oncelikle herkestn ozur diliyorumm eger uzduysem sizi...esimle arada tartisirdik herkesin tartisitigi gibi..bernim bir kaynim var mutlulugumuzu istemiyor..klendi iki nisanlilik gecirdi...hepside 16lik...ben evimin kadini olduguma inaniyorum...arabistanda esimin yanindayimm...10 kisiye esimin elemanlarina yemek yapiyorumm..arada tatli kek poaca...herneyse...sakalasmayiim gulmeyi eglenmeyi severim...esimle sakalsirim gulerim..ama kaynim bunu kiskandigi icin her zaman esimi doldurup gonderiyor..esimi cok seviyorum benim derdim kaynim...evl;endigimden beri bu sekilde,...her ne olursa olsun ben saygimi yitirmedim yitirmemde..bu hafta surekli abisiyle zaman geciriyor sabaha kadar gelmiyor..ben burada tek basimayim...dort duvar arasinda...yanimda esimi istiyorum tabiki..hicbirseyina karismiyorumm..karismamda...son 3 gundur sadece 3 kere iyi olduk..kaynimdaki cekememzlik oldugu icin her defasinda ya yemegimde ya da yaptigim sakalasmalarsa ya da haereketlerimde bir anlam cikariyor...benim karim olsa simdiye kadar bosardim dedi en son sozu...sen benim kardesimi hakketmiyorsun tarzi konusmalar...bende actim agzimi yumdunm gozumu...yine saygisiz ben oldum...annemin vefatinan sonra belkide kendime gelmis olmayabiliorim..ama destekle kendime gelecegime soz verdim..oyle oldu...sabah uyuycazigz saat 6...mesaj geldi bizim kayindan,...kardesim yemek koydum gel birlikte yiyelim...daha yeni barismisiz...esimde beni birakip gitti...cok zoruma gitti...zaten yeni barismistik...sen ne diye cagiriyorsun kardesini...sonra uyuyamadim hersey ust uste geldi ve simdi bu durumdayiz...saglikli dusunemiyorum simdilik...herkesten uzak olmak istiyorum...kimsenin beni bulamayacagi bir yere...kotu insanmiyim dusunmye basladim..aynadaki ben degildimm etrafimdaki insanlar parmakla gosterirler beni ama evlendikten sonra yerden yere vuruldum ses etmedim...bende insanim tas degil!!!!!!!!!