sorguladığım ilişkiye devam etmeli miyim

portakalpetegi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
2 Haziran 2021
9
-4
25
Merhaba yeni üyelik açtım ve bir derdimi sizinle paylaşmak istedim.
23 yaşındayım, 3 yıllık bir ilişkim var. Biz aynı şehirde tek yaşıyoruz ve çok sık görüşüyoruz. Eğitim seviyelerimiz farklı ama ben bunu hiçbir zaman sorun etmedim, etmem de. Hayata bakışımız, siyasi ve dini görüşlerimiz benzer. Ve ikimiz de ciddi düşünüyoruz birbirimizin aileleriyle tanıştık ama aileleri tanıştırmadık henüz.

Ancak ben sürekli eleştirildiğimi düşünüyorum. Her hareketime "ne alaka" "şimdi niye böyle bi şey yaptın" gibi tepkiler veriyor ben şakayla yaklaştığımda beni bozuyor ve ben her adımımı düşünmeye çalışıyorum. Sadece bu da değil; mesela birimizin evinde buluşuyoruz ikimiz de çalışmışız yorgunuz ona rağmen ben kalkıp yemek yapıyorum daha yemeği yemeden bir yorum yapıyor. Hatta bir çatal alıp öğk iğrenç deyip bıraktığı oluyor. Benim çok güzel yemek yapıyorum gibi bir iddiam yok yemek kötü de olmuş olabilir ama ben incelik yapıyorum böyle karşılık almak zoruma gidiyor. Kavga ediyorum kızıyorum anlamıyor bile beni. Yemek yapmayayım desem her buluştuğumuzda dışardan mı yiyelim çok sağlıksız ve pahalı geliyor çözüm bulamıyorum. Böyle çok konu var eleştirildiğim. Sürekli bana "sen her şeye alınıyorsun" diyor tamam biraz hassas biriyim ama ciddi bir ilişkiden incelik beklemek hakkım değil mi?
Bir de şu mesele var: Erkek arkadaşım ailesine çok bağlı anneci bir tip değil çok şükür. Ama ailesi çok paragöz gibi geliyor bana. Hatta bir gün telefonla konuşurken benim yanında olduğumu bilmeyerek babası şöyle dedi: "Boş ver ne düğünü ne nişanı al kızı getir, ben öyle yaptım bedavaya karı aldım." Ben şok oldum şaka yaptı güldü ama insan neden daha söz nişan yokken böyle bir şaka yapar anlayamadım ve hiç hoşlanmadım. Genel olarak ailesiyle aram iyidir ama evlenirsek bu para konularında oğullarına çok yüklenecekler gibi geliyor bana.

Sadece kötü özelliklerini yazmış gibi olmayayım gerçekten benim için yeri çok ayrıdır birlikte büyüdük büyümeye devam ediyoruz. Evlenmeyi birlikte yurtdışına gitmeyi istiyoruz çok güzel hayallerimiz var. Her şeyimiz ortaktır hiçbir şeyini benden esirgemez, saklamaz.

Yaşın daha genç diyeceksiniz biliyorum ama bana hiç de genç gelmiyor, sanki artık bu yaşlarımda evleneceğim kişiye karar vermeliymişim gibi hissediyorum. Gözüm korkuyor bu kadar zamandan sonra ayrılmaya. Yalnız olmak onsuz olmak beni korkutuyor. Ve hayatıma alacağım insanda onda bulduklarımı bulamam diye korkuyorum. Bunları düşünmem bile ilişkiye saygısızlık değil mi sizce? Ne yapmalıyım bazı şeyler çözülmüyor böyle kabullenmeli miyim?
 
ve ben her adımımı düşünmeye çalışıyorum.

"Yük olur muyum diye düşündüğün yere ait değilsin. Kendini kısıtlamak zorunda kaldığın yere ait değilsin. Anlatamadığın yere ait değilsin. Kendini KENDİN gibi hissetmediğin yere ait değilsin. Gurbetin de esaretin de bu yüzden."

Diyebilecek tek şeyim bu.
Ben böyle bir ikili ilişkide bulunmam.
 
Adam saygısız bir kere. Saygısızı da geçtim davranış biçimi berbat.

Ailesi zaten saygısız. Armut dibine düşmüş net şekilde.

Neden eğitim seviyesini dert edinmediğinizi anlayamadım, hayatbotu kaba saba, saygısız, cahil insanlarla bir arada olmak mı istiyorsunuz? Bunu dert edinmicekseniz, iliskide tam olarak neyi dert edinmeyi planliyorsunuz? :kahve:
 
Adam saygısız bir kere. Saygısızı da geçtim davranış biçimi berbat.

Ailesi zaten saygısız. Armut dibine düşmüş net şekilde.

Neden eğitim seviyesini dert edinmediğinizi anlayamadım, hayatbotu kaba saba, saygısız, cahil insanlarla bir arada olmak mı istiyorsunuz? Bunu dert edinmicekseniz, iliskide tam olarak neyi dert edinmeyi planliyorsunuz? :kahve:

Alçakgönüllük kısmını o kadar çok abartmış ki karşıdaki kendini bi halt zannedip sürekli eleştirir olmuş, eğitim farkı bal gibi de gündemlerinde aslında, adam üniversite mezunu kıza yemek yaptırıp kendime hizmet ettiririm üstüne de lafımı da söylerim diyor.

Üniversite mezunu olup esnaf bi adamla alçakgönüllü olduğu için evlendiğini ekleyen sürekli kayınvalidenin evini temizleyen bi üye geldi aklıma, mütevazi tavır olgun adama yapılır böylesi hödüğe yaparsanız böyle vasat altı muamele görürsünüz işte.
 
Alçakgönüllük kısmını o kadar çok abartmış ki karşıdaki kendini bi halt zannedip sürekli eleştirir olmuş, eğitim farkı bal gibi de gündemlerinde aslında, adam üniversite mezunu kıza yemek yaptırıp kendime hizmet ettiririm üstüne de lafımı da söylerim diyor.

Üniversite mezunu olup esnaf bi adamla alçakgönüllü olduğu için evlendiğini ekleyen sürekli kayınvalidenin evini temizleyen bi üye geldi aklıma, mütevazi tavır olgun adama yapılır böylesi hödüğe yaparsanız böyle vasat altı muamele görürsünüz işte.

Ben genel olarak katılıyorum, çoğu Türk erkeği berbaaaaaaaaaat ilişkiyi aşağılamak, ego tatmin etmek, üste çıkmak sanıyor. Genel olarak bizim toplumda kibarlık işe yaramıyor, karşı taraf şımarıp tepene çıkmak istiyor. Nezaket ve alçakgönüllülük bu toplumda hak eden insanlara verilmesi gereken bir hediye bence yoksa karşı tarafın burnu kalkıyor.
 
Şimdi 23 yaşında olmasına rağmen gelip şey der “Ama beş yılımı verdim o kadar emek verdim -emekten kastı neyse o kısım da ayrı egzantirik- şimdi çöp mü olsun “ yok tatlım çöp olmasın beş on yıl sonra boşan 15 yılın çöp olsun, beş yıl az.
 
Ya şu psikolojik şiddet kısmı beni arkadaşlarımdan bile soğutur kaldı ki romantik ilişki, ben mesela ilişkimde kendimi cidden dünyanın en güzel ve en zeki kadını zannediyorum öyle miyim değilim sadece ota moka eleştirilmiyorum, hepsi bu.
Fiziksel olarak, mesleki olarak beni sürekli beğenir ve belli eder. İltifat eder. Bunlara çok değinememişim kusura bakmayın sadece anlamadığım bir şekilde davranış biçimime sürekli bir yorumu var
 
Merhaba yeni üyelik açtım ve bir derdimi sizinle paylaşmak istedim.
23 yaşındayım, 3 yıllık bir ilişkim var. Biz aynı şehirde tek yaşıyoruz ve çok sık görüşüyoruz. Eğitim seviyelerimiz farklı ama ben bunu hiçbir zaman sorun etmedim, etmem de. Hayata bakışımız, siyasi ve dini görüşlerimiz benzer. Ve ikimiz de ciddi düşünüyoruz birbirimizin aileleriyle tanıştık ama aileleri tanıştırmadık henüz.

Ancak ben sürekli eleştirildiğimi düşünüyorum. Her hareketime "ne alaka" "şimdi niye böyle bi şey yaptın" gibi tepkiler veriyor ben şakayla yaklaştığımda beni bozuyor ve ben her adımımı düşünmeye çalışıyorum. Sadece bu da değil; mesela birimizin evinde buluşuyoruz ikimiz de çalışmışız yorgunuz ona rağmen ben kalkıp yemek yapıyorum daha yemeği yemeden bir yorum yapıyor. Hatta bir çatal alıp öğk iğrenç deyip bıraktığı oluyor. Benim çok güzel yemek yapıyorum gibi bir iddiam yok yemek kötü de olmuş olabilir ama ben incelik yapıyorum böyle karşılık almak zoruma gidiyor. Kavga ediyorum kızıyorum anlamıyor bile beni. Yemek yapmayayım desem her buluştuğumuzda dışardan mı yiyelim çok sağlıksız ve pahalı geliyor çözüm bulamıyorum. Böyle çok konu var eleştirildiğim. Sürekli bana "sen her şeye alınıyorsun" diyor tamam biraz hassas biriyim ama ciddi bir ilişkiden incelik beklemek hakkım değil mi?
Bir de şu mesele var: Erkek arkadaşım ailesine çok bağlı anneci bir tip değil çok şükür. Ama ailesi çok paragöz gibi geliyor bana. Hatta bir gün telefonla konuşurken benim yanında olduğumu bilmeyerek babası şöyle dedi: "Boş ver ne düğünü ne nişanı al kızı getir, ben öyle yaptım bedavaya karı aldım." Ben şok oldum şaka yaptı güldü ama insan neden daha söz nişan yokken böyle bir şaka yapar anlayamadım ve hiç hoşlanmadım. Genel olarak ailesiyle aram iyidir ama evlenirsek bu para konularında oğullarına çok yüklenecekler gibi geliyor bana.

Sadece kötü özelliklerini yazmış gibi olmayayım gerçekten benim için yeri çok ayrıdır birlikte büyüdük büyümeye devam ediyoruz. Evlenmeyi birlikte yurtdışına gitmeyi istiyoruz çok güzel hayallerimiz var. Her şeyimiz ortaktır hiçbir şeyini benden esirgemez, saklamaz.

Yaşın daha genç diyeceksiniz biliyorum ama bana hiç de genç gelmiyor, sanki artık bu yaşlarımda evleneceğim kişiye karar vermeliymişim gibi hissediyorum. Gözüm korkuyor bu kadar zamandan sonra ayrılmaya. Yalnız olmak onsuz olmak beni korkutuyor. Ve hayatıma alacağım insanda onda bulduklarımı bulamam diye korkuyorum. Bunları düşünmem bile ilişkiye saygısızlık değil mi sizce? Ne yapmalıyım bazı şeyler çözülmüyor böyle kabullenmeli miyim?
Hiçbir işin ucundan tutmayıp senin yaptığın işleri eleştirmesini, babasının söylediğini falan geçtim. Bu kişiyle yurtdışına taşınma hayalin olduğunu söylemişsin. Hevesini kırmak gibi olmasın ama vasıfsız ve eğitimsiz birine yurtdışında oturma izni vereceklerini düşünüyor musun gerçekten?
 
Fiziksel olarak, mesleki olarak beni sürekli beğenir ve belli eder. İltifat eder. Bunlara çok değinememişim kusura bakmayın sadece anlamadığım bir şekilde davranış biçimime sürekli bir yorumu var
Ne kadar hoş, fiziğiniz bozulursa ne olacak peki? Yemeği eleştiren adam göbeğinizi eleştirmeyecek mi?
 
Merhaba yeni üyelik açtım ve bir derdimi sizinle paylaşmak istedim.
23 yaşındayım, 3 yıllık bir ilişkim var. Biz aynı şehirde tek yaşıyoruz ve çok sık görüşüyoruz. Eğitim seviyelerimiz farklı ama ben bunu hiçbir zaman sorun etmedim, etmem de. Hayata bakışımız, siyasi ve dini görüşlerimiz benzer. Ve ikimiz de ciddi düşünüyoruz birbirimizin aileleriyle tanıştık ama aileleri tanıştırmadık henüz.

Ancak ben sürekli eleştirildiğimi düşünüyorum. Her hareketime "ne alaka" "şimdi niye böyle bi şey yaptın" gibi tepkiler veriyor ben şakayla yaklaştığımda beni bozuyor ve ben her adımımı düşünmeye çalışıyorum. Sadece bu da değil; mesela birimizin evinde buluşuyoruz ikimiz de çalışmışız yorgunuz ona rağmen ben kalkıp yemek yapıyorum daha yemeği yemeden bir yorum yapıyor. Hatta bir çatal alıp öğk iğrenç deyip bıraktığı oluyor. Benim çok güzel yemek yapıyorum gibi bir iddiam yok yemek kötü de olmuş olabilir ama ben incelik yapıyorum böyle karşılık almak zoruma gidiyor. Kavga ediyorum kızıyorum anlamıyor bile beni. Yemek yapmayayım desem her buluştuğumuzda dışardan mı yiyelim çok sağlıksız ve pahalı geliyor çözüm bulamıyorum. Böyle çok konu var eleştirildiğim. Sürekli bana "sen her şeye alınıyorsun" diyor tamam biraz hassas biriyim ama ciddi bir ilişkiden incelik beklemek hakkım değil mi?
Bir de şu mesele var: Erkek arkadaşım ailesine çok bağlı anneci bir tip değil çok şükür. Ama ailesi çok paragöz gibi geliyor bana. Hatta bir gün telefonla konuşurken benim yanında olduğumu bilmeyerek babası şöyle dedi: "Boş ver ne düğünü ne nişanı al kızı getir, ben öyle yaptım bedavaya karı aldım." Ben şok oldum şaka yaptı güldü ama insan neden daha söz nişan yokken böyle bir şaka yapar anlayamadım ve hiç hoşlanmadım. Genel olarak ailesiyle aram iyidir ama evlenirsek bu para konularında oğullarına çok yüklenecekler gibi geliyor bana.

Sadece kötü özelliklerini yazmış gibi olmayayım gerçekten benim için yeri çok ayrıdır birlikte büyüdük büyümeye devam ediyoruz. Evlenmeyi birlikte yurtdışına gitmeyi istiyoruz çok güzel hayallerimiz var. Her şeyimiz ortaktır hiçbir şeyini benden esirgemez, saklamaz.

Yaşın daha genç diyeceksiniz biliyorum ama bana hiç de genç gelmiyor, sanki artık bu yaşlarımda evleneceğim kişiye karar vermeliymişim gibi hissediyorum. Gözüm korkuyor bu kadar zamandan sonra ayrılmaya. Yalnız olmak onsuz olmak beni korkutuyor. Ve hayatıma alacağım insanda onda bulduklarımı bulamam diye korkuyorum. Bunları düşünmem bile ilişkiye saygısızlık değil mi sizce? Ne yapmalıyım bazı şeyler çözülmüyor böyle kabullenmeli miyim?
Peki sen onu hiç sorguluyor musun? Ne alaka diyor musun? Ve bence bu ilişki ciddi bir boyutta ve evliliğe gidebilir. Sen aynı evin içinde her gün her saat bu eleştirilere katlanabilecek misin?
 
X