- 1 Şubat 2015
- 3.223
- 8.212
- Konu Sahibi lou salome
- #1
Bir kaç yıllık arkadaş olan bir grup kadınız. Bu grupta iki tane kızkardeş var. Bunlardan birinin de dört yaşında bir oğlu.
Geçenlerde kızlardan biri bizi yemeğe davet etti. İçimizde maddi açıdan en dezavantajlı olan o. Eli çok lezzetlidir. Maddi imkanı elverdiğince elinden geleni yapar.
Ben biraz erken gittim yardım etmek için. Unuttuğu bir iki malzeme varmış, giderken onları da götürdüm. Yemekleri yaptık. Sofrayı kurduk. Diğer kızlar geldi. Erkek Çocuğu olan, çocuğunu da getirdi. Ki biz getireceğini biliyorduk.
Terbiyeli bir çorba yapmıştı arkadaşım. Fırında bezelyeli tavuk. Pilav. Ben de süt helvası yaptım, fırında. Tam sofraya otururken fırına attım ki yemek sonrası çayla sıcak sıcak yiyelim.
Sofrada, erkek çocuğu olan arkadaşımız baktı baktı ve dedi ki, bu çorbanın terbiyesini nasıl bir yoğurtla yaptınız, hazır mı. Ev sahibi arkadaşım evet dedi, bir kaşık pınar yoğurt var içinde yani. Çocuğuna içirmedi. Bezelyeli tavuğun bezelyesi konserve diye çocuğa yedirmedi. Pilavın pirinci marketten alınan baldo pirinç diye yedirmedi, buranın açık yerel pirincinden olmalıymış. Haa biraz salata yedirdi çocuğa, onu unutmuşum.
En son süt helvasını fırına, hazır fırın kabında atmışız diye kendi bayıla bayıla yedi ama çocuğa yedirmedi yine. Çocuk ağlayınca bir lokma verdi. Çocuk da muhallebi gibi bir şey olduğunu görünce daha çok yemek istedi daha çok ağladı. Zaten aç. Suratlar asık, bütün tadımız kaçtı. Bir de ev sahibine akıl veriyor, ben şunu şurdan alıyorum, bunu burdan alıyorum diye. Herkes 7-8 yıldır birbirini tanıyor bu ortamda.
En son bu çocuğun teyzesi olan arkadaşımıza dedim ki, bir dahaki sefere çocuğun o aşırı organik yemeklerini bir kaba koyup yanında getirsin bari. Hem çocuğa eziyet olmaz, ağlayıp durdu çocuk annesi de biz de yerken, hem ev sahibine ayıp olmaz.
Haa çocuğun eline telefon veriyor bu arada annesi. Bir kaşık hazır yoğurda takıyor ama çocuk radyasyonla içiçe sürekli.
Biraz kabalığa varmıyor bu aşırı sağlıklı beslenme saplantısı. Annelik yarıştırılıyor resmen.
Geçenlerde kızlardan biri bizi yemeğe davet etti. İçimizde maddi açıdan en dezavantajlı olan o. Eli çok lezzetlidir. Maddi imkanı elverdiğince elinden geleni yapar.
Ben biraz erken gittim yardım etmek için. Unuttuğu bir iki malzeme varmış, giderken onları da götürdüm. Yemekleri yaptık. Sofrayı kurduk. Diğer kızlar geldi. Erkek Çocuğu olan, çocuğunu da getirdi. Ki biz getireceğini biliyorduk.
Terbiyeli bir çorba yapmıştı arkadaşım. Fırında bezelyeli tavuk. Pilav. Ben de süt helvası yaptım, fırında. Tam sofraya otururken fırına attım ki yemek sonrası çayla sıcak sıcak yiyelim.
Sofrada, erkek çocuğu olan arkadaşımız baktı baktı ve dedi ki, bu çorbanın terbiyesini nasıl bir yoğurtla yaptınız, hazır mı. Ev sahibi arkadaşım evet dedi, bir kaşık pınar yoğurt var içinde yani. Çocuğuna içirmedi. Bezelyeli tavuğun bezelyesi konserve diye çocuğa yedirmedi. Pilavın pirinci marketten alınan baldo pirinç diye yedirmedi, buranın açık yerel pirincinden olmalıymış. Haa biraz salata yedirdi çocuğa, onu unutmuşum.
En son süt helvasını fırına, hazır fırın kabında atmışız diye kendi bayıla bayıla yedi ama çocuğa yedirmedi yine. Çocuk ağlayınca bir lokma verdi. Çocuk da muhallebi gibi bir şey olduğunu görünce daha çok yemek istedi daha çok ağladı. Zaten aç. Suratlar asık, bütün tadımız kaçtı. Bir de ev sahibine akıl veriyor, ben şunu şurdan alıyorum, bunu burdan alıyorum diye. Herkes 7-8 yıldır birbirini tanıyor bu ortamda.
En son bu çocuğun teyzesi olan arkadaşımıza dedim ki, bir dahaki sefere çocuğun o aşırı organik yemeklerini bir kaba koyup yanında getirsin bari. Hem çocuğa eziyet olmaz, ağlayıp durdu çocuk annesi de biz de yerken, hem ev sahibine ayıp olmaz.
Haa çocuğun eline telefon veriyor bu arada annesi. Bir kaşık hazır yoğurda takıyor ama çocuk radyasyonla içiçe sürekli.
Biraz kabalığa varmıyor bu aşırı sağlıklı beslenme saplantısı. Annelik yarıştırılıyor resmen.
zehir degil sonucta iki frambuaz bir kasik bal.
