Taciz mi fantezi mi?

Çocukların taciz iddiası doğru mudur?

  • Evet, doğrudur.

    OY: 119 100,0%
  • Hayır, fantezidir.

    OY: 0 0,0%

  • Ankete Katılan
    119

Began

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
2 Mart 2012
24.007
55.972
Bir çocuk cinsel açıdan mağdur edildiğini iddia ederse ne yapmalıyız?



Not: Freud' un doğrusunu anlatmak için bu anket.
 
Bloch, Freud’un histerinin nedenleri ile ilgili yaptığı araştırmaların ilk yıllarında, erken çocuklukta esas olarak baba tarafından yapılan cinsel tacizin, histerinin ve olasılıkla her türden nevrozun gelişiminde baş etken olduğunu belirttiğini ancak sonradan buradan geri adım attığını belirtir.

Freud bu kuramı geri çektikten sonra bunlardan“fanteziler”, “histeriklerin uydurmaları” biçiminde söz etmeye başlar.

Kendisi de çocuklukta babasının tacizine uğradığı halde, bilim çevresinden aldığı olumsuz tepkilerden korktuğu için çocukların cinsel saldırı iddialarını fantezi olduğunu öne sürmüştür.


Bloch, Freud’un ataerkil düzeni savunmak amacıyla bu geri adımı atmış olduğunu imâ eder ve Freud’un kuramındaki çarpıklıkları düzeltirken bu can alıcı kavramları terk etmiş olması esef vericidir, der.


Bloch, Masson’un kitabında yayınlanan 11 Şubat 1898 tarihli mektubunda “ne yazık ki benim babam da bu sapıklardan biriydi” diye yazarak babasının bir tacizci olduğunu başlangıçta kendi ağzından dile getiren Freud’un, suçluluk duygularına kapıldığını ve tacize uğramış her kişi gibi saldırganla uzlaşmayı tercih ettiğini vurgulamak istemiştir.
 
Olayın ne olduğuna göre değişir bence
 
8 yaşından küçük bir çocuktan bahsediyorsanız, hayal olma ihtimali bence sıfırdır.
8 yaşlarından büyük çocuklarda ise maruz kaldıkları kitle iletişim araçlarından gördüğü bir görüntüyü, gerçek gibi hissetme ve anlatma durumu yaşanabilir nadir de olsa gerçek olmayabilir.
 
Bloch, Freud’un histerinin nedenleri ile ilgili yaptığı araştırmaların ilk yıllarında, erken çocuklukta esas olarak baba tarafından yapılan cinsel tacizin, histerinin ve olasılıkla her türden nevrozun gelişiminde baş etken olduğunu belirttiğini ancak sonradan buradan geri adım attığını belirtir.

Freud bu kuramı geri çektikten sonra bunlardan“fanteziler”, “histeriklerin uydurmaları” biçiminde söz etmeye başlar.

Kendisi de çocuklukta babasının tacizine uğradığı halde, bilim çevresinden aldığı olumsuz tepkilerden korktuğu için çocukların cinsel saldırı iddialarını fantezi olduğunu öne sürmüştür.


Bloch, Freud’un ataerkil düzeni savunmak amacıyla bu geri adımı atmış olduğunu imâ eder ve Freud’un kuramındaki çarpıklıkları düzeltirken bu can alıcı kavramları terk etmiş olması esef vericidir, der.


Bloch, Masson’un kitabında yayınlanan 11 Şubat 1898 tarihli mektubunda “ne yazık ki benim babam da bu sapıklardan biriydi” diye yazarak babasının bir tacizci olduğunu başlangıçta kendi ağzından dile getiren Freud’un, suçluluk duygularına kapıldığını ve tacize uğramış her kişi gibi saldırganla uzlaşmayı tercih ettiğini vurgulamak istemiştir.
Neyi tartışıyoruz şu an? Psikanalitik yaklaşıma göre çocuğun tacizi inkar edeceğini ya da hayal ürünü şeyler uyduracağını mı? Psikanalitik yaklaşımı genel hatlarıyla haklı bulurum. Yüzde yüz doğrudur diyemem. Hiç kimse insan faktörünün olduğu bir alanda hele psikolojide hiçbir yaklaşıma yüzde yüz doğrudur diyemez. Bulunduğumuz çağda psikoloji çok yol kat etti. O dönemde bir bilim adamının çalışmasını geri çekmesini anlayabilirim.
 
Freud ’un izinden gidenlerden birisi olan Sandor Ferenezi de aynı sonuca ulaşmıştı. Ferenezi kendi hastalarının açıklamalarına dayanarak Ödipal kompleksin fantazilerden değil, gerçek cinsel istismar davranışlarından kaynaklandığına karar vermiştir.

Yani;
Çocuklarda anne babaya yönelik aşk veya cinsel çekicilik hissini iddia eden Freud hastalarının anlattığı doğruları, aldığı tepkilerden dolayı çarpıtmış ve gerçekleri "fantezi" düzeyine indirgemiştir.
 
Bloch, Freud’un histerinin nedenleri ile ilgili yaptığı araştırmaların ilk yıllarında, erken çocuklukta esas olarak baba tarafından yapılan cinsel tacizin, histerinin ve olasılıkla her türden nevrozun gelişiminde baş etken olduğunu belirttiğini ancak sonradan buradan geri adım attığını belirtir.

Freud bu kuramı geri çektikten sonra bunlardan“fanteziler”, “histeriklerin uydurmaları” biçiminde söz etmeye başlar.

Kendisi de çocuklukta babasının tacizine uğradığı halde, bilim çevresinden aldığı olumsuz tepkilerden korktuğu için çocukların cinsel saldırı iddialarını fantezi olduğunu öne sürmüştür.


Bloch, Freud’un ataerkil düzeni savunmak amacıyla bu geri adımı atmış olduğunu imâ eder ve Freud’un kuramındaki çarpıklıkları düzeltirken bu can alıcı kavramları terk etmiş olması esef vericidir, der.


Bloch, Masson’un kitabında yayınlanan 11 Şubat 1898 tarihli mektubunda “ne yazık ki benim babam da bu sapıklardan biriydi” diye yazarak babasının bir tacizci olduğunu başlangıçta kendi ağzından dile getiren Freud’un, suçluluk duygularına kapıldığını ve tacize uğramış her kişi gibi saldırganla uzlaşmayı tercih ettiğini vurgulamak istemiştir.
Katılmamak elde değil.
Ki bence psikanalizi sırf bu yönden değerlendirmesinin sebebi de yaşadığı ve atlatamadığı taciz.
 
Neyi tartışıyoruz şu an? Psikanalitik yaklaşıma göre çocuğun tacizi inkar edeceğini ya da hayal ürünü şeyler uyduracağını mı? Psikanalitik yaklaşımı genel hatlarıyla haklı bulurum. Yüzde yüz doğrudur diyemem. Hiç kimse insan faktörünün olduğu bir alanda hele psikolojide hiçbir yaklaşıma yüzde yüz doğrudur diyemez. Bulunduğumuz çağda psikoloji çok yol kat etti. O dönemde bir bilim adamının çalışmasını geri çekmesini anlayabilirim.
Hayır.
Çocukların davranışında neredeyse tek otorite kabul edilen Freud'un gerçekleri gizleyen, kendi şahsıyla ilgili öne sürdüğü tezleri genel geçer doğrular olarak öne sürdüğü, görüşlerinin çoğunun intihal olduğunu okudum ve paylaşmak istedim.
 
Çocuk ve fantezi aynı konunun icinde iğrenç durmuş.
Iki kız çocuğu annesi olarak midem bulandı.
 
Katılmamak elde değil.
Ki bence psikanalizi sırf bu yönden değerlendirmesinin sebebi de yaşadığı ve atlatamadığı taciz.
Ve ona göre cinsellik gereksiz bir eylem.


Freud ’a göre cinsel faaliyetler küçük düşürücü faaliyetlerdir; insanın hem bedenini hem de zihnini kirletir. 1897 yılında 41 yaşındayken, bir arkadaşına şahsen kendisinin cinselliği bütünüyle terk ettiğini yazmış ve şunu eklemişti: “Cinsel tahrik benim gibi bir insan için artık işe yaramaz” (Freud, 1954, s.227).

Cinsellikten soğuttuğu için karısını suçlayan Freud uzun bir süre cinsel ilişkiyi terketti.
 
Bunu ancak bir uzman anlayabilir.
Dolayısıyla böyle bir İDDİA varsa yardım alınmalıdır.

Ayrıca çocuk tacizi ve fantezi kelimeleri birarada olamaz bence..
 
Hayır.
Çocukların davranışında neredeyse tek otorite kabul edilen Freud'un gerçekleri gizleyen, kendi şahsıyla ilgili öne sürdüğü tezleri genel geçer doğrular olarak öne sürdüğü, görüşlerinin çoğunun intihal olduğunu okudum ve paylaşmak istedim.
Peki sence bunları öğrendikleri halde diğer bilirler, neden hala otorite kabul ediyorlar?
 
X