- 10 Mart 2012
- 305
- 152
- Konu Sahibi Birkadiningunlugu
- #41
Ozaman hadi bi cesaret canım maddi özgürlüğün çocuk vs varmı bilmiyorum ama bukadar mutsuzsan önce bi eşinle paylaş bu duygularınıHayalimde birbirimize değer verdiğimiz, hayatı paylaşabildigimiz, saygı duyduğumuz, desteklenip desteklediğimiz bir ilişki vardı. Öyle güzel evlilikler var mı bu hayatta?
Benim için yokmuş bunu anladım. Kendim için pek bir şey istemezdim. Sanki mutsuz olacağımı biliyormus gibi evlenme fikrine hiç sıcak bakmazdım. Eşimin bitmek bilmeyen ısrarları ile adım attık. Eşya konusunda, bir seyleri alma konusunda hiçbir sorun çıkmadı çünkü ben pek bir sey istemedim illa şu olsun demedim. Kendi ailemi de onun ailesini de zorlamadım. Ne alırsanız dedim. Isterseniz almayin biz yavas yavas alırız modundaydım. Belki bundan dolayi esimin cimri olduğunu bilemedim.
Evlenmeden önce güzeldim. Simdi hic guzel gelmiyorum kendime. Evlenmeden önce kendimi severdim. Simdi kendimi sevemiyorum. Evlenmeden önce mutluydum, yalnızlığımın değerini bilirdim simdi yalnız kalmaktan hoşlanmıyorum mutsuz oluyorum.
Mutlu evliliği olanlari görünce keske ölsem ve bir yerlerde yeniden doğsam yeniden bir hayata başlasam diyorum.
Sevsem sevilsem... Tekrar güzel olsam. Tekrar zayıf olsam. Tekrar neşeli olsam. Ben olsam...
İnsanlardan, arkadaslarimdan kaçıyorum. Sevdigim yalnızlığımı sevmedigim yalnızlığa, kendi hapishaneme çevirdim. Esimi artik seviyor muyum bilmiyorum. Aşk istiyorum biraz da huzur.
sana değer veriyosa bu hissettiklerini tersine çevirmek için çaba gösterir yok sallamazsa seni böyle mutsuz ve bitik hissettiğin bi ilişkide
tutma kendini..