Öyle boşluktayım ki

Beynel

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Aralık 2014
1.747
376
Ne kendime ne hayata ne çevreme verebilecek hiçbirşeyim yok
o kadar boş çaresiz hissediyorum ki
Ne söyleyeceğimi ne yapacağımı nasıl davranacağımı hiç bir şey bilmiyorum
Böyle bir boşluğa salıp kendimi o boşlukta kaybolmak istiyorum
Hiç kimseyi hiçbirşey i düşünmeden
Çaresiz kimsesiz kalabalıklar içinde kendimi yalnız kalmış hissediyorum
 
yaşamak sebebimiz inancımız...sen önce kendini önemse..sorun nedir bilmiyorum ama ölümden başka herşeye çare vardır..
 
Ne kendime ne hayata ne çevreme verebilecek hiçbirşeyim yok
o kadar boş çaresiz hissediyorum ki
Ne söyleyeceğimi ne yapacağımı nasıl davranacağımı hiç bir şey bilmiyorum
Böyle bir boşluğa salıp kendimi o boşlukta kaybolmak istiyorum
Hiç kimseyi hiçbirşey i düşünmeden
Çaresiz kimsesiz kalabalıklar içinde kendimi yalnız kalmış hissediyorum
çevrende hiç mi insan yok?
bir kişi bile olsa onun için anlamın var
bu kadar yok etme kendini..
 
Ne eşim ne annem ne çevremdeki insanlar hiç kimse beni anlamıyor anlamaya çalışmıyor
Evlendim köle sanıldım ilk gün 3 te uyudum yorgunluğum üzgünlüğüm mutsuzluğum sabahın 7 sinde ayağa dikildim hizmetçi muamelesi gördüm
Bir ay sonra kaza geçirdim yatağa bağlandım kendi annem kız kardeşim baktı duyduklarım yaşadıklarım anlatamadıklarım anlatıp da cevap bulamadıklarım
Bir yıl geçmeden baba ocağına gitmem
Gitmek istiyorum diye gidersen gelme diye kulağımdaki haykırışlar
Bir ay sonra geri gelmek zorunda kaldım
Gelirken konuşmama rağmen hala aynı şeyleri yaşamam
Eşimin İnfertilite olduğunu öğrenmem milletin benden tek başına oluyor muş gibi çocuk beklemesi o kadar doluyum ki hayata artık tek bir kelimeyi dahi kaldıracak gücüm yok ken yaşamaya çalışıyorum ama yapamıyorum
 
sanırım depresyondasın.
destek almanı öneririm.
 
Ben de dipteyim ama imtihan deyip susuyorum.
Sabır dileyip dua ediyorum.
Başka çaremiz yok maalesef arkadaşım.
Allahım yardımcımız olsun hepimizin inşallah...
Hayat zor,çok zor...
 
sanırım depresyondasın.
destek almanı öneririm.
Doktor a gittim farkında değilsin belki ama ciddi depresyondasın sana bunları yaşananlarla aynıı ortamda bulunma dedi iki ilaç yazdı tekrar görüşelim dedi
İçirtmediler deli damgası yersin dediler
Şimdi yerli yersiz gülüşlerim ardından hıçkıra hıçkıra ağlayışlarm günlerce bir odaya kapanmak isteyişim kimseyle konuşmak görüşmek çıt çıksın biri bana beynel desin istemiyorum biliyorum depresyon belirtisi biliyorum doktora gitmem gerekiyor ama siz biliyor musunuz bilip te yapamamak ne kadar zor

Evimi ayır dedim ayıramam burası benim dedi
Yemeğimi ayır dedim oldu bugün yemek yarın ev diğer günde nufustan düşürürüz dedi
Aşağı inmem o zaman dedim inmede görüşelim dedi
Çok kızgınım kendime eşime eşimin ailesine anneme babama sahip olduğum hiçbirşey im yok yaşamamın bir amacı gayesi hiçbir şeyi yok ölmek yok olmak kimsesiz kalmak istiyorum öyle yanlız öyle kimsesiz öyle sessiz öyle habersiz kalmak istiyorum ki anlatacak kelimem cümlem hiçbir şeyim yok
 
Niye eşine dönmek zorunda kaldın
Baba evin çok mu kötüydü
Yok aksine çok iyi davranıldı babamdan hiç ummadığım bir tavırla karşıladı göndermek istemedi bile ama benim orda kaldığım hergün ailemin yıkılışını izledim benim mutsuzluğum onların mutsızluğuydu annem kalp hastası şekeri var kaldığım hergün gelip baş ucumda benimle sabahladı derdime ortak olmaya çalıştı abilerim huzursuz oldu konuşmak istedi biz gelemeyiz böyle bencilliğe insan nasıl olurda aynı şehirdeki ailesine yılda bir gider alırken her hafta olmadı iki hafta ya bir getiririz müsait olsa hergün gelsin denildi ama yok
Eşim ne annemi ne babamı aramış değil daha yatarken aradı oda eve birşey Lazım mı alayım mı
Annem şimdi gelirken yanıma kendi ekmeğini benim dahil yiyeceğimi kendi getirir
Çünkü başına kalkıldı yediği bir taze ekmek bile
Benim ailem kadar olsa keşke aileme mükemmel demiyorum belki yengelerimde benim anne babam dan şikayetçidir ama
Bizde hem suç işleyelim hemde üzerine gidip sindirtelim yoktur
 
Ben de dipteyim ama imtihan deyip susuyorum.
Sabır dileyip dua ediyorum.
Başka çaremiz yok maalesef arkadaşım.
Allahım yardımcımız olsun hepimizin inşallah...
Hayat zor,çok zor...
Ben iki yılın 700 günü o zaman hep imtihan oluyorum ve bu ailede yaşadığım sürece de imtihan olucam
 
çevrende hiç mi insan yok?
bir kişi bile olsa onun için anlamın var
bu kadar yok etme kendini..
Çevremde insan çok kum gibi ama anlayan anlamak isteyen kimse yok
Hep susturuluyorum zamanında herkes çekti buda senin imtihanın
Hep ezberlenik cümleler
 
Ne kendime ne hayata ne çevreme verebilecek hiçbirşeyim yok
o kadar boş çaresiz hissediyorum ki
Ne söyleyeceğimi ne yapacağımı nasıl davranacağımı hiç bir şey bilmiyorum
Böyle bir boşluğa salıp kendimi o boşlukta kaybolmak istiyorum
Hiç kimseyi hiçbirşey i düşünmeden
Çaresiz kimsesiz kalabalıklar içinde kendimi yalnız kalmış hissediyorum
Beynel eşinle konuşup biraz kafa dinlemek istediğini söyle yaşadığın şehirden biraz uzaklaşın varsa imkanınız başbaşa tatile çıkın ve psikolojik destek almayı da ihmal etme :KK66: ayrıca sen önlisans mezunusun evde durma git iş başvurularında bulun, kpss kalkmadan sınavlara hazırlan... yapılacak o kadar çok iş var ki hayatta :KK50:
 
Çevremde insan çok kum gibi ama anlayan anlamak isteyen kimse yok
Hep susturuluyorum zamanında herkes çekti buda senin imtihanın
Hep ezberlenik cümleler
ama doğru...
herkesin derdi var napalım ölsün mü herkes?
benim de var
herkesin var..kimininki şimdi büyük kimininki küçük ama başka bir zaman onun derdi daha büyük...o da değişiyor yani..
hiç kimse yaşamasın o zaman ölelim hepimiz..
sonuç?
yaşamak da güzel değil bence insanlar yalan söylüyor açıkçası
ama yaşamak zorundaysak eğer bunu güzelleştirmek bizim elimizde...her şey çirkin her şey berbat olabilir ama yaşayacaksak bi şekilde bunu en güzel haliyle yaşayalım bari öyle değil mi güzel yerlerini çekip çıkaralım değil mi?
sizin şu an yaşadığınız kötü şeylerden psikolojiniz bozulmuş lütfen gidin bir uzmana danışın sağlığınız düzelsin
sonra yeniden düşünürsünüz yaşamak anlamlı mı değil mi...
 
Yok aksine çok iyi davranıldı babamdan hiç ummadığım bir tavırla karşıladı göndermek istemedi bile ama benim orda kaldığım hergün ailemin yıkılışını izledim benim mutsuzluğum onların mutsızluğuydu annem kalp hastası şekeri var kaldığım hergün gelip baş ucumda benimle sabahladı derdime ortak olmaya çalıştı abilerim huzursuz oldu konuşmak istedi biz gelemeyiz böyle bencilliğe insan nasıl olurda aynı şehirdeki ailesine yılda bir gider alırken her hafta olmadı iki hafta ya bir getiririz müsait olsa hergün gelsin denildi ama yok
Eşim ne annemi ne babamı aramış değil daha yatarken aradı oda eve birşey Lazım mı alayım mı
Annem şimdi gelirken yanıma kendi ekmeğini benim dahil yiyeceğimi kendi getirir
Çünkü başına kalkıldı yediği bir taze ekmek bile
Benim ailem kadar olsa keşke aileme mükemmel demiyorum belki yengelerimde benim anne babam dan şikayetçidir ama
Bizde hem suç işleyelim hemde üzerine gidip sindirtelim yoktur
Su yasadiginiz hayata donme sebebini yazdiklarinizda halen gormus degilim.
 
Biraz uğraşlar edinin kendinize.Hobi de olabilir ama bence psikoloji seminerleri, bununla alakalı kitapları takip edip aynı sıkıntıları paylaşanlarla konuşablirsiniz.Yalnız olmadığınızı görür,çareler üretirsiniz.
 
X