Uzun zamandır işsizim. 1 yıl oldu. Kendime çok yatırım yaptım. 3 yabancı dil biliyorum yurtdışında master yaptım. Masterdan önce Türkiye de iyi bir firmada 3 yıllık iş deneyimim var. Aynı zamanda master yaparken yabancı bir firmada 6 ay stajda yaptım. Sürekli kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Benimle aynı eğitimi alan aynı sayıda deneyimi olanlar iyi pozisyonlara geldi de hayatlarını oturttular bile. Sorun ben miyim? Karakterim mi, tipim mi ne?
Pandemi döneminde eğitimim devam ediyordu.
Aileminde geliri kiralardan olduğu için neredeyse %100 kesildi, benimde stajım bitmişti o dönemde, benimde gelirim kesildi. Bir süre birikimlerinden az az gönderebildiler. Onlar burada ben orada zorlandım aylarca. Şimdi 2 ay önce döndüm. Hiç pes etmek istememiştim. Hala etmedim. Geri dönme imkanım var otururum devam ediyor ama maddi olarak yok. Herşey aynı.. Belki yaklaşık 400 iş başvurusu yapmışımdır. Geçen yıl hiç dönüş almıyordum. Çok çabaladım iş bulup dönmemek için. Ama artık bıçak boğaza dayandı. 12 kilo vermişim, hayatımda ilk defa (gerçekten açlıktan). Maddi manevi çok yıprandım.
İş başvurularıma hala devam ediyorum ve hala orası için yapıyorum geri dönmeyi çok istiyorum ve son bi kaç aydır dönüş almaya başladım.
Ama stres ve özgüvensizlik seviyem o kadar yüksek ki, mülakatlarda heyecandan sorulan soruları algılayamıyorum, ben konuşurken ise üşüme geliyor nefesim kesiliyor sesim titriyor devam edemiyorum. Kendimi de iyi hazırlıyorum öncesinde ama belki de artık özgüvensizlikten kaybediyorum. Geçen hafta tam 5 pozisyon için dönüş aldım ama görüşmelerim o kadar kötü geçti ki, hepsinde aynı sorun kendimi ifade edemiyorum titremeye başlıyorum 3 cümle arka arkaya konuştuktan sonra.. Kendimi nasıl toparlayacağım ve bunu nasıl aşacağımı bilmiyorum..
Hiç tavsiyeniz var mı?
Pandemi döneminde eğitimim devam ediyordu.
Aileminde geliri kiralardan olduğu için neredeyse %100 kesildi, benimde stajım bitmişti o dönemde, benimde gelirim kesildi. Bir süre birikimlerinden az az gönderebildiler. Onlar burada ben orada zorlandım aylarca. Şimdi 2 ay önce döndüm. Hiç pes etmek istememiştim. Hala etmedim. Geri dönme imkanım var otururum devam ediyor ama maddi olarak yok. Herşey aynı.. Belki yaklaşık 400 iş başvurusu yapmışımdır. Geçen yıl hiç dönüş almıyordum. Çok çabaladım iş bulup dönmemek için. Ama artık bıçak boğaza dayandı. 12 kilo vermişim, hayatımda ilk defa (gerçekten açlıktan). Maddi manevi çok yıprandım.
İş başvurularıma hala devam ediyorum ve hala orası için yapıyorum geri dönmeyi çok istiyorum ve son bi kaç aydır dönüş almaya başladım.
Ama stres ve özgüvensizlik seviyem o kadar yüksek ki, mülakatlarda heyecandan sorulan soruları algılayamıyorum, ben konuşurken ise üşüme geliyor nefesim kesiliyor sesim titriyor devam edemiyorum. Kendimi de iyi hazırlıyorum öncesinde ama belki de artık özgüvensizlikten kaybediyorum. Geçen hafta tam 5 pozisyon için dönüş aldım ama görüşmelerim o kadar kötü geçti ki, hepsinde aynı sorun kendimi ifade edemiyorum titremeye başlıyorum 3 cümle arka arkaya konuştuktan sonra.. Kendimi nasıl toparlayacağım ve bunu nasıl aşacağımı bilmiyorum..
Hiç tavsiyeniz var mı?
İnsallah cok cok basarili olursunuz.
Bir süre daha yurtışında oturum iznim var, amacım orda bir hayatım ve işim olsun. Bu kısım beni biraz zorluyor. Belki hala orda olsam ordan iş arıyor olsaydım kafam biraz daha rahat olurdu.
