Tekrar denenmeli mi...

Bir düzen kurmussunuz. Ekonomik olarak da bagimsizsiniz. Burada konu açan birçok çaresiz kadından çok çok avantajlısiniz. Zaten de radikal bir karar alıp uygulamışsiniz. Değer mi tekrar riske etmeye hayatı? Çocuğunuzu bir kez bile aramamis bugüne dek? Değer mi böyle bir adamla çocuğunuzu büyütmeye? Emin olun bu şekilde daha sağlıklı buyur kızınız. Ben olsam donmezdim.
 
cevap verdiğiniz için teşekkür ederim öncelikle. terapist eski eşimin çocuğa yaklaşımı konusunda şöyle söyledi: eğer terapiye devam eder de kendi iç sesine ulaşabilirse ancak o zaman baba olduğunu anlayıp merhamet gösterebilirmiş. bu uzun vadeli bir iş dedi. ilerde kızım beni babası yanımızda olmadığı için suçlar mı diye endişelerim var. evet bir karar alıp boşandım çok zordu ama yaptım. fakat eski eşime karşı biraz zaafım da var açıkçası bu kadar şeyden sonra hala onu anlamaya çalışmalarım bundan. bu da kendi yetiştiğim ailenin sağlıklı bir ortam sağlayamayısından dedi terapist. şimdi çok emek vermek gerek böyle bir yola girersem ama benim emek verecek isteğim ve hevesim de kalmadı. acaba bundan 10 yıl sonra keşke çaba gösterseydim deneseydim der miyim diye korkuyorum.
Bir düzen kurmussunuz. Ekonomik olarak da bagimsizsiniz. Burada konu açan birçok çaresiz kadından çok çok avantajlısiniz. Zaten de radikal bir karar alıp uygulamışsiniz. Değer mi tekrar riske etmeye hayatı? Çocuğunuzu bir kez bile aramamis bugüne dek? Değer mi böyle bir adamla çocuğunuzu büyütmeye? Emin olun bu şekilde daha sağlıklı buyur kızınız. Ben olsam donmezdim.
 
Merhaba,

İlk defa konu açıyorum. 5 senelik evliliğimi 1 sene önce aldatma ve şiddet yüzünden bitirdim. evliliğimin başlarında aldatıldığımı bilmeden geçen 4 senesinde eşime çok aşık olarak çok fazla kendimden vererek, fedakarlıklar yaparak sürdürdüm. aldatıldığımı öğrendiğim zaman fedakarlık yapmayı bırakıp hırçınlaştım(doğal olarak). bu süreçte eşim fiziksel şiddet uygulamaya aynı zamanda psikolojik baskı uygulamaya başladı. 1 senede boşandım. 3 yaşında bir kızımız var.

Eşim boşandıktan sonra çocuğu hiç aramadı. zaten ilgisiz bir babaydı hepten kopardı bağlarını. çocuğum çok hırçınlaştı zor zamanlar geçirdi. bu süreçte boşanma psikolojisi bana da ağır geldi çok zorlandım ama toparlanmaya başlamıştım maddi olarak durumum iyi çalışıyorum kendime ve çocuğuma bakabiliyorum. ama tam toparlandım derken eski eşim çıkıp geldi barışmak istediğini söyledi. aile terapisine gitmeye başladık. bişeyler düzelir diye umuyordum ama görüyorum ki eşimin tek derdi tekrar eve girmek. maddi, manevi açıdan kullanıldığımı hissediyorum. tekrar evlenelim diye baskı yapıyor her an tek konuştuğu konu bu ne zaman evleneceğiz diye hesap yapıyor. benden eskisi gibi olmamı istiyor fedakarlık yapmamı, kazandığım parayı bile şimdiden hesap yapıyor şunu harca bunu ayır şöyle yapalım diye.

Sözün kısası çok kararsızım boşanmaya tam anlamıyla alışamamıştım. kızım için çok üzülüyordum, kendimi tam olarak toparlayamadım bile. ama şimdi aynı eve girmek aynı şeyleri yaşamaktan da korkuyorum. eşim beni ve ailemi suçluyor. ailemin ne olursa olsun kocanın yanında dur demesini bekliyormuş. benimde ne olursa olsun boşanmamam lazımmış. kendi hatalarını görmek şöyle dursun bende düzeltilmesi gereken bişeyler olduğunu düşünüyor hala. beni sevdiğini söylüyor. aile terapisine bile aynı eve girene kadar beni kandırmak amacıyla gitmeyi istediğini düşünüyorum. terapiden memnunum kendi adıma bazı şeyleri daha net görebiliyorum. ama eşimin değişmeyeceğini de anladım artık.

Kendimce ölçüp tartamıyorum. onu böyle kabul edip terapiyle kötünün iyisine razı olmak mı? yoksa hayatın tüm yüküne karşı yalnız kalmak mı iyidir. bir türlü doğru yanlış ayırt edemiyorum artık. siz olsanız ne yapardınız?
yarısını okudum gururunuz varsa kızınızla hayatınıza devam edin herşeyin farkındasınız zaten?
 
Merhaba,

İlk defa konu açıyorum. 5 senelik evliliğimi 1 sene önce aldatma ve şiddet yüzünden bitirdim. evliliğimin başlarında aldatıldığımı bilmeden geçen 4 senesinde eşime çok aşık olarak çok fazla kendimden vererek, fedakarlıklar yaparak sürdürdüm. aldatıldığımı öğrendiğim zaman fedakarlık yapmayı bırakıp hırçınlaştım(doğal olarak). bu süreçte eşim fiziksel şiddet uygulamaya aynı zamanda psikolojik baskı uygulamaya başladı. 1 senede boşandım. 3 yaşında bir kızımız var.

Eşim boşandıktan sonra çocuğu hiç aramadı. zaten ilgisiz bir babaydı hepten kopardı bağlarını. çocuğum çok hırçınlaştı zor zamanlar geçirdi. bu süreçte boşanma psikolojisi bana da ağır geldi çok zorlandım ama toparlanmaya başlamıştım maddi olarak durumum iyi çalışıyorum kendime ve çocuğuma bakabiliyorum. ama tam toparlandım derken eski eşim çıkıp geldi barışmak istediğini söyledi. aile terapisine gitmeye başladık. bişeyler düzelir diye umuyordum ama görüyorum ki eşimin tek derdi tekrar eve girmek. maddi, manevi açıdan kullanıldığımı hissediyorum. tekrar evlenelim diye baskı yapıyor her an tek konuştuğu konu bu ne zaman evleneceğiz diye hesap yapıyor. benden eskisi gibi olmamı istiyor fedakarlık yapmamı, kazandığım parayı bile şimdiden hesap yapıyor şunu harca bunu ayır şöyle yapalım diye.

Sözün kısası çok kararsızım boşanmaya tam anlamıyla alışamamıştım. kızım için çok üzülüyordum, kendimi tam olarak toparlayamadım bile. ama şimdi aynı eve girmek aynı şeyleri yaşamaktan da korkuyorum. eşim beni ve ailemi suçluyor. ailemin ne olursa olsun kocanın yanında dur demesini bekliyormuş. benimde ne olursa olsun boşanmamam lazımmış. kendi hatalarını görmek şöyle dursun bende düzeltilmesi gereken bişeyler olduğunu düşünüyor hala. beni sevdiğini söylüyor. aile terapisine bile aynı eve girene kadar beni kandırmak amacıyla gitmeyi istediğini düşünüyorum. terapiden memnunum kendi adıma bazı şeyleri daha net görebiliyorum. ama eşimin değişmeyeceğini de anladım artık.

Kendimce ölçüp tartamıyorum. onu böyle kabul edip terapiyle kötünün iyisine razı olmak mı? yoksa hayatın tüm yüküne karşı yalnız kalmak mı iyidir. bir türlü doğru yanlış ayırt edemiyorum artık. siz olsanız ne yapardınız?
Merhaba anlattiklariniza göre eşiniz size iyi bir gelecek veremicek tam tersi sizi kullanicak. Hala sizi ve ailenizi suçluyor hatasını bile kabullenmemis akillanmamis eşiniz. Siz bir araya gelecez ümidini vermissinizki çoktan şize bile üstünlük kurmaya başlamış. Bence barismayin derim hatta barismayacaginizi da belirtin esinize zaten onun tepkileriyle anlayacaksınız değişip değişmediğini. Huylu huyundan da vazgeçmez ben buna bilir buna inanırım
 
Merhaba,

İlk defa konu açıyorum. 5 senelik evliliğimi 1 sene önce aldatma ve şiddet yüzünden bitirdim. evliliğimin başlarında aldatıldığımı bilmeden geçen 4 senesinde eşime çok aşık olarak çok fazla kendimden vererek, fedakarlıklar yaparak sürdürdüm. aldatıldığımı öğrendiğim zaman fedakarlık yapmayı bırakıp hırçınlaştım(doğal olarak). bu süreçte eşim fiziksel şiddet uygulamaya aynı zamanda psikolojik baskı uygulamaya başladı. 1 senede boşandım. 3 yaşında bir kızımız var.

Eşim boşandıktan sonra çocuğu hiç aramadı. zaten ilgisiz bir babaydı hepten kopardı bağlarını. çocuğum çok hırçınlaştı zor zamanlar geçirdi. bu süreçte boşanma psikolojisi bana da ağır geldi çok zorlandım ama toparlanmaya başlamıştım maddi olarak durumum iyi çalışıyorum kendime ve çocuğuma bakabiliyorum. ama tam toparlandım derken eski eşim çıkıp geldi barışmak istediğini söyledi. aile terapisine gitmeye başladık. bişeyler düzelir diye umuyordum ama görüyorum ki eşimin tek derdi tekrar eve girmek. maddi, manevi açıdan kullanıldığımı hissediyorum. tekrar evlenelim diye baskı yapıyor her an tek konuştuğu konu bu ne zaman evleneceğiz diye hesap yapıyor. benden eskisi gibi olmamı istiyor fedakarlık yapmamı, kazandığım parayı bile şimdiden hesap yapıyor şunu harca bunu ayır şöyle yapalım diye.

Sözün kısası çok kararsızım boşanmaya tam anlamıyla alışamamıştım. kızım için çok üzülüyordum, kendimi tam olarak toparlayamadım bile. ama şimdi aynı eve girmek aynı şeyleri yaşamaktan da korkuyorum. eşim beni ve ailemi suçluyor. ailemin ne olursa olsun kocanın yanında dur demesini bekliyormuş. benimde ne olursa olsun boşanmamam lazımmış. kendi hatalarını görmek şöyle dursun bende düzeltilmesi gereken bişeyler olduğunu düşünüyor hala. beni sevdiğini söylüyor. aile terapisine bile aynı eve girene kadar beni kandırmak amacıyla gitmeyi istediğini düşünüyorum. terapiden memnunum kendi adıma bazı şeyleri daha net görebiliyorum. ama eşimin değişmeyeceğini de anladım artık.

Kendimce ölçüp tartamıyorum. onu böyle kabul edip terapiyle kötünün iyisine razı olmak mı? yoksa hayatın tüm yüküne karşı yalnız kalmak mı iyidir. bir türlü doğru yanlış ayırt edemiyorum artık. siz olsanız ne yapardınız?
Exten next olmaz fikrine karşı birisiyim lakin boşanma sebebinize bakarak HAYIR HAYIR HAYIR diyorum. Adam sizi kulanmak için yanaşıyor sınır çizme probleminiz var. Artık aile değilsiniz ve bence aile terapisi yerine şahsi terapi almalısınız. Ya bu neyin kafası ne demek nolursa olsun kocanın yanında dur? Aileniz size arka çıkmış bu nasıl bir nimet biliyor musunuz? Siz zaten durumun farkındasınız ama dediğim gibi sınırlarınızı koruyamıyorsunuz. Terapistinizle bu mevzu üzerinde çalışın lütfen ve ASLA dönmeyin. Dönmeyeceğinizi anladığı an psikolojik şiddetin dozunu kat be kat artıracaktır kendinizi iyi hazırlayın. Karşınıza biri çıkıp sizi sarmalayınca o travmalar öyle güzel gidiyorki şok olursunuz, boşanmaya alışamadım kafasından çıkın lütfen. ( tabi siz birini beklemeden terapi alın ). Cehennem çukurundan çıkıp alışamadım diye cehenneme dönmek neyin kafası. Evladına bile acımamış adam sizin psikolojinizi biçer .
 
Şiddet var aldatılma var .
Eee pardon da daha ne olması gerekiyordu.
Ya sen hiç kendine acımıyor musun
Ekonomik özgürlüğün varmış.işin gücün.
Lütfen kızını bahane etme şimdi burda
Kızın büyüyüp yetişkin olunca boşandığın için değil böyle bir babası olduğu için utanır .
Annesinin de bagımlı bir kadın olduğunu düşünür .
Kendi pıskolojısı bozulur hır gür kavga leş bir aile ortamı.
 
Şiddet var aldatılma var .
Eee pardon da daha ne olması gerekiyordu.
Ya sen hiç kendine acımıyor musun
Ekonomik özgürlüğün varmış.işin gücün.
Lütfen kızını bahane etme şimdi burda
Kızın büyüyüp yetişkin olunca boşandığın için değil böyle bir babası olduğu için utanır .
Annesinin de bagımlı bir kadın olduğunu düşünür .
Kendi pıskolojısı bozulur hır gür kavga leş bir aile ortamı.
imza imza imza!!! yazmayı toparlayamadıgım her seyi toparlamıssınız.
çok zor bişeyi başarıp düzen kurmussunuz, aynı pisliği neden bulaştırıyorsunuz tekrar??
hemen toparlanıp kurtulun bu adamdan.
adam size "her şey daha iyi olacak" yalanını söylemeye bile zahmet etmemiş, eski iğrençliğiyle karşınızda. SAKIN inanmayın!!
 
sizi kullanmaya çalıştığı o kadar açık ki
sizde çok farkındasınız gerçeklerin
bırakın, gitsin önce tamamen psikolojisini düzeltsin ( psikoloğunuzun dediği kendi iç sesini duyma olayını başarsın önce)
siz burda sorumluluk almayın, kendinizin ve kızınızın hayatına odaklanın sadece
o da başarabilirse kızınıza iyi bir baba olur belki ondan sonra
ama siz tekrar niye döneceksiniz sizi aldatmış ve şiddet uygulamış birisine, aynı evde duramazsınız zaten, aklınıza gelir
yani geri dönmeyi ucundan bile düşüneceğiniz bir ortam yok ki
 
terapiden memnunum kendi adıma bazı şeyleri daha net görebiliyorum. ama eşimin değişmeyeceğini de anladım artık.
sadece şu kadarı bile aslında sorunuzun cevabı için yeterli bence
değişmeyen, şimdiden hesap kitap peşinde olan, hala kendini değil başkalarını suçlayan bir adamla bir daha evlenmezdim sanırım
emin olun kızınız için de böylesi daha iyi
böyle bir adamla ömrünüzü heba edip kendinizi yıprattığınızda bilin ki kızınızı da yıpratmış olacaksınız
 
Kesinlikle denenmemeli diyeceğim ama siz terapilere falan giderek denemeye başlamışsınız bile zaten :işsiz: Lütfen parazitlere tekrar yuva olmayın, dönün bu yanlıştan, kendinize bunu yapmayın.. LÜTFEN.
 
pek değişik geldiniz bana. adam değişmemiş ki neden tekrar denemeyi düşündüğünüzü anlamadım. adamda bir iyileşme bir düzelme bir pişmanlık bile görmemişsiniz üstüne kendi kendinizi zorluyorsunuz ileride pişman olurmuyum diye bahane bularak.
 
Exten next olmaz fikrine karşı birisiyim lakin boşanma sebebinize bakarak HAYIR HAYIR HAYIR diyorum. Adam sizi kulanmak için yanaşıyor sınır çizme probleminiz var. Artık aile değilsiniz ve bence aile terapisi yerine şahsi terapi almalısınız. Ya bu neyin kafası ne demek nolursa olsun kocanın yanında dur? Aileniz size arka çıkmış bu nasıl bir nimet biliyor musunuz? Siz zaten durumun farkındasınız ama dediğim gibi sınırlarınızı koruyamıyorsunuz. Terapistinizle bu mevzu üzerinde çalışın lütfen ve ASLA dönmeyin. Dönmeyeceğinizi anladığı an psikolojik şiddetin dozunu kat be kat artıracaktır kendinizi iyi hazırlayın. Karşınıza biri çıkıp sizi sarmalayınca o travmalar öyle güzel gidiyorki şok olursunuz, boşanmaya alışamadım kafasından çıkın lütfen. ( tabi siz birini beklemeden terapi alın ). Cehennem çukurundan çıkıp alışamadım diye cehenneme dönmek neyin kafası. Evladına bile acımamış adam sizin psikolojinizi biçer .
Birinin sarıp sarmalasına gerek yok.
Önce kendini sevicek bir kadın.
Bu düşünce tarzı çok yanlış ve hataya sürükler insanı .
 
Terapiye geliyor ama amacı ne? Terapiye insan kendinde bir problem gördüğü ve sorunun kaynağına inmek için gelir. Burada sadece göz boyamak için gelmiş gibi. İstediği yok ki değişsin. Pişman olmuş ve yaşattıklarını anlamış da değil.

Evde yiyecek olduğunu bilen fare gibi tavrı var.
Eşinizde dürtü kontrol bozukluğu var gibi. Şiddet yaşamışsınız ona rağmen kendinde hak görmüş.

Bu şekilde kabul ederseniz şiddete tam gaz devam gibi.

Çocuk ileride şiddet yaşanan bir evde nasıl olacak?


Sizin kararınız, şiddet yaşama nedeninizi bile hırçınlık olarak anlatmışsınız.

Allah doğru yolu göstersin.
 
Merhaba,

İlk defa konu açıyorum. 5 senelik evliliğimi 1 sene önce aldatma ve şiddet yüzünden bitirdim. evliliğimin başlarında aldatıldığımı bilmeden geçen 4 senesinde eşime çok aşık olarak çok fazla kendimden vererek, fedakarlıklar yaparak sürdürdüm. aldatıldığımı öğrendiğim zaman fedakarlık yapmayı bırakıp hırçınlaştım(doğal olarak). bu süreçte eşim fiziksel şiddet uygulamaya aynı zamanda psikolojik baskı uygulamaya başladı. 1 senede boşandım. 3 yaşında bir kızımız var.

Eşim boşandıktan sonra çocuğu hiç aramadı. zaten ilgisiz bir babaydı hepten kopardı bağlarını. çocuğum çok hırçınlaştı zor zamanlar geçirdi. bu süreçte boşanma psikolojisi bana da ağır geldi çok zorlandım ama toparlanmaya başlamıştım maddi olarak durumum iyi çalışıyorum kendime ve çocuğuma bakabiliyorum. ama tam toparlandım derken eski eşim çıkıp geldi barışmak istediğini söyledi. aile terapisine gitmeye başladık. bişeyler düzelir diye umuyordum ama görüyorum ki eşimin tek derdi tekrar eve girmek. maddi, manevi açıdan kullanıldığımı hissediyorum. tekrar evlenelim diye baskı yapıyor her an tek konuştuğu konu bu ne zaman evleneceğiz diye hesap yapıyor. benden eskisi gibi olmamı istiyor fedakarlık yapmamı, kazandığım parayı bile şimdiden hesap yapıyor şunu harca bunu ayır şöyle yapalım diye.

Sözün kısası çok kararsızım boşanmaya tam anlamıyla alışamamıştım. kızım için çok üzülüyordum, kendimi tam olarak toparlayamadım bile. ama şimdi aynı eve girmek aynı şeyleri yaşamaktan da korkuyorum. eşim beni ve ailemi suçluyor. ailemin ne olursa olsun kocanın yanında dur demesini bekliyormuş. benimde ne olursa olsun boşanmamam lazımmış. kendi hatalarını görmek şöyle dursun bende düzeltilmesi gereken bişeyler olduğunu düşünüyor hala. beni sevdiğini söylüyor. aile terapisine bile aynı eve girene kadar beni kandırmak amacıyla gitmeyi istediğini düşünüyorum. terapiden memnunum kendi adıma bazı şeyleri daha net görebiliyorum. ama eşimin değişmeyeceğini de anladım artık.

Kendimce ölçüp tartamıyorum. onu böyle kabul edip terapiyle kötünün iyisine razı olmak mı? yoksa hayatın tüm yüküne karşı yalnız kalmak mı iyidir. bir türlü doğru yanlış ayırt edemiyorum artık. siz olsanız ne yapardınız?
Bence kafanız karışık falan değil,bal gibi de bu hıyardan bir cacık olmayacağının farkındasınız. Biraz cesarete ihtiyaç duydunuz.Eğer barışmayı gönülden istiyor olsaydınız "paramın hesabını yapıyor,ailemi ve beni suçluyor,terapiye bile benim gözümü boyamak için geliyor"demezdiniz. Lütfen yapmayın. O kuzunun kalbinde daha da büyük yaralar açmayın. İhanet,şiddet var.Oralara hiç girmiyorum bile. Kendinizi iyice toparlayın,her fırsatta kızınızla vakit geçirip yaralarınızı birlikte sarın. Mutlu olmak,sevilmek,değer görmek sizin hakkınız. 2.evliliğinizi yapın mutlu olun ama çocuğunu aramayan,boşandığı karısının parasına göz koyan elini kaldıracak kadar acizleşen biriyle değil. Eli kopsun!
 
Merhaba,

İlk defa konu açıyorum. 5 senelik evliliğimi 1 sene önce aldatma ve şiddet yüzünden bitirdim. evliliğimin başlarında aldatıldığımı bilmeden geçen 4 senesinde eşime çok aşık olarak çok fazla kendimden vererek, fedakarlıklar yaparak sürdürdüm. aldatıldığımı öğrendiğim zaman fedakarlık yapmayı bırakıp hırçınlaştım(doğal olarak). bu süreçte eşim fiziksel şiddet uygulamaya aynı zamanda psikolojik baskı uygulamaya başladı. 1 senede boşandım. 3 yaşında bir kızımız var.

Eşim boşandıktan sonra çocuğu hiç aramadı. zaten ilgisiz bir babaydı hepten kopardı bağlarını. çocuğum çok hırçınlaştı zor zamanlar geçirdi. bu süreçte boşanma psikolojisi bana da ağır geldi çok zorlandım ama toparlanmaya başlamıştım maddi olarak durumum iyi çalışıyorum kendime ve çocuğuma bakabiliyorum. ama tam toparlandım derken eski eşim çıkıp geldi barışmak istediğini söyledi. aile terapisine gitmeye başladık. bişeyler düzelir diye umuyordum ama görüyorum ki eşimin tek derdi tekrar eve girmek. maddi, manevi açıdan kullanıldığımı hissediyorum. tekrar evlenelim diye baskı yapıyor her an tek konuştuğu konu bu ne zaman evleneceğiz diye hesap yapıyor. benden eskisi gibi olmamı istiyor fedakarlık yapmamı, kazandığım parayı bile şimdiden hesap yapıyor şunu harca bunu ayır şöyle yapalım diye.

Sözün kısası çok kararsızım boşanmaya tam anlamıyla alışamamıştım. kızım için çok üzülüyordum, kendimi tam olarak toparlayamadım bile. ama şimdi aynı eve girmek aynı şeyleri yaşamaktan da korkuyorum. eşim beni ve ailemi suçluyor. ailemin ne olursa olsun kocanın yanında dur demesini bekliyormuş. benimde ne olursa olsun boşanmamam lazımmış. kendi hatalarını görmek şöyle dursun bende düzeltilmesi gereken bişeyler olduğunu düşünüyor hala. beni sevdiğini söylüyor. aile terapisine bile aynı eve girene kadar beni kandırmak amacıyla gitmeyi istediğini düşünüyorum. terapiden memnunum kendi adıma bazı şeyleri daha net görebiliyorum. ama eşimin değişmeyeceğini de anladım artık.

Kendimce ölçüp tartamıyorum. onu böyle kabul edip terapiyle kötünün iyisine razı olmak mı? yoksa hayatın tüm yüküne karşı yalnız kalmak mı iyidir. bir türlü doğru yanlış ayırt edemiyorum artık. siz olsanız ne yapardınız?
Bunu en cok cocugunuz icin yaptiginizi biliyorum ama eski esiniz hicbir zaman bir baba olmayacak. Ic ses mic ses bunlar hikaye. Adam degil, olmayacak. Onunuze bakin derim
 
X