- 21 Mayıs 2021
- 6
- 1
- Konu Sahibi buyahaniim
- #1
ben sürekli köye gidiyorum bir ayağımız memlekette gibi. geçen yine gittim gelirken elimde tereyag recel filan mutlu mutlu geliyorum. erkek arkadaşımın annesi yeni araba almış sürmeyi öğreniyor. (dul kocasini bosamis) benim köyden geldiğimi bile bile sevgilime kardeşini emanet etmiş. görüştük bir iki saat engelli kardeşi evden filan çıkmış. eve gelince bin pişman oldu görüştüğümüze. sonra ramazanda tam kapanmada yine köye gittim . biter bitmez otobüse bindim . annesine gitti benim otobüste olduğum gece. sonraki gün annesi piknik planlamış. ogluyla oraya gitti erteso günde annesiyle işleri vardı tekrar oraya gitti. bende bunu sevgilime dediğimde bana dedi ki "otuz gün senide görmesem annemide görmesem anneme koşarım" çok dokundu bu cümle. herkes mi annesini çok seviyor ya da ben mi anneme hemen doyuyorum anlamadım. işte hayatta en çok engelli kardeşimi seviyorum diyor. bende "baba olduğunda en cok çocuğunu seversin, büyük konusma" diyorum. benim kimi seveceğime insana kimse karışamaz diyor. büyük ablam dul ve genç bir anneyle uğraşılmaz diyor. ilerde kardeşi hasta sen bakarsın zaten boşanmış. annesi de seni kıskanacak diyor. ama seviyorum da beraber çok özel şeylerde yaşadık. anlarsınız napmaliyim bilmiyorum. yaşım 19 onunsa 23 çok seviyorum ama ilerde bana dert olur mu bilmiyorum. 1.5 yıldır çıkıyoruz iki yil olacak annesi yeni tanışmaya lütfetti ben mi önemsiyorum. ilerde çok mutlu olmak istiyorum. onu seviyorum kimseyle paylaşmak istemiyorum. ama o çok anneci gibi geliyor.
engelli kardeşi var ve o gün kardeşine emanet ve siz buna rağmen buluştunuz ya o dışarı çıktığında bir şey olsaydı? Doğmamış çocuk içinde kardeşinden çok seversin falan ergen ergen tavırlarki zaten öylesin. Engelli kardeşinede ilerde o bakıcak annesine bir şey olsa tabi ki dışarı atcak hali yok benimde kardeşim bir yana dünya bir yana siz bence ayrılın zira sizin cümleleriniz o kadar itici ki o çocuğu anlayabileceğinizi sanmıyorum
Allah akıl fikir versin inşallah. 
