Şeker hastalığıyla ömür boyu yaşam

gamzelihaller .!.:

Şeker hastasiyim. Ömür boyu vurulmam gereken iğneler var.bazen ne uğruna yaşadığımı sorguluyorum. Hap olsa katlanilabilir olurdu.
iğne aman aman acıtmıyor ama bıktım. Bunun rutinim olmasından hiçbir zaman geçmeyecek olmasından delik deşik olmaktan bıktım.
Çok güzel bir hayatım olsa bu uğurda yaşadığım bir tatsızlık gibi görürdüm. Ama b.k gibi bir hayatım var.
Bitmeyen çile yapmışlar adını diyabet koymuşlar

Genişletmek için tıkla...

Allah şafi ismi ile şifa versın.

flamefire .!.:

Allah şafi ismi ile şifa versın.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim

Türkiye’de var mı bilmiyorum ama freestyle diye bir uygulama var şeker hastalığı için. Kolunuza bir yapışkan yapıştırıyorsunuz, şeker düşmeye başlarken aynı şekilde yükselirken alarm veriyor. ve parmağınızı delmeden ölçüm yapıyor. Böylece şekerin kontrolde tutulması daha kolay oluyor.
Bir araştırın.
Geçmiş olsun

elfshnn8 .!.:

Sevgili arkadaşlar, bende tip 1 diyabetli bir birey olarak şunları söyleyebilirim, öncelikle hareket, beslenme, ameliyat vs hiç nefesinizi yormayın. tip 1 diyabet olunca iğneye ömür boyu mahkumsunuz. Bu bir gerçek, birkaç doktordan ben de duydum tip 1 in bile iyileşebileceği ihtimalini tvden. ama kendi özel hastanelerine-şehir dışına gitme, tedaviyi konuşma vb durumum olmadığından, bilemiyorum.
Diyabet konusunda, sevgili konu sahibi, yalnız değilsin seni çok iyi anlıyorum. Şekerin yükselip düşmesi, her zaman bizim elimizde olmuyor. Anlamsız bir şekilde dalgalı gidince insan gerçekten illallah ediyor bi noktadan sonra. Sürekli kan ölç, iğne yap, yemek ayarla... Yeter uğraşmak istemiyorum dediğim nokta çok oldu,oluyor. Lakin diyabetli bir bireysen ayağa kalkıp güçlü durmak zaten zorundasın. O iğneyi de yapacaksın, beslenmene dikkat de edeceksin, egzersizini de yapacaksın. Motivasyon çok önemli. Ayrıca parmaklarımı delmekten bıktığım için, yeni çıkan bir diyabet teknolojisi sensörü araştırıyor ve ona geçmeyi düşünüyorum. Bu tarz yeni teknolojiler de insana neşe, motivasyon olabilir açıkçası.unutma biz çok güçlüyüz

Genişletmek için tıkla...

Geçiçi bazen böyle oluyor. Bugün de o günlerden biriydi.artik iğne de vurmam,istedigimi de yerim ne olursa olsun diye bezgin bir noktaya geldim.
Ama eşim hep reddetmesine rağmen artık bana iğne yapacakmış.
Bugün o moralimi bozuk görünce yaptı ve rahat hissettim.
Tabi ki biz güçlüyüz. Bu sınavımız. Bazen sendeletir ama düşmeyiz:

gamzelihaller .!.:

Şeker hastasiyim. Ömür boyu vurulmam gereken iğneler var.bazen ne uğruna yaşadığımı sorguluyorum. Hap olsa katlanilabilir olurdu.
iğne aman aman acıtmıyor ama bıktım. Bunun rutinim olmasından hiçbir zaman geçmeyecek olmasından delik deşik olmaktan bıktım.
Çok güzel bir hayatım olsa bu uğurda yaşadığım bir tatsızlık gibi görürdüm. Ama b.k gibi bir hayatım var.
Bitmeyen çile yapmışlar adını diyabet koymuşlar

Genişletmek için tıkla...

Benim yeğenime 5. Yaşında diyabet teşhisi konuldu.cocuk okula başladığında annesi o kadar özenli davranmasına rağmen bu büyük hastalıkla mücadele etti.sukredin ki iğnesi ilacı var.herseyi yiyemek,diğerleri gibi rahat yasayamamak çok zor ama daha kotu durumda olmadığınız için şükredin.
Hayatınızı değiştirmek gününüzü güzel geçirmek için çaba gösterin.heoimizin binbir türlü derdi sıkıntısı var ama yaşıyoruz.

gamzelihaller .!.:

Geçiçi bazen böyle oluyor. Bugün de o günlerden biriydi.artik iğne de vurmam,istedigimi de yerim ne olursa olsun diye bezgin bir noktaya geldim.
Ama eşim hep reddetmesine rağmen artık bana iğne yapacakmış.
Bugün o moralimi bozuk görünce yaptı ve rahat hissettim.
Tabi ki biz güçlüyüz. Bu sınavımız. Bazen sendeletir ama düşmeyiz:

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katılıyorum, bana da bazen böyle değişen duygu durumları geliyor, yalnız değilmişim dediğim gibi imkanınız varsa sensörlere geçiş yapıp deneyebilirsiniz, a1c yi kontrol etme kolaylığı açısından, ben parmak ölçümünden bıktığım için almayı düşünüyorum ama bir yanım da almasan da olur diyor, kararsızımneyse, bu şekilde biz tip 1 diyabetli bireylerin sosyal medyadan birbirini bulup destek olması, sorunları konuşmak, bunlar bence çok güzel bir şey

gamzelihaller .!.:

Şeker hastasiyim. Ömür boyu vurulmam gereken iğneler var.bazen ne uğruna yaşadığımı sorguluyorum. Hap olsa katlanilabilir olurdu.
iğne aman aman acıtmıyor ama bıktım. Bunun rutinim olmasından hiçbir zaman geçmeyecek olmasından delik deşik olmaktan bıktım.
Çok güzel bir hayatım olsa bu uğurda yaşadığım bir tatsızlık gibi görürdüm. Ama b.k gibi bir hayatım var.
Bitmeyen çile yapmışlar adını diyabet koymuşlar

Genişletmek için tıkla...

Henüz diyabet hastası değilim ama çok yakınım. Tabi ki sizin ne yaşadığınızı anlayamam, sizden beterleri var ne hastalıklar var da diyemem, kötüye daha kötüsüyle teselli verilmez diye düşünenlerdenim.

Size tek söyleyebileceğim, hayatınızın bir kısmını güzelleştirmek sizin elinizde. O iğneyi su gibi, ekmek gibi hayatın parçası olarak görmeye çalışın. Biliyorum zor, ama mutluluk ancak böyle yakalanabilir. Lanet ettikçe hiçbirşeyden keyif alamazsınız zaten.

İğneyi, ilacı her şeyi kabullenmek değil aslında konu. Evet onlar da yoruyor bezdiriyor moral bozuyor ama asıl şahsen beni üzen konu, diyabetin yıllar içinde getirebileceği komplikasyonlar. Evet biliyorum bu korkuyla yaşanmaz ama bu da bir gerçek. Bir gün gözümü mü kaybederim, böbreğime bir şey mi olur yada ayağımda yara çıkar da kaybederim diye düşünmeden edemiyorum bununla birlikte elbette halime şükrediyorum. Umarım bir gün tip 1 in de çözümü bulunur

Ben anlıyorum sizi hasta değilim ama hamileyim hergün iğnelerim kan sulandırıcı iğnem var hep diyorum ömür boyu böyle hastalıklarla yaşayanlara allah sabır versin ama normal iğne değil bir de öyle düşünün insülin iğnesi küçük ben kalçadan hergün vuruluyorum göbekten olan sinek ısırığı gibi cayır cayır yaktığı halde geçmiş olsun inşallah tamamen kurtulursunuz birgün

Yuksek kan sekeri yillar icinde organlara ve sinir sistemine geri donulmez hasarlar veriyor malesef.

Kan sekerinin cok iyi bir sekilde kontrol altinda tutulmasi gerek. Hasardan korunmanin tek yolu bu. Ama baya zor tabi tatli, hamur isi vs. Yedigin anda kan sekeri zipliyor.

Ben tip 2 diyabet hastasiyim, normalde hap kullaniyordum ama hamilelik nedeniyle 2 cesit insuline basladim.

igne aslinda acitmiyor ama gunde 4 kere insulin icin, 10 kere de seker olcmek icin durmadan orami burami delmek sinirimi bozmaya basladi.

Allah yardimcimiz olsun baska ne diyebilirim ki

elfshnn8 .!.:

Kesinlikle katılıyorum, bana da bazen böyle değişen duygu durumları geliyor, yalnız değilmişim dediğim gibi imkanınız varsa sensörlere geçiş yapıp deneyebilirsiniz, a1c yi kontrol etme kolaylığı açısından, ben parmak ölçümünden bıktığım için almayı düşünüyorum ama bir yanım da almasan da olur diyor, kararsızımneyse, bu şekilde biz tip 1 diyabetli bireylerin sosyal medyadan birbirini bulup destek olması, sorunları konuşmak, bunlar bence çok güzel bir şey

Genişletmek için tıkla...

Sensör büyük kolaylık olur. Canı tatlilar için

Bubo .!.:

Yuksek kan sekeri yillar icinde organlara ve sinir sistemine geri donulmez hasarlar veriyor malesef.

Kan sekerinin cok iyi bir sekilde kontrol altinda tutulmasi gerek. Hasardan korunmanin tek yolu bu. Ama baya zor tabi tatli, hamur isi vs. Yedigin anda kan sekeri zipliyor.

Ben tip 2 diyabet hastasiyim, normalde hap kullaniyordum ama hamilelik nedeniyle 2 cesit insuline basladim.

igne aslinda acitmiyor ama gunde 4 kere insulin icin, 10 kere de seker olcmek icin durmadan orami burami delmek sinirimi bozmaya basladi.

Allah yardimcimiz olsun baska ne diyebilirim ki

Genişletmek için tıkla...

Öyle. Tüp bebek tedavisi de görmeye başladım. Normalde iğneler bu kadar sinirimi bozmuyordu.onlar da eklenince keçileri kaçırma raddesine geldim.
inanıyorum ki bir gün çaresi bulunacak.

ftmacm .!.:

Ben anlıyorum sizi hasta değilim ama hamileyim hergün iğnelerim kan sulandırıcı iğnem var hep diyorum ömür boyu böyle hastalıklarla yaşayanlara allah sabır versin ama normal iğne değil bir de öyle düşünün insülin iğnesi küçük ben kalçadan hergün vuruluyorum göbekten olan sinek ısırığı gibi cayır cayır yaktığı halde geçmiş olsun inşallah tamamen kurtulursunuz birgün

Genişletmek için tıkla...

insallah. Geçmiş olsun. Hem gobekten hem kalçadan mı?

elfshnn8 .!.:

İğneyi, ilacı her şeyi kabullenmek değil aslında konu. Evet onlar da yoruyor bezdiriyor moral bozuyor ama asıl şahsen beni üzen konu, diyabetin yıllar içinde getirebileceği komplikasyonlar. Evet biliyorum bu korkuyla yaşanmaz ama bu da bir gerçek. Bir gün gözümü mü kaybederim, böbreğime bir şey mi olur yada ayağımda yara çıkar da kaybederim diye düşünmeden edemiyorum bununla birlikte elbette halime şükrediyorum. Umarım bir gün tip 1 in de çözümü bulunur

Genişletmek için tıkla...

Evet onlar var.insallah olmaz. Önlemlerimiz bunun için.

Bende diyabetliyim maalesef. Benim ailede çok var hatta kardeşlerimde de var. Hamilelikte diyetle birlikte götürmeme rağmen yüksek seyretti hep iğneler pek işe yaramadı. Moralde kötüydü tabi üzüldükçe de çıktı. İnsanların 20 30 kg alıp gık demediği hamilelikte ben nerdeyse 10 kg verdim. Hiçbirşey yiyemiyordum çünkü. Erken doğumda olsa oğlum sağlıkla doğdu. Sonrasında üç aylık şekerim epey yükseldi tabi. Kullandığım ilaçlar gastrite neden oldu çok fena haldeydim.

Birgün canıma tak etti bütün beslenme şeklimi değiştirdim hergün ama hergün spor yaptım ekmeği unu yağı şekeri hepsini çıkardım hayatımdan ve şuan bir yıl olacak bütün değerlerim normale indi.

Zor bir yol ama şekerle yaşamak daha zor. Yesem yine çıkıyor ama önemli olan düşürmek ve dengede tutmaktı benim için. Canımın istediğini sağlıklı şekillerde yemeye başladım artık alıştım şekerli şeylere tahammül edemiyorum. Yediğim zaman başım ağrıyor ağır geliyor. Öyle 6 öğün falanda beslenmiyorum iki ana öğün ve ara öğün yapıyorum. Benim doktorum sık yemenin bilinenin aksine şeker hastalarına zarar verdiğini söylüyor. Çoğu diyabet hastası pek inanmıyor ve kızıyor ama bu hastalığı yenmenin tek yolu hareket etmek ve sağlıklı beslenmek. Pastada yersin baklavada önemli olan bunu ne zaman yediğin ve sonraki öğünde nasıl dengelediğin.

Sizi anlıyorum. Ben diyabet değilim ama benim de kronik hastalığım var. Ömür boyu tedavi altında olmam gerekiyor. Sürekli ilaç kullanıyorum . Günde 10 haptan fazla alıyorum. Ha bu arada toplum içinde sürekli yarım insan muamelesi görüyorum. ( Organ nakilliyim)Geçmiş olsun, dikkat edin.

gamzelihaller .!.:

Şeker hastasiyim. Ömür boyu vurulmam gereken iğneler var.bazen ne uğruna yaşadığımı sorguluyorum. Hap olsa katlanilabilir olurdu.
iğne aman aman acıtmıyor ama bıktım. Bunun rutinim olmasından hiçbir zaman geçmeyecek olmasından delik deşik olmaktan bıktım.
Çok güzel bir hayatım olsa bu uğurda yaşadığım bir tatsızlık gibi görürdüm. Ama b.k gibi bir hayatım var.
Bitmeyen çile yapmışlar adını diyabet koymuşlar

Genişletmek için tıkla...

Benmde 17 yaşında yeğenim şeker hastası gergin iğne olmak zorunda isyan etmeyin lütfen daha kötü hastaliklarla boğuşan insanlar var

gamzelihaller .!.:

insallah. Geçmiş olsun. Hem gobekten hem kalçadan mı?

Genişletmek için tıkla...

Evet eleğe döndüm o yüzden çok zor anlıyorum sizi ben gün sayıyorum bitmesi için inşallah sizinde bigün biter

Kekikotu .!.:

Sizi anlıyorum. Ben diyabet değilim ama benim de kronik hastalığım var. Ömür boyu tedavi altında olmam gerekiyor. Sürekli ilaç kullanıyorum . Günde 10 haptan fazla alıyorum. Ha bu arada toplum içinde sürekli yarım insan muamelesi görüyorum. ( Organ nakilliyim)Geçmiş olsun, dikkat edin.

Genişletmek için tıkla...

Geçmiş olsun. Toplum kuru kalabalık. Onların algısı mühim değil

Çok şükür kontrol altında tutulabilen bir hastalık, evet beterin beteri var ama bu zor bir hastalık olduğu gerçeğini değiştirmiyor malesef. Sizi çok iyi anlıyorum.
35 yaşındayım, hayatım boyunca sağlıklı beslenmeye, kilo kontrolüne azami dikkat gösteren bir insan oldum. Ve şu an diyabet tanısı almak üzereyim. 6 aydır çabalıyorum, kah ilaç kullanıyorum kah bırakıyorum. Durumum netlik kazanmadı, şeker hastası mıyım gizli şeker hastası mıyım neyim bilemedim henüz. Çok küçük bir şehirdeyim, tek endokrin uzmanı var. Tempom aşırı yoğun, malesef başka bir şehre gitmeye vakit bulamıyorum bunun için yazı bekliyorum. Ama sanki yaza kadar da iş işten geçecek gibi geliyor.
Ömür boyu sağlıklı beslenmeye dikkat eden ben psikolojik olarak bununla mücadele etmekte zorlanıyorum. Canım sürekli yasak olanları yemek istiyor, bir dayanırsam bir dayanamıyorum. Üstelik ne ailemde ne yakın çevremde tek bir diyabetik birey yok, mevzuya çok yabancıyım. Çok uykum var biraz uzanayım dediğim anda bakıyorum şeker uçmuş, ya da tam dersi aşırı düşmüş. Üzgünüm.
Sizi çok iyi anlıyorum ve Allahtan herkes için şifa diliyorum. Sevgiler.