Benim ablamın 1,5 yaşında çocuğu ve doğduğundan beri asla uyumaz, kolikti ilk başta ama 5 dakika biz sabredemezdik. Ablamın artık gözleri kanlı ölü gibi ayakta duruyordu, ne uyku var ne yemek, derken o ara eşi işten çıktı, maddi durumlar da üstüne geldi, ablam artık nefes alamıyorum diyordu, her gün ağlıyordu bu çocuk neden uyumuyor diye. Aşırı sinirleri bozuldu. Psikolojisi alt üst oldu ama kalkıp da du ben gideyim bir eskisiyle konuşup kocamı aldatayım diye düşünmedi!
Yani kendi hatanıza bahane bulmayın. Yaptığınız çok büyük bir günah ve vebal. Nasıl yaptınız diyemeyeceğim çünkü yapmışsınız, tövbe edin ve lütfen boşanın.