- 12 Nisan 2008
- 1.064
- 93
19 yasindayim uni. ogrencisiyim. Psikologa gitmedim fakat sosyal fobi gibi bir sorunum oldugunu dusunuyorum, kendi kendime teshis koymak gibi olmasin ama yasadigim sey sosyal fobiyle buyuk oranda benzer. O yuzden bu konuda sorun yasayanlardan yardim almak istiyorum.
Cok hassas ve takintili bir yapim var ayrica da cok cekingenim. Kucuklugumde asiri cekindendim ama yari yariya yendim diyebilirim. Hassas olmam cabuk alinmam vb gibi durumlara da alistim artik, belli etmemeye calisiyorum.
Uzun olmasin diye ozet gecicem o yuzden pek cok seyi atlayacagim. Ama ozetle, yanlis yapmaktan, toplum icinde dalga gecilmekten, komik duruma dusmekten asiri derecede cekiniyorum. Pek cok insanin cok kolay yaptigi seyler bana zor geliyor yine asiri derecede cekiniyorum bu davranislardan. Ornegin telefonda bir sey siparis etmek, bir kuruma/yere tek basima gitmek, ilk defa gidecegim bir yere tek basima yola cikmak, topluluk onunde konusmak. Derslerde parmak kaldirip cevap verdigimde bile kalbim kut kut carpardi kipkirmizi olurdum.
Bir sey bilmesem ve sormak istesem simdi dalga gecerler mi acaba, yuh bunu da bilmiyor derler mi diye 40 kere dusunurum. Stres olurum.
Sansima arkadas ortamimda da surekli her seyle dalga gecen sakiz gibi uzatan bir arkadasim var. Baska bir en yakin arkadasim dedigim kisi de surekli alttan alttan beni asagiliyor kendini ovuyordu kendince. Zaten takmaya musait bir yapim oldugundan daha once aklima bile gelmeyen seyleri takinti haline getirdim onun yuzunden. O konu da ayri bir hikaye.
Bu halimden nefret ediyorum, ben de normal biri olmak istiyorum
Eger usenmeyip okursaniz bugun yasadigim bir olayi anlatmak istiyorum. Nasil hisler icerisinde oldugumu daha rahat anlarsiniz.
Annem lisede ortaokuldayken falan arkadaslarimla cikmama hic izin vermezdi. Sonra da biraz sosyal ol cok asosyalsin derdi, ironik degil mi. Neyse, zaten epey bir baskiyla buyudum hala da devam ediyor. O yuzden mesela cok basit herkesin bildigi bazi seyleri ben bilmem, oyunlari bazi seylerin sistemini isleyisi vs. Cunku gezmeye disari cikmaya universiteye gecince yeni yeni basladim.
Bugun oyun oynuyorduk bir kafede, tavla ve okey. Ikisini de daha once hic oynamadim. Illa israr ettiler sen de oyna diye. Oyunu anlatin o zaman dedim, o kadar sacma anlattilar ki hicbir sey anlamadim resmen. Taslari diz dedi sonra oyuna basladik ben nasil yapildigini anlamaya calisiyorum her yanlis hareketimde o bahsettigim arkadasim kahkahalarla guluyor. Sadece bu olay degil her hareketime ayni sekilde. Kendimi cok saf hissetmeye basladim. Aslinda saf oldugumu dusunmuyorum ama sosyalligim pek olmadigi icin dedigim gibi herkesin bildigi seyleri ben bilemeyebiliyorum. Gerci bu ve saflik ayni sey olabilir.
O kadar cok gulunup dalga gecildim ki gerizekali oldugumu dusunuyorum bazen disari bile cikmak istemedigim oluyor, okula gidersem yine bisey buluo dalga gecicekler diye.
Hatta siklikla beni kim napsin, salagin tekiyim ise yaramam kimse beni sevmez kimsenin sevgisine layik degilim falan diye dusunuyorum.
Cok hassas ve takintili bir yapim var ayrica da cok cekingenim. Kucuklugumde asiri cekindendim ama yari yariya yendim diyebilirim. Hassas olmam cabuk alinmam vb gibi durumlara da alistim artik, belli etmemeye calisiyorum.
Uzun olmasin diye ozet gecicem o yuzden pek cok seyi atlayacagim. Ama ozetle, yanlis yapmaktan, toplum icinde dalga gecilmekten, komik duruma dusmekten asiri derecede cekiniyorum. Pek cok insanin cok kolay yaptigi seyler bana zor geliyor yine asiri derecede cekiniyorum bu davranislardan. Ornegin telefonda bir sey siparis etmek, bir kuruma/yere tek basima gitmek, ilk defa gidecegim bir yere tek basima yola cikmak, topluluk onunde konusmak. Derslerde parmak kaldirip cevap verdigimde bile kalbim kut kut carpardi kipkirmizi olurdum.
Bir sey bilmesem ve sormak istesem simdi dalga gecerler mi acaba, yuh bunu da bilmiyor derler mi diye 40 kere dusunurum. Stres olurum.
Sansima arkadas ortamimda da surekli her seyle dalga gecen sakiz gibi uzatan bir arkadasim var. Baska bir en yakin arkadasim dedigim kisi de surekli alttan alttan beni asagiliyor kendini ovuyordu kendince. Zaten takmaya musait bir yapim oldugundan daha once aklima bile gelmeyen seyleri takinti haline getirdim onun yuzunden. O konu da ayri bir hikaye.
Bu halimden nefret ediyorum, ben de normal biri olmak istiyorum
Eger usenmeyip okursaniz bugun yasadigim bir olayi anlatmak istiyorum. Nasil hisler icerisinde oldugumu daha rahat anlarsiniz.
Annem lisede ortaokuldayken falan arkadaslarimla cikmama hic izin vermezdi. Sonra da biraz sosyal ol cok asosyalsin derdi, ironik degil mi. Neyse, zaten epey bir baskiyla buyudum hala da devam ediyor. O yuzden mesela cok basit herkesin bildigi bazi seyleri ben bilmem, oyunlari bazi seylerin sistemini isleyisi vs. Cunku gezmeye disari cikmaya universiteye gecince yeni yeni basladim.
Bugun oyun oynuyorduk bir kafede, tavla ve okey. Ikisini de daha once hic oynamadim. Illa israr ettiler sen de oyna diye. Oyunu anlatin o zaman dedim, o kadar sacma anlattilar ki hicbir sey anlamadim resmen. Taslari diz dedi sonra oyuna basladik ben nasil yapildigini anlamaya calisiyorum her yanlis hareketimde o bahsettigim arkadasim kahkahalarla guluyor. Sadece bu olay degil her hareketime ayni sekilde. Kendimi cok saf hissetmeye basladim. Aslinda saf oldugumu dusunmuyorum ama sosyalligim pek olmadigi icin dedigim gibi herkesin bildigi seyleri ben bilemeyebiliyorum. Gerci bu ve saflik ayni sey olabilir.
O kadar cok gulunup dalga gecildim ki gerizekali oldugumu dusunuyorum bazen disari bile cikmak istemedigim oluyor, okula gidersem yine bisey buluo dalga gecicekler diye.
Hatta siklikla beni kim napsin, salagin tekiyim ise yaramam kimse beni sevmez kimsenin sevgisine layik degilim falan diye dusunuyorum.