Sevgilim evlilik düşünmüyor

karpuzcileksoda .!.:

Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.

Genişletmek için tıkla...

agatha christie .!.:

Kendimden örnek vereyim. Ben eşimle tanıştığimda 17, eşim de 18 yaşındaydı. Bana o zaman seninle tanışana kadar 30 dan önce evlenmeyi asla düşünmüyordum dedi ve biz 10 seneye yakın flört ettik (okullarımızı bitirmek iş sahibi olmak için süreç bu kadar uzun sürdü). Yani bir erkek kararından emin ise o doğrultuda ilişkisini devam ettiriyor.

Kusura bakmayın ama karşınızda ki kişi sizinle evlilik düşünmüyor. Geriye saydığı ihtimaller bahaneden ibaret. Herkes birgün bosanabilir, mutsuz olabilir. Hepimiz bir gün öleceğimizi biliyoruz ne yaşamaktan ne de öleceğini bildiğimiz çocukları dünyaya getirmekten vazgeçiyoruz

Genişletmek için tıkla...

karpuzcileksoda .!.:

Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.

Genişletmek için tıkla...

Alys .!.:

ikiniz de kendinizce haklisiniz.
sahsen ben karsi tarafa da su sebeple hak veriyorum, benim icin 1 yil evlilige karar vermek icin erken bir sure, ben de veremezdim.

ama siz de cok haklisiniz. Uzun sureli iliskilerde kadin daha cok yipranan taraf oluyor genellde, kendinizi cok da yipratmadan bitirmeniz dogru karar olmus olabilir.

Mutlu olursunuz umarim.

Genişletmek için tıkla...

karpuzcileksoda .!.:

Evliliğin yaşla alakası yok bunun bilincinde biriyim fakat şöyle düşünüyorum; küçük değiliz ve hayatımız oturmuş insanlarız. Bu yaştan sonra bir insanla 2-3-4 sene flört süreci geçirmenin mantıklı olmadığını düşünüyorum. İki insan birbirini tanıdıysa zaten 1 senenin de bir önemi yoktur. Bu 1 sene de çok şey paylaştık. 18-19 yaşında insanlar olsaydık 5-6 belki 10 sene flört zamanı geçirebilirdik. Çünkü önümüzde okul hayatı, maddi imkanlar vs olacaktı bu süreç de gayet katlanılabilir olacaktı.
Olaya şöyle bakıyorum, sadece bi sevgilim olmasını veya evlilik istesem, aynı şehirden birini bulur sevgili/eş olurum. Ama gönül bu kişiye kaymış onda ilerlemek istedi. Nasip değilmiş.

Genişletmek için tıkla...

kalplerbirsedunyaguzel .!.:

Bu konuda ne yazık ki çok peşin hükümlü bir yaklaşım var pek çok kadında erkekler istese hemen evlenir yok sevse şak nikahı basar gibi ama bu kadar basit değil bu işler.
o nikahı basmaların evlenmelerin sonu iyi bitmiyor görüyoruz. yani erkek severse evlenir diye ezbere konuşursak bu kadar mutsuz düzensiz çifti nereye koyacağız. erkeğin şak diye evlenmesi değil evlilik sonrası eşini el üstünde tutması mutlu etmesi mühimdir. 3 ayda evlenip sonra hayatı zehreden bir eşiniz olsa mutlu mu olacaksınız*
biz evliliği bir başarı olarak gördüğümüz için gerisini düşünmüyoruz. toplumsal dayatmalar bizi hemen evlenmeye evlenmenin kendisinin önemli olduğuna itiyor.
evlenmek bir yuva kurmak güzel bir şeydir çiftler hazırsa ve istekliyse.

ben bir yıldır beraberim evlilik yoluna girmemiz gerekli diye düşünmek mantıklı gelebilir ancak bir de karşı tarafı dinlemek lazım. yani sen seviyorsun ama evlilik istemiyor diye ayrılıyorsan yarın elin adamıyla sırf evlenmek için evleneceksin demek değil mi bu?
sen evliliği mi seviyorsun hayatındaki erkeği mi?
yok erkek isterse hemen evlenir filan gibi bazı ezbere yaklaşımlarla ve olumsuz örneklerle zihnini bulandırma.
ilişkini iyi değerlendir. net olmakta fayda var.

bir de bazı erkekler gerçekten evlilik insanı değil. bunu net biliyorum.
benim böyle sevgilim olmuştu. bir süre sonra şak diye evlilik yapamam ben benlik değil demişti sonra ayrıldık ve biliyorum da 40'ün üstünde yaşı ve halen bekar. demek ki yaşam şekli böyle.

Genişletmek için tıkla...

karpuzcileksoda .!.:

Ailesinden ve çevresinden mutlu bir evlilik görmediğini söylüyor devamlı.


Çok fazla plan yapan ve olumsuz düşünen biri. Ya boşanırsak, ya çocuğumu sevmezsem, ya şöyle y aböyle uzayıp gidiyor. Her şeyi planlayarak kendi istediği gibi olmasını istiyor.

Genişletmek için tıkla...

Kedilibebekli .!.:

Ben size bir şey söyleyeyim mi? Bu tipler gerçekten sevdikleri bir kadın olduğunda koşa koşa düğün yapıyor, halay çekmekten yerine oturmuyor. "ben evlilik düşünmüyorum yeaa" kafasındaki bütün erkeklerde bunu gördüm. O evlilik düşünmüyor değil, sizinle düşünmüyor bence.

Üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

karpuzcileksoda .!.:

Merhabalar,
Öncelikle gerçekten yardıma, fikre ihtiyacım olduğu için yazmak istedim. 1 seneyi doldurduğum bir erkek arkadaşım var(dı 2 gün önceye kadar). Ayrı şehirlerdeyiz ve sadece hafta sonu görüşebiliyoruz. Bu 1 senelik süre içinde çok güzel zamanlar geçirdik ve hiç tartışmamız, kavgamız olmadı (bir konu haricinde). Her şeyimiz uyumlu aslında. Fakat tek sıkıntı onun şu anda evlilik ile ilgili bir planı olmaması. Ne zaman konu evliliğe gelse tartışıyoruz. Yaşlarımız 30-32. Önünde bildiğim hiç bir engeli yok. Sadece korktuğunu ve şu anda böyle bir sorumluluk altına girmek istemediğini söylüyor. Bu konuşma ara ara hep olurdu. Fakat en son 2 gün önce bir konuşma gerçekleştirdik ve ben önümü göremediğim bir ilişkiyi yürütemeyeceğimi söyledim. Beni sevdiğini mutlu olduğunu fakat evlilik düşünmediğini söyledi. Ben de düşünmesem çok güzel bir ilişkimiz olabilir fakat ben o kafada olan bir insan değilim. En azından bir gün olacağını bilmek istiyorum ve artık bu yaşa gelmişken ailemden gizli saklı sadece hafta sonu kaçamakları yapmak istemiyorum. Amacım sevdiğim anlaştığım adamla hayatımı birleştirmek. Bu zamana kadar sineye çekip bekledim hep fakat artık böyle devam edip kendimi üzmeye gerek yok diye düşündüm ve ayrılık konuşması gerçekleştirdim. Sizce ne yapmalıyım? Seviyorum, çok iyi anlaşıyorum ama sonu yok.

Genişletmek için tıkla...

karpuzcileksoda .!.:

Tabii ki el üstünde tutması gerekli. Konuşulan şeyler aslında erkeklerin bahane üretmesi. Ne güzel demişsiniz evlilik yapamam dedi ayrıldık. Benimkisi öyle bir durum değil. Benimle mutlu olduğunu ama evlilik isteyip istemediğini bilmediğini ve şu anda planları arasında olmadığını söylüyor. Böyle olunca da insan arafta kalıyor. Yani ben keyfinin ne zaman geleceğini kestiremem.

Evliliğin kendisini istesem zaten gider elin adamını, görücü adamını, beğenen birisini bulur evlenirim/evlenirdim. Hayatımdaki adamı seviyorum ve onunla evlenmek istiyorum ve evlenmiyor diye de ayrılmayı evet mantıklı buluyorum. Çevre baskısı, toplum baskısı evet belki bi yerde etkili olabilir. Farklı konularda hepsine zaten cevaplarım var benim hayatım yaşadıklarıma kimse laf söyleyemez diyebiliyorum. Bu özgürlüğüm var. Yazıda da bahsetmiştim eğer ki sadece ilişkim olsun istiyorsam ben bu adamla çok mutlu olabilirim, bunun farkındayım. Ama bir çocuk sahibi olacaksam, daha rahat olacaksam ve ben her anlamda bu adamla birlikte olacaksam bu evliliği yapmam gerekiyor. Zorunluluk değil kendi isteğim bu yönde. İnsan bazen verdiği karardan da emin olamaz ve bunu yaşamış veya fikri olan birilerinden bilgi almak ister. O yüzden her denileni ölçüp tartıyorum.

Sizin sevgiliniz sözünün arkasında çıkmış evlenmemiş. Ama etrafımızda o kadar çok kişi var ki ayrılıp 3-5 ayda evlenen. Kimisi mutlu kimisi mutsuz.

Genişletmek için tıkla...