Üniversite mezunu ev hanımı olmak??

julietxx

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
14 Eylül 2017
27
17
27
Merhabalar ben özel bir üniversiteden birincilik ile mezun oldum. Zaten okulumu da tam burslu olarak okumuştum. Aynı zamanda lise 1den bu yana maddi sıkıntılar sebebi ile çalışıyorum okul zamanları part time tatillerde full time olmak üzere. 3 hafta sonra düğünüm var geç ay müdür olarak çalıştığım işten istifa ettim. Senelerdir çalıştığım için biraz dinlenmek istiyorum ama açıkçası canım çalışmak istemiyor. Nişanlım da bu durumu bana bırakmış durumda çok şükür maddi bir sıkıntımız da yok. Ama nedense ben bu konuda kendimi kötü hissediyorum. Aynı durumda olan var mı üniversite mezunu olup ev hanımı olmayı seçen?
 
Hiç mi çalışmayacaksınız bir daha? Daha öğrenciyken okumak için bunca çaba sarf etmiş birinin tam ekonomik gücü eline alınca iş hayatından vazgeçmesi garip geldi bana.

Açıkçası hem ev işi yapıp hem çalışmak istemiyorum. Çünkü biliyorum ki nişanlımın bu konuda bana bir yardımı dokunmayacak. Kendi işimi yapmak istiyorum mesleğim pastacılık. Ama girip de bir yerde çalışmak istemiyorum.
 
2 lisans 1 yuksek lisans mezunuyum.
Is hayatima 4 yil ara verdim muhtesemdi, maddi olarak ihtiyacim olmasa is hayatina donmezdim.
Yani bence sıkıntı yok.
Kadin/erkek farketmez, maddi olarak ihtiyac duymayan ve calismak istemeyen kimse kendini calismak zorunda hissetmemeli.
Hep kapitalizmin dayatmalari bunlar, daha cok calis, daha cok kazan, daha cok tuket ki carklar donmeye devam etsin...
 
2 lisans 1 yuksek lisans mezunuyum.
Is hayatima 4 yil ara verdim muhtesemdi, maddi olarak ihtiyacim olmasa is hayatina donmezdim.
Yani bence sıkıntı yok.
Kadin/erkek farketmez, maddi olarak ihtiyac duymayan ve calismak istemeyen kimse kendini calismak zorunda hissetmemeli.
Hep kapitalizmin dayatmalari bunlar, daha cok calis, daha cok kazan, daha cok tuket ki carklar donmeye devam etsin...

Benim için de bugüne kadar çalışmak her zaman maddiyat için oldu. İhtiyacım olmadığı halde insanların altlarında çalışmak istemiyorum. Ne yazık ki çalıştığım her yerde yoğun bir mobbing ile karşılaştım ve bu beni çalışmaktan iyice soğutmuş durumda.
 
Bana saçma geliyor. Evlenince direkt işi bırakmak. Sanki bankamatikle evleniyorsunuz gibi. Çocuk olunca anlarım ama diğer türlüsünü hayır. Şahsen nişanlın yerinde olsam evlenmesem mi diye de düşünürdüm.

İşi bırakmamın sebebi sağlık sebepleri. Ki nişanlım çalışmamamdan yana.
 
Hangi sekilde mutlu olacaksan onu seç tabiki. Önemli olan etiketin değil bence iç huzurun. Bu konuda da kimseye danışma kendine sor ne istiyorum diye. Ne yani dereceyle mezun oldun diye nefes almaya hakkın yok mu? Zeki olman suç mu? niye ceza çeker gibi istemediğin halde işe gidip gelesin. Zaman ver kendine bi dene paşa gönlün ne isterse onu yap
 
Açıkçası hem ev işi yapıp hem çalışmak istemiyorum. Çünkü biliyorum ki nişanlımın bu konuda bana bir yardımı dokunmayacak. Kendi işimi yapmak istiyorum mesleğim pastacılık. Ama girip de bir yerde çalışmak istemiyorum.
O zaman mantıklı tabi. Köle değiliz neticede. Ev işleri ortak olmayacaksa kadının çalışması tabiri caizde enayilik oluyor maalesef. Kendi iş yerinizi açmaya uygun bir mesleğiniz varmış zaten. Şahsi birikiminiz de olsun yine de.
 
Biraz dinlenin ruhunuz bedeniniz dinlensin.ama tamamen bırakmayın emeginize yazık.nekadar eşin durumu iyi olsada kendi paranızı kazanmanız daha güzel heleki mesleğiniz imkanınız varken.

Maddi kazanç sağladığım başka bir alan var. İnternet üzerinden bloggerlık yapıyorum ufak da olsa bir kitleye hitap ediyorum. Bu da her ay düzenli olarak bir miktar kazanmama sebep oluyor
 
Benim için de bugüne kadar çalışmak her zaman maddiyat için oldu. İhtiyacım olmadığı halde insanların altlarında çalışmak istemiyorum. Ne yazık ki çalıştığım her yerde yoğun bir mobbing ile karşılaştım ve bu beni çalışmaktan iyice soğutmuş durumda.

Sabahin köründe kalk, hasta da olsan, yorgun da olsan, mutsuz da olsan sabahtan aksama kafa patlat, sonra kostura kostura eve gel yemek yap/ye duş al uyu. Bu hayat degil.
Kazandigim parayi harcamaya vakit bulamadigim yillarim oldu benim ya.
Imkani olan ve isteyen herkes, bu tempoya bir mola verip bir nefes almali.
Benim birikimim vardi o bitene kadar idare ettim, sonra döndüm is hayatina...
Bir evim falan olsa kiraya versem yeter bana modundayim simdi :)
 
Bende ayni durumdayim yurt disinda universite okudum yuksek lisansimi tamamladim hemde cok guzel bir not ortalamasiyla. Ayni zamanda hem gonullu olarak kendi bransimda gorev yapiyordum hemde ek islerde calisiyorum ogrencilik donemimde. Sonra mezun oldum evlendim turkiyeye yerlestim burada henuz denkligimi alamadigim icin meslegimi icra edemiyorum denkligimi almadan kendi alanimda malesef hic birsey yapamiyorum :KK43: baska bir iste calismakta bulundugum ilde zor cunku kucuk ve gelismemis bir yer ve kendi seviyemin altinda bir iste calismaya ne ben ne esim sicak bakiyoruz. Son bir kac sinavim kaldi onlarida kazanirsam hayirlisiyla alacam denkligimi ve baslayacagim insallah calismaya. Evde oturmak beni psikolojik olarak cok yipratti. Yerinizde olsam bir daha dusunurdum bu konuyu egitim ve is hayatindan sonra dort duvar arasinda oturmak gercekten cok cok agir geliyor insana. Anlatilmaz bir bosluk ve ise yaramazlik hissi sonrasinda depresyon vs vs.
 
Tamam cv'n benim olsun:p
İhtiyacın yoksa çalışma, ruh sağlığı daha önemli.
 
Ara vermek mi yoksa tanamen mi çalışmamak ?
Tabi ki tercihinize kalmış ama ben olsam bir süre dinlenip sonrasında çalışmayı seçerdim çünkü hem ilerde ne olacağı belli olmaz hem de çalışmak kadını gerçekten her anlamda ayakta tutuyor
 
Benim için de bugüne kadar çalışmak her zaman maddiyat için oldu. İhtiyacım olmadığı halde insanların altlarında çalışmak istemiyorum. Ne yazık ki çalıştığım her yerde yoğun bir mobbing ile karşılaştım ve bu beni çalışmaktan iyice soğutmuş durumda.
Aynı ben canım insan sevdigi için çalışır elbette maddiyatta önemli ama bıkmış bir durumda işe gitmek ölüm gibi gelir insana.
Bende gurbete gelin gittigim ve özel sektörde çalıştığım için işimi birakmak zorunda kaldım sonra evin sorumluluğu o zaman çocuk tedavisi hergun doktora git derken çalışmayı düşünmedim cok şükür hiç pisman değilim.
Tercih tabiki sizin ama nisanlinizi iyi ölçüp tartin evlenince çalışmıyorsun diye başına kalkacak bir tipse evlenme daha.iyi derim hakkında hayırlısı olsun.
 
Mesleğin pastacılıksa özel sipariş alarak evden de pasta yapabilirsin. Tek sorun çalışma hayatına alışık kadınlar evde biraz sıkılıyor. Bir dene bakalım, olmadı yeniden başlarsın.
 
İçinizden çalışmak gelmiyorsa emeğe yazık olmak diye birşey yok bence.Ben de şuan siz gibi tam burslu okuyorum üstelik 12 sene ev hanımlığından sonra..Bazen dertsiz başıma dert mi alıyorum beklentiler artar mı ileride acaba diye de düşündüğüm oluyor ama en önemli şey iç huzuru..Canım isterse çalışırım istemezse çalışmam.E madem maddi zorunluluk da yok sıkılana kadar tadını çıkarın ev hayatının ...
 
kendinden bahsedince sanırım ben seni tanıdım çünkü verdiğin bilgiler birebir uyuşuyor :KK23:

seni sen izin verdiğin kadarıyla takip ediyorum ve inanılmaz destekliyorum. büyük bir takipçinim anlatamam. yaptığın işte yükseleceğini de biliyorum. inan bana önceki işinden daha çok kazanacaksın. çünkü içtensin, anlattıkların dinleniyor. etrafımda senin sayende kendini (anlattığın şeylerden dolayı) geliştiren birçok insan oldu. devam. şimdiki yaptığın işe devam hem de tam gaz :21:
 
X