Neden Sevgilim olamıyor, neden, neden :(((

sevilaylayyy

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Haziran 2013
32
16
Öncelikle tüm kadınlar kulübü üyelerinin bayramını kutlarım. Şu anda kendimi çok kötü hissediyorum ve sizinle dertleşmek eminim bana iyi gelecektir. Çok yalnız hissediyorum, bir yalnızlık girdabında boğuluyorum sanki. Arkadaş çevrem vardı ama herkes dört bir yana dağıldı, kimisi de evlendi hayat derdiyle, çocuğunun geleceğiyle uğraşıyor. Bir sevgilim olsa o da yok, çok istememe rağmen yok, olmuyor, olmuyor. Çirkin değilim ya da aşırı kilolu bir bayan da değilim, güzel giyinirim, bakımıma dikkat ederim.. Çok çekingen de olmamaya çalışırım. Ama yok, yok, yok... En son birinden hoşlandım, aslında hoşlanmanın ötesinde çok güçlü bir duygu hissettim, ümitlendim kendimi kaptırdım ama yok, 5 gündür mesajıma cevap yazmamasıyla tepetaklak çakıldım :KK43:( Ve yine depresyonun, üzüntünün kucağına düştüm.

Hiç sevgilisi olmamış bir bayan da değilim. İlk ciddi ilişkim 22 yaşındayken başladı ve 3 sene sürdü, evlenme yoluna girdiğimiz bu ilişki 25 yaşında bitti. Şiddete eğilimli biriydi, aynı zamanda benim üstümde baskı kurmaya çalışıyordu, giydiğim kıyafetlere falan karışıyordu. Gelecek için planlarım vardı, işyerim beni Avrupa'ya eğitime gönderecekti, buna şiddetle karşı çıktı.. Onun kafasında ben sadece bütün ev işlerini yapmalı, çalışsam bile daha fazla yükselme hayali kurmamalıydım, buna hakkım yoktu. Şiddet eğilimini de farkedince ilişkiye nokta koydum. Şu an 28 yaşındayım, 3 senedir güvenebileceğim, birbirimiz için karşılıklı sorumluluk hissedebileceğimiz, birlikte eğlenebileceğimiz, kafa yapımız uyan bir sevgili istedim, tek istediğim buydu, ama 3 koca sene boyunca olmadı :KK43:( Çok hüsranlar yaşadım, nasıl oluyordu biliyor musunuz, işte ilk 2 buluşma güzel geçiyordu, sonra devamı gelmiyordu, olay tavsıyordu. Ya da cinsel beklentileri olan tipler çıktı karşıma, açıkça söylemeseler de imalarından anlıyorsunuz, ben onlara o tür biri olmadığımı, seviyeli bir ilişki istediğimi belli edince anında toz oldular. Böyle böyle 3 sene geçti, umudumu kaybetmedim, elbette sağlıklı ilişki kurabileceğim biri çıkar dedim, olmadı. Bir arkadaşımdan ümitlendim, belki ilgisi var dedim, derdi sadece işini gördürmek için beni kullanmak çıktı :KK43:(

Tabi sosyal çevremi kaybetmemin de etkisi var, maalesef Ankara beni boğuyor, nefret etmeye başladım bu şehirden.. Ama herkesi arkadaşı mı tanıştırıyor birileriyle ? Otobüste, avm'de, ne bileyim en olmadık şekilde tanışıp güzel ilişkiler yaşayan yok mu, var. E benim neden olmuyor ? Ben nerde hata yapıyorum ? Erkekler güzellik istiyorsa, e çirkin de olmadığım söyleniyor, tek sorun sosyal çevremin olmayışı mı ? Spora yazıldım, hem yaza doğru forma girerim, hem de çevre olur birileriyle tanışırım diye.. Gelen kişi de çok ama yine olmadı, herkes sporunu yapıp çıkıyor, sohbet olayı yok :KK43:( En son yaşadığım hüsran da beni mahvetti. Napıcam, bu yalnızlık hissinden kurtulmak için napmalıyım, illa internetten erkek bulup tek gecelik seviyesiz ilişkiler mi yaşamak lazım? Bu devirde ciddi ilişki kurmak hayal mi oldu? Ben hayatı düzgün yaşamaya çalışan bir insanken neden sevilmiyorum ? Eski sevgilim şu an evlendi ve 4 çocuğu var, karısını da sık sık dövüyormuş, haberlerini alıyorum. Böyle karaktersiz bir erkek bile kendini seveni bulmuş...

Aslında üzülmemek istiyorum ama elimde değil. Neyse ki Ekim ayında Amerika'ya öğrenim görmeye gidiyorum, belki orada da sevgilim olamayacak ama en azından farklı ortam, farklı çevre bana iyi gelir diye düşünüyorum. Yeni arkadaşlar edinmeyi hayal ediyorum. ABD'ye gidene kadar dişimi sıkmaya, bu yalnızlık durumuma sabretmeye çalışıyorum ama mantığıyla değil duygularıyla yaşayan bir insan olduğum için depresyona girmemekten kaçamıyorum :KK43:((
 
Son düzenleme:
Yo, onda da problem yok ki.. Ölçüsüz ve abartılı hal ve hareketlerim yoktur, dikkat çekme kaygısıyla abartılı hareketlerde bulunmam, hanım hanımcık bir kızım. Nerde nasıl konuşulacağını da bilirim, öyle ki işyerinde yurtdışına falan sumum yapmaya hep beni gönderirler :KK43:( Yani bu konularda da sorunum yok.

Sadece şanssızım, bahtsızım, lanetliyim sanırım :KK43:(
 
İnşallah. Ben yine hüsran yaşamaktan o kadar korkuyorum ki sevgili bulmak konusunda Amerika'ya pek bel bağlamamaya çalışıyorum. Sadece güzel insanlarla tanışayım, arkadaşlarım olsun, şu bozkırın ortasında harcadığım zamanların acısı çıksın, tek düşüncem bu. Belki psikolojim düzelirse bu konuyu o kadar takmam.
 
Yo, onda da problem yok ki.. Ölçüsüz ve abartılı hal ve hareketlerim yoktur, dikkat çekme kaygısıyla abartılı hareketlerde bulunmam, hanım hanımcık bir kızım. Nerde nasıl konuşulacağını da bilirim, öyle ki işyerinde yurtdışına falan sumum yapmaya hep beni gönderirler :KK43:( Yani bu konularda da sorunum yok.

Sadece şanssızım, bahtsızım, lanetliyim sanırım :KK43:(

Kusura bakmada kacirdigin yerler olmali lanet,sans vs degil bu
Guzel,bakimli,hanim bi kizi 3 senedir herkes neden redetsin neden surekli kullanmak amacli insanlar olsun
???
Sunum yapmakla veya is yeriyle flort etmek aynı sey degil goremedigin yerler olmali
Simdi evliyim ama oncesindede tanistigim kimse beni redetmedi kimse 2 bulusmadan sonra sallamamazlik yapmadi
4 4 luk karakterim yok
Manken gibi degilim
Dikkat cekici degilim
Hanimkizda sayilmam
Ama kendime gore bir yapim tarzim ,karakterim var sadece ve gercek bilmem anlatabildim mi

Bence sen fazla hevesli yaklasiyor olabilirsin yada nebiliyim fark etmiyorsun biseyleri etsen zaten yapmassin belki sana normal geliyor ama karsi tarafi itecek bariz biseyler var
Ben cidden anlattigin "bende hic sorun yok"kismina inatla katilmiyorum kendi tecrubulerimden dolayi bunun adida lanet filan degil once kendine objektif olursan cikmazdan kurtulabilirsin
 
İşte ben de düşünüyorum ne var diye, gayet de objektif düşünüyorum, ama gerçekten bulamıyorum.. Aslında birkaç düşündüğüm şey var evet.

1) Suratsız olduğum yönünde bir eleştiri almıştım bir defasında annemden, bu huyumu elimden geldiğince düzelttim ama. "Smile is the best make up" bu sözü düstur edindim kendime, somurtmamaya özen gösteriyorum.

2) Ben sessiz, sakin, kendi halinde bir tipim. "Hanım hanımcık" denilen türden. Şimdi sözlüklerde şöyle popüler bir başlık var: "kızların efendi erkek yerine piç erkek tercihi." Bunun aynısı da erkeklerde var bence, onlarda da "hanım hanımcık kız yerine cilveli kız tercihi" şeklinde zuhur ediyor.

3) Ben fazla ilişki yaşamadım. Şu bir gerçek: fazla erkekle çıkan kadınlar, kadın-erkek ilişkilerinde çok tecrübeli oluyor, strateji-taktik herşeyden haberi oluyor. Para parayı çektiği gibi, sevgili de sevgiliyi çekiyor. Ama benim bu yaşıma kadar tek ciddi ilişkim oldu, dolayısıyla stratejilerden, bir erkeği elde etmek için yapılan oyunlardan bihaberim :KK43:

4) Fazlaca eğitimli olmak da erkeklerde aşağılık kompleksi yaratabiliyor. Kendimi övmek için söylemiyorum ama çok iyi bir üniversite bitirdim, master yaptım, doktora yapıyorum, 3 dili çok iyi konuşuyorum, bu yaşıma kadar yurtdışında 35 ülke gezdim. Ve bu niteliklerde erkek gerçekten çok değil. Dolayısıyla benim bu niteliklerim de karşı tarafı korkutuyor, yetemeyeceğini düşünüyor büyük ihtimalle.

Bir de şunu ekleyeyim, hep reddedilen biri de olmadım, yani benimle ilgilenenler oluyor, ama onlar da beni çekmiyor işte. Şunu söyleyeyim benim bir erkeğe ısınma eşiğim çok yüksek, kolay ısınamıyorum, ve ısınmam için bir sürü faktör var: dış görünüşü, sempatikliği, eğitimi gibi. En son bir mühendis bey benle evlenmek istedi, ama adam İngilizce bilmiyor, yurtdışını hiç görmemiş.. Mutlaka sorun olacaktı bu durum.. Belki çok gelenekçi olacak ama sevgilimin benden aşağı olmasını istemiyorum.

Mesela konumda hüsran yaşadığımı, çakıldığımı anlatmıştım. İşte o kişiden hoşlanma sebebim çok sempatik olması, çok güzel gülmesi, olgun olması (9 yaş büyük benden) yanında zekasıydı da, beş kitap yazmış, çeşitli gazetelerde röportaj vererek Türkiye analizi yapan bir adamdı, o zekası da çekmişti beni, "işte tam bana göre biri" demiştim, ama yine hüsran oldu :KK43:
 
Son düzenleme:
yine hüsran yasamayacagının garantisini kimse veremez sen ne kadar düzgün olursan ol karsına cıkan insanların da karakteri de cok önemli ve bunun sorumlusu sen degilsin..
unutma hayat süprizlerle dolu:KK39: umarım yakın zamanda kriterlerine uygun biri olur hayatında
olmasa da dediğin gibi güzel arkadaslıklar da hayatına güzellikler katacaktır..
İnşallah. Ben yine hüsran yaşamaktan o kadar korkuyorum ki sevgili bulmak konusunda Amerika'ya pek bel bağlamamaya çalışıyorum. Sadece güzel insanlarla tanışayım, arkadaşlarım olsun, şu bozkırın ortasında harcadığım zamanların acısı çıksın, tek düşüncem bu. Belki psikolojim düzelirse bu konuyu o kadar takmam.
 
Evli olankarın hepsi cok güzel manken gibi insanlar mı..değil tabiki..
Ne güzelliğe bakıyor ne cilveye,en odun arkadaslarım evlendi..
Bu işin sırrı var mı..oda yok.
Kısmet diyip kestirip atanlara kızardım ama gercekten kısmetin de varsa olur.yoksa ne kadar zorlasanda olmuyor.
Dua et sabret..
 
İşte ben de düşünüyorum ne var diye, gayet de objektif düşünüyorum, ama gerçekten bulamıyorum.. Aslında birkaç düşündüğüm şey var evet.

1) Suratsız olduğum yönünde bir eleştiri almıştım bir defasında annemden, bu huyumu elimden geldiğince düzelttim ama. "Smile is the best make up" bu sözü düstur edindim kendime, somurtmamaya özen gösteriyorum.

2) Ben sessiz, sakin, kendi halinde bir tipim. "Hanım hanımcık" denilen türden. Şimdi sözlüklerde şöyle popüler bir başlık var: "kızların efendi erkek yerine piç erkek tercihi." Bunun aynısı da erkeklerde var bence, onlarda da "hanım hanımcık kız yerine cilveli kız tercihi" şeklinde zuhur ediyor.

3) Ben fazla ilişki yaşamadım. Şu bir gerçek: fazla erkekle çıkan kadınlar, kadın-erkek ilişkilerinde çok tecrübeli oluyor, strateji-taktik herşeyden haberi oluyor. Para parayı çektiği gibi, sevgili de sevgiliyi çekiyor. Ama benim bu yaşıma kadar tek ciddi ilişkim oldu, dolayısıyla stratejilerden, bir erkeği elde etmek için yapılan oyunlardan bihaberim :KK43:

4) Fazlaca eğitimli olmak da erkeklerde aşağılık kompleksi yaratabiliyor. Kendimi övmek için söylemiyorum ama çok iyi bir üniversite bitirdim, master yaptım, doktora yapıyorum, 3 dili çok iyi konuşuyorum, bu yaşıma kadar yurtdışında 35 ülke gezdim. Ve bu niteliklerde erkek gerçekten çok değil. Dolayısıyla benim bu niteliklerim de karşı tarafı korkutuyor, yetemeyeceğini düşünüyor büyük ihtimalle.

Erkeklere gore fazla mukemmelim kafasinda takiliyorsan veya hissettiriyorsan kacmalari normal bende oyle olan bazi insanlardan uzak dururum illa kendini ovmesi gerekmiyor hissetmem yeterli
Benim esimde iyi biryerde bana nazaran ama hic hissettirmedi bana :KK66:

Ayrica erkeklerin hepsi cilveli seviyor diye birsey olamaz bu biraz avuntu bisey yok biz iyiyiz superiz ama erkekler kotu kiz seviyor gibi bisey :) bunda biraz kuyruk acisi var şayet ben boncuk dagitan işveli bir kiz olmadim hic bi eksisini gormedim

Oyun ve stratejiyle iliski olmaz ömür boyu oyun yapamazsin :) yapacagin sey kendin olmak ne fazlane eksik oylemis gibi gorunmekten iyidir

Bol sans
 
Aslında "ben fazla mükemmelim" diye hissettirmek amacım yok karşıdaki erkeğe, ama mesela oturuyoruz, sohbet ederken konu açılıyor, gittiğim bir ülkeyi anlatıyorum, ben anlattıkça kaptırırım. Bir bakıyorum karşımdaki erkeğin suratı düşmüş, ama ben hava atmak amacıyla anlatmamışım ki onu ?

Ya da yaşadığım başka bir olay, otobüste kimsenin anlaşamadığı Fransız bir turistle Fransızca konuşuyorum, yardım ediyorum. Sonra aramızda muhabbet gelişiyor. Sonra bir bakıyorum yanımdaki erkeğin surat gene düşmüş.. E ben hava atmak, "bak şakır şakır Fransızca konuşuyorum" demek için Fransızca konuşmadım ki orada, bir insana yardım ettim ?? Erkeklerde gerçekten çok aşağılık kompleksi var, yani bilemiyorum.
 
Aslında "ben fazla mükemmelim" diye hissettirmek amacım yok karşıdaki erkeğe, ama mesela oturuyoruz, sohbet ederken konu açılıyor, gittiğim bir ülkeyi anlatıyorum, ben anlattıkça kaptırırım. Bir bakıyorum karşımdaki erkeğin suratı düşmüş, ama ben hava atmak amacıyla anlatmamışım ki onu ?

Ya da yaşadığım başka bir olay, otobüste kimsenin anlaşamadığı Fransız bir turistle Fransızca konuşuyorum, yardım ediyorum. Sonra aramızda muhabbet gelişiyor. Sonra bir bakıyorum yanımdaki erkeğin surat gene düşmüş.. E ben hava atmak, "bak şakır şakır Fransızca konuşuyorum" demek için Fransızca konuşmadım ki orada, bir insana yardım ettim ?? Erkeklerde gerçekten çok aşağılık kompleksi var, yani bilemiyorum.

Iste demekki o kaptirmalar yanlis anlasiliyor olabilir :))
Birde yaninda bir erkek varken yardim amaciylada olsa baska bir erkekle muhavbeti gelistirmek hicbir erkek tarafindan hoş karsilanmaz fransizca bilmen degil yani mesele
 
Bozuldu diyince aklima o geldi kimse yabanci dil konustu diye yanindakine bozulmaz heralde neyse :KK70:

Tabi normalde öyle olması lazım ama erkekler bir garip olabiliyor, çok kolay aşağılık kompleksine kapılabiliyorlar, bilemiyorum.. Bir de ben turistle konuşurken bazı yolcular benden övgüyle bahsetti, ondan da rahatsız oldu sanırım :KK43:
 
İşte ben de düşünüyorum ne var diye, gayet de objektif düşünüyorum, ama gerçekten bulamıyorum.. Aslında birkaç düşündüğüm şey var evet.

1) Suratsız olduğum yönünde bir eleştiri almıştım bir defasında annemden, bu huyumu elimden geldiğince düzelttim ama. "Smile is the best make up" bu sözü düstur edindim kendime, somurtmamaya özen gösteriyorum.

2) Ben sessiz, sakin, kendi halinde bir tipim. "Hanım hanımcık" denilen türden. Şimdi sözlüklerde şöyle popüler bir başlık var: "kızların efendi erkek yerine piç erkek tercihi." Bunun aynısı da erkeklerde var bence, onlarda da "hanım hanımcık kız yerine cilveli kız tercihi" şeklinde zuhur ediyor.

3) Ben fazla ilişki yaşamadım. Şu bir gerçek: fazla erkekle çıkan kadınlar, kadın-erkek ilişkilerinde çok tecrübeli oluyor, strateji-taktik herşeyden haberi oluyor. Para parayı çektiği gibi, sevgili de sevgiliyi çekiyor. Ama benim bu yaşıma kadar tek ciddi ilişkim oldu, dolayısıyla stratejilerden, bir erkeği elde etmek için yapılan oyunlardan bihaberim :KK43:

4) Fazlaca eğitimli olmak da erkeklerde aşağılık kompleksi yaratabiliyor. Kendimi övmek için söylemiyorum ama çok iyi bir üniversite bitirdim, master yaptım, doktora yapıyorum, 3 dili çok iyi konuşuyorum, bu yaşıma kadar yurtdışında 35 ülke gezdim. Ve bu niteliklerde erkek gerçekten çok değil. Dolayısıyla benim bu niteliklerim de karşı tarafı korkutuyor, yetemeyeceğini düşünüyor büyük ihtimalle.

Bir de şunu ekleyeyim, hep reddedilen biri de olmadım, yani benimle ilgilenenler oluyor, ama onlar da beni çekmiyor işte. Şunu söyleyeyim benim bir erkeğe ısınma eşiğim çok yüksek, kolay ısınamıyorum, ve ısınmam için bir sürü faktör var: dış görünüşü, sempatikliği, eğitimi gibi. En son bir mühendis bey benle evlenmek istedi, ama adam İngilizce bilmiyor, yurtdışını hiç görmemiş.. Mutlaka sorun olacaktı bu durum.. Belki çok gelenekçi olacak ama sevgilimin benden aşağı olmasını istemiyorum.

Mesela konumda hüsran yaşadığımı, çakıldığımı anlatmıştım. İşte o kişiden hoşlanma sebebim çok sempatik olması, çok güzel gülmesi, olgun olması (9 yaş büyük benden) yanında zekasıydı da, beş kitap yazmış, çeşitli gazetelerde röportaj vererek Türkiye analizi yapan bir adamdı, o zekası da çekmişti beni, "işte tam bana göre biri" demiştim, ama yine hüsran oldu :KK43:

sizin iş olmaz sanki ya :/
patronunuz aynı konumdaki meslektaşlarınız ya da doktoradaki danışmanınız okuldaki bekar hocalar gibi kişileri bi değerlendirin bence
 
Aslında "ben fazla mükemmelim" diye hissettirmek amacım yok karşıdaki erkeğe, ama mesela oturuyoruz, sohbet ederken konu açılıyor, gittiğim bir ülkeyi anlatıyorum, ben anlattıkça kaptırırım. Bir bakıyorum karşımdaki erkeğin suratı düşmüş, ama ben hava atmak amacıyla anlatmamışım ki onu ?

Ya da yaşadığım başka bir olay, otobüste kimsenin anlaşamadığı Fransız bir turistle Fransızca konuşuyorum, yardım ediyorum. Sonra aramızda muhabbet gelişiyor. Sonra bir bakıyorum yanımdaki erkeğin surat gene düşmüş.. E ben hava atmak, "bak şakır şakır Fransızca konuşuyorum" demek için Fransızca konuşmadım ki orada, bir insana yardım ettim ?? Erkeklerde gerçekten çok aşağılık kompleksi var, yani bilemiyorum.
çok konusuyosunuz o zaman erkekler çene sevmez bu sizi itici yapıyor olabilir bir bayana her zaman sükut yakışır :KK66:
 
X