severek boşanan arkadaşlar hayatınız nasıl ?

zor bır durum rabbım tez zzamnda refaha kavusturun... ya soyle bır soz var ha bu deveyı gutcen ya da bu devırden gıtcen... karar senın... yanı sadece aılesı olan ve sureklı sızı 2. plana atan bır koca.... ne kadar babalık yapabılıyor acaba... ?
Ilk zamanlar kizimada babalık yapamiyodu ama benim zorlamalarimla şimdi araları iyi ama bir buçuk yaşına kadar normal sırada bir babaydi sadece
 
Kizlar merhaba son noktamdayim artik düşünmekten beynim patlıyor hayat zehir oldu resmen.korkularimvar gelgitlerim var endişelerim var yardımcı olun lütfen sorunları genelliycek olursam 3 yıllık evliyim hemen çocuğum oldu 2 yasinda bir kizim var (çok duygusal bir cocuk ) biz severek evlendik 10 yildir taniydk guya birbrmzi eşim ailesine aşırı düşkün onlar ne derse onu yapiyo hep onları savunuyo bir gün olsun yanimda olmadı ne yaparsam yapayım olmayacak ta farkndym çünkü onun önceliği ailesi neyse biz bu konuda hep brbrmze giriyrz hatta okdr buyudu kı iki kere kustum gittim baba evine isin içine şiddet girdi.eşimin tek istediği susmam ama bende bana ağır konusulunca cildryrm Allah bana bir çene veriyo agzma geleni sayıyorum ama oda çok ağır konusuyo dayanamıyorum kaynvldm tam bir sinsi o ne dese o oluyo her konuda ama her konuda sorunları anlatsam saymakla bitmez benim sormak istediğim içinizde eşinize tarif edemediginiz bir duygu ile ve cocuk ile esinden boşanan varmi ?varsa ne tür zorluklar yaşadınız pişman misiniz ?açık soylym benim en buyuk korkum bosandiktan sonra onu baskasiyla mutlu gorursem buna dayanabilirmiyim ayrı bir düşündüğüm konu ise kizimda benim gibi çok duygusal ben atıyorum yolda annesiz yada yaralı kedi gorym otrup ağlarım gunlerce yada bir böceği ezsem onu annesini babasını kardeşinin bile üzüldüğünü düşünürüm biliyorum bunlar saçma gelecek ama okdr ki duygusal ve derin düşünüyorum şimdi kendi cocgm ile ilgli en büyük kaygım ise su ben kalabalık bi aile içindeyim ve kızımla yaşıt çocuklar var bazen onların babası önce geldiği zaman bile babam yokmu diye agliyo eğer bosanirsam oda baba diye aglarsa ben mahvolurum sanki herkes ona acıyarak bakacak gibi hissediyorum :KK43: :KK43: :KK43: bu arada gaziantepliyim yore farkında göz önüne alarak yardiminizi bekliyorum
Evet ağlar. Ezilir. Hep boynu bükük kalacak. Ben çok ağladım. Ama 20li yaşlarında yaşıtlarından çok daha güçlü bi kisilige sahip olacaktir
 
Ilk zamanlar kizimada babalık yapamiyodu ama benim zorlamalarimla şimdi araları iyi ama bir buçuk yaşına kadar normal sırada bir babaydi sadece


yanı o zaman bu boyle devam edıp gıdecek mı sana kocalık yapmayan kızına babalık yapmayan bır adamdan ne beklıyosun.... hayatına duzene sok en azından sonra karar verrrsın bosanıp bosanmayacagına... bunu onun ııcn degıl kızın ve kendın ıcın yap
 
Ben eşimi severek ayrıldım. Ailesi ile ilgili sıkıntılarımız vardı. (Şiddet yoktu). Boşandıktan sonra pişman oldum diyemeyecegim. Ama eşim gerçekten pişman olmuş olmalı ki çocuğumuz için görüştügumuz bir kaç seferi olumlu değerlendirdi. Sonra tekrar arkadaş gibi nasılsın, keyifler nasıl falan diye aramaya başladık. O sürede tekrar onunla evlenmeyi hiç düşünmedim, planlamadim . Açıkçası çokta umrumda değildi. Ama sonra zaman geçtikçe 1 yıldan fazla ee biz bu kadar iyi anlaşıyoruz neden evlenmeye lim dedik. Açıkçası çok korksamda denedim. Şimdi bir sıkıntı yok. Inşallah böyle devam eder.
 
ben sırf çocuk için evliliğin yürütülmesini sağlıklı ve doğru bulmuyorum. bu benim düşüncem elbette. herkese saygım var. ama aslında çocuk için de mutsuzluk verici. annenin mutsuz olduğu bir evlilikte çocuk ne kadar mutlu ve sağlıklı büyüyebilir ki? onlar o kadar akıllı ki herşeyi seziyorlar. bir de işin içine şiddet girdi demişsiniz. zaten şiddet girdiyse olay orda biter benim için. ekonomik özgürlüğünüz varsa ve aileniz destek olacaksa kendinize yeni bir hayat kurabilirsiniz. babası da kızını istediği zaman görebilir, mahrum kalmaz.
 
="Zepcem, post: 46740562, member: 657946"]Söylediklerinizde haklısınız ama birsey dışında çocuğunuz olunca anlarsınız bunu da emin olun ben güçlü bir insan değilim suan yasadiklarima bile dayanamazken cocugumun o durumuna nasıl katlancam düşüncesi beni duruduruyor hep yoksa emin ol cocuk olmadan önce ki ben olsam değil 3 yıl 3 gün durmazdim bu adama
Çocuğum var çok şükür. Beş yaşında. Duygusal olmak farklı güçlü olmak farklı bişey bence. Ben şahsen hayatını mutsuz geçirenlere üzülüyorum eğer mutsuzluklarının çaresi varsa
 
Tek sorun KV mi?

KV'de hakkettiği gibi muamele edip, sorunları evinize yansıtmasınız olmuyor mu?

Madem sizden taraf olmayacak, olayı eşinize taşımayın, ama KV 'ye gerektiği yerde, gereken cevabı verin.
 
Kendimi çoğu zaman mutsuz hissediyorum da ondan :) bu da yüzüme yansıyor sanırım. Sen dedikten sonra tekrar resimlerime baktım:)) Donuk bakışlarım var evet ama dediğim gibi çooookk mutlu hayatım yok. Ama yine de mutlu olmaya çalışıyorum:) Yaşıyorum, evladım sağlıklı, ben sağlıklıyım falan filan.... şükür sebeplerim:)
Eşin mi donuk biri acaba gozunun ferınımı sondurdu ne yaptı bılmıyorum zaten yasadıgınız sıkıntıları cok ama ınsallah bır an evvel hersey duzelır
 
bende oyle bir tantanayla bosandimki
Dunyam alt ust oldu ,onsuz yasayamam saniyordum ,o adami hayatimin zirvesine koymusum meger at gozlukleriyle yasamisim.Bosanma oncesi normal bir aile hayatimiz vardi ,onunda beni sevdigini dusunurdum hep.
Oysa simdi anliyorumki sevgi degilmis ,onun en yapmasi gereken mecburi seylei bile ben sevgi sanmisim
Benimde kizim 4 yasindaydi ayrildik ,oglum ise 2 aylikti
Kizim cok etkilendi ,cunki beni surekli aglarken ,surekli uzgun ,bitkin goruyordu
Neyse 4 yila yakin zaman gecti ,oglum babayi tanimadan buyudu ,yeni yeni alisiyor ,haftada bir goruyor
Kizim icin psikologlara git gel ne yollar asindirdim
Simdi ise bazi seyler yerine oturdu ,ama dahada olmasi gereken seyler var
Benim hayatimda biri var ve simdi anliyorum sevilmek neymis
Meger ben benim ex ile hic sevgi ,saygi bagimiz yokmus
Ben kendimi iyi hissedince kizimda cok mutlu ve cabuk atlatti
Cocugunu dusunuyorsan once kendin iyi hissetmelisinki sonrada ona hissettir
Onsuz yasamayi hayal edince bile nefesim kesilirdi ,ama simdi gayet guzel yasiyorum
Eskiler ve yasattiklari aklima gelirse,kkda aldatilma ve bosanma konularini okuyunca istem disi gogsume yumruk oturuyor;gozlerim doluyor,yutkunamiyorum
Boyle iste ,
 
ben aldatılmama rağmen boşanmadım çocuklarım babalarına çok düşkün.o dönemde öğretmenin oğlum için saatlerce susuyor boşluğa bakıyor tenefüslerde sıradan kalkmıyor bişiler olmuş bu çocuğa dediğinde yer dibi aradım.sonra kızımın babacım seni çok seviyorum nerdesin diye ağladığında vazgeçtim boşanmaktan ağır geldi bana çocuklarımın yaşadıkları benim yaşadıklarımdan daha ağırdı.evliliğime onlar için dört elle sarıldım gururumu ayaklar altına alıp.burda bana çocuklar laf sen istememişssin diyenler oldu ama öle değil malesef.söz verdim onları mutlu bir ailede yetiştireceğime dört elle sarıldım aileme sonuç çok şükür şimdilik çocuklar çok mutlu büyüdüler onlardan iyiki sizin gibi anne babamız var sözleri varya çektiğim onca gurursuzluğuma deydi.artık büyüdüler içim rahat vicdanım rahat.

sende bir seçim yapacaksın çocuk ağır basıyorsa onun mutluluğu için deyip ya susacaksın yada evde hır gür çıkarıp onu mutsuz bir evliliğin içinde yada parçalanmış bir ailede büyüteceksin.

hep laf bu arada çocuklar boşanmış bir ailedede pekala büyürler kelimeleri.büyüdükleri doğru ancak problemli. burda okuduğum gördüğüm kadarıyla.

not:biz anne baba olarak çabaladık ben tek taraflı çabalamadım yoksa benimde bir sabrım var taşssaydı ozamanda hır gür ortamında onları rezil edemezdim boşanmayı seçerdim.eşimde çocukları için onlar mutlu olsun diye çabaladı hep.bir şeyi farkettik yıllar sonra onlar için çabalarken birbirimize yeniden aşık olduk.

Bence bu yazdıklarınız her boşanmayı düşünen çocuklu aileye örnek olmalı.
Ama dediğiniz gibi tek taraflı olmuyor hiç birşey.
Umarım bende bir gün burada "çok şükür sorunlu bir evliliğim vardı ama boşanmadık çocuklarım da mutlu büyüdüler, eşimle 4 elle sarıldık yuvamıza" cümlesini kurabilirim.

Sizi canı gönülden tebrik ediyorum.
Allah'tan bende bu şekilde bir kuvvet diliyorum kendi şahsıma...
 
bende oyle bir tantanayla bosandimki
Dunyam alt ust oldu ,onsuz yasayamam saniyordum ,o adami hayatimin zirvesine koymusum meger at gozlukleriyle yasamisim.Bosanma oncesi normal bir aile hayatimiz vardi ,onunda beni sevdigini dusunurdum hep.
Oysa simdi anliyorumki sevgi degilmis ,onun en yapmasi gereken mecburi seylei bile ben sevgi sanmisim
Benimde kizim 4 yasindaydi ayrildik ,oglum ise 2 aylikti
Kizim cok etkilendi ,cunki beni surekli aglarken ,surekli uzgun ,bitkin goruyordu
Neyse 4 yila yakin zaman gecti ,oglum babayi tanimadan buyudu ,yeni yeni alisiyor ,haftada bir goruyor
Kizim icin psikologlara git gel ne yollar asindirdim
Simdi ise bazi seyler yerine oturdu ,ama dahada olmasi gereken seyler var
Benim hayatimda biri var ve simdi anliyorum sevilmek neymis
Meger ben benim ex ile hic sevgi ,saygi bagimiz yokmus
Ben kendimi iyi hissedince kizimda cok mutlu ve cabuk atlatti
Cocugunu dusunuyorsan once kendin iyi hissetmelisinki sonrada ona hissettir
Onsuz yasamayi hayal edince bile nefesim kesilirdi ,ama simdi gayet guzel yasiyorum
Eskiler ve yasattiklari aklima gelirse,kkda aldatilma ve bosanma konularini okuyunca istem disi gogsume yumruk oturuyor;gozlerim doluyor,yutkunamiyorum
Boyle iste ,
Senin adına çok svindim inşallah çok daha mutlu olursun ama çok güzel bir konuya daha degindin kiz çocuğu ile uvey baba zaman okdr kötü ki kendi babası bile cocuguna zarar verirken başka bir erkeğe kizimi asla guvenemem herhalde ayrıca yasalar bu yönde nasıl tam bilmiyorum ben iki yıldır kizimdan hiç ayrılmadım bosanirsam ondan ayrı kalırım diye de çok korkuyorum bastada dediğim gibi çok fazla korkum ve endişem var yoksa şimdiye bosanmistim
 
Bence bu yazdıklarınız her boşanmayı düşünen çocuklu aileye örnek olmalı.
Ama dediğiniz gibi tek taraflı olmuyor hiç birşey.
Umarım bende bir gün burada "çok şükür sorunlu bir evliliğim vardı ama boşanmadık çocuklarım da mutlu büyüdüler, eşimle 4 elle sarıldık yuvamıza" cümlesini kurabilirim.

Sizi canı gönülden tebrik ediyorum.
Allah'tan bende bu şekilde bir kuvvet diliyorum kendi şahsıma...
Inşallah Allah çocuklarımızın hatrinabize o sabri yüreği gücü versin :(
 
Kizlar merhaba son noktamdayim artik düşünmekten beynim patlıyor hayat zehir oldu resmen.korkularimvar gelgitlerim var endişelerim var yardımcı olun lütfen sorunları genelliycek olursam 3 yıllık evliyim hemen çocuğum oldu 2 yasinda bir kizim var (çok duygusal bir cocuk ) biz severek evlendik 10 yildir taniydk guya birbrmzi eşim ailesine aşırı düşkün onlar ne derse onu yapiyo hep onları savunuyo bir gün olsun yanimda olmadı ne yaparsam yapayım olmayacak ta farkndym çünkü onun önceliği ailesi neyse biz bu konuda hep brbrmze giriyrz hatta okdr buyudu kı iki kere kustum gittim baba evine isin içine şiddet girdi.eşimin tek istediği susmam ama bende bana ağır konusulunca cildryrm Allah bana bir çene veriyo agzma geleni sayıyorum ama oda çok ağır konusuyo dayanamıyorum kaynvldm tam bir sinsi o ne dese o oluyo her konuda ama her konuda sorunları anlatsam saymakla bitmez benim sormak istediğim içinizde eşinize tarif edemediginiz bir duygu ile ve cocuk ile esinden boşanan varmi ?varsa ne tür zorluklar yaşadınız pişman misiniz ?açık soylym benim en buyuk korkum bosandiktan sonra onu baskasiyla mutlu gorursem buna dayanabilirmiyim ayrı bir düşündüğüm konu ise kizimda benim gibi çok duygusal ben atıyorum yolda annesiz yada yaralı kedi gorym otrup ağlarım gunlerce yada bir böceği ezsem onu annesini babasını kardeşinin bile üzüldüğünü düşünürüm biliyorum bunlar saçma gelecek ama okdr ki duygusal ve derin düşünüyorum şimdi kendi cocgm ile ilgli en büyük kaygım ise su ben kalabalık bi aile içindeyim ve kızımla yaşıt çocuklar var bazen onların babası önce geldiği zaman bile babam yokmu diye agliyo eğer bosanirsam oda baba diye aglarsa ben mahvolurum sanki herkes ona acıyarak bakacak gibi hissediyorum :KK43: :KK43: :KK43: bu arada gaziantepliyim yore farkında göz önüne alarak yardiminizi bekliyorum

Keşke siz kendinizi biraz frenleyebilseniz ya da eşiniz orta yolu bulsa diyeceğim hala eşinizi sevdiğinizi düşünüyorum.Kayınvalideden uzak yaşayamıyormusunuz?
 
Çocuğum yok.

Güvensizlik, beni ezmeye çalışması, psikolojik şiddet. Ben ona aile verdim yuva verdim, çok şeyden fedakarlık yaptım ama o bunların hiçbirini hak etmiyordu aslında. Çok mutsuzdum boşandım.
Yazılarınızı okuduğumda eşi hiç haketmiyor bu bayanı diyordum normalde sevinmem ama o adamdan kurtulduğunuza sevindim.
 
Evliligim kayinvalidem ve esimin anakuzusu hallerinden oturu bitti ve hamileyim. Suan ailemin yanindayim evet bana cektirilen onca aciya ragmen yine de sizin gibi dusunuyorum onu baskasiyla gorursem cok uzulurum fakat onemli olan benim ve evladimin mutlulugu.... Cunku kocamin karakteri bu ve degismiyor, degismesi icin cocugu bile one surdum ama olmadi... Dedigim uzre ben esimi seviyorum ama karakterinden davranislarindan igreniyorum ve bosaniyorum....
 
herseye ragmen esinizi cok sevdiginizi mi soyluyorsunuz yoksa ben mi yanlis anladim?

Severken insan niye bosansin ki? Boyle sacmalik mi olur? Sorunlari konusup halledin, aile terapistine gidin. Elinizden gelen herseyi yaptiktan sonra, son care olarak bosanin.

Ben kendi adima duygusal bi cocuk degildim. Annem babam evin icinde kedi kopek gibiydi. Sevgisiz bi evde buyudum, ve 20lerime gelene kadar butun evliliklerin mutsuz oldugunu zannediyordum. Zamaninda annemle babamin bosanmasini tercih ederdim, cunku kavgalar, hirpalamalar, ruhumu, kisiligimi etkiledi.
 
Kizlar merhaba son noktamdayim artik düşünmekten beynim patlıyor hayat zehir oldu resmen.korkularimvar gelgitlerim var endişelerim var yardımcı olun lütfen sorunları genelliycek olursam 3 yıllık evliyim hemen çocuğum oldu 2 yasinda bir kizim var (çok duygusal bir cocuk ) biz severek evlendik 10 yildir taniydk guya birbrmzi eşim ailesine aşırı düşkün onlar ne derse onu yapiyo hep onları savunuyo bir gün olsun yanimda olmadı ne yaparsam yapayım olmayacak ta farkndym çünkü onun önceliği ailesi neyse biz bu konuda hep brbrmze giriyrz hatta okdr buyudu kı iki kere kustum gittim baba evine isin içine şiddet girdi.eşimin tek istediği susmam ama bende bana ağır konusulunca cildryrm Allah bana bir çene veriyo agzma geleni sayıyorum ama oda çok ağır konusuyo dayanamıyorum kaynvldm tam bir sinsi o ne dese o oluyo her konuda ama her konuda sorunları anlatsam saymakla bitmez benim sormak istediğim içinizde eşinize tarif edemediginiz bir duygu ile ve cocuk ile esinden boşanan varmi ?varsa ne tür zorluklar yaşadınız pişman misiniz ?açık soylym benim en buyuk korkum bosandiktan sonra onu baskasiyla mutlu gorursem buna dayanabilirmiyim ayrı bir düşündüğüm konu ise kizimda benim gibi çok duygusal ben atıyorum yolda annesiz yada yaralı kedi gorym otrup ağlarım gunlerce yada bir böceği ezsem onu annesini babasını kardeşinin bile üzüldüğünü düşünürüm biliyorum bunlar saçma gelecek ama okdr ki duygusal ve derin düşünüyorum şimdi kendi cocgm ile ilgli en büyük kaygım ise su ben kalabalık bi aile içindeyim ve kızımla yaşıt çocuklar var bazen onların babası önce geldiği zaman bile babam yokmu diye agliyo eğer bosanirsam oda baba diye aglarsa ben mahvolurum sanki herkes ona acıyarak bakacak gibi hissediyorum :KK43: :KK43: :KK43: bu arada gaziantepliyim yore farkında göz önüne alarak yardiminizi bekliyorum
Hamileyken ayrıldım boşandık yalnız başıma doğum yaptım oğlumu büyütüyorum.Onsuz yaşayamam diye bir şey yok yaşıyorsun alışıyorsun.Çocuğumun psikolojisimi dersen aynı evde olsaydık eminimki bozulurdu şimdi minicik hiç bir şeyi idrak edemiyor ama zamanı geldiğinde eminimlki oda anlayacaktır.Önemli olan senin ve evladının huzuru.Eğerki kendini çocuklarım için kötü bir evliliğe katlanmaya şartlamışsan hep senden gider.Sinirlerin harap olur yıpranırsın.Zaman varya zaman yapamam katlanamam dediğin herşey geçip gidiyor.Dimdik duruyorum ayakta.Meğer ben olmayı özlemişim özgüvenimi kazandım tekrardan çalışıyorum bebeğimi büyütüyorum.Huzurluyuz çok şükür özlemişim biliyormusun huzurlu hissetmeyi.Allah hakkınızda hayırlısını versin.İstersen herşeyi yaparsın.
 
Şiddete ve aldatılmaya katlanıp çocuklarım için boşanmıyorum diyenler kendi yetersizliklerini bu şekilde örtüyorlar bence ve yaptıklarını gerekçelendiriyorlar.Evlilikte sebep ne olursa olsun şunu bilir şunu söylerim ki insan kendisi mutlu olamazsa ne çocuklarını mutlu edebilir ne de eşini.

Her ne kadar çocuğum için boşanmıyorum diyenler olsa da yok sorunlu olacaklar yok şöyle böyle bunların hepsi bahane.Annemin bi arkadaşı olan kadın eşinden boşandı çocuklar çok küçükken.İki çocuğu da pırlanta gibi insanlar ve doktor oldular.Adam gibi büyüten kendi gururunu ayaklar altına almadan,kişiliğini ve özsaygısını kaybetmeden de büyütüyo yani çocuklarını.Marifet de marifetsizlik de yine büyütende.
 
Peki çocukların yanında herşey normal gibi davranırken cinsel hayatınız nasıldı yani sonuçta insan kirginken mutsuzken yada çok kırıcı olaylar olmuşken nasıl o insanla birlikte olabilir ki mesela esim en son bana annesi için dünyanın lafinisaydı hem de gerçekten haksız yere hiç ağzımı almadığım halde ben şimdi bu adama bu kdr kirginken nasıl hiç birsey olmamis gibi gidip birlikte olym :KK43:
zamanla düzeldi tabikide zordu ama farkında olmadan her şey yoluna girdi.çocukları kurtaralım derken kendimizi kurtarmışız
 
Back
X