- 6 Ocak 2021
- 69
- 73
- 30
- Konu Sahibi mormemekse
- #1
Merhaba,
Benim bir ilişkim vardı. Lisedeyken tanışmıştık çocuklukla başladı her şey ama zamanla kopamaz olduk birbirimizden. Özellikle o, beni çok sevdiğini bensiz asla yapamayacağını söylerdi. Benim de o çocuk aklıyla böyle sevilmek çok hoşuma giderdi. Onun aldatmayacak, yalan söylemeyecek bir insan olduğunu düşünürdüm hep bir de beni çok seviyordu daha ne isteyeyim ki derdim. Zaman geçtikçe çok kıskançlaşmaya başladı bu sebeple bir kaç kez ayrılsakta hep karşıma çıktı düzeldiğini beni bir daha üzmeyeceğini söyledi ve barıştık. Gerçekten de değişiyordu eskisi gibi kıskançlığı kalmamıştı ama yine de ksıkançtı işte. Hem kıskançlık hem de uzun süreli ilişki olunca bende bir nevi hayatımın iplerini onun eline vermiştim. Kendime dair birşey kalmamıştı bir arkadaşımla oturmak bile benim için lükstü. Bazen çok anlayışlı olurken bazen beni ailemdeki erkeklerden bile kıskanacak boyutta deliriyordu. Sağlıklı olmadığının farkındaydım ama bitiremiyordum, bırakmıyordu peşimi bende kabullenmiştim artık. Bana duyduğu sevgiyle( sevgi değil saplantıymış) yetiniyordum. Yıllar böyle böyle geçti meslekleri aldık artık ciddileşmek gerekirken tartışmalar gittikçe artmaya başladı. Ben onun ailesinden çekiniyordum çünkü farklıydık bildiğim bir aile yapısı değildi ama o hiç sorun olmayacağını söylerdi hep. Ben bu yüzden hiç bir zaman tanışmak, ciddileşmek için ısrarda bulunmadım o da benim ailemle tanışmak istemedi. Günler tartışmalı barışmalı geçerken bir gün ayrıldık. Bir kaç ay sonra başkasıyla tanıştığını söyledi, 4 ay sonra öğrendim ki evlenmiş. Bir de karısı benden çok farklı eğitim olarak, giyim kuşam olarak. Hoşlandığı tip bensem nasıl öyle biriyle evlendi, ya da başından beri hayali öyle biriyle evlenmekse neden benim en güzel yıllarımı aldı. Biz beraber büyüdük üniversiteyi beraber okuduk mesleğimiz aynı çok paylaşımımız vardı. Bu kadar bencil biriyse yıllarca nasıl anlamadım. Tüm bildiklerim sarsıldı, sanırsınız ki dünya başıma yıkıldı. O evlenmiş ama ben hayatıma birini almayı hala düşünemiyorum. Biliyorum onunla benden sonra tanıştı hala eminim yalan söylemeyeceğine, hala onun kötü biri olduğunu düşünemiyorum. Ama bunu nasıl yaptı, beni çok sevdiğini düşündüğüm insan böyle bir anda unutursa bir daha kime güveneceğim, nasıl atlatacağım bilemiyorum. Kendimi çok değersiz hissediyorum. Yıllarca vakit geçirmiş ama evlenmeye uygun görülmemiş birisin diyorum. Bir gün bende mutlu olur muyum?
Benim bir ilişkim vardı. Lisedeyken tanışmıştık çocuklukla başladı her şey ama zamanla kopamaz olduk birbirimizden. Özellikle o, beni çok sevdiğini bensiz asla yapamayacağını söylerdi. Benim de o çocuk aklıyla böyle sevilmek çok hoşuma giderdi. Onun aldatmayacak, yalan söylemeyecek bir insan olduğunu düşünürdüm hep bir de beni çok seviyordu daha ne isteyeyim ki derdim. Zaman geçtikçe çok kıskançlaşmaya başladı bu sebeple bir kaç kez ayrılsakta hep karşıma çıktı düzeldiğini beni bir daha üzmeyeceğini söyledi ve barıştık. Gerçekten de değişiyordu eskisi gibi kıskançlığı kalmamıştı ama yine de ksıkançtı işte. Hem kıskançlık hem de uzun süreli ilişki olunca bende bir nevi hayatımın iplerini onun eline vermiştim. Kendime dair birşey kalmamıştı bir arkadaşımla oturmak bile benim için lükstü. Bazen çok anlayışlı olurken bazen beni ailemdeki erkeklerden bile kıskanacak boyutta deliriyordu. Sağlıklı olmadığının farkındaydım ama bitiremiyordum, bırakmıyordu peşimi bende kabullenmiştim artık. Bana duyduğu sevgiyle( sevgi değil saplantıymış) yetiniyordum. Yıllar böyle böyle geçti meslekleri aldık artık ciddileşmek gerekirken tartışmalar gittikçe artmaya başladı. Ben onun ailesinden çekiniyordum çünkü farklıydık bildiğim bir aile yapısı değildi ama o hiç sorun olmayacağını söylerdi hep. Ben bu yüzden hiç bir zaman tanışmak, ciddileşmek için ısrarda bulunmadım o da benim ailemle tanışmak istemedi. Günler tartışmalı barışmalı geçerken bir gün ayrıldık. Bir kaç ay sonra başkasıyla tanıştığını söyledi, 4 ay sonra öğrendim ki evlenmiş. Bir de karısı benden çok farklı eğitim olarak, giyim kuşam olarak. Hoşlandığı tip bensem nasıl öyle biriyle evlendi, ya da başından beri hayali öyle biriyle evlenmekse neden benim en güzel yıllarımı aldı. Biz beraber büyüdük üniversiteyi beraber okuduk mesleğimiz aynı çok paylaşımımız vardı. Bu kadar bencil biriyse yıllarca nasıl anlamadım. Tüm bildiklerim sarsıldı, sanırsınız ki dünya başıma yıkıldı. O evlenmiş ama ben hayatıma birini almayı hala düşünemiyorum. Biliyorum onunla benden sonra tanıştı hala eminim yalan söylemeyeceğine, hala onun kötü biri olduğunu düşünemiyorum. Ama bunu nasıl yaptı, beni çok sevdiğini düşündüğüm insan böyle bir anda unutursa bir daha kime güveneceğim, nasıl atlatacağım bilemiyorum. Kendimi çok değersiz hissediyorum. Yıllarca vakit geçirmiş ama evlenmeye uygun görülmemiş birisin diyorum. Bir gün bende mutlu olur muyum?
