- 25 Şubat 2013
- 519
- 101
- Konu Sahibi montesorri
- #1
yaş oldu otuz.ben hala okuyorum.evlenemedim de.evliliği okul bitince yaparım diye aslında o kadar takmıyordum da arkadaşım evde kaldık diye tutturdu ve önüne gelen herkese evlilik gözüyle bakıyor.istanbuldan hiç tanımdığı biriyle sözlendi.sözlüsünden ayrıldı hemen başkasıyla görüşmeye başladı.ondan mı etkilendim ne.psikolojim bozuldu.evlenmem gerek gibi bir psikolojiye büründüm.ve daha önce buraya konu açtığım kişiyi kafam da o kadar büyüttüm ki.beynim durdu resmen.hiç durmadan onu düşünüyorum.ben on o kadar cok olmaz dedim ki.en son o bana bitti dediği için mi ben yediremiyorum kendime sizce.çünki elle tutulur hiç bir olumlu tarafı yoktu.düşünülecek üzülünülecek birisi değil.eleştirin beni kendime getirin.bana bir umut verin buna çok ihtiyacım var.onu unutamıyorum.bişi de yaşamadık hani unutamayacak kadar
(geç okudum.çünki lise son da trafik kazasında babamı kaybettik.annem yaralı kurtuldu ve ben ona bakmak zorunda kaldım. sonradan aklım başıma geldi açıktan okul öncesi öğretmenliği okuyorum.son sınıfım.)
(geç okudum.çünki lise son da trafik kazasında babamı kaybettik.annem yaralı kurtuldu ve ben ona bakmak zorunda kaldım. sonradan aklım başıma geldi açıktan okul öncesi öğretmenliği okuyorum.son sınıfım.)