Buna sonsuz katılıyorum. Hiç öyle çabayla falan olmuyor gerçekten, olacağı varsa oluyor. Bir kişi kısmetindeyse şayet ya da onunla yaşayacağın, göreceğin şeyler varsa, çabalamadan da oluyor o. Ya da hiç çabalamam dediğin bir kişi için yine o kişi ile yaşayacağın göreceğin varsa o kişi için çabalamaya başlıyorsun bir anda. Bazen bize yazılan senaryoları oynayan aktör ve aktrisler gibi hissediyorum kendimi bu yüzden. Hayatta her şey ama her şey bizim kontrolümüz dışında ilerliyor gibi geliyor. Üzülmek, kızmak, kırılmak değiştirmiyor bunu. Ama işte naparsınız ki duygusal varlıklarız. Sevip, sevilmek istiyoruz.. hoş benim ikili ilişkilerim hep hüsran olmuştur bir şekilde. Sanırım bunlar bir mesaj bana diye de düşünmüşümdür çoğu zaman. Hakkımızda hayırlısı, ne diyelim.