Saygı görmek, insanca muamele görmek için ne yapmalıyım?

Camille_claudel

Guru
Kayıtlı Üye
29 Mart 2012
1.659
1.707
Merhaba arkadaşlar,

İçinden çıkamadığım bir konuda sizden yardım, akıl istemeye geldim.

Şimdiye dek pek çok konuda değiştim, geliştim. Zeki de bir öğrenciydim. Üniversiteyi bitirdim, mühendis oldum. Gel gelelim ki aşamadğım bir şey var. Bir topluluğa girdiğimde, yeni insanlarla tanıştığımda ciddiye alınmıyorum. Herkes böyle yapıyor diyemem, bir çok iyi insanla da karşılaştım. Ama kötü insanlara da hedef tahtası oldum her seferinde. İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil, çevremdeki insanlar da bu hissimi onaylıyor.

Önceye göre değişim elde ettim elbette. Ama hala istediğim seviyeye gelemedim. Artık böyle bir şey olduğunda tepki verip, hatta kavga edip ipleri koparıyorum. Ancak bu çok yorucu ve ben daha bu hale gelmeden insanlar beni saysın istiyorum.

Gözlemlerime göre şimdiye dek su profildeydim: kambur, neredeyse iki büklüm bir duruş, cılız bir ses tonu, özellikle yabancı ortamda sürekli bir gülümseme hali, konuşurken sanırım, emin değilim gibi kelimeler ve daha niceleri.

Duruşum artık cok daha dik ve o kadar çok gülümsemiyorum.

Şimdi sizden şunu rica ediyorum; nasıl bir duruş sergilemeliyim ki insanlar laf konuşurken iki kere düşünsün? Biraz tartarak, çekinerek konuşsun? Nedir bunun sırrı? Vücut dili mi? Dik duruş mu? Gözden kacirdigim daha neler var? Gerçekten bir tarife ihtiyacım var.

Dip not olarak; zamaninda mobbinge ugradim ve bu beni bir kisir donguye surukledi. Bir kac psikologa gittim ve fayda goremedim.
 
Birkaç piskoloğa gittiyseniz her birine bir iki seans gitmişsinizdir, şu durumda fayda görmemiş olmanız normal. Fayda görmeniz için tek bir psikologtan düzenli seanslar almanız gerekir. Bu insanların elinde sihirli değnek yok, sizi tek seansta iyileştiremez ya da yol gösteremezler.

Konuya tavsiyem yok çünkü bahsettiğiniz özelliklerin bahsettiğiniz şeyleri yaşamanıza sebep olduğunu sanmıyorum pek. Dünyanın en güleryüzlü insanlarından biriyim ben. Sürekli sırıtırım. Ses tonum da çocuk sesi kıvamında. Polisi aradığımda falan ciddiye almayıp ebeveynimi istedikleri oldu, o derece 😂 Ama kimse bana size davrandıkları gibi davranmıyor, davranamaz. Bunun duruşunuzla, güler yüzünüzle ya da ses tonunuzla alakası yok bence. Özgüvensizliğinizin kokusunu alıyor karşınızdaki insanlar. Bunu çözmeniz lazım. Kimse birilerini terslediği için ya da asık suratlı olduğu için saygı görmez. En fazla “ne nemrut kadın” deyip uzak dururlar sizden.
 
Benim Hilal öğretmenim vardı , çok beğenirdim onu . Ders anlatışı, mimikleri vs herşeyine bayılırdım . Ben mesela onun kopyası gibiydim ilk başlarda . Sonradan kendim olabildim.
Kendine örnek kişiler belirle , onların duruşlarını vs taklit et . Kendini videoya Çek izle . Neleri beğendiğini not al . Değiştirmen gerekenleri de nasıl değiştirebilirim diye düşün .
TED konuşmalarını dinle . Bazı defileleri izle , tiyatroya kaydol . Kurs al . Bence çok faydasını göreceksin.
En önemlisi de özgüven sahibi olman . Sen kendine değer vermezsen kimse sana değer vermez .
Her konuda konuşma mesela , cool takıl .
Belli bir duruşun olsun , sınırların olsun. Bir şekilde hisseder etrafındakiler .
Benim büyük oğlum çok cool bir çocuk , kimseye eyvallahı yoktur , arkadaşları tarafından da saygı görür . Gerçi görmese de umursamaz 😑 bence böyle olmak lazım .
 
Birkaç piskoloğa gittiyseniz her birine bir iki seans gitmişsinizdir, şu durumda fayda görmemiş olmanız normal. Fayda görmeniz için tek bir psikologtan düzenli seanslar almanız gerekir. Bu insanların elinde sihirli değnek yok, sizi tek seansta iyileştiremez ya da yol gösteremezler.

Konuya tavsiyem yok çünkü bahsettiğiniz özelliklerin bahsettiğiniz şeyleri yaşamanıza sebep olduğunu sanmıyorum pek. Dünyanın en güleryüzlü insanlarından biriyim ben. Sürekli sırıtırım. Ses tonum da çocuk sesi kıvamında. Polisi aradığımda falan ciddiye almayıp ebeveynimi istedikleri oldu, o derece 😂 Ama kimse bana size davrandıkları gibi davranmıyor, davranamaz. Bunun duruşunuzla, güler yüzünüzle ya da ses tonunuzla alakası yok bence. Özgüvensizliğinizin kokusunu alıyor karşınızdaki insanlar. Bunu çözmeniz lazım. Kimse birilerini terslediği için ya da asık suratlı olduğu için saygı görmez. En fazla “ne nemrut kadın” deyip uzak dururlar sizden.

Bir psikologla bir yılı aşkın devam ettim, illaki faydası olmuştur ama bu konu da hala aynıyım maalesef.

Ben şimdiye dek özgüven ve bir başka şeyin bağlantısını kurdum hep. Mesela dik bir duruş= özgüven gibi.
 
Benim Hilal öğretmenim vardı , çok beğenirdim onu . Ders anlatışı, mimikleri vs herşeyine bayılırdım . Ben mesela onun kopyası gibiydim ilk başlarda . Sonradan kendim olabildim.
Kendine örnek kişiler belirle , onların duruşlarını vs taklit et . Kendini videoya Çek izle . Neleri beğendiğini not al . Değiştirmen gerekenleri de nasıl değiştirebilirim diye düşün .
TED konuşmalarını dinle . Bazı defileleri izle , tiyatroya kaydol . Kurs al . Bence çok faydasını göreceksin.
En önemlisi de özgüven sahibi olman . Sen kendine değer vermezsen kimse sana değer vermez .
Her konuda konuşma mesela , cool takıl .
Belli bir duruşun olsun , sınırların olsun. Bir şekilde hisseder etrafındakiler .
Benim büyük oğlum çok cool bir çocuk , kimseye eyvallahı yoktur , arkadaşları tarafından da saygı görür . Gerçi görmese de umursamaz 😑 bence böyle olmak lazım .

Evet biraz daha gözlem yapsam faydali olabilir. Oglunuz cok tatli :)
 
Bir psikologla bir yılı aşkın devam ettim, illaki faydası olmuştur ama bu konu da hala aynıyım maalesef.

Ben şimdiye dek özgüven ve bir başka şeyin bağlantısını kurdum hep. Mesela dik bir duruş= özgüven gibi.
Hiç alakası yok. Dünya güzeli insanlar özgüvensiz olabiliyor. O sizin içinizde, herhangi bir şeye bağlı değil. Ama dik durun tabi ki sağlığınız için.
 
Insanlar karsidaki kiside bir ozguvensizlik hissettiklerinde direk bastirmaya ve saygisizlik etmeye basliyorlar. Hatta cok tevazu gosteren insanlar da ayni muameleye maruz kaliyor. Egolari sahlandirip kosturmaya bayiliyor millet. Bak canim simdi o oyle degil ciler dolusur hemen :) nerden mi biliyorum, lise zamanlari ben de boyleydim biraz. Malum ergenlik de var serde.bu durumu asmak icin ozguvenli olmak lazim. Ozguven problemi kolay kolay asilamiyor bazen. Profesyonel destek gerekli olabiliyor.
 
Bence bu konu ses tonu falan değil gerçekten.tabiiki özgüvenli duruş önemli ama bence özgüven dışta değil içte olmalı.mesafeli mi değilsiniz yada size söz söyleme hakkını mı veriyorsunuz karşı tarafa bilemedim.bence temeli çocukluğunuz ve aile tutumu diyorum,bunlari çözmelisiniz.konuyu takipteyim.
 
Konu sahibi birde yaşadığınız bir olayı örneklendirebilir misiniz? İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil..demişsiniz nasıl hakaret edebiliyorlar?
 
👇
 

Eklentiler

  • images.jpeg
    images.jpeg
    35,4 KB · Görüntüleme: 17
Insanlar karsidaki kiside bir ozguvensizlik hissettiklerinde direk bastirmaya ve saygisizlik etmeye basliyorlar. Hatta cok tevazu gosteren insanlar da ayni muameleye maruz kaliyor. Egolari sahlandirip kosturmaya bayiliyor millet. Bak canim simdi o oyle degil ciler dolusur hemen :) nerden mi biliyorum, lise zamanlari ben de boyleydim biraz. Malum ergenlik de var serde.bu durumu asmak icin ozguvenli olmak lazim. Ozguven problemi kolay kolay asilamiyor bazen. Profesyonel destek gerekli olabiliyor.

Yani bir çok farklı ortama girip, aynı muameleye maruz kalınca dank ediyor. Bazı insanlar daha şanslı olup bunları yaşamayınca bizi anlamıyorlar maalesef. Siz nasıl aştınız ya da aşabildiniz mi?
 
Konu sahibi birde yaşadığınız bir olayı örneklendirebilir misiniz? İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil..demişsiniz nasıl hakaret edebiliyorlar?

Örnek çok maalesef. Mesela kuzenim: bizi birbirimize benzetince bir kadın, döndü ve bana “beni diğeriyle benzetti, senin gibi bir maymuna benzetmedi” dedi. Mesela boyum üzerinden ağzını, burnunu eğerek eleştirir. Vücudumda onu beğenmez, bunu beğenmez. Kendisi milletten eski kıyafet ister, kalkıp benim kıyafetimi beğenmez😂 ve daha niceleri.


İş ortamında örneğin; bir çocuk bana kafayı taktı. Gelip gidip şunu yap bunu neden yapmadın vs. Halbuki biz orada üç kişi aynı pozisyondayız ve onlara gayet saygılı. Bir kere sert çıkınca bana karşı da düzeldi mesela. Ayrıca diğer kızlar da diyordu bu neden sana sataşıyor diye.

Çok uzatmak istemiyorum ama bunun gibi daha nice örnekler mevcut bende.
 
Ses tonuyla alakası yok ince cocuga benzeyen bir ses tonum var. Hatta ilk ogretmen oldugumda çocuklar bu ses tonuyla beni dikkate almazlarsa diye dusunmedim değil ama alakası yokmuş anladım. Sınifa hakim bir ogretmen olunca cok da guzel dikkate alıyorlar hatta cekiniyorlar.

Başkası size saygı duymasının bence en onemli noktasi once kendinize saygı duymanız. dik durmuyorum kamburum sesim ince diye dusunurseniz beden diliyle bunu etrafıniza hissettirirsiniz ve uzerinize gelirler.

Ikinci olarak bir zamanlar gereğinden fazla mutevazi bir insan olarak bununda etkisi olduğunu düsünüyorum. Kibirli olun herkese tepeden bakın demiyorum tabi ama fazla mütevazı olmayın. karsınızdakiler bunu mutevazilik olarak algılamayıp eziklik olarak algılayabiliyorlar çünkü.

Gülumsemekte sıkıntı yok. Gülumseyin. Birde hazır cevap olun. Biri sizin kalbinizi kıracak ya da sizi aşağılayacak bir sey soyledimi oncelikle sakin kalın ve kendine guvenen bağırmayan bir ses tonuyla cevabını verin. Gorün bakı nasıl pisman oluyorlar soylediklerine ama cevap verirkende gerilmeyin sinirlenmeyin gayet sakin sakin verin cevabınızı.
 
Örnek çok maalesef. Mesela kuzenim: bizi birbirimize benzetince bir kadın, döndü ve bana “beni diğeriyle benzetti, senin gibi bir maymuna benzetmedi” dedi. Mesela boyum üzerinden ağzını, burnunu eğerek eleştirir. Vücudumda onu beğenmez, bunu beğenmez. Kendisi milletten eski kıyafet ister, kalkıp benim kıyafetimi beğenmez😂 ve daha niceleri.


İş ortamında örneğin; bir çocuk bana kafayı taktı. Gelip gidip şunu yap bunu neden yapmadın vs. Halbuki biz orada üç kişi aynı pozisyondayız ve onlara gayet saygılı. Bir kere sert çıkınca bana karşı da düzeldi mesela. Ayrıca diğer kızlar da diyordu bu neden sana sataşıyor diye.

Çok uzatmak istemiyorum ama bunun gibi daha nice örnekler mevcut bende.


Mesela burada onun soylediği maymun sozune kahkaha atarak "ay bende cok sevindim senin gibi bir orangutana benzetilmedigime" diye cevap verir baskada birsey soylemez keyfimi de hiç bozmadim
 
Merhaba arkadaşlar,

İçinden çıkamadığım bir konuda sizden yardım, akıl istemeye geldim.

Şimdiye dek pek çok konuda değiştim, geliştim. Zeki de bir öğrenciydim. Üniversiteyi bitirdim, mühendis oldum. Gel gelelim ki aşamadğım bir şey var. Bir topluluğa girdiğimde, yeni insanlarla tanıştığımda ciddiye alınmıyorum. Herkes böyle yapıyor diyemem, bir çok iyi insanla da karşılaştım. Ama kötü insanlara da hedef tahtası oldum her seferinde. İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil, çevremdeki insanlar da bu hissimi onaylıyor.

Önceye göre değişim elde ettim elbette. Ama hala istediğim seviyeye gelemedim. Artık böyle bir şey olduğunda tepki verip, hatta kavga edip ipleri koparıyorum. Ancak bu çok yorucu ve ben daha bu hale gelmeden insanlar beni saysın istiyorum.

Gözlemlerime göre şimdiye dek su profildeydim: kambur, neredeyse iki büklüm bir duruş, cılız bir ses tonu, özellikle yabancı ortamda sürekli bir gülümseme hali, konuşurken sanırım, emin değilim gibi kelimeler ve daha niceleri.

Duruşum artık cok daha dik ve o kadar çok gülümsemiyorum.

Şimdi sizden şunu rica ediyorum; nasıl bir duruş sergilemeliyim ki insanlar laf konuşurken iki kere düşünsün? Biraz tartarak, çekinerek konuşsun? Nedir bunun sırrı? Vücut dili mi? Dik duruş mu? Gözden kacirdigim daha neler var? Gerçekten bir tarife ihtiyacım var.

Dip not olarak; zamaninda mobbinge ugradim ve bu beni bir kisir donguye surukledi. Bir kac psikologa gittim ve fayda goremedim.

Özgüven eksikliğiniz olduğunu düşünüyorum. Buna sebep olan neyse onu çözmelisiniz öncelikle. Bir de ilk başta kendinizi sevin ve önemseyin. Bu çok önemli... Sen kendini sevip önemsemezsen kimse sana değer vermez, saygı duymaz.

Ek olarak;
1-Bakımlı ol,
2-Şık ve iyi giyin (illa marka giyinmene gerek yok)
3-Kendinle ilgili her şeyi paylaşma,
4-Her konuya atlama, yorum yapma, kısacası çok konuşma, ha mesleğin ile alakalı şeylerde bilgini tabii ki de göster...
5-Sınırların olsun, birileri o sınırları geçtiğinde karşılığını ver, ezdirme kendini,
6-Bol bol da kitap oku. Bu hem kültürünü geliştirir hem de hızlı düşünmeni ve bu şekilde insanlara karşılık vermeni kolaylaştırır :)

Aklıma gelenler bunlar. Umarım yardımcı olmuşumdur :)
 
destek almak tabiki önemli gerekli de ama bunu uygulamak daha önemli ben şöyleyim böyleyim deyip kendinizi soyutlarsanız kaç seansta gitseniz olmaz,

insanların sert duruşları yada sessiz oluşları karşının davranışını belirlemez ki
karşı size olmadık şeyler söylediğin de ağzınızdan çıkan sözler tavırlar mimikler belirler sizin asıl duruşunuzu toplumdaki yerinizi o yüzden özgüven olmalı kendini savunma yeri geldiğin de sert çıkma yada o sakinlik içinde haddini bildirme ...
 
Mesela burada onun soylediği maymun sozune kahkaha atarak "ay bende cok sevindim senin gibi bir orangutana benzetilmedigime" diye cevap verir baskada birsey soylemez keyfimi de hiç bozmadim

İşte sorun onu söylemesi değil, söyleme haddini kendinde bulabilmesi. Artık kendimi koruyabiliyorum ama korumak zorunda kalmak istemiyorum. Düşünüyorum başkalarına söylemeye cesaret edemezken bana nasıl yapabiliyor.
 
Merhaba arkadaşlar,

İçinden çıkamadığım bir konuda sizden yardım, akıl istemeye geldim.

Şimdiye dek pek çok konuda değiştim, geliştim. Zeki de bir öğrenciydim. Üniversiteyi bitirdim, mühendis oldum. Gel gelelim ki aşamadğım bir şey var. Bir topluluğa girdiğimde, yeni insanlarla tanıştığımda ciddiye alınmıyorum. Herkes böyle yapıyor diyemem, bir çok iyi insanla da karşılaştım. Ama kötü insanlara da hedef tahtası oldum her seferinde. İnsanlar benimle dilediğince konuşuyor, eleştiriyor, hatta hakaret ediyor. Ve inanın bu benim sübjektif algım değil, çevremdeki insanlar da bu hissimi onaylıyor.

Önceye göre değişim elde ettim elbette. Ama hala istediğim seviyeye gelemedim. Artık böyle bir şey olduğunda tepki verip, hatta kavga edip ipleri koparıyorum. Ancak bu çok yorucu ve ben daha bu hale gelmeden insanlar beni saysın istiyorum.

Gözlemlerime göre şimdiye dek su profildeydim: kambur, neredeyse iki büklüm bir duruş, cılız bir ses tonu, özellikle yabancı ortamda sürekli bir gülümseme hali, konuşurken sanırım, emin değilim gibi kelimeler ve daha niceleri.

Duruşum artık cok daha dik ve o kadar çok gülümsemiyorum.

Şimdi sizden şunu rica ediyorum; nasıl bir duruş sergilemeliyim ki insanlar laf konuşurken iki kere düşünsün? Biraz tartarak, çekinerek konuşsun? Nedir bunun sırrı? Vücut dili mi? Dik duruş mu? Gözden kacirdigim daha neler var? Gerçekten bir tarife ihtiyacım var.

Dip not olarak; zamaninda mobbinge ugradim ve bu beni bir kisir donguye surukledi. Bir kac psikologa gittim ve fayda goremedim.
dik durup mesafe koyacaksın ve soğuk olacaksın
 
X