemde biraz daha kalmak çok bir fark yaratmaz artık.
İyileşmeyi unutmayı yeni bir hayata adım atmayı istemiyor musunuz ?Evet doğru bir tespit. Kendime üzülüyorum çünkü bunu hak etmedim. Ve adalet arayışım var. Çünkü çok ciddi travmalarım var. Nasıl onları iyileştireceğim hiç bilmiyorum.
Hissettikleriniz çok normal. İnsan(özellikle de kadınlar) bir süre kimseyle olamam sanıyor ama emin olun hepsi geçiyor. Önemli olan tek şey şu. Bu süreçte içinizdeki öfkeyi ona kusmadıysanız içinizde bir şeyler kalır ve hazmedemezsiniz. Bu duygu da aklınıza sürekli geldiği için acaba mı duygusu oluşturur. Zamana bırakın. İçinizde bi öfke varsa ve karşı tarafla iletişime geçemiyosanız gidin ve bi denize karşı ya da sesli söyleyebileceğiniz herhangi bir yerde söyleyin. Kendi sesinizi duyun ki yüzleşin.Herkese Merhaba,
Sizinle bir derdimi paylaşmam lazım. Ben çekişmeli boşanma aşamasındayım. Eski eşim beni eskort kadınlarla aldattı, üstüne bana iftiralar atarak çekişmeli boşanma davası açtı. Sonra bende çekişmeli boşanma davası açtım. 2024 yazından beri ayrıyız. İlk duruşma olmasına az bir zaman kalmışken eski eşimin avukatı anlaşmalı boşanmak için avukatıma ulaştı. Bizde şartlarımızı söyledik şimdi karşı taraftan haber bekliyoruz.
Ben anlaşmalı boşanmak için geldiklerini duyunca önce şok oldum, sonra da içimi derin bir hüzün kapladı. O gün ağladım. O günden beri de hüzün doluyum.1 buçuk yıldır kendimle uğraşıyorum. İyi olmak için sürekli çabalıyorum. Eski eşimi çok ama çok seviyordum. Eski eşime çok aşıktım. Eski eşime duygularımı bitirmek için kendimle sürekli mücadele ettim. Hayatımdaki en büyük çabayı eski eşime olan duygularımı bitirmek için verdim. Ne kitaplar okudum, ne tavsiyeler aldım. Ama anlaşma haberini duyunca çok kötü oldum.
Eski eşimi artık sevmiyorum sanıyordum ama aklıma onunla hep mutlu günlerimiz geldi. Hep bu evlilik niye böyle oldu, niye mutlu devam etmedi, niye ömür boyu sürmedi diye geldi. Belki de hayatında biri var. O yüzden yıllarca beklemek istemiyor. Bunu düşününce bile kötü hissediyorum.
Halbuki davayı devam ettirmekte sıkıntı yaşamıyorum. Gerekirse yıllarca gözümü kırpmadan mücadele ederim. Şimdi acaba içten içe pişman olup gelir diye umudum mu vardı diye düşünüyorum. Ama umudum yoktu, umudumu da bitirmiştim.
Başka bir kadınla yeni bir hayat kuracak olması çok canımı yakıyor. Çocuğumuz olmadı, ben çok istedim o istemedi. Belki başkasından hemen çocuğu olacak. Bu da çok canımı yakıyor. Onun başka bir kadınla evlilik yaşadığını, çocuğu olduğunu düşününce çok hüzünleniyorum.
Sanırım ben anlaşmalı boşanmak istemiyordum, çekişmeli de olsa dava sürdükçe bir umudum olacak diye düşünüyordum. Bir gün kadrimi kıymetimi anlar diye düşünüyordum. Veya şu an son acı gerçekle yüzleştim. O da şu: Biriyle çekişmeli dava sürecine devam etmeniz için bir negatifte olsa bir duygunuzun olması lazım. Eski eşimde bana yönelik hiçbir duygu kalmamış ki bir an önce kurtulmak istiyor. Sanırım eski eşimin benden tamamen gittiğini idrak etmek beni çok kötü yaptı. Mantıklı olarak bu cevabı buldum.
Ben bu işin içinden çıkamıyorum. Bu arada tekrar eski eşimle olmayacağının farkındayım. Eski eşimi artık sevmiyorum, istemiyorum sanıyordum, hala öyle sanıyorum öyleyse neden içimde derin bir hüzün var? Halbuki karşı taraftan anlaşmalı boşanma talebi gelene kadar gayet iyiydim şimdi niye böyle hüzün doluyum? Bu hüzün nereden çıktı?
Sizden fikir istiyorum.
Okuduğunuz ve yorum yaptığınız için teşekkür ederim.![]()
Dediğiniz gibi umudunuz varmış.Şimdi o da bitmiş.Gerçeklerle yüzleştiğinizde sanırım daha kolay atlatıcaksınızHerkese Merhaba,
Sizinle bir derdimi paylaşmam lazım. Ben çekişmeli boşanma aşamasındayım. Eski eşim beni eskort kadınlarla aldattı, üstüne bana iftiralar atarak çekişmeli boşanma davası açtı. Sonra bende çekişmeli boşanma davası açtım. 2024 yazından beri ayrıyız. İlk duruşma olmasına az bir zaman kalmışken eski eşimin avukatı anlaşmalı boşanmak için avukatıma ulaştı. Bizde şartlarımızı söyledik şimdi karşı taraftan haber bekliyoruz.
Ben anlaşmalı boşanmak için geldiklerini duyunca önce şok oldum, sonra da içimi derin bir hüzün kapladı. O gün ağladım. O günden beri de hüzün doluyum.1 buçuk yıldır kendimle uğraşıyorum. İyi olmak için sürekli çabalıyorum. Eski eşimi çok ama çok seviyordum. Eski eşime çok aşıktım. Eski eşime duygularımı bitirmek için kendimle sürekli mücadele ettim. Hayatımdaki en büyük çabayı eski eşime olan duygularımı bitirmek için verdim. Ne kitaplar okudum, ne tavsiyeler aldım. Ama anlaşma haberini duyunca çok kötü oldum.
Eski eşimi artık sevmiyorum sanıyordum ama aklıma onunla hep mutlu günlerimiz geldi. Hep bu evlilik niye böyle oldu, niye mutlu devam etmedi, niye ömür boyu sürmedi diye geldi. Belki de hayatında biri var. O yüzden yıllarca beklemek istemiyor. Bunu düşününce bile kötü hissediyorum.
Halbuki davayı devam ettirmekte sıkıntı yaşamıyorum. Gerekirse yıllarca gözümü kırpmadan mücadele ederim. Şimdi acaba içten içe pişman olup gelir diye umudum mu vardı diye düşünüyorum. Ama umudum yoktu, umudumu da bitirmiştim.
Başka bir kadınla yeni bir hayat kuracak olması çok canımı yakıyor. Çocuğumuz olmadı, ben çok istedim o istemedi. Belki başkasından hemen çocuğu olacak. Bu da çok canımı yakıyor. Onun başka bir kadınla evlilik yaşadığını, çocuğu olduğunu düşününce çok hüzünleniyorum.
Sanırım ben anlaşmalı boşanmak istemiyordum, çekişmeli de olsa dava sürdükçe bir umudum olacak diye düşünüyordum. Bir gün kadrimi kıymetimi anlar diye düşünüyordum. Veya şu an son acı gerçekle yüzleştim. O da şu: Biriyle çekişmeli dava sürecine devam etmeniz için bir negatifte olsa bir duygunuzun olması lazım. Eski eşimde bana yönelik hiçbir duygu kalmamış ki bir an önce kurtulmak istiyor. Sanırım eski eşimin benden tamamen gittiğini idrak etmek beni çok kötü yaptı. Mantıklı olarak bu cevabı buldum.
Ben bu işin içinden çıkamıyorum. Bu arada tekrar eski eşimle olmayacağının farkındayım. Eski eşimi artık sevmiyorum, istemiyorum sanıyordum, hala öyle sanıyorum öyleyse neden içimde derin bir hüzün var? Halbuki karşı taraftan anlaşmalı boşanma talebi gelene kadar gayet iyiydim şimdi niye böyle hüzün doluyum? Bu hüzün nereden çıktı?
Sizden fikir istiyorum.
Okuduğunuz ve yorum yaptığınız için teşekkür ederim.![]()
Daha önce de yazmıştım konunuza, tekrar yazma isteği duydum. Çok benzer durumdayız çekişmeli boşanma davasında. Daha dün, cevap dilekçesi yazarken yeni bir aldatma şüphesi buldum, adam bana hiç sevgi vermemiş ki, hakkım olanı vermemiş, manipüle etmiş, başkasıyla olmayı düşünebilmiş.. Her gün ağlıyorum hala, onun tam hız işine gücüne hayatıma devam etmesi çok incitiyor beni. Benim 2 de çocuğum var onlarla ilgilenmek zorundayım ve kendi hayatıma bakamıyorum tabii ki bu daha da incitici. Onun bekar tam gaz hayatını görünce çok daha fazla haksızlığa uğradığımı görüyorum.Sizin için çok sevindim.
Bana kimse acımadı. Üstüne yıllarımı alıp bir de aldatıp iftiralarla boşanma davası açıldı. O yüzden bu saatten sonra hakkımı almadan bu evlilik bitmeyecek. Kendime yemin ettim. Öyle ermiş gibi affedip gidemem. Yapamıyorum. Adaleti sağlayıp öyle gideceğim. Çok ciddi travmalarım var. Duygusal olarak iyiyim. Ama hemen boşansam bile bir ilişkiye hazır olmak için çok zamana ihtiyacım var. Eski eşimin bana verdiği zararı hayatımda hiç kimse vermedi. O yüzden adalet arayışım var. Bir özür bile dilemedi. Bende hem ona hem ailesine tüm haklarımı haram ettim. İnşallah ilahi adalet onun için tecelli eder.
Sizin adınıza mutlu oldum. Bir evlilikte erkek daha verici olacak ve daha çok sevecek. Yoksa olmuyor. Bunu deneyimledim. Ben çok sevdim ben çok verici oldum, olmadı haliyle.
Şanslı mıyım?Bence çok şanslısınız ki adam boşanmak istiyor. Benim de başıma sizin başınıza gelen şeylere benzer şeyler geldi. Benim kocam takıntılı boşanmıyor. Keşke benimki de yaptığı adilik nedeniyle yüzü kızarıp boşanabilseydi. Çünkü onu sevmeyen bir kadınla evli şu an. Ondan nefret ediyorum.
Atlatıyorum ilk günler gibi değilim ama öfkem dinmiyor. İnanılmaz öfkem var ilk duruşmaya az kaldı. Onu ve ailesini göreceğim tanık duruşması. Sinirime nasıl hakim olacağım onu bilmiyorum.Dediğiniz gibi umudunuz varmış.Şimdi o da bitmiş.Gerçeklerle yüzleştiğinizde sanırım daha kolay atlatıcaksınız