- 3 Aralık 2006
- 3.073
- 132
- 62
Sabahın serinliğini,öğlenin sıcağını,akşamın gizemini,dostluğun paylaşımını da tadında bırakmalı.
En vazgeçilmez anda çekip gidebilmeli.
Gitmemen için birçok nedenin bile olsa,tüm ihtişamıyla bırakabilmeli.
En sağlıklı halinde bırakacaksın sigarayı,en sevgili olduğun bir zamanda ayrılacaksın ailenden,dostlarından.
Güneş en tepedeyken,sen ,onu bırakıp kaçacaksın en kuytulara.
Gitme,dayanamam sesleri çokken ayrılacaksın tüm sevilerden.
Uçurtman en yukarıdayken,ipini sarıp koltuğunun altına alacaksın...
Başarının en zirvesine ulaşmışken,ayrılacaksın bulunduğun mevkiinden.
Niye mi bırakacaksın tüm bunları?
En güzel,en sevimli,en başarılı,en üstün özelliğinle anılmak için. Uzatmaları oynamayacaksın bulunduğun hiçbir noktada.
İnsanlarla yüz göz olmadan,ilişkiler en sağlıklı halindeyken bırakacaksın bulunduğun yeri. Yoksa,birbirini tüketmeler başlayacaktır. Keseden beslenmeler başlayınca da zaten birbirini kırmaların arkası gelmeyecektir. Çıkarına selamlara tanık olacaksın. İçin acıya acıya sevdiklerinin sende tükenişini,kendinin de onlarda tükenişini izleyeceksin.
Hani espiri yapılırken de denir ya, "cılkını cıkırtma" diye.. Ağzının tadı değişmeden vazgeçmelisin en sevdiğin yiyecekten..yoksa ne olur? Ne olacağı var mı, ya karın ağrısı ,ya başağrısı...belki bir daha onu hiçbir şekilde ağız tadıyla yiyemeyeceksin.
İnsan ilişkileri de böyle. Emek verirsin,sevginle yoğrursun. Canına kattığın biri,gün gelip en yabancın olabiliyor. Bunun nedeni nedir,fazlasını sunmak...cılkını çıkarmak.
En sevdiğim türkü bu,diye gün yirmi dört saat aynı türküyü mırıldanmayacaksın.
Hep aynısını söylersen,birgün onu hiç söylememeye başlarsın. Dozunu ayarlayacaksın.
Kıyaslama yapabilmek için varlıkla-yokluk ara ara yer değiştirmeli. Ne kadar değer verdiğin o zaman ortaya çıkacaktır. Ya devam,ya tamam...Sevginle boğduğun bir insanın,seni sevdiğini ancak;ondan ayrıldığında anlayabilirsin. Varlığın yokluğun bir ise,hemen uzaklaş ondan;yokluğunda özlemini çekiyorsa sevgine sevgi kat,bir kere daha kucaklaş onunla...
Bıraktığın gibi anılırsın...İşte bu yüzden,gitme vaktimizin geldiğini hissettiğimiz an,arkaya bakmadan yürümeliyiz...Belki bir hoşçakalın karşılığı,bir merhaba olur,ileriki bir zamanda.
(alıntı)
