Neden sağlıkla sınanıyor olabilirim

Üniversite zamanı benim de öyle geçti. Arkadaşlarım tatil plani yapardı yaz için ben ameliyat planı sonra başka bir şey çıktı. Simdi başka şeyler var. Yani ben de sinandigim konunun sağlık olduğunu düşünürdüm. Ama herkes elbet sağlık sorunu yaşıyor. Kim hayatına hiç bir sağlık sorunu yasamadan devam ediyor ki.

Geçen yıl çene ağrım sebebiyle gitmediğim kbb, diş doktoru kalmadı. En sonunda dermatologa gitmeye karar verdim. Ve bingo. Çenem ağrıyor sandığım şey ağız içinde olusan bir sorundan dolayiymis. Dıştan bir şey gorunmedigi için anlayamamışlar.

Senin cilt sorununu anlayabiliyorum cok acı verici ve moral bozucu. Ama lütfen moralini bozma. Psikoloji cok önemli. Psikoloğa gidersen eminim faydasını görürsün. Allah daha beterinden korusun.

WOMAN .!.:

Bu saglikla sinanmak degil bana gore, halinize sukredin

Genişletmek için tıkla...

Herkesin derdi kendine büyüktür hanımefendi.
Her hastalık zordur.Özellikle teşhisi konulamamış kronik ve ruhsal rahatsızlıklar.Hastalık yatıştırmaya gerek yok.

ozgenur16 .!.:

Herkesin derdi kendine büyüktür hanımefendi.
Her hastalık zordur.Özellikle teşhisi konulamamış kronik ve ruhsal rahatsızlıklar.Hastalık yatıştırmaya gerek yok.

Genişletmek için tıkla...

Tebrikler 1 ay onceki mevzuda bana agzimin payini verdiniz

Diger mesajlarimda da yazdim, konu sahibi hayata bakis acisini degistirsin diye yazdim

Panikli biri .!.:

Gerçekten herkesin yaşadığı kendine zor bende bir bucuk yıldır anksiyete yaşıyorum şuan eve kapanmış dışarı çıkamayacak durumdayım herkes birşeyim yok abartiyorum sanıyor ama ne yaşadığımı Rabbim ve ben biliyorum. Bence geçmişte yaşadığınız sağlık sorunundan dolayı sizdede anksiyete başlamış olabilir, benimde basim dönüyormuş gibi düşüp bayilacakmisim gibi oluyor mesela ama hiç bişey bulamadılar hepsi anksiyeteden. Dilerseniz bir psikiyatri yada psikologla gorusebilirsiniz. Çok dua edin. Rabbim acil şifalar versin inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Bende kapandım 1 yıl sonra ilaçlar etkisini gösterdi dışarı attım kendimi baktım ilaçlar kilo yapıyor bıraktım birini attan indim eşeğe bindim gene ama işe girdim elimden gelen herşeyi yapmak istiyorum.Benim babam kanser hastası annem sinir hastası onlara üzülmekten anksiyete panik atak gelişti.Türkiye psikiyatri alanında maalesef doğru düzgün bir yol katetmiş değil.Hafif vakalar düzeliyor ama ağır vakalarda en ufak bi değişiklik yok.

WOMAN .!.:

Tebrikler 1 ay onceki mevzuda bana agzimin payini verdiniz

Diger mesajlarimda da yazdim, konu sahibi hayata bakis acisini degistirsin diye yazdim

Genişletmek için tıkla...

İlaç bırakma aşamasında olduğum için topic geziyorum.Tesadüfen gördüm yorumunuzu kırdıysam kusura bakmayın.

MissCherryBlossom .!.:

Tabi ki öyle ablacım, o yüzden kendi başa çıkamıyorsa konu sahibesi bir doktoru görsün demek isterim, umarım kendimi yanlış bir şekilde ifade etmemişimdir önceki mesajımda. Panik, anksiyete, depresyon vb tipi hastalıklarla bu topikte de görüldüğü gibi başa çıkması çok zor, tedaviyle bile bazen yıllarca cebelleşenler var. bende bu tip bir hastalık yok, olsaydı ne yapardım hiç bilmiyorum çünkü sağlıklıyken bir hayat bazen çok zor Umarım cebelleşen herkes tez zamanda şifa bulur.

Genişletmek için tıkla...

Amin kuzum.Eskiden annem rahatsızken bana numara ve abartı gibi gelirdi.Ama ben üç yıldır çekiyorum.Ve inan bana sayısız doktor gezen ben bu alanda gelişemediğimizi düşünüyorum.Tedavilerin hep ilaca dayalı olmasından dolayı ilaçlar bırakılınca hasta tekrar başa sarıyor.Gittiğim psikoterapistin söylediklerini ben zaten biliyorum.Umudum kalmadı ama Allah büyüktür.Mücadeleye devam

konu sahibi şikayetleriniz tiroit problemini aklıma getirdi. Bende troit iltihabı yaşamıştım müthiş kulak diş çene ağrısı yapıyor. Dahiliye gördü mü sizi? Bir de kulakla ilgili problemler duymak istemediğiniz şeylerin habercisi olabilir psikolojik olarak.Yani evde sürekli bağıran anne baba eş çocuk varsa duymak istemediğiniz şeyler duymak zorunda kaldınızmı bu sorular belki yardımcı olabilir size

Yaşadığınız sorunları anlamlandırmak istemenizi anlıyorum ama ne yazık ki hastalıkla sınanıyor olmanızın tek nedeni insan olmanız ve insanların hastalanabilir olması. Başka hiçbir neden yok. Bunu kabullenmedikçe çok zorlanırsınız. Hastalığınızla ilgili doğru bilgiyi yalnızca tıp hekimlerinden alabilirsiniz, ihmal etmeyin. Tanı konamadı diye hastalık yok denmez.

Anlamlandırma ihtiyacınızı "hastalıkla sınanma nedenim şu" diyince karşılayamazsınız. Hastayım ve hasta olmamın bir anlamı yok ama ben hastalığımla birlikte var olacağım ve hayatıma anlam katacağım diyerek durumu anlamlandırabilirsiniz.

Ek olarak okuduğunuz kitap size cevap sunuyor gibi hissettirip iyi gelmiş olabilir ama okuduğunuz şeyler yalan, en hafif tabiriyle bir şarlatanın kitabını okuyorsunuz. Bahsettiğiniz kadın 16 yaşında hamile kalıp çocuğunu evlatlık veren, liseyi bile bitirmemiş biri. Yazdığı şeylerin psikoloji ile ilgisi yok, sahte ve kanıtlanmamış uydurmalar hepsi. Bunlara inanarak elinizdeki sağlıktan da olursunuz.

Hastalık diye bir şey vardır. Tıp da psikoloji de bunu söyler. Bence gerçek bir psikologdan terapi almak size iyi gelebilir. Hastalıklar stresten etkileniyor, hastalıklara odaklandıkça daha hasta olmuyoruz ama daha hasta hissediyoruz. Psikolojik yardım almak hastalığı yok etmez ama hastalığın verdiği rahatsızlıkla baş etmeyi sağlar. Sizin asıl sorununuz da hastalığın verdiği rahatsızlıkla baş edememek, kabullenememek. Maneviyat iyi geliyorsa dine, ibadete yönelin, bilinçli farkındalık egzersizlerine, yogaya yönelin (şarlatanlara değil) ama bunları yaparken modern tıbbı, modern psikoloji bilimini kenara atmayın. Şarlatanlara bir umut diye sarılmayın, onlar umut tacirleri.

ozgenur16 .!.:

Bende kapandım 1 yıl sonra ilaçlar etkisini gösterdi dışarı attım kendimi baktım ilaçlar kilo yapıyor bıraktım birini attan indim eşeğe bindim gene ama işe girdim elimden gelen herşeyi yapmak istiyorum.Benim babam kanser hastası annem sinir hastası onlara üzülmekten anksiyete panik atak gelişti.Türkiye psikiyatri alanında maalesef doğru düzgün bir yol katetmiş değil.Hafif vakalar düzeliyor ama ağır vakalarda en ufak bi değişiklik yok.

Genişletmek için tıkla...

Annenize ve babanıza Allah acil şifalar versin inşallah. Çok haklısınız gercektenn bet bir tedavi yok. Siz suan nasilsiniz

Papatya129 .!.:

Herkese merhaba.
Bundan yaklaşık 5-6 yıl önce ben bir cilt hastalığına yakalandım. Çok küçüktüm üniversitenin ilk senesiydi ve o yaşta hastanelerde sürünmek, özellikle üniversite hastanelerine gidip gelmek, ilaçların işe yaramaması ile çöken psikolojim vs. Derken sonrasında bütün hayatımı değiştirdim. Maneviyata yöneldim, beslenme düzenimi komple değiştirdim, alternatif tıpla tanıştım. Hastalığım hangisinden dolayı bilmiyorum ama geçti.

Şimdi 24 yaşındayım. Şimdi de başka bir hastalık başladı, doktor tedavisi yok bunun yaşamaya alışacaksın dedi. Kulaklarımda sebebi bulunamayan bir ağrı, basınç, çınlama. Yine başa dönmüş gibi hissediyorum. O kötü günlere dönmüş gibi. Teşhis yok tedavi yok. Ben yine en dipte çukurda bir psikoloji içindeyim.

Neden diyorum Allahım. Ben zaten sağlığımla sınanmıştım. Şimdi neden tekrar? Çevreme bakıyorum, benim yaşımda olup böyle sağlık korkusu yaşayan kimse yok. Arkadaşlarım ya kariyer telaşında, ya evlilik nişan :)
Bense oturdum bugün bütün gün şunu düşündüm: Neden? Bir şeyi görmem gerekiyor da göremiyor muyum acaba. Ne yapsam iyileşirim? Ben kendi kendimi mi hasta ediyorum acaba düşüncelerimle. Sizce böyle bir şey mümkün mü?

Artık tıptan o kadar ümidi kestim ki psikolojik yönünü araştırmaya başladım. Bir kitap buldum hastalıkların zihinsel nedenleri diye, Louise Hay yazarı. Hastalık diye bir şey olmadığını ve bizim kendimizi hasta ettiğimizi söylemiş. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?

Genişletmek için tıkla...

Allah Ya Şafi adıyla tez vakitte şifa versin umarım. Kitaptan bahsettiğiniz için söylüyorum sizin söylediğiniz gibi birkaç yazar var hastalıkların psikolojik olduğunu egzama ayrılık, bel fıtığı yas gibi. Bunlar doğru mu tam olarak bilmiyorum ama düşününce bendeki hastalıkta böyle bir süreçten sonra gerçekleşmiş yeni farkettim. Bir araştırın isterseniz belki bir çözüm olur.

hazal94 .!.:

Allah Ya Şafi adıyla tez vakitte şifa versin umarım. Kitaptan bahsettiğiniz için söylüyorum sizin söylediğiniz gibi birkaç yazar var hastalıkların psikolojik olduğunu egzama ayrılık, bel fıtığı yas gibi. Bunlar doğru mu tam olarak bilmiyorum ama düşününce bendeki hastalıkta böyle bir süreçten sonra gerçekleşmiş yeni farkettim. Bir araştırın isterseniz belki bir çözüm olur.

Genişletmek için tıkla...

Hastalıklar (özellikle mide ve cilt hastalıkları) stresle çok ilişkililer çünkü stres vücudumuzda fiziksel olarak var olan bir şey. Kaslarımız geriliyor, enzimler, hormonlar artıp azalıyor, daha bir sürü şey. Vücut fiziksel stresle (örn. bir aslandan kaçmak) psikolojik stresi birbirinden ayırt etmiyor, aynı tepki veriyor. Uzun süren stres cidden zarar verici oluyor ama bu her şey psikolojik, hiçbir fiziksel neden yok demek değil. Zaten kitap stresin etkisinden falan bahsetmiyor, bildiğin şarlatanlık kitabın yaptığı zaten yazarı eğitimli biri de değil lise terk bir kadın, içimizde dert tutmak bel fıtığı yapar, ağlamak miyop yapar tarzı modern tıbbi inkar eden uydurma şeyler, bunlara inanmak elinizdeki sağlıktan da eder. Stressiz günler diliyorum, geçmiş olsun.

Merhabalar nasıl oldunuz

Benim de gözlerimde çok ağrı basınç oluyordu sanki damarlarım ağrıyormuş gibi diye tarif ediyordum doktorda damar ağrımaz diye gülüyordu sebebini de bulamadılar bişey yok diye gönderiyorlar. zamanla hafifledi ama hala gözüme hafif dokunsam da o ağrı var .
Hep hastalıklarım bu yönde oldu hep tanı konulmayan belki ufak rahatsızlıklar ama sinirimi bozuyordu nasıl bunun bir ilacı yok diye. Bir de her şeyi psikolojik diye bağlıyorlar. Doğru mu yoksa bulunmayan her şey psikolojiden mi kaynaklı emin değilim zamanla alışılıyor ya da iyileşiyor .
Sürekli hastalık düşünüp sürekli yorgunum diye geleceği düşünüp bunu nasıl yapıcam nasıl işte çalışıcam nasıl bebek bakıcam demek de yoruyor cidden akışına bırakmak lazım tüm gün hastalık üzerinde kafa yorduğum günler oldu bu insanı daha çok yoruyor.

Papatya129 .!.:

Herkese merhaba.
Bundan yaklaşık 5-6 yıl önce ben bir cilt hastalığına yakalandım. Çok küçüktüm üniversitenin ilk senesiydi ve o yaşta hastanelerde sürünmek, özellikle üniversite hastanelerine gidip gelmek, ilaçların işe yaramaması ile çöken psikolojim vs. Derken sonrasında bütün hayatımı değiştirdim. Maneviyata yöneldim, beslenme düzenimi komple değiştirdim, alternatif tıpla tanıştım. Hastalığım hangisinden dolayı bilmiyorum ama geçti.

Şimdi 24 yaşındayım. Şimdi de başka bir hastalık başladı, doktor tedavisi yok bunun yaşamaya alışacaksın dedi. Kulaklarımda sebebi bulunamayan bir ağrı, basınç, çınlama. Yine başa dönmüş gibi hissediyorum. O kötü günlere dönmüş gibi. Teşhis yok tedavi yok. Ben yine en dipte çukurda bir psikoloji içindeyim.

Neden diyorum Allahım. Ben zaten sağlığımla sınanmıştım. Şimdi neden tekrar? Çevreme bakıyorum, benim yaşımda olup böyle sağlık korkusu yaşayan kimse yok. Arkadaşlarım ya kariyer telaşında, ya evlilik nişan :)
Bense oturdum bugün bütün gün şunu düşündüm: Neden? Bir şeyi görmem gerekiyor da göremiyor muyum acaba. Ne yapsam iyileşirim? Ben kendi kendimi mi hasta ediyorum acaba düşüncelerimle. Sizce böyle bir şey mümkün mü?

Artık tıptan o kadar ümidi kestim ki psikolojik yönünü araştırmaya başladım. Bir kitap buldum hastalıkların zihinsel nedenleri diye, Louise Hay yazarı. Hastalık diye bir şey olmadığını ve bizim kendimizi hasta ettiğimizi söylemiş. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?

Genişletmek için tıkla...

Hangi ildesin? Istanbul ise seni bir doktora yonlendirecegim

tuttioz .!.:

Hastalıkla sınanmanın böyle bir şey olduğunu sanmıyorum, Allah da sınamasın inşallah. Doğum yapmamın üzerinden geçen son 1 yılda doktor doktor gezdim, meme ultrasonlarından, beyin MRına, KKB den cildiyeye, bedenim eror veriyordu, psikoloji de bitiyor haliyle. Bu bir süreç hepsi o, Allah beterinden saklasın hepimizi.

Genişletmek için tıkla...

Yaşadığınız sıkıntı neydi acaba?

Pozitif bir uye .!.:

Ashab-ı Kehf'in isimlerini bir kağıda yazıp yastığınızin içine koyun şifa niyetine

Genişletmek için tıkla...

Islam inancina sahipseniz, boyle seyler yapmayin. Allah'tan medet umun, kullardan (ashab-i kehf) degil