Yapamıyorum fikirlerinize ihtiyacım var

kadermibu

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Mart 2017
1.237
1.371
Merhaba
Kendimi çok savunmasız ve yalnız hissediyorum.
evliliğim sanırım yine bitiyor. 10 günden fazladır kızımı alıp gitti.
aslında artık olanlara tahammül edemediğim için ben boşanmayı 1 senedir teklif ettim. Her seferinde kızımı verirsen dedi. Ve ben son seferinde artık tahammül edemedim tamam dedim o da aldı gitti.
eşim işkolik bir insan ama bu gerçekten sosyal yaşamını ve aile hayatımızı mahvedecek düzeyde. Şehirler arası işleri var. Şehir değiştirip onun olduğu yere gittim o eski şehrimizde işini artırıp gelmedi. Geri döndüm bu seferde diğer şehire gitti.4 yıldır yalnızlıktan işin herşeyin önüne geçmesinden yoruldum. 4 farklı şirkette çalışıyor birisi kendine ait diğerleri başkaları ile.
bu kadar çalışma yeter bazılarından kurtul diyorum kötü ben oluyorum. Böyleyken evin geçimini hep bana yıkar kendi sermayesini arttırır. İstediği gibi yer içer dışarılarda . Ne bileyim hayat ona güzel.
Artık evle bağı koptu. Ben ne yapsam umursamaz geçenlerde arabamı satışa çıkardım hiç bir şekilde umursamadı bile. Ne biliyim çocuğa oda kuracağız mobilyasından boyacısına herşeyi yapmak zorunda kaldım. O pazar günü bile evde olmamayı tercih eder.
ayrıca bazen bu dört beş kez oldu ararım nerde olduğu ile ilgili yalan söyler . Ofisteyim der evde çıkar. ( kızacaksınız biliyorum ama takip uygulamasından takip ediyorum artık ) telefonu asla sessize almayan adam , sessizdeydi duymadım, arabada bıraktım vs der. Yanında biri olduğunu hissediyorum konuşmak istemeyişinden sana hesap mı vereceğim iş yemeğindeyim bile dedi.
Her ikimizin de ikinci evliliği. Bazı arkadaşlarım seni çok seviyor çok üzülüyor diyor. Ne düşüneceğimi şaşırdım. Aldatıyor gibi davranıyor. Bu arada benim isteksizliğimden kaynaklı son 1 yıldır düzenli bir cinsel ilişkimiz yok çünkü bunları kafama takıyorum kandırıldığımı ve kullanıldığımı hissediyorum.
o ise it gibi çalışıyorum diyor beni vicdanen sorumlu hissettiriyor. Artık bunları düşünmek istemiyorum.kızımı çok özledim. Boşanmak huzura kavuşmak istiyorum . Keşke gözümü kapatsam açsam boşanmışız ve üzerinden 2 sene geçmiş olsa. Daha önce yaşadım bu süreçleri hayali bile psikolojik olarak zor geliyor.
 
Nasıl ayrı kalıyorsunuz çocuğunuzdan?
Çocuk annesini ister

Peki son durumunuz nedir? Çocuğu ne zaman getirecek? Aklıma ilk gelen cocuk oldu açıkçası
İşte böyle ayrı kalıyorum gece yarılarına kadar onu düşünüp fotoğraflarına bakıp ağlayarak. Son durum sorunları konuşalım dedi bende tekrar konuştum ama cevap bile vermiyor. İşleri yoğunmuş. Çocuğu getir özledim dedim . En kısa sürede getiririm dedi ama işleri varmış.
 
İşte böyle ayrı kalıyorum gece yarılarına kadar onu düşünüp fotoğraflarına bakıp ağlayarak. Son durum sorunları konuşalım dedi bende tekrar konuştum ama cevap bile vermiyor. İşleri yoğunmuş. Çocuğu getir özledim dedim . En kısa sürede getiririm dedi ama işleri varmış.
Çocuğa kim bakıyor peki?
 
Ben gerçekten bu zihniyetteki erkekleri anlayamayacağım
Doğuran bakmasın ama kendi anası baksın.
Bir çocuğa annesinden daha iyi kim iyi gelebilir ki?

Peki siz boşandıgınız zaman çocuğu sizden alabilir mi? Güya kiz çocukları babaya veriliyormuş
Yanı daha dün bir konuşma geçti bir arkadaşla, öyle söyledi. Bennde bilmediğimden soruyorum.

Birilerine sormussunuzdur sanirim
 
Çünkü evliliğimiz boyunca asla ve asla oturup sorun çözmek için konuşmadı. He he deyip geçti. Üzerimde garip bir psikolojik baskı kurdu. Daha önce çocuğu vermedim onuda eve almadım kendini acındırdı. Dayanamadım tekrar devam ettim. Yani ben çocuğu vermeseydim o bacadan yine girerdi. Kendini eşe dosta çok çalışan bir zavallı emekçi gibi lanse ediyor . Millette bana zulm ediyormuşum gibi davranıyor. Psikolojim bozuldu. Artık kendine gelir ümidiyle verdim çocuğu bu konuda ciddiyetimi anlaması için.-ama tabiki boşanma davasında velayeti vermeyeceğim ona.
 
Çocuğunuzu boşanma karşılığı nasıl verdiniz orasını anlamadım boşanma davası acsaydiniz hem boşanır hemde yaşı ufak olduğu için mahkeme size verirdi zaten çocuğu
Açacağım en kısa zamanda kafamı toplayamıyorum. Bugün bile bir kız arkadaşım onun beni ne kadar çok sevdiğini ne kadar üzgün olduğunu anlatmaya aradı. Boşanarak çocuğumu babasız bırakarak hata mı etmiş olurum kafamı toplayamıyorum.
 
Çünkü evliliğimiz boyunca asla ve asla oturup sorun çözmek için konuşmadı. He he deyip geçti. Üzerimde garip bir psikolojik baskı kurdu. Daha önce çocuğu vermedim onuda eve almadım kendini acındırdı. Dayanamadım tekrar devam ettim. Yani ben çocuğu vermeseydim o bacadan yine girerdi. Kendini eşe dosta çok çalışan bir zavallı emekçi gibi lanse ediyor . Millette bana zulm ediyormuşum gibi davranıyor. Psikolojim bozuldu. Artık kendine gelir ümidiyle verdim çocuğu bu konuda ciddiyetimi anlaması için.-ama tabiki boşanma davasında velayeti vermeyeceğim ona.
Ne kadar işkolik olsada
Maddi acıdan olaya bakabilirler diye dusunuyorum. Siz mesela parasızlıktan arabanızı satmışsınız. Şuan işiniz var mı bilmiyorum.

O yüzden cocuk meselesini merak ettım

Kolay değil tabii ki, allah yardımcınız olsun
 
X