Vajinismus, yalnızlık, ilerleyen yaş…

Falan Filan .!.:

Önemsemekte haklısınız bana kalırsa.Hayatınıza biri girmis olsa yine ayni sorunlar karsı karsıya kalacaksınız.Tek basınıza cözebileceginiz yöntemler illa vardır.Dilatör vs vajinal egzersizlerle olabilir yani yeterki aşmak isteyin yilmadan.Arastirin derim.

Genişletmek için tıkla...

Lacrymose .!.:

Eğer bekarete önem veren biri değilseniz bir doktora gidip verdiği egzersizlerle kendi başınıza bu sorunu aşmayı deneyebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

cunkuneden .!.:

Değilim açıkçası, zaten o yüzden de biraz sorun ediyorum. İşte bilinç dışında önem mi veriyorum ya da nedir kafam rahat olsa beden de rahatlardı belki

Genişletmek için tıkla...

Lacrymose .!.:

Yetiştiğiniz ortam ve oluşturulan tabu ülkemizde maalesef bilinçaltında bu korkulara fazlasıyla sebep olabiliyor.
Geçmiş deneyimlerinize dayanarak daha ilişkinin başında acaba yine olmazsa psikolojisiyle yatağa girerseniz zaten olmaz. Bence kendini tek başınızayken deneyin ve destek alın.

Genişletmek için tıkla...

migrenimsi .!.:

doktora göründünüz mü? anatomik olarak bir sorun olmadığından emin misiniz?

Genişletmek için tıkla...

cunkuneden .!.:

Herkese selamlar, yanlış bölüme açmadım umarım daha aktif bir bölüm diye burayı tercih ettim ama umarım kendimi de anlatabilirim.
Bu tanı konduğunda 27 yaşındaydm be iyi giden bir ilişki vardı, evlilik öncesi ilişkiye karşı olmadığımdan ve sevgilime güvendiğimden birlikte olmak istedim ama önceleri acemilik ya da heyecan dediğim sorunun baya tıbbi bir rahatsızlık olduğunu öğrendim ilerleyen dönemlerde. O dönemli sevgilim çok tyardımcı oldu, anlayış gösterdi, burda da bahsedilen bazı yöntemleri denedik falan derken… sorunumu çözemedim acıkçası bu konuda bi telaşeye de kapılmadım, neyse bir sene kadar sonra o ilişkim bitti. Sonrasında tüm ilişkilerimdebu sorun bi duvae gibi çıktı karşıma, bu sorunun karşılıklı sevgi saygı ile uzun vadede çözülecek bi sorun olduğunu kavradım ama öylesi de olmadı hiç.. e yaşım da ilerledi bu süreçte oldum 35 (olucam işte ya da az kaldı). Ben artık bu sorunumu çözmek istiyorum, zaman zaman sanki fırsatlar kaçırıyormuşum gibi geliyor (hani belki ileriye dönük olmaz ama öenmli de değil açıkcası umarım bu konuda yargılamadan geçersiniz).
Her neyse.. ben bu konuyu yalnız aşabilir miyim sizce? Yani belli yöntemler zaten bireysel ama bir yere kadar tabi işin psikolojik boyutu yine engel olabiliyor sonrasında.
Yine söylüyorum, lütfen yargılamdan yardımcı olmaya çalışırsanız sevinirim. Yalnız başıma bunu aşamayacağımı düşünüyorum, yanlış mıyım sizce? Ya da konuyu önemsemeyi bırakıp akışına mo bıraksam biraz??

Genişletmek için tıkla...

cunkuneden .!.:

Herkese selamlar, yanlış bölüme açmadım umarım daha aktif bir bölüm diye burayı tercih ettim ama umarım kendimi de anlatabilirim.
Bu tanı konduğunda 27 yaşındaydm be iyi giden bir ilişki vardı, evlilik öncesi ilişkiye karşı olmadığımdan ve sevgilime güvendiğimden birlikte olmak istedim ama önceleri acemilik ya da heyecan dediğim sorunun baya tıbbi bir rahatsızlık olduğunu öğrendim ilerleyen dönemlerde. O dönemli sevgilim çok tyardımcı oldu, anlayış gösterdi, burda da bahsedilen bazı yöntemleri denedik falan derken… sorunumu çözemedim acıkçası bu konuda bi telaşeye de kapılmadım, neyse bir sene kadar sonra o ilişkim bitti. Sonrasında tüm ilişkilerimdebu sorun bi duvae gibi çıktı karşıma, bu sorunun karşılıklı sevgi saygı ile uzun vadede çözülecek bi sorun olduğunu kavradım ama öylesi de olmadı hiç.. e yaşım da ilerledi bu süreçte oldum 35 (olucam işte ya da az kaldı). Ben artık bu sorunumu çözmek istiyorum, zaman zaman sanki fırsatlar kaçırıyormuşum gibi geliyor (hani belki ileriye dönük olmaz ama öenmli de değil açıkcası umarım bu konuda yargılamadan geçersiniz).
Her neyse.. ben bu konuyu yalnız aşabilir miyim sizce? Yani belli yöntemler zaten bireysel ama bir yere kadar tabi işin psikolojik boyutu yine engel olabiliyor sonrasında.
Yine söylüyorum, lütfen yargılamdan yardımcı olmaya çalışırsanız sevinirim. Yalnız başıma bunu aşamayacağımı düşünüyorum, yanlış mıyım sizce? Ya da konuyu önemsemeyi bırakıp akışına mo bıraksam biraz???

Genişletmek için tıkla...

cunkuneden .!.:

Herkese selamlar, yanlış bölüme açmadım umarım daha aktif bir bölüm diye burayı tercih ettim ama umarım kendimi de anlatabilirim.
Bu tanı konduğunda 27 yaşındaydm be iyi giden bir ilişki vardı, evlilik öncesi ilişkiye karşı olmadığımdan ve sevgilime güvendiğimden birlikte olmak istedim ama önceleri acemilik ya da heyecan dediğim sorunun baya tıbbi bir rahatsızlık olduğunu öğrendim ilerleyen dönemlerde. O dönemli sevgilim çok tyardımcı oldu, anlayış gösterdi, burda da bahsedilen bazı yöntemleri denedik falan derken… sorunumu çözemedim acıkçası bu konuda bi telaşeye de kapılmadım, neyse bir sene kadar sonra o ilişkim bitti. Sonrasında tüm ilişkilerimdebu sorun bi duvae gibi çıktı karşıma, bu sorunun karşılıklı sevgi saygı ile uzun vadede çözülecek bi sorun olduğunu kavradım ama öylesi de olmadı hiç.. e yaşım da ilerledi bu süreçte oldum 35 (olucam işte ya da az kaldı). Ben artık bu sorunumu çözmek istiyorum, zaman zaman sanki fırsatlar kaçırıyormuşum gibi geliyor (hani belki ileriye dönük olmaz ama öenmli de değil açıkcası umarım bu konuda yargılamadan geçersiniz).
Her neyse.. ben bu konuyu yalnız aşabilir miyim sizce? Yani belli yöntemler zaten bireysel ama bir yere kadar tabi işin psikolojik boyutu yine engel olabiliyor sonrasında.
Yine söylüyorum, lütfen yargılamdan yardımcı olmaya çalışırsanız sevinirim. Yalnız başıma bunu aşamayacağımı düşünüyorum, yanlış mıyım sizce? Ya da konuyu önemsemeyi bırakıp akışına mo bıraksam biraz???

Genişletmek için tıkla...

sekilsiznick .!.:

Öncelikle bekaret tabusunu aklınızdan silin o çok önemli. Ben bir yıl kadar yaşadım bu problemi doktora gittiğimde vajinismus dedi ve psikoloğa yönlendirdi. Ama ben kendim araştırdım ve öyle üstesinden geldim. Cem keçenin vajinusmus kitabını alın okuyun. Sonra kegel egzersizleri yapın. Bunun yanında ayna karşısında inceleyin uzvunuzu. Parmaklarınızla egzersiz yapın. Son olarak partnerinizle ilişki esnasında düşünmeyin,akışına bırakırsanız devamı geliyor

Genişletmek için tıkla...

Momofthecats .!.:

Ben hayatinizda kimse olmadiginda bunu daha kolay asacaginizi dusunuyorum. Sonucta sizi strese sokacak, ne zaman duzeleceksin diye bekleyem bir partner olmayacak. Bu isin uzmanlari var. Jinekologlar ya da psikiyatrlar var. Onlardan destek alip kendine zaman taniyip yavas yavas ustesinden gelebilirsin bence.

Genişletmek için tıkla...