• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Oglumla ilgilenemiyorum

Kreşe gönderin yarım gün, o süre size yeter.
Ev işlerini de sallayın, madem bu süreçte fedakarlık edilecek, neden evin en küçüğü ediyor ki?
Yapmayın temizlik, pratik şeyler pişirin, arada dışarıdan.
Ve kreş araştırın, küçük evet ama eve takın güvenilir bir yere birkaç saat bırakabilirsiniz.

Bu yaş çocuğuna tv on dakika bile olmaz, hiç olur şey değil.
Ayrıca yaramazlık yapıyor kısmı ilgimi çekti, bir bebek nasıl yaramazlık yapabilir ki? Etrafı karıştırıyor da ona yaramazlık mı diyorsunuz yoksa?

Siz rahat olun, bebeğinizi de rahat bırakın, evi darmaduman etsin gerekirse. Siz de muhakkak belirli sürelerde ara verip zamanınızı ona ayırın, başka bir işe değil.

Ve eşiniz de günde en az 2 saatini ayırsın çocuğa, babalık bu kadar kolay olmamalı.
 
Empati kurabilsen ne ev isleri ne kpss kalır. O kadar üzülürsün. Kendini ifade edemeyen tüm ihtiyaçlarında anneye muhtaç bir minik insan..

Gördüğü tek ve en onemli insan annesi. Uyumak istemiyor çünkü seninle vakit geçirmek istiyor. Bütün gün biz yetişkinler bile evin icinde bunalıyoruz. Enerji dolu keşfetmeye yeni başlamış bir insanın ne işi var tablet ve televizyonla. Günah..

3 yasa kadar sürüyor beyin gelişimi ne verirsen o olur bebegin. Herseyden öte sana olan güvenini zedeleme.

Ben hep hatırlatıyorum kendime; ilerde kızımın 'iyi ki annem sensin' dedirtirim diye. Aile secilmiyor layık olmak lazım çünkü onu bu dünyaya sen getirdin.
 
Kreşe verin denmiş çokça ama 15 aylık çocuk kreşte nasıl olur anlamadım ben. Ama bu süreçlere yabancıyım, tecrübeleri olanlar tabi ki belki daha farklı düşünür. Ama benim oğlum 4 yaşındaydı kreşe verdiğimde. İlk senesi hep hasta olmakla geçmişti. Ben de çalışıyordum o zaman. Çok yorucu oluyordu. Yani hasta çocukla, hastaneyle uğraşmak normalden de fazla uğraştırıyordu. O kadar küçükken çok daha açık olur böyle şeylere.

O kadar küçük çocuk, normal olarak anneye bağımlı. Konu sahibi işiniz zor biliyorum, çünkü ben de oğlum küçükken KPSS çalıştım. Yapmanız gereken bir düzen kurmak. Temizlik işini haftalık düzene sokacaksınız.

Kimse olmaması etrafınızda hem kötü, hem de iyi. Evet, arada biraz gidip açılacak, biraz çocukla ilgilenecek biri olsa, tabi ki rahatlarsınız. Ben de aile apartmanında oturuyorum ve akrabaları hep bir kaç sokak mesafede.

Beim için de bu çok zor oluyordu. Tam işleri oturtmuşum, bir şeyler yapacağım, çat kapı biri, çocuk sevmeye geliyor, görmeye geliyor, işler aksıyor, ne çalışma kalıyordu, ne bir şey. Misafir olacağı zaman hele, işkence. El mahkum, gündüz iş güç, gece hazırlık yapardım. Ki o kadar sıktı ki bu, en geç iki haftada bir görümcem gece yatılı gelirdi çoluk çocuk. Çok gergin ve stresliydim. Çok isterdim o zaman, uzak bir yerlerde oturabilmeyi. Kendi kafama göre düzen kurabilmeyi. Sen de bu şansa sahipsin.

Ama oğlum için yaptığım, muhakkak onunla oynamaktı bir süre. Saklambaç, yakalamaca, top atma, tutma filan. Fiziksel olarak koşturmalı oyunlar, ya da yemek yaparken bile oyuna çeviriyordum. Onu da yanıma oturtup, evet şimdi soğanı kavurduk, kekik katıyoruz :) gibi masal anlatır gibi yemek yapıyordum. O da küçük gülerdi işte. Çok masum oluyorlar, hem saklanırdı hem de, oğluyum nerede diye seslenince burdayıım diye çağırırdı beni :) hava soğuk olduğunda evde, sıcak olduğunda parkta oynardık.

Sonra ben kitaplarımı açtığımda, onun da boyama zamanı olurdu. Kartlarla filan oynardı, ben de çalışırdım. Iüuyurdu, biraz daha çalışırdım filan işte. İyi de puan aldım ama eşim şehir dışına göndermediği için gidemedim maalesef. Bulunduğum şehre atama olmuyordu o zaman.

Onunla hiç ilgilenmezsen, daha çok huysuzlanır. Bu çocuk dilinde anne benimle ilgilen demek. Oğlum 8 yaşında hala öyle. Kendince bir rutin kur. Temizlik saatlerin ve günlerin belli olsun. Ütü günü filan. Yapacağın yemekleri haftalık olarak belirle. Malzemeni al. Düşünme ve alışveriş aşamalarını bir seferde yapmış olursun. Bir gün önceden yarın şunlar yapılacak diye belirle. Çocuğunla oyun saatini belirle. Daha hızlı ve programlı çalışırsın. Yemek yaparken iki güne yetecek kadar yap. Her gün yapma aynı yerlerin temizliğini, iki güne bir yap, kimisini haftada bir.

Temizlik yaparken oyuna çevir, onun da eline bez ver, şarkılar söyle, süpürgeyi kovalayıp filan. Bunların hepsini oyun olarak algılar o.

Umarım yardımcı olabilmişimdir.
 
Goha .!.:
Kreşe gönderin yarım gün, o süre size yeter.
Ev işlerini de sallayın, madem bu süreçte fedakarlık edilecek, neden evin en küçüğü ediyor ki?
Yapmayın temizlik, pratik şeyler pişirin, arada dışarıdan.
Ve kreş araştırın, küçük evet ama eve takın güvenilir bir yere birkaç saat bırakabilirsiniz.

Bu yaş çocuğuna tv on dakika bile olmaz, hiç olur şey değil.
Ayrıca yaramazlık yapıyor kısmı ilgimi çekti, bir bebek nasıl yaramazlık yapabilir ki? Etrafı karıştırıyor da ona yaramazlık mı diyorsunuz yoksa?

Siz rahat olun, bebeğinizi de rahat bırakın, evi darmaduman etsin gerekirse. Siz de muhakkak belirli sürelerde ara verip zamanınızı ona ayırın, başka bir işe değil.

Ve eşiniz de günde en az 2 saatini ayırsın çocuğa, babalık bu kadar kolay olmamalı.
Genişletmek için tıkla...
Cok yalnizim arkadaslar hersey benim sorumlulugumda 5 dk kendime vakit ayiramiyorm afedersinz lavaboya bile oglumla giriyorm dusunun artik veya ne bilim enerji toplamam gerekiyo bazen bi disari cikip yalniz nefes almam gerekiyo ama birakacak hic kimsem yok burda havalar soguk beraber cikamayz :(
 
DuyEk .!.:
Empati kurabilsen ne ev isleri ne kpss kalır. O kadar üzülürsün. Kendini ifade edemeyen tüm ihtiyaçlarında anneye muhtaç bir minik insan..

Gördüğü tek ve en onemli insan annesi. Uyumak istemiyor çünkü seninle vakit geçirmek istiyor. Bütün gün biz yetişkinler bile evin icinde bunalıyoruz. Enerji dolu keşfetmeye yeni başlamış bir insanın ne işi var tablet ve televizyonla. Günah..

3 yasa kadar sürüyor beyin gelişimi ne verirsen o olur bebegin. Herseyden öte sana olan güvenini zedeleme.

Ben hep hatırlatıyorum kendime; ilerde kızımın 'iyi ki annem sensin' dedirtirim diye. Aile secilmiyor layık olmak lazım çünkü onu bu dünyaya sen getirdin.
Genişletmek için tıkla...
Cok haklisiniz canim tabiki
 
sess_s .!.:
Kreşe verin denmiş çokça ama 15 aylık çocuk kreşte nasıl olur anlamadım ben. Ama bu süreçlere yabancıyım, tecrübeleri olanlar tabi ki belki daha farklı düşünür. Ama benim oğlum 4 yaşındaydı kreşe verdiğimde. İlk senesi hep hasta olmakla geçmişti. Ben de çalışıyordum o zaman. Çok yorucu oluyordu. Yani hasta çocukla, hastaneyle uğraşmak normalden de fazla uğraştırıyordu. O kadar küçükken çok daha açık olur böyle şeylere.

O kadar küçük çocuk, normal olarak anneye bağımlı. Konu sahibi işiniz zor biliyorum, çünkü ben de oğlum küçükken KPSS çalıştım. Yapmanız gereken bir düzen kurmak. Temizlik işini haftalık düzene sokacaksınız.

Kimse olmaması etrafınızda hem kötü, hem de iyi. Evet, arada biraz gidip açılacak, biraz çocukla ilgilenecek biri olsa, tabi ki rahatlarsınız. Ben de aile apartmanında oturuyorum ve akrabaları hep bir kaç sokak mesafede.

Beim için de bu çok zor oluyordu. Tam işleri oturtmuşum, bir şeyler yapacağım, çat kapı biri, çocuk sevmeye geliyor, görmeye geliyor, işler aksıyor, ne çalışma kalıyordu, ne bir şey. Misafir olacağı zaman hele, işkence. El mahkum, gündüz iş güç, gece hazırlık yapardım. Ki o kadar sıktı ki bu, en geç iki haftada bir görümcem gece yatılı gelirdi çoluk çocuk. Çok gergin ve stresliydim. Çok isterdim o zaman, uzak bir yerlerde oturabilmeyi. Kendi kafama göre düzen kurabilmeyi. Sen de bu şansa sahipsin.

Ama oğlum için yaptığım, muhakkak onunla oynamaktı bir süre. Saklambaç, yakalamaca, top atma, tutma filan. Fiziksel olarak koşturmalı oyunlar, ya da yemek yaparken bile oyuna çeviriyordum. Onu da yanıma oturtup, evet şimdi soğanı kavurduk, kekik katıyoruz :) gibi masal anlatır gibi yemek yapıyordum. O da küçük gülerdi işte. Çok masum oluyorlar, hem saklanırdı hem de, oğluyum nerede diye seslenince burdayıım diye çağırırdı beni :) hava soğuk olduğunda evde, sıcak olduğunda parkta oynardık.

Sonra ben kitaplarımı açtığımda, onun da boyama zamanı olurdu. Kartlarla filan oynardı, ben de çalışırdım. Iüuyurdu, biraz daha çalışırdım filan işte. İyi de puan aldım ama eşim şehir dışına göndermediği için gidemedim maalesef. Bulunduğum şehre atama olmuyordu o zaman.

Onunla hiç ilgilenmezsen, daha çok huysuzlanır. Bu çocuk dilinde anne benimle ilgilen demek. Oğlum 8 yaşında hala öyle. Kendince bir rutin kur. Temizlik saatlerin ve günlerin belli olsun. Ütü günü filan. Yapacağın yemekleri haftalık olarak belirle. Malzemeni al. Düşünme ve alışveriş aşamalarını bir seferde yapmış olursun. Bir gün önceden yarın şunlar yapılacak diye belirle. Çocuğunla oyun saatini belirle. Daha hızlı ve programlı çalışırsın. Yemek yaparken iki güne yetecek kadar yap. Her gün yapma aynı yerlerin temizliğini, iki güne bir yap, kimisini haftada bir.

Temizlik yaparken oyuna çevir, onun da eline bez ver, şarkılar söyle, süpürgeyi kovalayıp filan. Bunların hepsini oyun olarak algılar o.

Umarım yardımcı olabilmişimdir.
Genişletmek için tıkla...
Yaa allah razi olsun senden canim mutlaka tavsiyelerini dikkate alcam cok guzel yazmissn tecrubeli anne
 
Tubii1802 .!.:
Cok yalnizim arkadaslar hersey benim sorumlulugumda 5 dk kendime vakit ayiramiyorm afedersinz lavaboya bile oglumla giriyorm dusunun artik veya ne bilim enerji toplamam gerekiyo bazen bi disari cikip yalniz nefes almam gerekiyo ama birakacak hic kimsem yok burda havalar soguk beraber cikamayz :KK43:
Genişletmek için tıkla...

eşinizle ciddi bir konuşma yapın, dediğim gibi günlük en azından 2 saatini ayırsın, siz de o arada güzelce çalışın dersinizi.
kalan zamanınızda da çocuğunuz ve kendinizle ilgilenin.

kpss belki daha fazla çalışmak gerekiyordur ama kafanız rahat çalışacağınız 2 saat, tüm gün sürüncemede çalışmaktan daha faydalı olacaktır. Siz de bu kadarla yetineceksiniz maalesef.
 
Eşinizin gece çalıştığından bahsetmissiniz bence bu bir avantaj. Gündüz birkac saat baba -çocuk birlikte geçirmeleri için düzenleyen .Babaya çocuğuyla oyun oynamayı öğretin. Gündüz birkac saat gece de çocuk uyuduktan sonra birkaç saat ders çalışmak size yeterli olur sanırım.Yoksa günde 8 saat ders çalışmayı 15 aylık bebekle beklemeyin derim
 
sess_s .!.:
Kreşe verin denmiş çokça ama 15 aylık çocuk kreşte nasıl olur anlamadım ben. Ama bu süreçlere yabancıyım, tecrübeleri olanlar tabi ki belki daha farklı düşünür. Ama benim oğlum 4 yaşındaydı kreşe verdiğimde. İlk senesi hep hasta olmakla geçmişti. Ben de çalışıyordum o zaman. Çok yorucu oluyordu. Yani hasta çocukla, hastaneyle uğraşmak normalden de fazla uğraştırıyordu. O kadar küçükken çok daha açık olur böyle şeylere.

O kadar küçük çocuk, normal olarak anneye bağımlı. Konu sahibi işiniz zor biliyorum, çünkü ben de oğlum küçükken KPSS çalıştım. Yapmanız gereken bir düzen kurmak. Temizlik işini haftalık düzene sokacaksınız.

Kimse olmaması etrafınızda hem kötü, hem de iyi. Evet, arada biraz gidip açılacak, biraz çocukla ilgilenecek biri olsa, tabi ki rahatlarsınız. Ben de aile apartmanında oturuyorum ve akrabaları hep bir kaç sokak mesafede.

Beim için de bu çok zor oluyordu. Tam işleri oturtmuşum, bir şeyler yapacağım, çat kapı biri, çocuk sevmeye geliyor, görmeye geliyor, işler aksıyor, ne çalışma kalıyordu, ne bir şey. Misafir olacağı zaman hele, işkence. El mahkum, gündüz iş güç, gece hazırlık yapardım. Ki o kadar sıktı ki bu, en geç iki haftada bir görümcem gece yatılı gelirdi çoluk çocuk. Çok gergin ve stresliydim. Çok isterdim o zaman, uzak bir yerlerde oturabilmeyi. Kendi kafama göre düzen kurabilmeyi. Sen de bu şansa sahipsin.

Ama oğlum için yaptığım, muhakkak onunla oynamaktı bir süre. Saklambaç, yakalamaca, top atma, tutma filan. Fiziksel olarak koşturmalı oyunlar, ya da yemek yaparken bile oyuna çeviriyordum. Onu da yanıma oturtup, evet şimdi soğanı kavurduk, kekik katıyoruz :) gibi masal anlatır gibi yemek yapıyordum. O da küçük gülerdi işte. Çok masum oluyorlar, hem saklanırdı hem de, oğluyum nerede diye seslenince burdayıım diye çağırırdı beni :) hava soğuk olduğunda evde, sıcak olduğunda parkta oynardık.

Sonra ben kitaplarımı açtığımda, onun da boyama zamanı olurdu. Kartlarla filan oynardı, ben de çalışırdım. Iüuyurdu, biraz daha çalışırdım filan işte. İyi de puan aldım ama eşim şehir dışına göndermediği için gidemedim maalesef. Bulunduğum şehre atama olmuyordu o zaman.

Onunla hiç ilgilenmezsen, daha çok huysuzlanır. Bu çocuk dilinde anne benimle ilgilen demek. Oğlum 8 yaşında hala öyle. Kendince bir rutin kur. Temizlik saatlerin ve günlerin belli olsun. Ütü günü filan. Yapacağın yemekleri haftalık olarak belirle. Malzemeni al. Düşünme ve alışveriş aşamalarını bir seferde yapmış olursun. Bir gün önceden yarın şunlar yapılacak diye belirle. Çocuğunla oyun saatini belirle. Daha hızlı ve programlı çalışırsın. Yemek yaparken iki güne yetecek kadar yap. Her gün yapma aynı yerlerin temizliğini, iki güne bir yap, kimisini haftada bir.

Temizlik yaparken oyuna çevir, onun da eline bez ver, şarkılar söyle, süpürgeyi kovalayıp filan. Bunların hepsini oyun olarak algılar o.

Umarım yardımcı olabilmişimdir.
Genişletmek için tıkla...


kreş tüm gün olmaz da yarım gün veya bir kaç saat bırakılabilir.
gerçi baba evde gündüz, o bile anneyi rahatlatabilir, nasıl tüm gün uyuyor anlamadım.

kreş başlangıcınız zor geçmiş, benim oğlum 2 yaşında başladı, salgın zamanı kendim göndermedim bir kaç gün okula, onun dışında kendisi hasta olup gitmediği nadirdir.
 
Anemnez .!.:
Eşinizin gece çalıştığından bahsetmissiniz bence bu bir avantaj. Gündüz birkac saat baba -çocuk birlikte geçirmeleri için düzenleyen .Babaya çocuğuyla oyun oynamayı öğretin. Gündüz birkac saat gece de çocuk uyuduktan sonra birkaç saat ders çalışmak size yeterli olur sanırım.Yoksa günde 8 saat ders çalışmayı 15 aylık bebekle beklemeyin derim
Genişletmek için tıkla...
Malesef esim ise gitmeden 1 saat onceden uyanir yemek yer hazirlanir ise gider oyle ogluyla pek vakit gecirmez cok uykucu :(
 
Goha .!.:
kreş tüm gün olmaz da yarım gün veya bir kaç saat bırakılabilir.
gerçi baba evde gündüz, o bile anneyi rahatlatabilir, nasıl tüm gün uyuyor anlamadım.

kreş başlangıcınız zor geçmiş, benim oğlum 2 yaşında başladı, salgın zamanı kendim göndermedim bir kaç gün okula, onun dışında kendisi hasta olup gitmediği nadirdir.
Genişletmek için tıkla...
Var öyle uykusunu almadan kendine gelemeyen insan. 8 saat uyku istiyor demek ki. Gece çalıştığı için eşine de, arkadaşa da suç bulamıyorum ben. Durumun kendisi zor tabi.

O yaşlarda kreşler alıyorsa, düşünelibilir o zaman. ben oğlum da araştırmıştım etrafımdaki kreşler tuvalet eğitimi almamış çocuğu kabul etmiyordu. En küçük 3 yaş sınıfları vardı. Ama mesela, günlük 2 saat bırakılabilir.

Ama günlük düzenlemelerle, günde iki saat boşa çıkarılabilir. Eş nasıl olsa gece Yok evde. Çocuk 9 da uyutulsa, arkasından 2 saat çalışılabilir. 11 e kadar.

Aynı süreçleri yaşadığım için, uykudan feragat etmek gerekebiliyor. Erken yatıp Sabah 5 te kalkıyordum ben de çalışmak için. Dokunulmayan tek saatlerim o zamandı. Gün içinde birileri gidip gelince dağılıyordum.
 
Tubii1802 .!.:
Cok yalnizim arkadaslar hersey benim sorumlulugumda 5 dk kendime vakit ayiramiyorm afedersinz lavaboya bile oglumla giriyorm dusunun artik veya ne bilim enerji toplamam gerekiyo bazen bi disari cikip yalniz nefes almam gerekiyo ama birakacak hic kimsem yok burda havalar soguk beraber cikamayz :KK43:
Genişletmek için tıkla...

Bende aynı durumdayım. Bütün sevdiklerim 8 saatlik uzaklıkta. Benim kızım 18 aylık ve bende kpss hazırlanıyorum. Burada komsulukta yok. Senin ve benim gibi çokça insan var. Anne olduysan güçlü olmalı anneliğin hakkını vermelisin. Bahanesi yok bunun. Sert gelebilir sözlerim ama sen yalnızsın diye bebeğini de yalnızlığa mahkum etme..

Önce cocuk. Sonra cok pisman olursun ama zamanı geri alamazsın. Insanın çocuğundan öte ne olabilir kendine iyice bir hatırlat bunu.
 
sess_s .!.:
Var öyle uykusunu almadan kendine gelemeyen insan. 8 saat uyku istiyor demek ki. Gece çalıştığı için eşine de, arkadaşa da suç bulamıyorum ben. Durumun kendisi zor tabi.

O yaşlarda kreşler alıyorsa, düşünelibilir o zaman. ben oğlum da araştırmıştım etrafımdaki kreşler tuvalet eğitimi almamış çocuğu kabul etmiyordu. En küçük 3 yaş sınıfları vardı. Ama mesela, günlük 2 saat bırakılabilir.

Ama günlük düzenlemelerle, günde iki saat boşa çıkarılabilir. Eş nasıl olsa gece Yok evde. Çocuk 9 da uyutulsa, arkasından 2 saat çalışılabilir. 11 e kadar.

Aynı süreçleri yaşadığım için, uykudan feragat etmek gerekebiliyor. Erken yatıp Sabah 5 te kalkıyordum ben de çalışmak için. Dokunulmayan tek saatlerim o zamandı. Gün içinde birileri gidip gelince dağılıyordum.
Genişletmek için tıkla...

evet sizin önerileriniz gayet yerinde, inş düzen kurabilir konu sahibi de.

ama ben işte kızıyorum, tüm fedakarlığı kadın ve çocuk yapıyor, e adam da 2 saat fedakarlık yapmalı bana göre. Ben de uykuyu çok severim ama kalkıyorum gece emzirmek için veya başka sebeple. koca da biraz sorumluluk almalı, böyle olmaz ki.
 
15 aylik cocuk bence kitap karistirmaya baslayabilir. Ona boyle cok renkli buyuk boy kitaplar alabilirsiniz. Hadi gel beraber calisalim diyerek hem oyun hem ders yapabilirsiniz. Tv karsisina oturtmayin bence. Ev islerine fazla takilmayin birakin daginik kalsin. Cocugunuzla konusarak ona bu sureci anlatib. Anlamaz demeyin anlayacaktır bir de planli olun. O cocugunda mutlaka oyuna ihtiyaci var. Mesela yemek yedirirken zaten ilgileniyorsunuz. Yemekten sonra bir saat kedi basina birakip bir saat sonra hadi beraber oynayalim diyerek yarim saat ilgilenin. Daha sonra hadi beraber ders calisalim diyerek onu da Oturtun yaniniza eline verin masal kitabini. O da onunla oyalansin.
 
Cocugu tv'ye buyutturmeyin bence.

Boyle yapan evden calisan, cocugu tv nin karsisina koyan arkadasin cocugu 4 yasinda daha konusamiyor. Ustelik 1 yildir krese gidiyor.

Ustelik bagiriyorum diyorsunuz. Yani insan hic tanimadan bile uzuluyor biliyor musun? Sonucunda ne olacagi belli olmayan, atanma garantisi olmayan bir kpss ugruna bu sekilde olmasi cok mu harika?
 
Tubii1802 .!.:
Malesef esim ise gitmeden 1 saat onceden uyanir yemek yer hazirlanir ise gider oyle ogluyla pek vakit gecirmez cok uykucu :KK43:
Genişletmek için tıkla...

kadının kaderi bütün durumları yönetmek ve bunların üstesinden gelmek değil. kocam uykucu deyip bunu normalleştirmeyin. çalışıyorsa çalışıyor siz de çalışıyorsunuz bu sene içerisinde o da özveride bulunmak zorunda oturun konuşun bunu ondan isteyin. işe gitmeden 1 saat önce değil de 2 saat önce uyansın. siz de evi haftada 1 temizleyin bırak biraz dağınık kalsın. günde en az 2 saatinizi çocukla kaliteli zaman geçirmeye ayırın. burda kilit nokta çok ev işi yapmamak ve kocanın desteği. bu kısmı çözersen her şey çözülür.
 
Bende bu durumu anlayamıyorum ha hangi şey senin çocuğundan daha kıymetli sen ders çalışırken çocuğunun çook İLKlerini kaçırıyorsun madem çalışmak istiyonuz doğurmayın kardeşim sonra yok kv mi yok annem mi yok kreş mi vs vs konular açılıyor.
 
DuyEk .!.:
Bende aynı durumdayım. Bütün sevdiklerim 8 saatlik uzaklıkta. Benim kızım 18 aylık ve bende kpss hazırlanıyorum. Burada komsulukta yok. Senin ve benim gibi çokça insan var. Anne olduysan güçlü olmalı anneliğin hakkını vermelisin. Bahanesi yok bunun. Sert gelebilir sözlerim ama sen yalnızsın diye bebeğini de yalnızlığa mahkum etme..

Önce cocuk. Sonra cok pisman olursun ama zamanı geri alamazsın. Insanın çocuğundan öte ne olabilir kendine iyice bir hatırlat bunu.
Genişletmek için tıkla...
Sen nasil calisiyosn peki nasil bi duzen sagladin.
 
Goha .!.:
evet sizin önerileriniz gayet yerinde, inş düzen kurabilir konu sahibi de.

ama ben işte kızıyorum, tüm fedakarlığı kadın ve çocuk yapıyor, e adam da 2 saat fedakarlık yapmalı bana göre. Ben de uykuyu çok severim ama kalkıyorum gece emzirmek için veya başka sebeple. koca da biraz sorumluluk almalı, böyle olmaz ki.
Genişletmek için tıkla...
Cocugunu cok sever ama yardim etmeye gelince kacar sinr eder beni
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X