Yaş ilerleyince illa çocuklu beyler mi görüşmek ister?

Merhabalar. Ben çok özgürlüğüne düşkün biriyim. Sürekli geziyorum. Evde durmayı sevmiyorum. 39 yaşındayım ve evli değilim. Aslında çok evlenmeyi düşünmüyorum, açıkcası rahatımı bozmak istemiyorum. Ama kendime denk, bana bu hayatta eşlik edecek biri olursa olabilir. Ve kesinlikle çocuk sahibi olmak istemiyorum. Bunun bazı nedenleri var ama burada paylaşmak istemiyorum. (Yani çocuk sevmediğimden değil, başka nedenler) Şimdi sizlere danışmak istediğim şey şu. Yaşım ileri olduğu için sürekli görüşmek isteyen beyler çocuklu oluyor. Yani ben de dediğim gibi çocuk istemediğimden tabi sonuç olumsuz oluyor. Belki de ondan evlilik fikrinden soğudum. Yani belki de evlenmek istiyorum ama bekar veya çocuksuz bir eş adayı bulamayacağımı düşündüğüm için evlenmek istemiyormuşum gibi düşünüyorum. Bilmiyorum, kafam karışık. Sizler bu konuda ne fikir verirsiniz bana.

Hem ortak aktivitelere sahip gezmeyi kendini geliştirmeyi seven ki bu sebeple
Eli açık
Hem çocuksuz
Hayata eşlik edecek(sorumlulukları paylaşacak evin yükünü kadının omzuna yüklemeyecek)
+39 yaşında
Kriterlere sahip bir erkek bulmak biraz zor olabilir
Gözünüze gönlünüze hitap ediyorsa içiniz ısınıyorsa karakteri iyiyse(sadakat, saygı, hoşgörü, vefa sahibi) bazı maddelerden feragat etmeniz gerekebilir. Kimsenin tam istediği gibi biriyle evlendiğini sanmıyorum.
Her zaman +/- tablosu söz konusu. Evlilik de zaten budur. Eksik yönler görmezden gelinerek devamlılık sağlanıyor.
Evlenip rahatımı bozmak istemiyorum demişsiniz. Bozuluyor. Kaçınılmaz.

ashley64 .!.:

Herkese merhabalar. Benim sorunum kimseyi sevememek. Daha önce insan ilişkilerinde çok hayal kırıklıkları yaşadım. Hem de çok. Ondan dolayı yıllar sonra içime kapanık, kimseyle doğru düzgün iletişim kurmayan birine dönüştüm. Eskiden böyle değildim. Şimdi bana göre “herkes kötü, herkes sahtekar, herkes yalancı, herkes mutlaka dedikodumu yapıyor.” Hiç arkadaşım veya erkek arkadaşım yok uzun süredir. Bu durum beni çok üzüyor ama aksini yaparsam yani biriyle yakınlaşmaya başlarsam hemen kendimi tehlikeli bölgede gibi hissedip tekrardan geri adın atıyorum. Ve kapılarımı kapatıyorum. Yıllardır bir erkek arkadaşım da olmadı tabi. Görüşmek isteyenler oldu fakat çok basit nedenlerle heme kestirip attım. İlerde yalnız kalmaktan çok korkuyorum. Hem bundan korkuyorum hem de kimseyle ilişki kuramıyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çünkü bu durum elimde değil. Çok korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Korkularini yendin o halde..Artik insanlara olanan guvenin tazelendi demek ki...Kapilarini acman da iyi olmus.
Simdi de aday begenmiyorsun..Zaten o yastaki bir adayin cocugu evini barkini kurmustur coktan..
Armudun sapi uzumun copu demeyi baslamissin :) Yukaridaki konuyu 22'sinde acmissin..
7 gun icinde bu kadar sorunu hallebildiysen gercekten gucluymussun,tebrik ederim.
Onceden “herkes kötü, herkes sahtekar, herkes yalancı, herkes mutlaka dedikodumu yapıyor"
derken 7 gun icerisinde "Ben çok özgürlüğüne düşkün biriyim. Sürekli geziyorum. Evde durmayı sevmiyorum" moduna gecebiliyorsan,senin isteyipte yapamayacagin hic bir sey yok.Gercekten 7 gun cerisinde kendini bu denli toparlayabiliyorsan istedigin her seyi yapabilirsin gibime geliyor.

Neyi istemediğiniz çok açık bence kendinizden taviz vermeyin.mutsuz olacaginiz ve mutsuz edeceğiniz evlilik yapmayin.kriterlerinize uyan çıkarsa değerlendirirsiniz.cocuk istemeyen bir insan icin baskasinin çocuğuna bakması çok zor.

Ülkemiz şartlarında aynı yaş grubundaki beyler genel olarak evlenip ayrılmış ve çocuk sahibi oluyor.
Yani istediğiniz erkek profili biraz zor gibi.
Evlenen çiftlerin büyük çoğunluğuna çocuk baskısı yapılıyor, maalesef ki çocuksuz evlilik olmaz tabusunu işliyorlar çok küçük yaşlardan itibaren. Bu yaş grubunda bu sebepten genelde çocuklu oluyor çünkü istisnalar olsa da türk toplumu bunu genelde kişinin kendi tercihine bırakmıyor ne yazık ki.

SayYouLoveMe .!.:

Korkularini yendin o halde..Artik insanlara olanan guvenin tazelendi demek ki...Kapilarini acman da iyi olmus.
Simdi de aday begenmiyorsun..Zaten o yastaki bir adayin cocugu evini barkini kurmustur coktan..
Armudun sapi uzumun copu demeyi baslamissin :) Yukaridaki konuyu 22'sinde acmissin..
7 gun icinde bu kadar sorunu hallebildiysen gercekten gucluymussun,tebrik ederim.
Onceden “herkes kötü, herkes sahtekar, herkes yalancı, herkes mutlaka dedikodumu yapıyor"
derken 7 gun icerisinde "Ben çok özgürlüğüne düşkün biriyim. Sürekli geziyorum. Evde durmayı sevmiyorum" moduna gecebiliyorsan,senin isteyipte yapamayacagin hic bir sey yok.Gercekten 7 gun cerisinde kendini bu denli toparlayabiliyorsan istedigin her seyi yapabilirsin gibime geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Ondan dolayı geziyorum zaten. İnsanlarla oturup konuşmak yerine atlıyorum uçağa gidiyorum. Yalnız başıma gezerim genelde. Bazen turlara da katılıyorum ama ordaki insanlarla da genelde görüşmeye devam ettiğim çok olmuyor. Neyle neyi kıyaslamışsınız anlamadım. Birinde insan sevmiyorum diyorum birinde geziyorum diyorum. İkisi birbiriyle alakasız iki durum.

ashley64 .!.:

Ondan dolayı geziyorum zaten. İnsanlarla oturup konuşmak yerine atlıyorum uçağa gidiyorum. Yalnız başıma gezerim genelde. Bazen turlara da katılıyorum ama ordaki insanlarla da genelde görüşmeye devam ettiğim çok olmuyor. Neyle neyi kıyaslamışsınız anlamadım. Birinde insan sevmiyorum diyorum birinde geziyorum diyorum. İkisi birbiriyle alakasız iki durum.

Genişletmek için tıkla...

Degil aslinda...Seninkisi sendrom..Herks hakkimda konusuyor,herkes bana bakiyor..İnsanlar 5aylik terapi alarak bile senin bahsettigin durumu zor atliyorken sen cok cabuk yenilenmissin...herkes kötü, herkes sahtekar, herkes yalancı, herkes mutlaka dedikodumu yapıyor" su yazidigin kolay atlatilabilecek bir durum degil..
Benim mukayesem bu,sendeki etkisi farkli olmus cabuk atlatmissin..Simdi de ucaga atlar giderim diyorsun,ne hayatlar var..
Sana gore alakasiz bana gore degil.Muhtemelen sen hayat karsinda cok cabuk yenilenebiliyorsun.Baskalari senin durumunda olsa yazdiklarin icin en az 6 ay seans alir.Demek ki sen mental acidan kendine yetebiliyorsun.

SayYouLoveMe .!.:

Degil aslinda...Seninkisi sendrom..Herks hakkimda konusuyor,herkes bana bakiyor..İnsanlar 5aylik terapi alarak bile senin bahsettigin durumu zor atliyorken sen cok cabuk yenilenmissin...herkes kötü, herkes sahtekar, herkes yalancı, herkes mutlaka dedikodumu yapıyor" su yazidigin kolay atlatilabilecek bir durum degil..
Benim mukayesem bu,sendeki etkisi farkli olmus cabuk atlatmissin..Simdi de ucaga atlar giderim diyorsun,ne hayatlar var..
Sana gore alakasiz bana gore degil.Muhtemelen sen hayat karsinda cok cabuk yenilenebiliyorsun.Baskalari senin durumunda olsa yazdiklarin icin en az 6 ay seans alir.Demek ki sen mental acidan kendine yetebiliyorsun.

Genişletmek için tıkla...

Neyse sizin analiziniz de bu şekildedir, saygı duyuyorum.

Sen çocuk istemiyorsan aslında çocuklu bir adamla evlenmen daha mantıklı
Yani senin gibi hiç evlenmemiş çocuğu olmayan ve çocuk istemeyen erkek bulmak çok zor.
Çocuğunun olması seni niye korkutuyor?Çocuk büyükse bir sıkıntı olmaz bence.
Seninle yaşar diye mi korkuyorsun?’

Bence kendinizi bu sekilde sartlamayin. Her istediginiz ozelligi bir arada bulacaksiniz diye bir kaide yok. Zaten cogu evlilik veya iliski boyle degil. Karsiniza oyle biri cikar ki her bakimdan uyumlu, icinizin isindigi biri olur, cocugu vardir. Sirf cocuklu diye elemek ikinize de haksizlik olmaz mi?

Aman bu ara fazla gezmeyin. uçağa binip atlayıp gidip gelmeyin oralara buralara.. Özgürlüğünüz buara biraz kısıtlansın mümkün iseGünaydınn

Görümcem 37 eşi 42 iken evlendiler

Bekar ve çocuksuzdu

Yine çevremde böyle bekar ve çocuksuz başka erkekler de var

Uygun ortamınız olursa denk gelebilir

Ama kişinin şimdi bekar ve çocuksuz olması çocuk istemeyeceği anlamına gelmez

Kafa dengi çocuğu büyük, babadan bağımsız olan birileri de neden olmasın

ashley64 .!.:

Merhabalar. Ben çok özgürlüğüne düşkün biriyim. Sürekli geziyorum. Evde durmayı sevmiyorum. 39 yaşındayım ve evli değilim. Aslında çok evlenmeyi düşünmüyorum, açıkcası rahatımı bozmak istemiyorum. Ama kendime denk, bana bu hayatta eşlik edecek biri olursa olabilir. Ve kesinlikle çocuk sahibi olmak istemiyorum. Bunun bazı nedenleri var ama burada paylaşmak istemiyorum. (Yani çocuk sevmediğimden değil, başka nedenler) Şimdi sizlere danışmak istediğim şey şu. Yaşım ileri olduğu için sürekli görüşmek isteyen beyler çocuklu oluyor. Yani ben de dediğim gibi çocuk istemediğimden tabi sonuç olumsuz oluyor. Belki de ondan evlilik fikrinden soğudum. Yani belki de evlenmek istiyorum ama bekar veya çocuksuz bir eş adayı bulamayacağımı düşündüğüm için evlenmek istemiyormuşum gibi düşünüyorum. Bilmiyorum, kafam karışık. Sizler bu konuda ne fikir verirsiniz bana.

Genişletmek için tıkla...

Belki de evlenmek istiyorum ne demek? Daha ne istediginizi bilmiyorsunuz.

Evlilik koca bir sorumluluk. Rahatinizi bozmak istemiyorsaniz hic girmeyin bu islere. Hem karnim doysun hem pastam dursun olamiyor maalesef.

Bir de hem ileride yalniz kalmaktan korkuyorsunuz hem de biriyle tanistiginizda konfor alaninizin disina ciktiginizi hissedip geri cekiliyorsunuz.

Bu ikilemlerin travmatik bir hikayesi olmali ve bence bir an once bunun uzerine gidin.

Istediklerinin bunlar olduguna emin misin? Çelişkili yazmışsınız.

Bir tatlı kaşığı ve çorba kaşığı ile aldığım çorba miktarı bile aynı değilken, her kaşığın kısmetinin farklı olduğu bir dünyada varsa kısmetinde inan geliyor Yemen'den Hint' ten. Yoksa nasibin ne gelir bacım elden.

Çok kararsızsınız. Evlilik belkilerle olacak şey değil. Herşeyden önce kendiniz ne istediğinizi bileceksiniz.
38 yaşında 2. Evliliğimi yaptım. Kesinlikle çocuksuz bir erkek istiyorum dedim. Evlenip boşanmış olabilir ama çocuğumuz olacaksa bu duyguyu beraber yaşayacağız dedim. Gelen taliplerimden çocuğu olanları eledim. Belki içlerinde şimdiki eşimden çok daha iyileri vardır ama benim kriterime uymuyordu.
nitekim kendi istediğim gibi birini buldum. Eşim hiç evlenmemiş. Aslında hiç evlenmemiş olması beni biraz yordu çünkü evliliğe adapte olmakta zorlandı. Neyse uzun aylar verdiğimiz mücadeleden sonra çok şükür bu sorunu hallettik.
siz anladığım kadarıyla aslında halinizden memnunsunuz. Konfor alanınızdan çıkmayacağınız bir evlilik mümkün değil. Ben bekarken istemediğim zaman yemek yapmazdım. Kafama göre dışarı çıkardım. Ama evlilik müessesi bu gibi rahatlıklara izin verecek yapıda değil. O yüzden gerçekten elektrik aldığınız bir bey çıkmadıkça pek yanaşmayın. Mutsuz olursunuz.

Bekar biri de sizden çocuk isteyebilir. Bence çocuklu biriyle görüşmeniz daha iyi. Zaten siz annelik etmezsiniz. O çocuğın bir annesi olacak babası sadece görüşme günlerinde görüşür. Evlendiğiniz kişinin kardeşini görmesi gbi düşünün

Bizim ülke şartlarında düşünürsek
100 erkekten 90ı belki 85i evleniyor daha erken yaşlarda
40lı yaşlarda da ya çocuklu boşanmış oluyorlar ya çocuksuz
Ama çocuksuz boşanmış olan insan da çocuk isteyebilir
İlk evliliğinden çocuğu olmaması hiç istemediği anlamına gelmiyor sonuçta
Çocuk istemeyen birini bulana kadar aramaya devam edeceksiniz mecbur

Yalnız kalmak hem tercih hem mecburitettir. Kafanıza göre biriyle evlenmek istiyorsunuz ama istediğiniz kriterlerde aday olmadığı için mecburen yalnız kalıyorsunuz ve bunu tercih ediyorsunuz. İlla evlenmek isteseniz bu kadar kriteriniz olmazdı ki evlenmek için evlenilmez. Bana biraz obsesifmissiniz gibi geldi. Güven problemini halletmeniz lazim. İlişki kurmaktan korkmayın. Güçlü bir kadınsınız, ne kaybedersiniz ki? Bu kriterlerde bulmanız da bence zor. Bazi şeylerden feragat etmeniz lazım. Yalnız yaşadığınız için rahatlığa alışmanız normal. Ama yalnız kalmaktansa birazcık rahatımın bozulmasını tercih ederdim