Sizi anlayabiliyorum. Karşınıza eşinizin çıkacağına inanıyorum. Ben de 30 yaşındayım ve evlenemiyorum. İşin kötüsü artık eskisi kadar evlenme isteğim ve de çocuk sahibi olma isteğim yok. Çünkü mesleğime başladığımdan beri yaklaşık 7 yıldır evlenmek istiyorum. Karşıma çıkanlar da oluyor, tanıştıklarım, görüştüklerim de oldu; ama evliliğe doğru gitmedi. Neden böyle oluyor diye düşündüm, üzüldüm, yıpranan ben oldum. Artık umursamıyorum, olursa olur, olmazsa da üzülmeyeceğim. "Benim için evlenmek, hayırlıysa, evliliği kaldırabileceksem, evlenmeyi nasip et Allahım" diyorum, başka da bir şey demiyorum. Hayat akıp gidiyor, ömür tükeniyor, dolayısıyla geziyorum, eğleniyorum, işimi yapıyorum, arkadaşlarla takılıyorum vs. Evliliğin, bir eşin, eksikliği de var muhakkak; ama akışına bıraktım eskisi kadar düşünmüyorum. İnşallah doğru zamanda doğru insan karşınıza çıkar.