Sorun annem... fikir verin

9 ayda 9 kere bile gelmediyse torunla duygusal bağ oluşmamıştır bence ya🙄 kvler geldi kaldı diye bozulmuş da olabilir Bence açıkça sorun, konuyu netleştirin, eğer bakmak istemediğini söylerse siz de kırgınlığınızı ifade eder yola kreşle devam edersiniz
İşte bence önemli olan sözünden dönmesinin nedeni

Bana işe başla çocuğa bakarım dedi yazmışsınız sonra kayınvalide geldi aylardır bakıyor demişsiniz

Anneniz kendisini ikinci plana atılmış hissetmiş olabilir mi

Tabii ki bakmak zorunda değil ama ev yakına taşı ben bakayım diyen birisi için birden hiç ilgilenmemesinin sebebinin soruşturulması lazım

Ben şimdiden diyorum ki çocuk falan bakmam kimseye evini yakına taşı çocuğuna bakarım demem ama anneniz demiş

demek ki aslında bakmak isterken fikrini değiştirmiş, neden değiştirmiş bunu en iyi o bilir

Ben klasik dünür kıskançlığı olduğunu düşünüyorum açıkçası
onlar gelmeden önce de aynıydı gelip gitmiyordu. Doğum yaptığımda dahi yanımda 3 ay kv kaldı öyle söyleyeyim
 
mecbur değil benim kafam bu yaşta çocuk sesini kaldırmıyor

yatılı bakıcı yada mahalleden birilerine maaş vereceksiniz
 
Ben niye annenizle açık açık konuşmadığınızı anlayamadım.
İçinizden kurup, kırılmak yerine konuşsanıza.
İnsan annesiyle de konuşamayacaksa...
Başkanbir kullanıcıya daha yazdım doğumdan sonra bile yanımda bulunmadı 40 gün içinde misafir gibi bir kez geldiler oturup gittiler. Çocuğu da sevmediğini düşünüyorum nedense. Bununkini birçok sebepten ötürü sormadım.
 
mecbur değil benim kafam bu yaşta çocuk sesini kaldırmıyor

yatılı bakıcı yada mahalleden birilerine maaş vereceksiniz
Evet mecbur değil ancak bir anne evladına karşı bu kadar duyarsız olabilir mi bana bu garip geliyor. En zor zamanımda yanımda olmayacaksa ne zaman olacak ? Benim evladımın bana ihtiyacı olsa herşeyi bırakır giderim heralde.
 
Cocugunuzu gonullu olmayan kimseye emanet etmeyin, anneniz dahil.
Cocuk bakmak cok zor iş, ben kendiminkini zor buyuttum, omrumden omur gitti, ikinciyi dusunmedim bile, anneniz kac cocuk bakmis büyütmüş, hakli artik bikmakta.
Bastan soyleseydi diyorsaniz haklisiniz.
Ben olsam bakici alternatifini degerlendirirdim, en.kotu yeniden kayinvalidemi cagirirdim
Sanırım çok doğru söylüyorsunuz. Sizin bu yazdıklarınızdan sonra bi kaç şey düşündüm. Yeğenime baktı ama çok uslu bir çocuktu baktı bile denilemez ben evlenmeden önce bizde kaldığında ben de biliyorum kendi kendine oynayan bir çocuktu ve annem evdeki her işini eksiksiz yapardı çocuk yokmuşçasına. Şimdi kendime bakıyorum asla böyle bir şey yapamam başına bişey gelir korkusuyla. Benden büyü kardeşlerimi babanne büyütmüş beni de ablam. Çocukluğuma dair hatırladığım şeylerden biri asla doğum günü kutlamamasıydı hep özenirdim arkadaşlarıma. Babam iyi kazanırdı şu an da da durumları çok iyi fakat ben çocukluğumda hiç öyle bolluk görmedim. Yani şöyle yeme içmeye harcanırdı ama benim sayılı oyuncağım vardı. Kıyafetim öyle. Ve hep bi baskı kurdu üzerimizde. Giyimimizden saçımıza başımıza kadar herşeyde. Şimdi ben bakıyorum kendime kendime almıyorum çocuğuma alıyorum yeri geldiğinde. Bazen oluyor ki çok sevdiği bişeyi yiyemiyorum bile. Nasıl desem bu bir iç güdü ise ben annemde bunu hiç görmedim. Yani bu bir tür psikolojik problem mi acaba aslında onu da merak ediyorum. Su an da da kırk yılda bir gelir evime geldiğinde kırk kulp bulur herşeye. Perdemden koltuğuma evimdeki oda kokusuna kadar. Bütün bunlsra rağmen söylediklerine inanmak sanırım benim hatamdı. Etrafıma bakıyorum herkesin annesi destekçisi. Keşke benim de öyle olsaydı diyorum
 
Yorulmuş olabilir mi mesela? Otuza yaklaşıyorum kimsenin çocuğuna gidip de bakamam hem o yorgunluğu çekemem hem kafam götürmez. Kadın sizi büyütmüş bi toruna bakmış. Yorulmuştur dinlenmek istiyordur fikri değişmiştir. Lütfen bunu takmayın. Bakıcı düşünmüyorsanız ücretsiz izine ayrılın kamudaymışsınız zaten. Yapacak bişey yok, ikinci baharlarını yaşasınlar rahat etsin insanlar.
 
Hanımlar merhaba,
Son zamanlarda canımı oldukça sıkan bir konu var. Fikirlerinizi almak istiyorum. Kamuda çalışıyorum. Bir oğlum var 2 yaşına girmek üzere. Yaklaşık 9 aydır kv ler bizdelerdi çocuk için. Sağolsunlar işe başladığımda çok yardımcı oldular. Kv anlaşması güç biri olmasına rağmen birbirimizi idare ettik bunca zaman. Haliyle artık yoruldular ve dinlenmek istediler memlekete döndüler. Onlar gelmeden önce annem iznimi erken bozup işe başlamam konusunda sürekli ısrar etti, yüklü bir borca girdik zamanında. Ancak onlar geldikten sonra 9 ayda 9 kere dahi gelmedi torununu görmeye. Yürüme mesafesindeyiz ve yakın yerden ev almamızı istedi işe başladığımda çocuğa bakarım diyerek.

neyse özetle su an yıllık izin vs alarak çocuğuma bakıyorum ancak yakın zamanda onlar da bitecek. Annem ise asla çocuğuma bakmak istemiyor. Arada bir çağırıyorum alışsın ona diye. Geldiğinde ya yatıp uyuyor ya eşyalarımın yerini değiştiriyor düzeltme maksadıyla ya da 1 saat oturup işim var diyip gidiyor. Hatta çoğu zaman da babam geliyor diyebilirim yardıma.ablamın oğluna da senelerce baktılar hatta şehir değiştirip yanlarına gidip baktılar. Ancak benim için aynı özveriyi göstermiyor. Tabi ki ben kimseye güvenip de çocuk yapmadım. Ancak bu duruma kırılıyorum ve canımı sıkıyor. Sorun şu ki pandemi döneminde de kreşe vermek istemiyorum. Bakıcıya da aynı sebepten sıcak bakmıyorum. Vakalar çok arttı ve kendini yeterince koruduğundan emin olamayacağım. şimdi kv leri geri çağırsam eminim gelirler ancak onlara da mahcup oluyorum sonuçta torun sadece onların değil. Eşim durumun farkında bişey söylemiyor ama içten içe bileniyor bence.

sizce neden böyle yapıyor ? Ben ne yapmalıyım
50 plus insanlara çocuk baktırma sevdasını hiç anlayamıyorum anlamıycam da..o insanların hücreleri bile yenilenmiyor artık, size 1 yorucu geliyosa bişey onlara 3 kat geliyor. Bu yaştan sonra dinlenmeye hakları yok mu :KK43: şöyle bişey isteyebilirsiniz bakıcı tutun arada anneniz gelsin uğrasın yanında dursun ama elini hiçbişeye sürmesin. Bunu kabul etmezse o noktada biraz haklı olabilirsiniz.
 
Hanımlar merhaba,
Son zamanlarda canımı oldukça sıkan bir konu var. Fikirlerinizi almak istiyorum. Kamuda çalışıyorum. Bir oğlum var 2 yaşına girmek üzere. Yaklaşık 9 aydır kv ler bizdelerdi çocuk için. Sağolsunlar işe başladığımda çok yardımcı oldular. Kv anlaşması güç biri olmasına rağmen birbirimizi idare ettik bunca zaman. Haliyle artık yoruldular ve dinlenmek istediler memlekete döndüler. Onlar gelmeden önce annem iznimi erken bozup işe başlamam konusunda sürekli ısrar etti, yüklü bir borca girdik zamanında. Ancak onlar geldikten sonra 9 ayda 9 kere dahi gelmedi torununu görmeye. Yürüme mesafesindeyiz ve yakın yerden ev almamızı istedi işe başladığımda çocuğa bakarım diyerek.

neyse özetle su an yıllık izin vs alarak çocuğuma bakıyorum ancak yakın zamanda onlar da bitecek. Annem ise asla çocuğuma bakmak istemiyor. Arada bir çağırıyorum alışsın ona diye. Geldiğinde ya yatıp uyuyor ya eşyalarımın yerini değiştiriyor düzeltme maksadıyla ya da 1 saat oturup işim var diyip gidiyor. Hatta çoğu zaman da babam geliyor diyebilirim yardıma.ablamın oğluna da senelerce baktılar hatta şehir değiştirip yanlarına gidip baktılar. Ancak benim için aynı özveriyi göstermiyor. Tabi ki ben kimseye güvenip de çocuk yapmadım. Ancak bu duruma kırılıyorum ve canımı sıkıyor. Sorun şu ki pandemi döneminde de kreşe vermek istemiyorum. Bakıcıya da aynı sebepten sıcak bakmıyorum. Vakalar çok arttı ve kendini yeterince koruduğundan emin olamayacağım. şimdi kv leri geri çağırsam eminim gelirler ancak onlara da mahcup oluyorum sonuçta torun sadece onların değil. Eşim durumun farkında bişey söylemiyor ama içten içe bileniyor bence.

sizce neden böyle yapıyor ? Ben ne yapmalıyım
Aynı durum çoğu insanın başına geliyor ve sonunda kreşe yazdırıp yoğun tempoyla hayatlarına devem ediyorlar
 
yaşlılıkta çocuk bakmakta sıkar bence insanı bunla alakalı olabilir.Önceki deneyimi bıktırmıştır annenizi
 
Hanımlar merhaba,
Son zamanlarda canımı oldukça sıkan bir konu var. Fikirlerinizi almak istiyorum. Kamuda çalışıyorum. Bir oğlum var 2 yaşına girmek üzere. Yaklaşık 9 aydır kv ler bizdelerdi çocuk için. Sağolsunlar işe başladığımda çok yardımcı oldular. Kv anlaşması güç biri olmasına rağmen birbirimizi idare ettik bunca zaman. Haliyle artık yoruldular ve dinlenmek istediler memlekete döndüler. Onlar gelmeden önce annem iznimi erken bozup işe başlamam konusunda sürekli ısrar etti, yüklü bir borca girdik zamanında. Ancak onlar geldikten sonra 9 ayda 9 kere dahi gelmedi torununu görmeye. Yürüme mesafesindeyiz ve yakın yerden ev almamızı istedi işe başladığımda çocuğa bakarım diyerek.

neyse özetle su an yıllık izin vs alarak çocuğuma bakıyorum ancak yakın zamanda onlar da bitecek. Annem ise asla çocuğuma bakmak istemiyor. Arada bir çağırıyorum alışsın ona diye. Geldiğinde ya yatıp uyuyor ya eşyalarımın yerini değiştiriyor düzeltme maksadıyla ya da 1 saat oturup işim var diyip gidiyor. Hatta çoğu zaman da babam geliyor diyebilirim yardıma.ablamın oğluna da senelerce baktılar hatta şehir değiştirip yanlarına gidip baktılar. Ancak benim için aynı özveriyi göstermiyor. Tabi ki ben kimseye güvenip de çocuk yapmadım. Ancak bu duruma kırılıyorum ve canımı sıkıyor. Sorun şu ki pandemi döneminde de kreşe vermek istemiyorum. Bakıcıya da aynı sebepten sıcak bakmıyorum. Vakalar çok arttı ve kendini yeterince koruduğundan emin olamayacağım. şimdi kv leri geri çağırsam eminim gelirler ancak onlara da mahcup oluyorum sonuçta torun sadece onların değil. Eşim durumun farkında bişey söylemiyor ama içten içe bileniyor bence.

sizce neden böyle yapıyor ? Ben ne yapmalıyım
Sizde demişsiniz kimseye güvenip yapmadım diye ama beklentileriniz böyle göstermiyor malesef. Anneniz bakmak zorunda değil her anneanne veya babanne torununa bakmıyor. Sende eşinde işe gidip geliyorsun bulaşcak olsa sizden bulaşır. Bi bakıcı tutmak en iyisi. Kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil.
 
Sizde demişsiniz kimseye güvenip yapmadım diye ama beklentileriniz böyle göstermiyor malesef. Anneniz bakmak zorunda değil her anneanne veya babanne torununa bakmıyor. Sende eşinde işe gidip geliyorsun bulaşcak olsa sizden bulaşır. Bi bakıcı tutmak en iyisi. Kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil.
Benim kimseden bir beklentim yok. Sorun bakmaması değil anlatamadım sanırım. Bu fikri sunduğumda ben bakarım diyor ancak bunu söylemesinin tek sebebi el alem ne der düşüncesi. Ama iş başa düşünce de elini elinin üstüne koyup oturuyor. Çok şükür ben de eşim De iyi kazanıyoruz bakıcı parasından kaçmak falan değil niyetimiz anlatabildim mi
 
Anneniz uslu uslu oturan yeğeninize bakmaya alışmış, sizin çocuğunuz öyle değilse tehlikeli durumlar ortaya çıkabilir. Mesela ben ve kardeşim köşe yastığı gibi çocuklarmışız, halının ortasına koyar bütün işini görürmüş annem. Ama benim kızımı 1 dakika yalnız bırakmayagör illa ki bir yeri yaralanır, çok tehlikeli durumlarda kalır. Anneniz belli ki gönülsüz. Bakmadı demesinler mantığıyla çocuk bakarsa, çocuğunuz da hareketliyse Allah korusun çocuğunuz zarar görebilir.
 
Bir sure sonra sıkılıyor insan.Kac kardessiniz bilemiyorum ama yazdiklarinizdan en az 2 kisi oldugunuz anlasiliyor.Siz,ablaniz ve ablanizin cocugu ile birlikte zaten 3 cocuk buyutmus neredeyse.Bu zaman zarfinda yasta almis haliyle.Artik insanlar sıkılıyorlar.Eskiden gecim sıkıntısı bu kadar ileri duzeylerde degildi,bu kadar huzursuz ve mutsuz degildi insanlar.Su donemde zaman zaman kendimize bile katlanamiyorken annenize icerlenmeyin bence.
 
Eğer maddi durumum var ise sürekli olarak anneme çocuk baktırmaya kıyamazdım. Sizi de anlıyorum söz vermiş hem de pandemi dönemi bakıcı bulmak da sıkıntı. O zaman annenizle açık açık konussanız. Sadece ortalık düzelip bakıcı bulasıya kadar sizi idare etmesini söyleseniz. O zaman belki kısa süre için onun da içi rahat kabul eder.
 
Bosverin bu zamanda kimseye guvenip yola cikilmaz. Uzulmeyin, bakmiyorsa bakmasin darilmayin da kendiniz bir care bulun. Once bakarim diye soz vermis kirilmanizi anliyorum. Bosverin dedigim gibi.
 
X