Sorun kimde

Takintili23 .!.:

Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?

Genişletmek için tıkla...

Takintili23 .!.:

Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?

Genişletmek için tıkla...

Margaret Hale .!.:

Uzman çavuşlar yine şaşırtmıyor.

Genişletmek için tıkla...

Takintili23 .!.:

Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?

Genişletmek için tıkla...

inekobasi .!.:

Asker diyince güvenilmez mi bende mi sıkıntı var asker polis güvenlik gücü değil midir? Adam şantaj yapmak için çıplak fotoğrafları kaydediyor.inanamıyorum ya

Genişletmek için tıkla...

Takintili23 .!.:

Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?

Genişletmek için tıkla...

Bdenoz .!.:

Öncelikle okuyamadım, aman neler okudum vs. demeniz için açmamış arkadaş bu konuyu gerçekten zor durumda ve gelecek en ufak desteği bekliyor.

Başınıza gelen olay için çok çok üzgünüm bu sizde derin yaralar açan bir olay muhtemelen ben temiz değildim o yüzden bunları hakediyorum kocam böyle olduğum için beni aldatıyor diye düşünüyorsunuz ama iki konu birbirinden tamamen bağımsız. Eşiniz sizi sevdiği için önemsememiş ve evlenmek istemiş ama daha sonra malesef muhtemelen uzakta olmanın da verdiği rahatlıkla aldatmaya başlamış. Aldatılmak çok kötü bir his hiç kimse yaşamamalı ve çok zordur eminim ama eşinizinki aldatmanın ötesinde sapıklığa kadar gitmiş bir durum açıklamaları da güven vermedi evet yaptım aldattım pişmanım dese daha mantıklı olurdu verdiği cevaplar sebep olamaz. Kavgayı bırakın çünkü sizi anlamayan biri var baba evine dönmek zorunda değilsiniz küçük bebekle kendi ayaklarınız üzerinde durmak çok çok zor ama siz bir yandan iş arayın belki Allah yardım eder bu süreçte bulursunuz sizi tatmin eden bir işse çalışırsınız bebeği annenize bırakma şansınız varsa kendi eviniz olur ama bebeğe anneniz bakar ona da bir ücret verirsiniz böylece çalışma diyemez size. İmkan varsa kendinizi kurtarın bu durumdan ferahlık diliyorum içinize

Genişletmek için tıkla...

Takintili23 .!.:

Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?

Genişletmek için tıkla...

Takintili23 .!.:

Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?

Genişletmek için tıkla...