- 21 Ocak 2021
- 3.974
- 5.852
- Konu Sahibi gokkusaginadusenbukalemun
- #1
Merhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim. 
)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Hidrosalpink için mutlaka ameliyat olun bu arada gerek duymayan doktor olabiliyor.
