Psikolojisi bozuk anne baba ve kardeşlerim

nasilduzelir

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
30 Temmuz 2015
14
1

Merhaba hanımlar. Çok sıkıntılı bir durum içindeyim derdimi size anlatmak istiyorum.


Benim 15 9 ve 6 yasında kardeşlerim var. Annem annesiz büyümüş üvey anne yanında kalmış bi süre ve hem psikolojik hem fiziksel şiddet görmüş. Ne var ki evlenince babamın ailesinde değer görmüş ama oda belli bir zamana kadar. Annem aslında çok iyidir herkes tarafından sevilir sayılır ama öyle zaman geliyor ki artık kendinden geçiyor.15 yaşındaki kardeşim çok sorunlu büyüdü.

Babam çok şımarttı sonrasında da annem önüne geçemedi. Anlattı anlamadı konuştu olmadı.Amcamın bir kızı var bizimkinden 1yaş büyük gel dediler gitti git dediler geldi. Yengem kapıyı çalardı oynasınlar diye çağırdı annem durduramazdı giderdi sonra sonra gelme dediler çocuk hırçınlaştı ağladı bağırdı huysuzlaştı.Almadılar sokağa kaçtı yalana alıştı böyle böyle sonra bunu aştık şükür ama çocuğun üzerinde bazı huylar kaldı.
Okulda sınıfta dışlandığı oldu (kaşları kalın diye ) arkadaşları dalga geçti daha küçücüktü cımbızla gezdi öğretmeniyle konuştuk olmadı bide o mahvetti olsun alsın dedi resmen ki daha 5.sınıftaydı.

Öyle böyle çocuğun psikolojisini bozdular şimdi liseye gidiyor incecik kaşları var rehber öğretmeni çağırdı bizi durumu farketmiş devamlı durup dururken kaş yoluyor diye. Artık çok tuhaflaştı anneme salak gerizekalı babama aynı çok asi bi çocuk oldu çıktı.



Annem sabretti ama olmadı bu sefer o da dövmeye çalıştı tutamadık küçükkende milletin yüzünden çok dayak yedi annem yengeme halama kızdı hırsını çocuktan aldı.Bu çocuğun günahını annem yengem ve halam çekecek.Ahirette rabbiim sorsun inşallah.Bu çocuğun durumu hiç iyi değil.Okulda kuzu gibi öğretmenleriyle sık sık görüştüm düzeltmeye çalıştık rehber öğretmeni olsun yönlendirmeleri olsun pek bi faydasını göremedik 1 hafta iyi diğer hafta aynı şeylere devam.


Geliyim 9 yasındaki ve 6 yasındakine. Şimdi onlarda evde ondan gördüğünü yapıyorlar. Söz dinlemiyorlar anneme karşı geliyorlar. Sokağa çıkmak için ağlıyorlar anneme diyorum işini gücünü bırak peşlerine gez o da öyle yapmaya çalışıyor ama sabahtan akşama kadar oyunda olmaz ki hadi yemek yemeye gidelim dinlenelim tekrar geliriz diyoruz ama ağlıyorlar sokağa parka rezil oluyoruz. Apartmana zaten reziliz de. Söz dinletemiyoruz.
Anlatıyoruz öğretiyoruz güzellikle konuşuyoruz bir tamam ikincide yine aynı yine aynı annem artık dayanamıyor onunda psikoloji bozuldu istediğini alamayınca bu sefer çocuklara vurmaya çalışıyor. Tutuyorum ama yeri geliyor ben olmuyorum dayak yiyorlar yani öyle çok zarar vermiyor popolarına ellerine vuruyor ama ne farkeder bi kere ruhlarına zarar geliyor.
Küçüğü biraz daha uyumlu ama 9 yasındaki 15 yasındakinin huylarının aynısını yapıyor ne görüyorsa .Evde bi gün olmasa diğer gün kavga kıyamet sokağa gidiyor sesimiz artık.Hiç birbirleriyle güzel konuşmaları yok. Tv izleseler o onu istemiyor bunu ama bağıra çağıra itiş kakış.

Üzülüyorum kardeşlerime böyle gitmesi yaşları büyücek liseye üniversiteye gidecekler böyle çocukluklarını hatırlamasınlar. Anne olacaklar kendi çocukları olacak bunlar gözlerinin önüne gelmesin. Ne yapacağım bilmiyorum. Ben de evliyim 2 senelik çocuğum yok. İnanın korkuyorum kardeşlerimin daha kötüye gitmelerinden onlar düzelsin annem düzelsin istiyorum.

Ne yapabilirim bu konuda. Uzakta oturuyordum annemin yakınına taşındım. Evime yerleşme aşamasındayım. Aklıma gelen bundan sonra çocuklar bana gelsin devamlı benimle vakit geçirsinler annem biraz dinlensin rahatlasın o da çok kötü durumda. Yazı böyle geçirelim diyoruz eşimle gezdirelim dolaştıralım. Kütüphanede zaman geçirmeyi seviyorlar dersleri de güzel maşallah hepsinin. Hatta 9 yasındaki bu sene 4.sınıfa geçti abla bu sene okul birinci olacağım diyor öyle de başarılı Okuldan sonrada bana gelsinler ders çalışalım yesin içsin dinlensinler akşama doğru eve götürürüm bi görünür yatarlar diyorum ama böylede olur mu ki ?


Bu arada psikolojik danışmanlık merkezlerine de birlikte gitmeyi istiyorum onlarla hatta mümkün olursa annemle babamla da. Annem artık durumun farkında randevu alın hep beraber gidelim bu ev nereye kadar böyle huzursuz gidecek diyor o da bunaldı bu durumdan elbet çaresi vardır diyor. Çok uzun oldu ama her türlü fikre açığım. Okuduğunuz için ve yardımlarınız için şimdiden teşekkür ederim.
 
Sizin gibi bir ablaları olduğu için çok şanslılar öncelikle

Bir çok annenin yaptığı gibi sorunları anlamaya çalışma yerine direkt olarak sonlandırmaya çalışma çabası -ve yöntem olarak da dayağı kullanmak- ne yazık ki kardeşinizin zaten çok da düzgün olmayan psikolojisini hepten olumsuz etkilemiş
Muhakkak bi ergen terapistine götürün
Ayrıca kardeşiniz ergenlik döneminde, haliyle onun da etkisi var bu aymazlıklarında
Durumu iyice içinden çıkılmaz bir hal almış gibi görünse de sizin desteğiniz ve kararlılığınızla toparlayacaktır

İyi niyetinizin ve kardeşleriniz için güzel planlarınızın çok kısa bi sürede karşılığını alacağınızı düşünüyorum
 
Bence kendin çözümünü bulmuşsun
Sağlıksız bir ortamda büyümek kötü hemde zor Allah yardımcıları olsun
Senin yanında kalmaları çözüm evet , huzursuzluktan iyidir
Fiziksel hasar geçiyor ama psikolojik tutarsızlıkla karmaşayla büyüyen çocuklar kötü oluyor
 
Sizin gibi bir ablaları olduğu için çok şanslılar öncelikle

Bir çok annenin yaptığı gibi sorunları anlamaya çalışma yerine direkt olarak sonlandırmaya çalışma çabası -ve yöntem olarak da dayağı kullanmak- ne yazık ki kardeşinizin zaten çok da düzgün olmayan psikolojisini hepten olumsuz etkilemiş
Muhakkak bi ergen terapistine götürün
Ayrıca kardeşiniz ergenlik döneminde, haliyle onun da etkisi var bu aymazlıklarında
Durumu iyice içinden çıkılmaz bir hal almış gibi görünse de sizin desteğiniz ve kararlılığınızla toparlayacaktır

İyi niyetinizin ve kardeşleriniz için güzel planlarınızın çok kısa bi sürede karşılığını alacağınızı düşünüyorum

annem aslında kendi de vurmamaya calısıyor tutuyor kendini ama öyle zaman geliyor ki kadını çileden çıkartıyorlar alıyor eline terliği.Korkutmaya çalışıyor genelde terlikle ama bazende vuruyor işte. Ben de elimden geleni yapmaya çalışıyorum evimi bile taşıdım çok yakındayım artık.Annem de düzelsin istiyorum oda istiyor böyle gitmez büyüyüp akıllanacakları zamana kadar onlarda yıpranır ben de diyor. :S
 
Son düzenleme:
Bence kendin çözümünü bulmuşsun
Sağlıksız bir ortamda büyümek kötü hemde zor Allah yardımcıları olsun
Senin yanında kalmaları çözüm evet , huzursuzluktan iyidir
Fiziksel hasar geçiyor ama psikolojik tutarsızlıkla karmaşayla büyüyen çocuklar kötü oluyor

Benim yanıma gelip gidecekler okuldan çıkışta gelsinler birlikte ders çalışalım ortamdan uzaklaşsınlar belki öyle öyle hırçınlıklarını unuturlar annemde rahatlar.Çünkü annem durup dururken vuran bi kadın değil onu da bunaltıyorlar.
 
Son düzenleme:
annem aslında kendi de vurmamaya calısıyor tutuyor kendini ama öyle zaman geliyor ki kadını çileden çıkartıyorlar alıyor eline terliği.Korkutmaya çalışıyor genelde terlikle ama bazende vuruyor işte. Ben de elimden geleni yapmaya çalışıyorum evimi bile taşıdım çok yakındayım artık.Annem de düzelsin istiyorum oda istiyor böyle gitmez büyüyüp akıllanacakları zamana kadar onlarda yıpranır ben de diyor. :S

Tamamen de bilinçsiz biri değil yani, en azından bişeyleri şimdi şimdi düzeltmeye çalışıyormuş anneniz
Ee ona da bi destek şart tabi :)
 
Tamamen de bilinçsiz biri değil yani, en azından bişeyleri şimdi şimdi düzeltmeye çalışıyormuş anneniz
Ee ona da bi destek şart tabi :)
hemde ne destek hem vuruyor hem vicdan azabı çekip ağlıyor onlar uyuyunca ya da onlarla birlikte çünkü kendi de kötü çocukluk geçirmiş vurmak istemiyor ama bunlatıyorlar kadını e bide 47 yasında en küçüğümüz 6 yasında dayanamıyor artık oda
 
Son düzenleme:
Kaslarını yoluyor derken cımbızla incelemek mi sürekli yoksa eliyle mi,,, eğer yoluma durumu varsa psikiyatriye gitmelisiniz zira ben de aynı rahatsızlıktan muzdaribim..
abla olarak fedakarlık yapmanız çok güzel ama kendinize de bu yolda dikkat edin derim.. sünger gibi tüm sıkıntıları emmek sizden de çok şey götürür maalesef.. çocuklar çok değişkendir.. anlatarak çok yol katedemezsiniz.. örnek olmak zorundasınız.. annenizin A sabiyeti onları da sarmalamis sanki.. spora yonlendirmenizi tavsiye ederim.. ayrı ayrı zaman g ecirmenizi. Kolay gelsin..
 
Merhaba hanımlar. Çok sıkıntılı bir durum içindeyim derdimi size anlatmak istiyorum.


Benim 15 9 ve 6 yasında kardeşlerim var. Annem annesiz büyümüş üvey anne yanında kalmış bi süre ve hem psikolojik hem fiziksel şiddet görmüş. Ne var ki evlenince babamın ailesinde değer görmüş ama oda belli bir zamana kadar. Annem aslında çok iyidir herkes tarafından sevilir sayılır ama öyle zaman geliyor ki artık kendinden geçiyor.15 yaşındaki kardeşim çok sorunlu büyüdü.

Babam çok şımarttı sonrasında da annem önüne geçemedi. Anlattı anlamadı konuştu olmadı.Amcamın bir kızı var bizimkinden 1yaş büyük gel dediler gitti git dediler geldi. Yengem kapıyı çalardı oynasınlar diye çağırdı annem durduramazdı giderdi sonra sonra gelme dediler çocuk hırçınlaştı ağladı bağırdı huysuzlaştı.Almadılar sokağa kaçtı yalana alıştı böyle böyle sonra bunu aştık şükür ama çocuğun üzerinde bazı huylar kaldı.
Okulda sınıfta dışlandığı oldu (kaşları kalın diye ) arkadaşları dalga geçti daha küçücüktü cımbızla gezdi öğretmeniyle konuştuk olmadı bide o mahvetti olsun alsın dedi resmen ki daha 5.sınıftaydı.

Öyle böyle çocuğun psikolojisini bozdular şimdi liseye gidiyor incecik kaşları var rehber öğretmeni çağırdı bizi durumu farketmiş devamlı durup dururken kaş yoluyor diye. Artık çok tuhaflaştı anneme salak gerizekalı babama aynı çok asi bi çocuk oldu çıktı.



Annem sabretti ama olmadı bu sefer o da dövmeye çalıştı tutamadık küçükkende milletin yüzünden çok dayak yedi annem yengeme halama kızdı hırsını çocuktan aldı.Bu çocuğun günahını annem yengem ve halam çekecek.Ahirette rabbiim sorsun inşallah.Bu çocuğun durumu hiç iyi değil.Okulda kuzu gibi öğretmenleriyle sık sık görüştüm düzeltmeye çalıştık rehber öğretmeni olsun yönlendirmeleri olsun pek bi faydasını göremedik 1 hafta iyi diğer hafta aynı şeylere devam.


Geliyim 9 yasındaki ve 6 yasındakine. Şimdi onlarda evde ondan gördüğünü yapıyorlar. Söz dinlemiyorlar anneme karşı geliyorlar. Sokağa çıkmak için ağlıyorlar anneme diyorum işini gücünü bırak peşlerine gez o da öyle yapmaya çalışıyor ama sabahtan akşama kadar oyunda olmaz ki hadi yemek yemeye gidelim dinlenelim tekrar geliriz diyoruz ama ağlıyorlar sokağa parka rezil oluyoruz. Apartmana zaten reziliz de. Söz dinletemiyoruz.
Anlatıyoruz öğretiyoruz güzellikle konuşuyoruz bir tamam ikincide yine aynı yine aynı annem artık dayanamıyor onunda psikoloji bozuldu istediğini alamayınca bu sefer çocuklara vurmaya çalışıyor. Tutuyorum ama yeri geliyor ben olmuyorum dayak yiyorlar yani öyle çok zarar vermiyor popolarına ellerine vuruyor ama ne farkeder bi kere ruhlarına zarar geliyor.
Küçüğü biraz daha uyumlu ama 9 yasındaki 15 yasındakinin huylarının aynısını yapıyor ne görüyorsa .Evde bi gün olmasa diğer gün kavga kıyamet sokağa gidiyor sesimiz artık.Hiç birbirleriyle güzel konuşmaları yok. Tv izleseler o onu istemiyor bunu ama bağıra çağıra itiş kakış.

Üzülüyorum kardeşlerime böyle gitmesi yaşları büyücek liseye üniversiteye gidecekler böyle çocukluklarını hatırlamasınlar. Anne olacaklar kendi çocukları olacak bunlar gözlerinin önüne gelmesin. Ne yapacağım bilmiyorum. Ben de evliyim 2 senelik çocuğum yok. İnanın korkuyorum kardeşlerimin daha kötüye gitmelerinden onlar düzelsin annem düzelsin istiyorum.

Ne yapabilirim bu konuda. Uzakta oturuyordum annemin yakınına taşındım. Evime yerleşme aşamasındayım. Aklıma gelen bundan sonra çocuklar bana gelsin devamlı benimle vakit geçirsinler annem biraz dinlensin rahatlasın o da çok kötü durumda. Yazı böyle geçirelim diyoruz eşimle gezdirelim dolaştıralım. Kütüphanede zaman geçirmeyi seviyorlar dersleri de güzel maşallah hepsinin. Hatta 9 yasındaki bu sene 4.sınıfa geçti abla bu sene okul birinci olacağım diyor öyle de başarılı Okuldan sonrada bana gelsinler ders çalışalım yesin içsin dinlensinler akşama doğru eve götürürüm bi görünür yatarlar diyorum ama böylede olur mu ki ?


Bu arada psikolojik danışmanlık merkezlerine de birlikte gitmeyi istiyorum onlarla hatta mümkün olursa annemle babamla da. Annem artık durumun farkında randevu alın hep beraber gidelim bu ev nereye kadar böyle huzursuz gidecek diyor o da bunaldı bu durumdan elbet çaresi vardır diyor. Çok uzun oldu ama her türlü fikre açığım. Okuduğunuz için ve yardımlarınız için şimdiden teşekkür ederim.
Yetistirebilecegin cocugu dogur demisler. Cocuk kac yasinda olursa olsun ilgilenmeli. Burda cocuklara 1 tokat atilsa millet polisi arar. Dayakla cocuk egitilmez hayvanmi bu. Insan hayvana bile vuramaz. Bide anne baba hakki derler ya cocuklarin hakki ne olucak ???
 
Kaslarını yoluyor derken cımbızla incelemek mi sürekli yoksa eliyle mi,,, eğer yoluma durumu varsa psikiyatriye gitmelisiniz zira ben de aynı rahatsızlıktan muzdaribim..
abla olarak fedakarlık yapmanız çok güzel ama kendinize de bu yolda dikkat edin derim.. sünger gibi tüm sıkıntıları emmek sizden de çok şey götürür maalesef.. çocuklar çok değişkendir.. anlatarak çok yol katedemezsiniz.. örnek olmak zorundasınız.. annenizin A sabiyeti onları da sarmalamis sanki.. spora yonlendirmenizi tavsiye ederim.. ayrı ayrı zaman g ecirmenizi. Kolay gelsin..

İnceltme durumu var yolma derken ama baya bi ince.Şimdi yaz ayı okul tatil diye uzattırdık evden dışarı bile çıkmadı 1 ay utanıyormuş.Allahtan uzadı da iğneli epi. götürüyorum kesin çözüm olsun bitsin bi daha uğraşmasın diye.Çünkü ayna karşısında çok vakit harcıyor yapamıyor bozuyor ağlıyor :S çok etkiledi bu çocuğu 16yasına girecek taa ilkokuldan beri sınıf içinde mahallede bu sebepten çok dışladılar çocuğu.Bunu kafasına takmış durumda.Rehber öğretmeniyle filan görüştük kaç kere bu konu için.
Evet annemin siniri onlara da geçti. Annem her ne kadar çabalasa da uzun süreli fayda görmedi. Bugün güzel yarın aynı.
Evet bizde düşündük spora yönlendirmek yüzmeye filan istiyoruz bakalım yazılacağız inşallah.
 
Yetistirebilecegin cocugu dogur demisler. Cocuk kac yasinda olursa olsun ilgilenmeli. Burda cocuklara 1 tokat atilsa millet polisi arar. Dayakla cocuk egitilmez hayvanmi bu. Insan hayvana bile vuramaz. Bide anne baba hakki derler ya cocuklarin hakki ne olucak ???

Annemin hatası bu zaten anne vuruyorsun tamam da diyorum yarın aynı şeyi tekrar yapıyorlar sende yıpranıyorsun bırak ağlasın bağırsınlar susacaklar elbet diyorum.Sese dayanamıyor artık tansiyon hastası oldu çıktı. Haklısınız.Ama buna çare bulmam lazım.
 
abla olarak gayet sorumlu bir davranış içersindesiniz benim tavsiyem imkanınız varsa enerjilerini farklı yönlere çekebilirsiniz onlara uğraş bulun zaten dersleri iyiyse ders çalışıyorlardır geri kalan zamanlarında spor yapabilirler mesela yüzme basketbol hem insanı yorar kavgaya mecalleri kalmaz :) ben de evde çok sorunluyumdur mesela kavgasız günümüz olmaz bi ara çalışıyordum en güzel anlaştığımız zamanlar o zamndı annemle babamla kardeşlerimle falan çünkü bazen insanların birbilerini bu kadar çok görmeye tahammülleri kalmıyor bence
 
abla olarak gayet sorumlu bir davranış içersindesiniz benim tavsiyem imkanınız varsa enerjilerini farklı yönlere çekebilirsiniz onlara uğraş bulun zaten dersleri iyiyse ders çalışıyorlardır geri kalan zamanlarında spor yapabilirler mesela yüzme basketbol hem insanı yorar kavgaya mecalleri kalmaz :) ben de evde çok sorunluyumdur mesela kavgasız günümüz olmaz bi ara çalışıyordum en güzel anlaştığımız zamanlar o zamndı annemle babamla kardeşlerimle falan çünkü bazen insanların birbilerini bu kadar çok görmeye tahammülleri kalmıyor bence

Bende öyle düşünerek yakına geldim onlarla daha çok vakit geçirmek için.Öbür türlü gel git her gün olmyordu şimdi iki sokak arkalarındayım.Evime yerleşiyim inşallah artık sık sık bana gelecekler okul çıkışları birlikte ders çalışırız diyorum.Aynı zamanda farklı şeylerle de meşgul olsunlar diye bende düşündüm yüzmeyi istiyorlar. Bende evlenmeden önce tartışmamız oluyordu ama evlenince değiştiler geliyorum diye hazırlanmalar temizlenmeler kapıyı güzel açmalar.Aslında uyumlular ama sokağa da çok düşkünler birazda ondan çok huysuzlar.Annemde artık yoruluyor baş edemiyor.Böyle böyle başladı sorunlar.Şimdi benim evin hevesine belki benden çıkmazlarda birazcık unuturlar sokağı hırçınlıkları diye düşünüyorum.İnşallah muvaffak olabiliriz.Arabada altımızda sık sık gezelim diyorum.Unuturlar belki huysuzluklarını.
 
Annemin hatası bu zaten anne vuruyorsun tamam da diyorum yarın aynı şeyi tekrar yapıyorlar sende yıpranıyorsun bırak ağlasın bağırsınlar susacaklar elbet diyorum.Sese dayanamıyor artık tansiyon hastası oldu çıktı. Haklısınız.Ama buna çare bulmam lazım.
Cocugu yatili kursa yollayin anneniz belki özler hatasini anlar. Hem cocuk icinde degisiklik olur arakadas edinir. Bu saatten sonra anneniz degismeyecegine gore onu bosverin kardesiniz icin biseyler yapin zira cocugun piskolojisi söz konusu
 
Bende öyle düşünerek yakına geldim onlarla daha çok vakit geçirmek için.Öbür türlü gel git her gün olmyordu şimdi iki sokak arkalarındayım.Evime yerleşiyim inşallah artık sık sık bana gelecekler okul çıkışları birlikte ders çalışırız diyorum.Aynı zamanda farklı şeylerle de meşgul olsunlar diye bende düşündüm yüzmeyi istiyorlar. Bende evlenmeden önce tartışmamız oluyordu ama evlenince değiştiler geliyorum diye hazırlanmalar temizlenmeler kapıyı güzel açmalar.Aslında uyumlular ama sokağa da çok düşkünler birazda ondan çok huysuzlar.Annemde artık yoruluyor baş edemiyor.Böyle böyle başladı sorunlar.Şimdi benim evin hevesine belki benden çıkmazlarda birazcık unuturlar sokağı hırçınlıkları diye düşünüyorum.İnşallah muvaffak olabiliriz.Arabada altımızda sık sık gezelim diyorum.Unuturlar belki huysuzluklarını.
Aileden ilgi goremeyince sokaktan eve gelmek istemezler cocuklar. Oysa aileler cocuklariyla birlikte televizyon izleseler onlarla konussalar beraber evde biseylerle ilgilenseler eminim disardan dahada cok eglencekler. Ve daha az cikacaklar
 
Merhaba hanımlar. Çok sıkıntılı bir durum içindeyim derdimi size anlatmak istiyorum.


Benim 15 9 ve 6 yasında kardeşlerim var. Annem annesiz büyümüş üvey anne yanında kalmış bi süre ve hem psikolojik hem fiziksel şiddet görmüş. Ne var ki evlenince babamın ailesinde değer görmüş ama oda belli bir zamana kadar. Annem aslında çok iyidir herkes tarafından sevilir sayılır ama öyle zaman geliyor ki artık kendinden geçiyor.15 yaşındaki kardeşim çok sorunlu büyüdü.

Babam çok şımarttı sonrasında da annem önüne geçemedi. Anlattı anlamadı konuştu olmadı.Amcamın bir kızı var bizimkinden 1yaş büyük gel dediler gitti git dediler geldi. Yengem kapıyı çalardı oynasınlar diye çağırdı annem durduramazdı giderdi sonra sonra gelme dediler çocuk hırçınlaştı ağladı bağırdı huysuzlaştı.Almadılar sokağa kaçtı yalana alıştı böyle böyle sonra bunu aştık şükür ama çocuğun üzerinde bazı huylar kaldı.
Okulda sınıfta dışlandığı oldu (kaşları kalın diye ) arkadaşları dalga geçti daha küçücüktü cımbızla gezdi öğretmeniyle konuştuk olmadı bide o mahvetti olsun alsın dedi resmen ki daha 5.sınıftaydı.

Öyle böyle çocuğun psikolojisini bozdular şimdi liseye gidiyor incecik kaşları var rehber öğretmeni çağırdı bizi durumu farketmiş devamlı durup dururken kaş yoluyor diye. Artık çok tuhaflaştı anneme salak gerizekalı babama aynı çok asi bi çocuk oldu çıktı.



Annem sabretti ama olmadı bu sefer o da dövmeye çalıştı tutamadık küçükkende milletin yüzünden çok dayak yedi annem yengeme halama kızdı hırsını çocuktan aldı.Bu çocuğun günahını annem yengem ve halam çekecek.Ahirette rabbiim sorsun inşallah.Bu çocuğun durumu hiç iyi değil.Okulda kuzu gibi öğretmenleriyle sık sık görüştüm düzeltmeye çalıştık rehber öğretmeni olsun yönlendirmeleri olsun pek bi faydasını göremedik 1 hafta iyi diğer hafta aynı şeylere devam.


Geliyim 9 yasındaki ve 6 yasındakine. Şimdi onlarda evde ondan gördüğünü yapıyorlar. Söz dinlemiyorlar anneme karşı geliyorlar. Sokağa çıkmak için ağlıyorlar anneme diyorum işini gücünü bırak peşlerine gez o da öyle yapmaya çalışıyor ama sabahtan akşama kadar oyunda olmaz ki hadi yemek yemeye gidelim dinlenelim tekrar geliriz diyoruz ama ağlıyorlar sokağa parka rezil oluyoruz. Apartmana zaten reziliz de. Söz dinletemiyoruz.
Anlatıyoruz öğretiyoruz güzellikle konuşuyoruz bir tamam ikincide yine aynı yine aynı annem artık dayanamıyor onunda psikoloji bozuldu istediğini alamayınca bu sefer çocuklara vurmaya çalışıyor. Tutuyorum ama yeri geliyor ben olmuyorum dayak yiyorlar yani öyle çok zarar vermiyor popolarına ellerine vuruyor ama ne farkeder bi kere ruhlarına zarar geliyor.
Küçüğü biraz daha uyumlu ama 9 yasındaki 15 yasındakinin huylarının aynısını yapıyor ne görüyorsa .Evde bi gün olmasa diğer gün kavga kıyamet sokağa gidiyor sesimiz artık.Hiç birbirleriyle güzel konuşmaları yok. Tv izleseler o onu istemiyor bunu ama bağıra çağıra itiş kakış.

Üzülüyorum kardeşlerime böyle gitmesi yaşları büyücek liseye üniversiteye gidecekler böyle çocukluklarını hatırlamasınlar. Anne olacaklar kendi çocukları olacak bunlar gözlerinin önüne gelmesin. Ne yapacağım bilmiyorum. Ben de evliyim 2 senelik çocuğum yok. İnanın korkuyorum kardeşlerimin daha kötüye gitmelerinden onlar düzelsin annem düzelsin istiyorum.

Ne yapabilirim bu konuda. Uzakta oturuyordum annemin yakınına taşındım. Evime yerleşme aşamasındayım. Aklıma gelen bundan sonra çocuklar bana gelsin devamlı benimle vakit geçirsinler annem biraz dinlensin rahatlasın o da çok kötü durumda. Yazı böyle geçirelim diyoruz eşimle gezdirelim dolaştıralım. Kütüphanede zaman geçirmeyi seviyorlar dersleri de güzel maşallah hepsinin. Hatta 9 yasındaki bu sene 4.sınıfa geçti abla bu sene okul birinci olacağım diyor öyle de başarılı Okuldan sonrada bana gelsinler ders çalışalım yesin içsin dinlensinler akşama doğru eve götürürüm bi görünür yatarlar diyorum ama böylede olur mu ki ?


Bu arada psikolojik danışmanlık merkezlerine de birlikte gitmeyi istiyorum onlarla hatta mümkün olursa annemle babamla da. Annem artık durumun farkında randevu alın hep beraber gidelim bu ev nereye kadar böyle huzursuz gidecek diyor o da bunaldı bu durumdan elbet çaresi vardır diyor. Çok uzun oldu ama her türlü fikre açığım. Okuduğunuz için ve yardımlarınız için şimdiden teşekkür ederim.
Siz zeka testi yapan merkezleri de bir deneyin derim. Bukadar sorun dayağın varolduğu yerde birinci olabilen çocukta bir fark mutlaka vardır. Zeka olarak üstün çocukların aileleri ne büyük iş düşer. Bunu farkedemeyen aileler çocukların asi başınabuyruk olduğunu düşünürler.

Geçen bir doktora gittik annem için kapıdan girdik doktor a birkaç soru sordu oğlum 3 buçuk yaşında. Ertesi gün tekrar gittik yine bişeyler sordu. Sonra doktor bana oğlunuzun farkındamısınız dedi. Bende ne gibi dedim. Geçen yine geldiniz ben çok yoğundum ama unutmadım bu çocuğu. Şimdi sizinle konuşalım dedi. Yüksek zekalı olma ihtimali çok yüksek. Ama işiniz çok zor büyük ihtimal sizi çok zorluyor olmalı dedi. Bende biz yaramaz ve çenesi düşük diye düşünüyoruz dedim. Zaten öyle düşünür aileler. Ama benimde böyle bir oğlum var bizi başta çok yordu. Sonra testlerini yaptırdık ufak çapta dahi çıktı. Bizde bunun üzerine kendimizi geliştirdik. Çocukla farklı iletişim kuruyoruz. Olumsuz dediğimiz davranışları düzeldi. Bu konuda çok araştırma yaptığını ve diğer ailelere diyaloğu olduğu için böyle çocukları farkettiğini söyledi. Bilmiyorum henüz test falan yaptırmadım . O test için belli bir yaş sınırı varmış sanırım. Erken yaş içinde okuduğu okuldan bir yazı talep gerekiyormuş. Açtım okudum özellikleri erken konuşma dışında çoğu uyuyor. Birde doktor bir soru sordu. Oğlum dışarıda doktorun sıra yazan ekran rengine takmış. Neden mavi bu ekran diye sorup durdu konu değiştirmek için uğraştı önce doktor ama illa onun cevabını sordu. Sonra doktor okadar ısrar ettin madem atalım o ekranı istediğin renk alalım dedi. Oğlum düşündü biraz Hayır atmana gerek yok. Sen bu tuşlara basarak değiştirebilirsin dedi. Bana göre çok normal bir cevaptı. Ama doktora göre bu yaşlarda bukadar o renge takan ve kendine ait olmayan bir ekranı çocuk atalım kırmızısını alalım talebine okey verirmiş.

Tabi bir gurur duymadım desem yalan olur. Ama okuyunca gözüm korktu allahım normal zekalı olsun diye dua etmeye başladım. Çünkü gerçekten çok zor. Hele anlattığınız gibi bir ortam içinde.

Yani şöyle söyleyim korkutmak gibi olmasın topluma büyük çapta zarar veren insanlar genelde dahi kişiler miş. O yazıda örnekleri de vardı. O yüzden böyle çocuklara etik kurallar vs özellikle öğretilirmiş. Bu konuda en iyisi Osmanlının kurduğu özel Mektepler miş. Hatta amerika hala o okulları örnek alırmış
 
Cocugu yatili kursa yollayin anneniz belki özler hatasini anlar. Hem cocuk icinde degisiklik olur arakadas edinir. Bu saatten sonra anneniz degismeyecegine gore onu bosverin kardesiniz icin biseyler yapin zira cocugun piskolojisi söz konusu

Kimi yatılı kursa gönderelim 9 ve 6 yasındakilerin sorumluluğu bizde. 15 yasındakide gitmez. Ben evimi yakına taşıdım sırf bu yüzden biraz bende kalacaklar gerçi yakınız annemle ama olsun sıkılınca gelsin görsün geri gitsin :)
Annem durumun farkında hatasını biliyor düzelmekte istiyor ki bi annemle olmaz çocuklarda düzelmeli birbirine bağlantılı bence.Bakalım birşeyler yapacağız inşallah.
 
Siz cözümü bulmussunuz saten, destek sart. 9 ve 6 yasindakiyle siz ilgilenin, onlar suan evde büyük kimse onu taklit ederler haliyle, size gelip gittikce sizi örnek alirlar. Annenizle 15 yasindaki kardesiniz psikolojik destek almalilar, hatta belki annenizin almasina gerek bile kalmaz, kücükler sizin yaninizda düzelir büyükte psikologa giderse. Birde cinsiyetlerini merak ettim kardeslerinizin?
Allah yardimciniz olsun.
 
X