Tahammülsüzüm. Nasıl geçer bu?

-Piraye

Guru
Kayıtlı Üye
13 Ocak 2015
19.381
12.405
selam kızlar. çözüm arıyorum tabiiki ama bi çözüm bulamazsam bile anlatıp rahatlamak istiyorum.
Bu ara hiç bişeye tahammülüm kalmadı yani olur olmadık şeyler sinirlendiriyor beni. Karşımdakinin yemek yerken çıkardığı ses bile çok rahatsız ediyor beni. Şapırdatarak yemiyor belki ama beni o kadar rahatsız ediyor ki. yada kapı çalıyor mesela kalkıp açmaz eziyet oluyor anahtarı olan anahtarla açsın istiyorum. Yatağıma yorganıma bile sinirlendiğim oluyor. neden kaydı neden düştü neden bozuldu diyerek..
sıkıntıdayım bu ara iş arıyorum bulamıyorum evdeyim genelde. bazen patlamalar yaşıyorum. sinir patlaması değil ama oturup 5 çocukla ortada kalmış gibi ağlıyorum ağlıyorum ağlıyorum..
Yakın bi arkadaşım vardı evlendi başka bi yere gelin gitti. konuşuyoruz arada bir ama insanları bencilliklerine de tahammül edemiyorum. arıyor mesela beni kızını anlatıyor. kızını öz yegenim gibi sevmeme ragmen ondan da soğuttu. napıyosun nasılsın diye sormuyor. kızım böyle yaptı kızım şöyle yaptı diyor anlıyorum onu ama benimde derdim başımdan aşkın olabiliyor bazen. Geçen aradı beni canım nasıl sıkkındı anlatamam kızımı hiç sormuyorsun ama diye tavır yaptı. başka bir gün yine aradı ağlıyordum yarım saat kızının poposunu nasıl kaşıdığını anlattı. böyle düşününce de kendimi kötü hissediyorum. Eleştireye açığım. hatalı mıyım? benim sorunum ne? :KK61:
 
buna benzer konu açtım bende kuzum bunların hepsi stres ve özgürlüğün kısıtlanmasından :KK43:
 
Çalışmadığınız için iyice bunalmışsın evde olmaktan sanırım, havalar desen soğuk karanlık kasvetli o da çok etkiliyor insanı tahmin edebiliyorum :KK14: sosyal hayatında fazla yok sanırım , o da pekiştirmiş bu ruh halini, kendin için oyalanacak şeyler bulsana kurslara katıl arkadaşlarınla dışarı çık, kendin al çantanı dışarı çıkıp bi kahve iç kitap al kendine onu oku faydasını görürsün bana kalırsa :KK14: Bol şans :KK69:
 
selam kızlar. çözüm arıyorum tabiiki ama bi çözüm bulamazsam bile anlatıp rahatlamak istiyorum.
Bu ara hiç bişeye tahammülüm kalmadı yani olur olmadık şeyler sinirlendiriyor beni. Karşımdakinin yemek yerken çıkardığı ses bile çok rahatsız ediyor beni. Şapırdatarak yemiyor belki ama beni o kadar rahatsız ediyor ki. yada kapı çalıyor mesela kalkıp açmaz eziyet oluyor anahtarı olan anahtarla açsın istiyorum. Yatağıma yorganıma bile sinirlendiğim oluyor. neden kaydı neden düştü neden bozuldu diyerek..
sıkıntıdayım bu ara iş arıyorum bulamıyorum evdeyim genelde. bazen patlamalar yaşıyorum. sinir patlaması değil ama oturup 5 çocukla ortada kalmış gibi ağlıyorum ağlıyorum ağlıyorum..
Yakın bi arkadaşım vardı evlendi başka bi yere gelin gitti. konuşuyoruz arada bir ama insanları bencilliklerine de tahammül edemiyorum. arıyor mesela beni kızını anlatıyor. kızını öz yegenim gibi sevmeme ragmen ondan da soğuttu. napıyosun nasılsın diye sormuyor. kızım böyle yaptı kızım şöyle yaptı diyor anlıyorum onu ama benimde derdim başımdan aşkın olabiliyor bazen. Geçen aradı beni canım nasıl sıkkındı anlatamam kızımı hiç sormuyorsun ama diye tavır yaptı. başka bir gün yine aradı ağlıyordum yarım saat kızının poposunu nasıl kaşıdığını anlattı. böyle düşününce de kendimi kötü hissediyorum. Eleştireye açığım. hatalı mıyım? benim sorunum ne? :KK61:
Ya regl olcan ya da bir çok insanın bu aralar yaşadığı hisleri sen de yaşıyorsun.Ay mıdır merkür müdür ne haltsa bitemedi gitti.
 
Herşey üst üste gelmiş bu sıralar hayatınızda
Böyle tepkiler vermeniz normal geldi bana neler neler yaşıyoruz
Psikolojimiz alt üst oluyor valla :KK14:
Bence Sürekli evde durmayın değişik şeyler yapın kafanızı dağıtacak meşgul edecek birşeyler le oyalanmaya çalışın
Bu durumdan kurtulmakda sizin elinizde
 
Çalışmadığınız için iyice bunalmışsın evde olmaktan sanırım, havalar desen soğuk karanlık kasvetli o da çok etkiliyor insanı tahmin edebiliyorum :KK14: sosyal hayatında fazla yok sanırım , o da pekiştirmiş bu ruh halini, kendin için oyalanacak şeyler bulsana kurslara katıl arkadaşlarınla dışarı çık, kendin al çantanı dışarı çıkıp bi kahve iç kitap al kendine onu oku faydasını görürsün bana kalırsa :KK14: Bol şans :KK69:
evet genelde evdeyim iş arıyorum,kitap okuyorum, film izliyorum ama olmuyor yani. Herşeye sinirlenebiliyorum. kışı severim normalde ama bu ara zaman geçmiyor hiç :KK61:arkadaşlarıma bile tahammül edemiyorum iki kelime konuşacak olsam kendilerini anlatmaya başlıyorlar delleniyorumm. sonrada kötü hissediyorum kendimi:KK61:
 
Herşey üst üste gelmiş bu sıralar hayatınızda
Böyle tepkiler vermeniz normal geldi bana neler neler yaşıyoruz
Psikolojimiz alt üst oluyor valla :KK14:
Bence Sürekli evde durmayın değişik şeyler yapın kafanızı dağıtacak meşgul edecek birşeyler le oyalanmaya çalışın
Bu durumdan kurtulmakda sizin elinizde
deniyorum aslında ama içimdeki istekte azalıyor. iş bulamıyorum 8 ay oldu neredeyse mezun olalı ama yok yok yok :KK43:
 
deniyorum aslında ama içimdeki istekte azalıyor. iş bulamıyorum 8 ay oldu neredeyse mezun olalı ama yok yok yok :KK43:
işsizlik çok kötü biliyorum ama bu yüzden hayatı kendinize böyle zehir etmeyin
Mutsuz olmaya değer mi nice nice hayatlar var
Halimize şükredelim
Hiç beklemediniz anda kapılar birden açılıverir siz sabredin umutlu olun
Amann birdaha mı geleceğiz bu hayata :)
 
işsizlik çok kötü biliyorum ama bu yüzden hayatı kendinize böyle zehir etmeyin
Mutsuz olmaya değer mi nice nice hayatlar var
Halimize şükredelim
Hiç beklemediniz anda kapılar birden açılıverir siz sabredin umutlu olun
Amann birdaha mı geleceğiz bu hayata :)
şükrediyorum zaten ama bazen geliyor bana cidden. Çıldıracak gibi oluyorum en yakınlarıma bile tahammül edemez oluyorum :KK61:değmez evet ama işte bi saat değmez diyorum bi saat ağlıyorum :KK61:
 
Bunu aşmak yine senin çabanla olacak.
İşsizlik psikolojisini iyi bilirim. Yarım yılım kayıp o yüzden.
Evde zaman geçirmeyi çok sevmeme rağmen nefret etmiştim. Kendimi işe yaramaz hissediyordum. Sosyal çevremde buna bağlı olarak kısıtlıydı. Çünkü parasızdım.
Baktım evdekilere sarıyorum sırf yürümek için bile dışarı çıkıyordum. Boş boş yürümenin bile çok faydası var.

Kendini meşgul etmelisin. Kendi dalınla ilgili iş bulamasan da başka sektörde işe gir boş kalmamak için.
Oturup ağlamak bir yere kadar yararlı fazlası fena.
 
Bunu aşmak yine senin çabanla olacak.
İşsizlik psikolojisini iyi bilirim. Yarım yılım kayıp o yüzden.
Evde zaman geçirmeyi çok sevmeme rağmen nefret etmiştim. Kendimi işe yaramaz hissediyordum. Sosyal çevremde buna bağlı olarak kısıtlıydı. Çünkü parasızdım.
Baktım evdekilere sarıyorum sırf yürümek için bile dışarı çıkıyordum. Boş boş yürümenin bile çok faydası var.

Kendini meşgul etmelisin. Kendi dalınla ilgili iş bulamasan da başka sektörde işe gir boş kalmamak için.
Oturup ağlamak bir yere kadar yararlı fazlası fena.
aynı durumdaymışız cidden evde oturmayı seviyorum evde zaman geçirmeyi falan ama kendimi işe yaramaz hissediyorum ve ihtiyaçlarımı alamadıkça daha kötü hissediyorum kendimi. yazın yürüyüş yapıyordum arkdaşlarla çıkıyordum şimdi kış geldi evdeyim. arkadaşlarımın bir kısmı evli bir kısmıda okuyor. ben böyle kaldım :KK43:
 
Regl zamaninda ben de boyle olurum. Adama kan kustururum hatta :KK53:
kendi elbiselerimi yirttigim bile oluyor. Cok sacma ama öyle. .
 
aynı durumdaymışız cidden evde oturmayı seviyorum evde zaman geçirmeyi falan ama kendimi işe yaramaz hissediyorum ve ihtiyaçlarımı alamadıkça daha kötü hissediyorum kendimi. yazın yürüyüş yapıyordum arkdaşlarla çıkıyordum şimdi kış geldi evdeyim. arkadaşlarımın bir kısmı evli bir kısmıda okuyor. ben böyle kaldım :KK43:

Ne kadar az diyalog o kadar az insan. Bunu yapma işte. Masraf yapmaktan korkuyorsun biliyorum ama kendine ve çevrene zaman ayır.
Ben 2006 mezunuyum ama 5 senedir aralıksız çalışıyorum ama işsizlik zamanlarımda kendimi çevremden soyutlamanın faturasını ödüyorum.

Ben de birikip patlama yaşardım. Kişisel ihtiyacımı alamazdım. Çalışmıyorum diye kimseden harçlık isteyemezdim bu da birikip sinir harbi olarak çıkardı ortaya.

Dediğim gibi mezun olduğun bölüm olmuyorsa başka sektörde iş bulup diğer taraftan istediğin işi ara.
 
Ne kadar az diyalog o kadar az insan. Bunu yapma işte. Masraf yapmaktan korkuyorsun biliyorum ama kendine ve çevrene zaman ayır.
Ben 2006 mezunuyum ama 5 senedir aralıksız çalışıyorum ama işsizlik zamanlarımda kendimi çevremden soyutlamanın faturasını ödüyorum.

Ben de birikip patlama yaşardım. Kişisel ihtiyacımı alamazdım. Çalışmıyorum diye kimseden harçlık isteyemezdim bu da birikip sinir harbi olarak çıkardı ortaya.

Dediğim gibi mezun olduğun bölüm olmuyorsa başka sektörde iş bulup diğer taraftan istediğin işi ara.
canım çevremde hiç arkadaşım yok diyemem var ama işte okul içn başka şehirlere gitti hepsi bi kaç taneside evlenip gitti. maddi imkanım olsa zaten yapılacak şey çok ama harçlık isteyemiyorum. mağazada çalıştım 1buçuk ay kadar sonra omadı çıktım. gocunmam yaparım her işi ama mağazalardan bile dönüş yok çıktığımdan beri. hergün iş ilanlarına bakıyorum beklemedeyim :KK43:
 
X