- 14 Nisan 2015
- 737
- 357
- 36
2 aydır sözlüydüm ne kavga ederdin nede bir kırgınlık yaşardık sözlüm içine kapanık bir adam aileden dolayı zor bir çocukluk yaşamış zor bir hayat geçirmiş kimseyle konuşmaz paylaşmaz hiçbirşeyini taki bana kadar hayatında hiç sevmemiş sevgi nedir görmemiş onun için çok mücadele ettim oda benim için sözümüz oldu birsüre sonra annesine benim halamın facebookunda elimde rakı kadehli fotom gösterilmiş ben alkol almam sigara dahi içmem 5 yıl önceki poz için verilmiş bir fotograf annesi bayılmaya başladı hasta oldu bir foto yuzunden çünkü hep kapalı bir gelin istedi oğlu beni sevdi kapalı birini istese gider kapalı birini bulurdu ki başından bana denilseydi ben zaten kapanırdım sıcak baktığım bişey ama bir fotoğraf bizi mahvetti 2 ay mücadele ettik sözlümde bende annesine defalrca srdu sorun etceksen bitsin bu iş diye kadın srun yok dedi ve taki geçen salıya kadar nişan için salonu tuttuk sözlümün psikolojısı bitik tedavi grcem dedi ailesi bilmez tabi annesinin alt katında oturcktık ev yapılıyordu gecen hafta sözlüm burda oturmayalım daha mutlu oluruz ben evimizi geçindiririm dedi bende sen nereye ben oraya dedim geçen hafta salı gunu kolumda dövmem var dövmeyi çıkarcaktık sabah konuştuk aramız gayet iyi şirketteki arkadaşlarına nişan tarihimiz söylemiş haber vermiş bana internetten ayakkabı resmi attı almak istedi aldırtmadım nişanda masraf olucak diye ssinema muhabbeti yptık gidelim diye ve akşam oldu bir anda sözlüm geldi ben artık bittim tükendim kadın inanmıyor savaşıyorum hergün hastanede hergün hasta bittim ben bu iş iyiye gitmiyor dedi ve bitti ben o gece rhatszlandım aynı gecede babası hastaneye kaldırılmış üzü,ntüden ve hala hasta ve foto vs haberi yok hiçbişeyden..işin özü birbirimizi bu kadar severken yenildik ailelerimize ve ben bitiğim tükendim yemek yemiyorum sanki yaşamıyorum ölmeyi istiyorum tek çarem... rabbime dua ediyorum
