Sürdürmeli miyim?

incirzeytin .!.:

Aynı tip bir ilişkinin içindeyim. Çok mutluyum. Tabii iyi gününde kötü gününde dan diye kapının önünde beliremiyor mesela, “hadi in aşağı” muhabbetleri olamıyor. Yine de değer benim ilişkime diyorum ben ama gitgel yaşaman çok normal. Bu duruma alışacaksın.

Genişletmek için tıkla...

lawyered1 .!.:

3-4 aylık bir ilişkim var ve ne yazık ki aramızda çok uzak bir mesafe var. İlk tanıştığımızda görüştük daha sonra da on gün önce yanıma geldi, iki hafta kaldı. Bu süreçte sürekli görüştük, vakit geçirdik. Birbirimizi tanıdık biraz.
Buluşmadan önce de uzun süre konuştuk ve karakter olarak benim tam olarak istediğim gibi biri diyebilirim. Hayatımda hiç bir zaman istediğim gibi giden ve güzel geçen bir ilişkim olmamıştı. Ve şu an o istediğim mutluluğu yaşıyorum. Ama bunun yanında dert ettiğim çok fazla şey var.
Birincisi aramızdaki mesafe gerçekten fazla. Sık sık görüşme imkanımız olmayacak. İkincisi benim şu an bir işim yok, sürekli iş arıyorum ama ne zaman bulacağım kim bilir.
Bu benim için hem denklik açısından önemli, hem de her görüşmemiz için büyük bir miktar para gidicek. Şu an o çalıştığı için ben gelirim sen iş bulana kadar diyor, ya da sen geliceksen de ben alırım biletini diyor. Ama ben aşırı takıntılı biriyim, böyle bir şekilde sürdüremem.
Belki bunları düşünmem erken gelebilir ama maddi olarak da onun durumu daha iyi. Benim daha hiç bir şeyim yok, işim bile belli değil. Ailemin durumu da iyi değil ve bunlar benim için dert.
Bizim görüşlerimiz hayata bakış açımız birbirine çok benziyor ama, ailelerimizi kıyasladığımda çok yakın değiliz bu konuda da.
Hadi bunları geçtim diyelim ama bu mesafe konusu beni çok düşündürüyor. Bir şekilde aynı şehirde yaşasak da bu hemen olacak bir şey değil, en az bir sene sonra olabilir bu durum. 1 sene boyunca böyle sürer mi, ister istemez kafaya takıyorum. Daha her şey yeniyken devam ettirmesem mi diyorum bazen. Çünkü zor bir süreç olacağının farkındayım ve bu zor yola girmek hata mı olur bilmiyorum. Bir de uzaktan onu ne kadar iyi tanıyabilirim bilmiyorum, çünkü diğer görüşmelerimiz öyle uzun uzun olmayacak, hep bir kaç gün sürücek.
Siz olsanız ne yapardınız, çok mu gereksiz takılıyorum? Ama akışına bırakamıyorum, özellikle iş bulamamak çok canımı sıkıyor.

Genişletmek için tıkla...

gokkusaginadusenbukalemun .!.:

İkiniz de bu problemlerin farkındaysanız ve ikiniz de elinizi taşın altına koyacaksanız olur tabi ki. Ama bu kaygıları sadece sen duyuyorsan, karşı taraf “bir şekilde halledilir ya” minvalinde konuşup, bunu halının altına süpürüp, anı düşünüyorsa olmaz.

Genişletmek için tıkla...

lawyered1 .!.:

3-4 aylık bir ilişkim var ve ne yazık ki aramızda çok uzak bir mesafe var. İlk tanıştığımızda görüştük daha sonra da on gün önce yanıma geldi, iki hafta kaldı. Bu süreçte sürekli görüştük, vakit geçirdik. Birbirimizi tanıdık biraz.
Buluşmadan önce de uzun süre konuştuk ve karakter olarak benim tam olarak istediğim gibi biri diyebilirim. Hayatımda hiç bir zaman istediğim gibi giden ve güzel geçen bir ilişkim olmamıştı. Ve şu an o istediğim mutluluğu yaşıyorum. Ama bunun yanında dert ettiğim çok fazla şey var.
Birincisi aramızdaki mesafe gerçekten fazla. Sık sık görüşme imkanımız olmayacak. İkincisi benim şu an bir işim yok, sürekli iş arıyorum ama ne zaman bulacağım kim bilir.
Bu benim için hem denklik açısından önemli, hem de her görüşmemiz için büyük bir miktar para gidicek. Şu an o çalıştığı için ben gelirim sen iş bulana kadar diyor, ya da sen geliceksen de ben alırım biletini diyor. Ama ben aşırı takıntılı biriyim, böyle bir şekilde sürdüremem.
Belki bunları düşünmem erken gelebilir ama maddi olarak da onun durumu daha iyi. Benim daha hiç bir şeyim yok, işim bile belli değil. Ailemin durumu da iyi değil ve bunlar benim için dert.
Bizim görüşlerimiz hayata bakış açımız birbirine çok benziyor ama, ailelerimizi kıyasladığımda çok yakın değiliz bu konuda da.
Hadi bunları geçtim diyelim ama bu mesafe konusu beni çok düşündürüyor. Bir şekilde aynı şehirde yaşasak da bu hemen olacak bir şey değil, en az bir sene sonra olabilir bu durum. 1 sene boyunca böyle sürer mi, ister istemez kafaya takıyorum. Daha her şey yeniyken devam ettirmesem mi diyorum bazen. Çünkü zor bir süreç olacağının farkındayım ve bu zor yola girmek hata mı olur bilmiyorum. Bir de uzaktan onu ne kadar iyi tanıyabilirim bilmiyorum, çünkü diğer görüşmelerimiz öyle uzun uzun olmayacak, hep bir kaç gün sürücek.
Siz olsanız ne yapardınız, çok mu gereksiz takılıyorum? Ama akışına bırakamıyorum, özellikle iş bulamamak çok canımı sıkıyor.

Genişletmek için tıkla...

lawyered1 .!.:

Peki sizin ne kadar zamandır devam ediyor?
Ve alıştıktan sonra bu tedirginlikler kafamdan gider mi

Genişletmek için tıkla...

lawyered1 .!.:

3-4 aylık bir ilişkim var ve ne yazık ki aramızda çok uzak bir mesafe var. İlk tanıştığımızda görüştük daha sonra da on gün önce yanıma geldi, iki hafta kaldı. Bu süreçte sürekli görüştük, vakit geçirdik. Birbirimizi tanıdık biraz.
Buluşmadan önce de uzun süre konuştuk ve karakter olarak benim tam olarak istediğim gibi biri diyebilirim. Hayatımda hiç bir zaman istediğim gibi giden ve güzel geçen bir ilişkim olmamıştı. Ve şu an o istediğim mutluluğu yaşıyorum. Ama bunun yanında dert ettiğim çok fazla şey var.
Birincisi aramızdaki mesafe gerçekten fazla. Sık sık görüşme imkanımız olmayacak. İkincisi benim şu an bir işim yok, sürekli iş arıyorum ama ne zaman bulacağım kim bilir.
Bu benim için hem denklik açısından önemli, hem de her görüşmemiz için büyük bir miktar para gidicek. Şu an o çalıştığı için ben gelirim sen iş bulana kadar diyor, ya da sen geliceksen de ben alırım biletini diyor. Ama ben aşırı takıntılı biriyim, böyle bir şekilde sürdüremem.
Belki bunları düşünmem erken gelebilir ama maddi olarak da onun durumu daha iyi. Benim daha hiç bir şeyim yok, işim bile belli değil. Ailemin durumu da iyi değil ve bunlar benim için dert.
Bizim görüşlerimiz hayata bakış açımız birbirine çok benziyor ama, ailelerimizi kıyasladığımda çok yakın değiliz bu konuda da.
Hadi bunları geçtim diyelim ama bu mesafe konusu beni çok düşündürüyor. Bir şekilde aynı şehirde yaşasak da bu hemen olacak bir şey değil, en az bir sene sonra olabilir bu durum. 1 sene boyunca böyle sürer mi, ister istemez kafaya takıyorum. Daha her şey yeniyken devam ettirmesem mi diyorum bazen. Çünkü zor bir süreç olacağının farkındayım ve bu zor yola girmek hata mı olur bilmiyorum. Bir de uzaktan onu ne kadar iyi tanıyabilirim bilmiyorum, çünkü diğer görüşmelerimiz öyle uzun uzun olmayacak, hep bir kaç gün sürücek.
Siz olsanız ne yapardınız, çok mu gereksiz takılıyorum? Ama akışına bırakamıyorum, özellikle iş bulamamak çok canımı sıkıyor.

Genişletmek için tıkla...

damdan .!.:

şehirleri yazar mısın

bana fazla para odaklı geldi düşüncelerin

yani paran yoksa sen gitmezsin o gelir onda varsa

ne var bunda

sevgilim İstanbul da yaşıyor ve çalışıyordu ama ben aile evinde Ankara da kalıyordum

evet o gelemiyordu ve onda para da yoktu zira kira vs ödüyor aç geziyordu nerede ise

ben de ailemden aldığım harçlık ile gidip hatta eve alışveriş yapıyordum

bu durumdan ne sevgilim ne de ben rahatsız olduk

konunuzu okuyunca aklıma geldi zira üstünden 20 yıla yakın zaman geçti

evet uzak mesafe ilişkisi zordur tanıma vs bakımından da zorluk içerir de onun parası var benim yok durumuna odaklanmamanız lazım

Genişletmek için tıkla...

Wurstria .!.:

bence dertleriniz gayet de sorun yani.
hadi para konusu siz iş bulunca çözülür, onu kafaya takan sizsiniz de.
mesafe sorun.
ben 1 haftadır falan biriyle konuşuyorum henüz buluşmadık. ama bu hafta ya da haftaya buluşacağız. bizim de birçok şeyimiz uyumlu gidiyor şimdilik. tabii yüz yüze gelince elektrik almazsak devam etmez ama alırsak da güzel şeyler olsun istiyorum. ve bu kişinin evi benim evime çok uzak değil, aynı ilçedeyiz. ikimiz de çalışıyoruz, işimiz yoğun. hemen kısa sürede hazırlanıp buluşabileceğimiz bir mesafede olmamız benim açımdan önemli. gece geç saatte eve dönmekten tutun da hastalık gibi durumlarda hemen yanına gidebilmeye kadar her açıdan güzel bir durum bu. ki bence ilişki öyle olmalı. hayatımdaki insana yeri gelecek, hadi dışarı çıkalım müsaitsen, bir şeyler yapalım, şuraya gidicem benimle gel gibi şeylerle gidebilmeliyim. ya da kafama esti gece saat 11 ama sana geliyorum diyebilmeliyim. ulaşım nasıl olacak diye düşünmek istemem. o da aynı şekilde. hatta taşınmak istiyor bu aralar ve baktığı evler benim mahalleme yakın. benden önce de zaten o civarda ev bakıyormuş. ben de bunu açık açık söyledim, uzağa gitmemen daha iyi dedim yani.

insan sevgilisinin yanında olmak istiyor.

diğer türlüsü beni cezbetmiyor üstelik şu an çalışıyorum, her zaman boş vaktim olmuyor. uzak mesafe ilişkim hiç olmadı, olmaması için de uğraşıyorum açıkçası. sevgilime istediğim an ulaşabilmem lazım, ihtiyaç duyduğum her an yanımda olabilmeli. diğer türlüsünü ilişki gibi görmüyorum ben, paylaşılan şeyler çok sınırlı kalıyor.

Genişletmek için tıkla...