Ben de üniversitede çok ağlamıştım. Sizin gibi 2 saat uzaklıkta olmama ve herhafta sonu gelmeme rağmen. Orayi bilerek yazmak baska evet zorla yazmiyorsun ama gidince yasayip pismanlik yasamak baska. O zaman şartlar yurt ortamı vs farklıydı. Okuldan mezun olunca cok daha uzak bir şehre tek başıma çalışmaya gittim mesela. Bu kizin aklinin yasli hasta dedesinde kalması normal. 3 kişi destek olmuşlar bugüne kadar birbirlerine. Ben diyelim şimdi başka yere gitsem bilirim ki anam var babam var büyükler var hastalık vs aklim cok kalmaz ama bu farkli bir durum kimseleri yok. Evet eve masraf yapmışlar evlenmişler ama psikolojinin aşırı bozulduğu yerde de illa durmaya ısrarın anlamı yok, eşi de soğuk bakmıyormuş şartlar zorlanıp dönülebilir