yara kapanmamis, aciyor...

masaldenizindekucuksal .!.:

merhaba arkadaslar,
icim aciyor... nedeni nicini yok... bilemiyorum... aslinda cok gucluydum su zamana kadar... ama dusundukce, ister istemez aklima geldikce daha da dokunuyor yasananlar... toparlanmistim bosanma uzerine, hatta fazla iyiydim... nedense bu aralar bir seyler oldu, mutlu degilim... kiskanc bi insan degilim, bu ara cevremde o kadar cok guzel haber var ki, hepsine de onlar adina sevinip dua ediyorum... ama... kendi icime donup bakinca, kursagimda birakilan hayallerim ve heveslerimi hatirliyorum, icime corekleniyor bir huzun... tabi ki, cok cok sukur her halimize... asla isyan degil... sadece, basta cok iyiydim, neden simdi dokunmaya basladi, neden bu ezginlik hissi? bosanma ertesi normal mi yoksa? taze de degil ki, aylar oldu... (siddet, ihanet degildi sebep, ailesi ve psikolojik baskilar idi, zaten konu bu degil, uzuntum ondan ayrilmis olmak degil, pisman degilim Allah'a sukur)
uzun oldu farkindayim... ama ifade bile edemedim derdimi... icimi dokmek istedim yalnizca... hakkinizi helal edin...

Genişletmek için tıkla...

gzddmrlli .!.:

Hiçte uzun olmamış rahat olun. Ama böyle düşünmeyin. Neden biliyo musunuz; Berbat giden bir evliligin içinde sıkıntılarla bogusurken, evliliginde mutluluktan ölen insanları görmek şu an ki durumunuzdan milyon kat daha zor olurdu :) Bu insana "Bunun benden nesi fazla da bu kadar seviliyor" diye kendini daha da dibe çekmë psikolojisinin başlangıcı. Ama artık siz evli degilsiniz; bu da demektir ki sizin içinde hala bir umut var :) Unutmayın ki sizin ki bir son değil, başlangıç. Boşuna caninizi sikmayin o yüzden

Genişletmek için tıkla...

cydates .!.:

Canım en kötü ilişkilerin ardından bile olur böyle şeyler... Bu tarz duygular yaşaman çok normal. Kendine farklı uğraşlar bulmaya çalış... Kurslara falan git. Ortam değiştir. Kendine gelirsin, hemen toparlarsın. Merak etme...

Genişletmek için tıkla...

FrKafka .!.:

Bosandiniz
Onceleri bu duruma alismistiniz, simdi etraftaki mutluluk haberleri size batiyor ve kendinizi kötü hissediyorsunuz?
Dogru mu anladım bilmiyorum ama kalabalıklar içinde yalnız kalmak psikolojinizi zedeliyor sanirim. Ya da önceleri bastirdiginiz duygular simdi açığa çıkıyor.
Bulunduğunuz ortamdan uzaklaşma imkaniniz varsa kafanızı dağıtacak bir yerlere gidin..

Genişletmek için tıkla...

masaldenizindekucuksal .!.:

cevabiniz beni mutlu etti, Allah razi olsun... bugun bunu ben de dusundum biliyor musunuz, dedimki, evli olsaydik daha cok uzulecektim, cunku yitirilenleri yenileme sansimiz yoktu, hepsi bi yaraydi artik... ama simdi de tepetaklak hissi var... yani kaba sekilde ifade edeyim, evlenmeden once o kadar cok adayi olan, begenilen bi kizdim ki... simdi kendimi cok perisan goruyorum, biliyorum yanlis, neler var hayatta... ama diyorum ki, o kiz degilsin artik, hersey kisacik zamanda nasil da degisti... sanki hayatimi mahvedip cikip gtmisler...

Genişletmek için tıkla...

bebem-1221 .!.:

Tam anlamadım konuyu...

Genişletmek için tıkla...

masaldenizindekucuksal .!.:

kusura bakmayin :)

Genişletmek için tıkla...

masaldenizindekucuksal .!.:

tesekkur ederim... hepsini yaptim :)) inanilmaz sosyal bi insanim esasinda... ona sasiyorum, aylardir cok iyiydim, bu ara boyleyim, insanlarin mutlu haberlerini duyunca o an tebrik edip, sonra bi aglama hissi...

Genişletmek için tıkla...

gzddmrlli .!.:

Aslında hiç alakası yok, bir insan yaslandiginda bile gencliginden farklı bitek çizgiler var. Siz aslında aynı kizsiniz ama sanırım bunu fark etmeye ihtiyaciniz var. Ne bosananlar hemde ne hâllerde boşananlar gördüm, çoğu genç bir kısmı da orta yasti. Dönüşler muhteşem oldu diyebilirim :) Yeterki fark edin. Aynı evin içinde sıfır huzurla bir ömrün gecmeyecegini mutlaka benden daha iyi biliyorsunuz. Asıl karamsarlik odur aslında. Böyle gelmiş böyle gider böyle De bir hayatim olucakmis demek yerine boşanmış yeni bi hayat kurmak için temel atmissiniz, nasıl o eski kız olamazsiniz ki? Bunun böyle bi durumda hiç bir mantığı yok.

Genişletmek için tıkla...

bebem-1221 .!.:

arkadaşların yorumuyla tam pekişti ..
başka bi sorun yoksa bnce çok normal. Aynı şeyi hepimiz farklı farklı konularda yaşıyoruz çunku..

Genişletmek için tıkla...

masaldenizindekucuksal .!.:

merhaba arkadaslar,
icim aciyor... nedeni nicini yok... bilemiyorum... aslinda cok gucluydum su zamana kadar... ama dusundukce, ister istemez aklima geldikce daha da dokunuyor yasananlar... toparlanmistim bosanma uzerine, hatta fazla iyiydim... nedense bu aralar bir seyler oldu, mutlu degilim... kiskanc bi insan degilim, bu ara cevremde o kadar cok guzel haber var ki, hepsine de onlar adina sevinip dua ediyorum... ama... kendi icime donup bakinca, kursagimda birakilan hayallerim ve heveslerimi hatirliyorum, icime corekleniyor bir huzun... tabi ki, cok cok sukur Rabbimize, her halimize... asla isyan degil... sadece, basta cok iyiydim, neden simdi dokunmaya basladi, neden bu ezginlik hissi? bosanma ertesi normal mi yoksa? taze de degil ki, aylar oldu... (siddet, ihanet degildi sebep, ailesi ve psikolojik baskilar idi, zaten konu bu degil, uzuntum ondan ayrilmis olmak degil, pisman degilim Allah'a sukur)
uzun oldu farkindayim... ama ifade bile edemedim derdimi... icimi dokmek istedim yalnizca... hakkinizi helal edin...

Genişletmek için tıkla...

yasmn_ .!.:

bunları hissetmeniz gayet doğal bir anda iyileşemezsiniz zamanla her şey yoluna girecek. eğer çalışmıyorsanız muhakkak bir işe girmelisiniz. Ortam değişikliği ve bir uğraşınız olacak, yeni arkadaşlar edineceksiniz, acılarınız hafifleyecek. bir de bakmışsınız, yeniden sevmiş sizi gerçekten hak edeni bulmuşsunuz. hakkınızda hayırlısı...

Genişletmek için tıkla...