arkadaslar kimseye acamiyorum kimseyle konusamiyorum bu derdimi. inanin sunu yazarken bile agliyorum. Bunaldim artik biktim.
sorunlu bi ailede büyüdüm, dayaklarla. cocuklugumda yasadim bunlari ama bende birikinti yapti cünki ne zaman annemle babamin sorunu olsa, annem beni sebebsiz yere dövüp biyerlerimi kirardi. babam da para manyagidir, annem ve benimle kardeslerimin biriktirdigine göz dikti ama ben yedirmedim bu yüzden de benden nefret ediyor defol evimden demisti. her türlü masraflarimi kendim karsiladim hep, uni döneminde bile babamdan maddi destek hicbi zaman almadim.neyse bu üniverste yillarimda oldu, simdi okulum yeni bitti ve calisiyorum.
bibucuk senedir sevdigim bi insan var. istemeye geldiler. annem misafirler gittikten sonra kizim gel icimize sinmiyor dedi düsünelim mi az zaman lazim dedi. bnde tamam anne size zaman veriyorum biraz daha gelsin gitsinler öyle düsünün dedim. ama benim bu evliligi istedigimi bal gibi biliyor kendisi. kesip atmak ve ortaligi sogutmak icin yapmis megersem bunu. kadini tersledi...davetimiz vardi es dostla onlarda davetliydi, gelmeyin en iyisi gibisinden birsey söyledi annem kadina. babami da caydirdi.ve babam vazgectigini onlarin yüzüne söylemedi, onlarin yakinlarina ve arkadaslarina yaylim yapti (hatta onun babasinin faaliyette bulundugu lokale) "ne bicim aile bu, biraksinlar yakamizi onlara vercek kizim yok" diye kiskirtti.simdi aileler iyce düsman birbirine. babamla annem etrafa onlari kovduk geldilerde vermedik kizi diye anlatiyorlar. bu konuyu neden böle yaptiklarini konusmadilar benimle, konusurken kulak misafiri oldum babamla annemin gerekceleri:
kadin cok konusuyormus...kimseyi konusturmuyormus...evt konuskan bi kadindir...
ev alma lafi acmislardi, ailemin düsündügü sey: bunun oglu üniverste okumadi, senin üzerine cekecekler krediyi eminim..su an bi isi var oysa ki...bos duran biri degil kendisi...ayrica calistigina inanmiyorularmis...
okumamasi sorunmus anlasamazmisiz
birde erkek arkadasima suclama yaptilar, neymis piskolojisi bozuk gibiymis.
iradesizmis. annesi yönlendiriyomus sürekli. babasiyla annesinin yaninda kas göz yaptigini mi ne görmüs birde annesini birkez onu dürtüklerken görümüs. erkek arkadasima neden birbirnize dürtüklüyosunuz dedigimde"ben orda sni sevdigimi söleycektim annem sölememem icin dürtükledi sus diye" dedi
birde dedikoducu birine benziyomus...ogluyla annesi..."bunun annesi senin parani bile calar" gibisinden bisey de söledi annem...nerden cikardiysa...terörist gibi sere...siz bi kadin bu" dedi
erkek arkim kendini kasmadi, oldugu gibi göründü aileme karsi ve bunlarin bu yüzden kaynaklandigini düsünüyorum yani rahatlardi...
arkadaslar, ben aileme sölemeye korktum hemde cok korktum onunla defalarca bulustugumu. annem hatta telefonumun bile onda oldugunu bilmiyor. Hatta annesiyle bile görüstürdü tanismak icin.ama ben aileme onu tanidigimi söleyemedim.
bunlar olduktan sonra 3 ay görüsmedim onunla...evden disari cikmadim aylarca, heryere ailem birakti.kacarlar diye korkuorlardi heralde...
erkek arkim beni gercekten seviyor, hic bi gün msj atmadigini hatrlamiorum ben yanit vermedigim halde..evin etrafinda dolanmis, ortak tanidiklari babamla konusmalari icin ikna etmeye calismis ama nafile, ailem istemiyor...
sonra kafayi yemek üzereydim...icimdeki bosluga dayanamadim sürekli aklim ondaydi, ne yapsam aylarca unutamadim...sonra ciktim telefonlarina...agladik ikimizde telefonun basinda hic bisey demeden...ve olanlari konusduk tekrar...benim günahim neydi ben sana naptim dedi ve hakliydi...
ve yine beraberiz...sirf ailem istemiyor diye ondanvazgecmem ya...
bu olanlardan sonraki ilk bulusmamizda onu görünce $ok oldum-20 kilo zayiflamisti ve gözleri doluyordu...
simdi ailem beni onunla aylarca bulusmadi artik beraber degiliz diye biliyor...
ama aileme cok kizginim aslinda...beni "düsünelim" diye kandirarak kesip atmayi firsat bildi annem...oysa ki benimle oturup acik acik konusabilirdi...bunu hala yapmadi...iletisimimiz zaten hep kopuk, evde konusacak kimse yok diyebilirim...kizkardesim de durup dururken bahane ederek baska seyleri suratima bile bakmiyor...babam da zaten annemin dedigini yapiyor.
arkadaslar, bu yüzden soguk aramiz ailemle ve ben onlara önceki gibi bile davranamiyorum.cok gerginim derdimi anlatamiyorum. hele bi kiz arkadasimin nisanlanacagini duydugumda ve son sözü ailesinin ona biraktigini sölediginde gözlerim doldu..bu meseleyi bilmyiordu o arkadasim. bunu örnek olsun diye anneme anlattim. "onlar zaten ic ice yasiyor neredeyse, sorun degildir onlarda kiz alip vermek" dedi. bugün ögrendim ki kizdan aslinda hic te öyle degilmis, ailesi tanismiomus pek...bana kizdi annem. laf sokuyor ya inanamiyorum dedi. evt dogru biz sana sormadik degilmi dedi. ve agladi. nedenini tam bilmyiorum herhalde benim düsüncelerimin sorulmamasini yüzüne vurdugumdan mi ne artik. babam da beni fircaladi, "pismansin degilmi ayrildigina. karsima adam gibi bi adam cikarsaydin sende!" dedi.ben seslenmedim agladim.
erkek arkadasima bu olanlari anlattim, annemle konusalim dedi...konusacagi kimsesi yoksa benmle paylassin dedigini söledi...dogru bulmyuorum size gelmeyi dedim...canm bize alis, biz evlencez dedi...bak aile olcaz anneme alis dedi...neyse biraz konusur iki dk kalkariz diye düsündüm...
annesiyle konusdum, kadin panik atak hastasi...tuhafti hemen sinirleniyor felan. bazen söledilerimi yanlis anliyor. ve olanlarla ilgili bi sohbete basladik...kendisi anneme o kadar kizgin ki...annenin yüzünden ben kackez hastahaneye gittim kizim dedi..neden bunlari bize yasatti? seni istedik sadece..paranda pulunda gözümüz yok ben senin ayda kazandigini 2 haftada harciyorum.telefonda annenle konusurken hasta oldugumu söyldigimde benimle dalga gecti inanmadi senin neyin var ki" dedi "kocana naz yapiyorsun" dedi bana annen dedi. ben buna cok kirildim, umarim allahta ona gösterir ve anlar beni. madem razi degildi neden herkez bi aradayken karsi cikmadi da biz gittikten sonra sinsi bi sekilde bu isi bitirmeye calisti yüz yüze yapmadi? dilerim allahtan o da görsün ama sen onu yinede üzme..ve unutma bizm sana kapimiz acik, sen evde oldugundan daha rahat olursun bizde." dedi. ben bunlari dinlerken kizdim önce anneme beddua ediyor diye ama seslenmedim yinede cünki annem böyle birsey söledigini gizledi, hatta benden bicok seyi gizlemis...
bu olanlardan bikac saat sonra erkek arkadasimi arayip, benim ona kizgin olup olmadigini sordu annesi...
su an erkek arkadasim ev bakiyo ailesinin yakininda bi ev varmis annem bize yardim eder ikimizde calsiyoruz yakin olsun dedi. senin paran sana kalsin lütfen herseyin en iyisini alacam...sana bagli hersey bana kac dedi...ailenle anlasamayacagiz dedi...bu konuyu ortak tanidiklara da anlattik ama kimse babamla konusmaya yanasmiyor cünki babamla aralari kötü olur diye. ben kacmayi dogru bulmuyurum acikcasi...ve bunu da annesine söledim..."telli duvakli gelin olarak baba evinden cikmani ben de cok isterdim ama bizim evden cikarsin, dügünü de yapariz" dedi. "ama tatilde oldugunda ayarla, oyalama" gibisinden bisey söledi...
benim bundan önce zate intihar girisimim olmusdu baska bi sebebten dolayi, yine ailesel nedenlerden dolayi...kollarimda 3 jilet izim var kocaman....ama ölmedim...piskologa gittim ama dewam etmedim tedaviye biraktim seneler önce...arkadaslar yemin ediyorum aylardir kendimi öldürmek geliyor icimden...cikamiyorum ben bu isin icinden artik biktim herseyden...bu aksam halledip kurtulacaktim ama allah korkusu geldi aklima...icimi dökmek istedim cünki patliycam...ne yapmam lazim ben biktim hayatimdan ne zormus yasamak
sorunlu bi ailede büyüdüm, dayaklarla. cocuklugumda yasadim bunlari ama bende birikinti yapti cünki ne zaman annemle babamin sorunu olsa, annem beni sebebsiz yere dövüp biyerlerimi kirardi. babam da para manyagidir, annem ve benimle kardeslerimin biriktirdigine göz dikti ama ben yedirmedim bu yüzden de benden nefret ediyor defol evimden demisti. her türlü masraflarimi kendim karsiladim hep, uni döneminde bile babamdan maddi destek hicbi zaman almadim.neyse bu üniverste yillarimda oldu, simdi okulum yeni bitti ve calisiyorum.
bibucuk senedir sevdigim bi insan var. istemeye geldiler. annem misafirler gittikten sonra kizim gel icimize sinmiyor dedi düsünelim mi az zaman lazim dedi. bnde tamam anne size zaman veriyorum biraz daha gelsin gitsinler öyle düsünün dedim. ama benim bu evliligi istedigimi bal gibi biliyor kendisi. kesip atmak ve ortaligi sogutmak icin yapmis megersem bunu. kadini tersledi...davetimiz vardi es dostla onlarda davetliydi, gelmeyin en iyisi gibisinden birsey söyledi annem kadina. babami da caydirdi.ve babam vazgectigini onlarin yüzüne söylemedi, onlarin yakinlarina ve arkadaslarina yaylim yapti (hatta onun babasinin faaliyette bulundugu lokale) "ne bicim aile bu, biraksinlar yakamizi onlara vercek kizim yok" diye kiskirtti.simdi aileler iyce düsman birbirine. babamla annem etrafa onlari kovduk geldilerde vermedik kizi diye anlatiyorlar. bu konuyu neden böle yaptiklarini konusmadilar benimle, konusurken kulak misafiri oldum babamla annemin gerekceleri:
kadin cok konusuyormus...kimseyi konusturmuyormus...evt konuskan bi kadindir...
ev alma lafi acmislardi, ailemin düsündügü sey: bunun oglu üniverste okumadi, senin üzerine cekecekler krediyi eminim..su an bi isi var oysa ki...bos duran biri degil kendisi...ayrica calistigina inanmiyorularmis...
okumamasi sorunmus anlasamazmisiz
birde erkek arkadasima suclama yaptilar, neymis piskolojisi bozuk gibiymis.
iradesizmis. annesi yönlendiriyomus sürekli. babasiyla annesinin yaninda kas göz yaptigini mi ne görmüs birde annesini birkez onu dürtüklerken görümüs. erkek arkadasima neden birbirnize dürtüklüyosunuz dedigimde"ben orda sni sevdigimi söleycektim annem sölememem icin dürtükledi sus diye" dedi
birde dedikoducu birine benziyomus...ogluyla annesi..."bunun annesi senin parani bile calar" gibisinden bisey de söledi annem...nerden cikardiysa...terörist gibi sere...siz bi kadin bu" dedi
erkek arkim kendini kasmadi, oldugu gibi göründü aileme karsi ve bunlarin bu yüzden kaynaklandigini düsünüyorum yani rahatlardi...
arkadaslar, ben aileme sölemeye korktum hemde cok korktum onunla defalarca bulustugumu. annem hatta telefonumun bile onda oldugunu bilmiyor. Hatta annesiyle bile görüstürdü tanismak icin.ama ben aileme onu tanidigimi söleyemedim.
bunlar olduktan sonra 3 ay görüsmedim onunla...evden disari cikmadim aylarca, heryere ailem birakti.kacarlar diye korkuorlardi heralde...
erkek arkim beni gercekten seviyor, hic bi gün msj atmadigini hatrlamiorum ben yanit vermedigim halde..evin etrafinda dolanmis, ortak tanidiklari babamla konusmalari icin ikna etmeye calismis ama nafile, ailem istemiyor...
sonra kafayi yemek üzereydim...icimdeki bosluga dayanamadim sürekli aklim ondaydi, ne yapsam aylarca unutamadim...sonra ciktim telefonlarina...agladik ikimizde telefonun basinda hic bisey demeden...ve olanlari konusduk tekrar...benim günahim neydi ben sana naptim dedi ve hakliydi...
ve yine beraberiz...sirf ailem istemiyor diye ondanvazgecmem ya...
bu olanlardan sonraki ilk bulusmamizda onu görünce $ok oldum-20 kilo zayiflamisti ve gözleri doluyordu...
simdi ailem beni onunla aylarca bulusmadi artik beraber degiliz diye biliyor...
ama aileme cok kizginim aslinda...beni "düsünelim" diye kandirarak kesip atmayi firsat bildi annem...oysa ki benimle oturup acik acik konusabilirdi...bunu hala yapmadi...iletisimimiz zaten hep kopuk, evde konusacak kimse yok diyebilirim...kizkardesim de durup dururken bahane ederek baska seyleri suratima bile bakmiyor...babam da zaten annemin dedigini yapiyor.
arkadaslar, bu yüzden soguk aramiz ailemle ve ben onlara önceki gibi bile davranamiyorum.cok gerginim derdimi anlatamiyorum. hele bi kiz arkadasimin nisanlanacagini duydugumda ve son sözü ailesinin ona biraktigini sölediginde gözlerim doldu..bu meseleyi bilmyiordu o arkadasim. bunu örnek olsun diye anneme anlattim. "onlar zaten ic ice yasiyor neredeyse, sorun degildir onlarda kiz alip vermek" dedi. bugün ögrendim ki kizdan aslinda hic te öyle degilmis, ailesi tanismiomus pek...bana kizdi annem. laf sokuyor ya inanamiyorum dedi. evt dogru biz sana sormadik degilmi dedi. ve agladi. nedenini tam bilmyiorum herhalde benim düsüncelerimin sorulmamasini yüzüne vurdugumdan mi ne artik. babam da beni fircaladi, "pismansin degilmi ayrildigina. karsima adam gibi bi adam cikarsaydin sende!" dedi.ben seslenmedim agladim.
erkek arkadasima bu olanlari anlattim, annemle konusalim dedi...konusacagi kimsesi yoksa benmle paylassin dedigini söledi...dogru bulmyuorum size gelmeyi dedim...canm bize alis, biz evlencez dedi...bak aile olcaz anneme alis dedi...neyse biraz konusur iki dk kalkariz diye düsündüm...
annesiyle konusdum, kadin panik atak hastasi...tuhafti hemen sinirleniyor felan. bazen söledilerimi yanlis anliyor. ve olanlarla ilgili bi sohbete basladik...kendisi anneme o kadar kizgin ki...annenin yüzünden ben kackez hastahaneye gittim kizim dedi..neden bunlari bize yasatti? seni istedik sadece..paranda pulunda gözümüz yok ben senin ayda kazandigini 2 haftada harciyorum.telefonda annenle konusurken hasta oldugumu söyldigimde benimle dalga gecti inanmadi senin neyin var ki" dedi "kocana naz yapiyorsun" dedi bana annen dedi. ben buna cok kirildim, umarim allahta ona gösterir ve anlar beni. madem razi degildi neden herkez bi aradayken karsi cikmadi da biz gittikten sonra sinsi bi sekilde bu isi bitirmeye calisti yüz yüze yapmadi? dilerim allahtan o da görsün ama sen onu yinede üzme..ve unutma bizm sana kapimiz acik, sen evde oldugundan daha rahat olursun bizde." dedi. ben bunlari dinlerken kizdim önce anneme beddua ediyor diye ama seslenmedim yinede cünki annem böyle birsey söledigini gizledi, hatta benden bicok seyi gizlemis...
bu olanlardan bikac saat sonra erkek arkadasimi arayip, benim ona kizgin olup olmadigini sordu annesi...
su an erkek arkadasim ev bakiyo ailesinin yakininda bi ev varmis annem bize yardim eder ikimizde calsiyoruz yakin olsun dedi. senin paran sana kalsin lütfen herseyin en iyisini alacam...sana bagli hersey bana kac dedi...ailenle anlasamayacagiz dedi...bu konuyu ortak tanidiklara da anlattik ama kimse babamla konusmaya yanasmiyor cünki babamla aralari kötü olur diye. ben kacmayi dogru bulmuyurum acikcasi...ve bunu da annesine söledim..."telli duvakli gelin olarak baba evinden cikmani ben de cok isterdim ama bizim evden cikarsin, dügünü de yapariz" dedi. "ama tatilde oldugunda ayarla, oyalama" gibisinden bisey söledi...
benim bundan önce zate intihar girisimim olmusdu baska bi sebebten dolayi, yine ailesel nedenlerden dolayi...kollarimda 3 jilet izim var kocaman....ama ölmedim...piskologa gittim ama dewam etmedim tedaviye biraktim seneler önce...arkadaslar yemin ediyorum aylardir kendimi öldürmek geliyor icimden...cikamiyorum ben bu isin icinden artik biktim herseyden...bu aksam halledip kurtulacaktim ama allah korkusu geldi aklima...icimi dökmek istedim cünki patliycam...ne yapmam lazim ben biktim hayatimdan ne zormus yasamak
Son düzenleme:
bazen kendi ailesi insanı son yol ayrımına getirebiliyor malesef 
