- 6 Temmuz 2009
- 46
- 1
merhaba arkadaşlar
o kadar bunaldım o kadar bunaldım ki buraya yazmaktan başka çarem kalmadı.bir yıldır tanıdığım biriyle 2 ay önce nişanlandım. severek oldu nişanım. hatta ailem özellikle de babam istemedi ama ben isteyince zorla kabul etti. nişanlımada baştan söyledim babamın zor olacağını kabul etti birlikte olucaz beraber aşıcaz zorlukları dedi. babam istemediği için nişanlımla sık sık görüşmemi ya da bize gelip gitmesini pek isstemiyor. ona çok yansıtmıyordu ama evde bana ve anneme hissettriyordu.
nişanlımla aynı yerde çalışıyoruz ama ailesi başka şehirde. bu ağustosta askere gideceği için temmuz gibi geldi vedalaşmaya evde misafir ettik ağırladık ve yolladık. bir süre sonra sürpriz yapıp yine geldi benim de haberim yoktu öğrendiğimde çok sevindim ama babam bu defa tepki gösterdi sürekli sürekli bu ne olmaz böyleşey diye babamı ikna edemedik o yüzden dışaarda görüştük eve gelemedi. o gün çok kötü davrandı bana ilgilenmedi sürekli somurtttu durdu. gittikten bir hafta sonra askere gidecekti. o bir hafta boyunca hiç aramadı beni ben ararsam konuştu ama kontörüm yok dedi ve aramadı. askere teslim olduğu gün doğum günümdü yine aramadı ben aradım konuştuk ama doğum günümü kutlamadı ben özellikle hatırlattım üstünkörü kutlu olsun dedi.askerdede sık aramadı 2-3 kez.acemi birliğini 18 gün yaptı ve 18 günde 3 defa aradı. yemin törenine çağırdı tabi ben yine gidememedim babamdan dolayı çıktı çıktığı gün yine aramadı bende aramadım bekledim
aramadı ertesi gün evi aradım annesiyle konuştum sabah geldi uyuyor dedi uyanınca ben aratırım dedi. aradı konuştuk beni suçluyor hemde olur olmaz herşeyle. oysa ben ona anlattım benim isteyerek yaptığım bişey dedğil o benim babam elimden geleni yapıyorum ben senin için diye tamam diyor ben sana bişey demiyorum diyor ama bana o kadar uzak ve soğuk davranıyorki kendisi aramıyor ben ararsam da bazen açıyor telefonu bazende açmıyor.şaşırdım kaldım. açıkça sordum eğer istemiyorsan bitsin diyorsan bitsin diye onu da kabul etmiyor hatta bana kızıyor bu ayrılık konusunu neden açıyorsun çocuk oyuncağımı bu sen mi istiyorsun yoksaa diye. usta birliğine giddecek gelmedi benim yanıma yine niye geldin derler şimdi bana diye o kadar söyledim olmaz öyle şey o başkaydı bu başka diye bahaneler buldu zamanım yok dedi hafta sonuna kadar bekle ben yanına geleyim dedim ona da bahane buldu. biletimi aldım gidiyorum dedi. usta birliğini öğretmen olarak yapacak görüşme sıkıntımız yok telefonda ama aramazki. aslında öyle sık sık arayan biri değildi sevmez telefonda konuşmayı ama artık sevgisinide hissedemiyorum. çok uzak bana. askerden çıktı ve bir kere bile özledim demedi.
eskiden ben üzülürüm diye ödü kopardı şimdi telefonda hüngür hüngür ağladımbi özür dilerim bile demedi.bilmiyorum kızlar çok şaşkınım ne yapacağımı bilemiyorum. seviyorum ayrılmak istemiyorum ama sanki bu ilişkiyi artık tek başıma yaşıyo gibiyim.
askerlik psikolojisi diyorum şimdi bilmediği bir şehre gidecek yeni bir düzen kuracak onun sıkıntısıdır geçer diyorum ama çok kırılıyorum.konuşmayı denedim anlattım ama daha büyüdü tartışma sen benim sevgimi günde kaç kere aradıma mı endeksliyosun diyo ne ilgisi var telefon etmekle sevmenin diyo bence sorun yok sen büyütüyosun diyerek beni suçluyo.
çok uzun oldu biliyorum başınızı ağrıttım. yazarken çok dikkatli olamadım hatalarım yanlış ifade ettiklerim olmuş olabilir. şimdiden özürdilerim. burda anlatmak bile beni biraz rahatlattı. şimdiden teşekkür ediyorum ve fikirlerinizi bekliyorum.
kızlar devamında olan olayları yeni konu açmadan ilerleyen sayfalarda anlattım. lütfen ilerleyen sayfalarıda okuyup benimle düşüncelerinizi paylaşın. kafam öyle karışık ki sağlıklı karar alıp almadığımdan emin değilim bu yüzden sizlerin düşünceleri de benim için çok önemli. ben içinden net bakamıyorumdur belki olaylara siz dışardan tarafsız bi gözle daha objektif yargılara varabiilrsiniz.. desteklerinizi bekliyorum....
o kadar bunaldım o kadar bunaldım ki buraya yazmaktan başka çarem kalmadı.bir yıldır tanıdığım biriyle 2 ay önce nişanlandım. severek oldu nişanım. hatta ailem özellikle de babam istemedi ama ben isteyince zorla kabul etti. nişanlımada baştan söyledim babamın zor olacağını kabul etti birlikte olucaz beraber aşıcaz zorlukları dedi. babam istemediği için nişanlımla sık sık görüşmemi ya da bize gelip gitmesini pek isstemiyor. ona çok yansıtmıyordu ama evde bana ve anneme hissettriyordu.
nişanlımla aynı yerde çalışıyoruz ama ailesi başka şehirde. bu ağustosta askere gideceği için temmuz gibi geldi vedalaşmaya evde misafir ettik ağırladık ve yolladık. bir süre sonra sürpriz yapıp yine geldi benim de haberim yoktu öğrendiğimde çok sevindim ama babam bu defa tepki gösterdi sürekli sürekli bu ne olmaz böyleşey diye babamı ikna edemedik o yüzden dışaarda görüştük eve gelemedi. o gün çok kötü davrandı bana ilgilenmedi sürekli somurtttu durdu. gittikten bir hafta sonra askere gidecekti. o bir hafta boyunca hiç aramadı beni ben ararsam konuştu ama kontörüm yok dedi ve aramadı. askere teslim olduğu gün doğum günümdü yine aramadı ben aradım konuştuk ama doğum günümü kutlamadı ben özellikle hatırlattım üstünkörü kutlu olsun dedi.askerdede sık aramadı 2-3 kez.acemi birliğini 18 gün yaptı ve 18 günde 3 defa aradı. yemin törenine çağırdı tabi ben yine gidememedim babamdan dolayı çıktı çıktığı gün yine aramadı bende aramadım bekledim
aramadı ertesi gün evi aradım annesiyle konuştum sabah geldi uyuyor dedi uyanınca ben aratırım dedi. aradı konuştuk beni suçluyor hemde olur olmaz herşeyle. oysa ben ona anlattım benim isteyerek yaptığım bişey dedğil o benim babam elimden geleni yapıyorum ben senin için diye tamam diyor ben sana bişey demiyorum diyor ama bana o kadar uzak ve soğuk davranıyorki kendisi aramıyor ben ararsam da bazen açıyor telefonu bazende açmıyor.şaşırdım kaldım. açıkça sordum eğer istemiyorsan bitsin diyorsan bitsin diye onu da kabul etmiyor hatta bana kızıyor bu ayrılık konusunu neden açıyorsun çocuk oyuncağımı bu sen mi istiyorsun yoksaa diye. usta birliğine giddecek gelmedi benim yanıma yine niye geldin derler şimdi bana diye o kadar söyledim olmaz öyle şey o başkaydı bu başka diye bahaneler buldu zamanım yok dedi hafta sonuna kadar bekle ben yanına geleyim dedim ona da bahane buldu. biletimi aldım gidiyorum dedi. usta birliğini öğretmen olarak yapacak görüşme sıkıntımız yok telefonda ama aramazki. aslında öyle sık sık arayan biri değildi sevmez telefonda konuşmayı ama artık sevgisinide hissedemiyorum. çok uzak bana. askerden çıktı ve bir kere bile özledim demedi.
eskiden ben üzülürüm diye ödü kopardı şimdi telefonda hüngür hüngür ağladımbi özür dilerim bile demedi.bilmiyorum kızlar çok şaşkınım ne yapacağımı bilemiyorum. seviyorum ayrılmak istemiyorum ama sanki bu ilişkiyi artık tek başıma yaşıyo gibiyim.
askerlik psikolojisi diyorum şimdi bilmediği bir şehre gidecek yeni bir düzen kuracak onun sıkıntısıdır geçer diyorum ama çok kırılıyorum.konuşmayı denedim anlattım ama daha büyüdü tartışma sen benim sevgimi günde kaç kere aradıma mı endeksliyosun diyo ne ilgisi var telefon etmekle sevmenin diyo bence sorun yok sen büyütüyosun diyerek beni suçluyo.
çok uzun oldu biliyorum başınızı ağrıttım. yazarken çok dikkatli olamadım hatalarım yanlış ifade ettiklerim olmuş olabilir. şimdiden özürdilerim. burda anlatmak bile beni biraz rahatlattı. şimdiden teşekkür ediyorum ve fikirlerinizi bekliyorum.
kızlar devamında olan olayları yeni konu açmadan ilerleyen sayfalarda anlattım. lütfen ilerleyen sayfalarıda okuyup benimle düşüncelerinizi paylaşın. kafam öyle karışık ki sağlıklı karar alıp almadığımdan emin değilim bu yüzden sizlerin düşünceleri de benim için çok önemli. ben içinden net bakamıyorumdur belki olaylara siz dışardan tarafsız bi gözle daha objektif yargılara varabiilrsiniz.. desteklerinizi bekliyorum....
Son düzenleme:
