baştan nasılsa öyle gider. Benimkilerin zenginliğini evlendikten sonra öğrendim. ailecek abi işsiz, babaları vefat etmiş, kayınvalide emekli maaşıyla yaşıyor dedik. Cidden paraları yok sandık, üstümüze düşeni yaptık, bekarlık eşyalarımı kurulu düzenimi taşıdım, ama öyle böyle zengin değillermiş, inanamadım ama tapuları gördüm. Neyse, hala da masraflı işlere girişmezler, mesela 2 yıl önce 10 bin lira harcayıp doğal gaz bağlattık, kayınvalide ev onun olduğu için üstüne aldığı 450 lira kayıt parasını elli kere söyledi. Gerçekten de onca mala mülke rağmen emekli maaşıyla yaşıyor.
iyi ki de öyle, aman bu mesafede kalsınlar, onlardan gelecek bir kuruşu bile istemedim istemiyorum, üstelik kavga falan da olmadı. Şimdi baya pahalı bir ev almayı planlıyoruz ve şimdilik paramız yetmiyor, eşim miras haklarından bahsediyor, annemden isteyeceğim diyor, ben onu da istemiyorum. Eli sıkı insanlardan uzak durmak lazım, paraları kıymetlidir, bana yaramaz. Öyle bir seviyedeyim ki "ekmek ve suyla da karın doyar" diyorum. Oğluma oyuncak falan alıyorlar işte.
Beklentilerinizi sıfırlarsanız rahat edersiniz, düşünmemeye çalışın, bırakın yardım etmesinler, hatta hiçbirşey yapmasınlar, eliniz güçlenir. Kimseye eyvallahınız olmaz.