Yaşamak bile istemiyorum

Nvbianprincess

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2014
180
98
Merhaba iyi akşamlar
Direk konuya gireyim
Ben 19 yaşındayım üniversiteye hazırlanıyorum sorunsa ailem ve kız kardeşim.
Ben insanları kıramayan biriyim annemle kardeşim bana birsürü laf eder küserim 2 gün sonra yine gider öperim şakalar yaparım ki yaptıklarıda hafif şeyler değil çoğu zaman. Kız kardeşim benden 3 yaş küçük ve herkes çok sever ailede çok girişkendir ve sürekli bana laf atar en küçük kavgamızda seni kimse sevmiyor zaten soğuksun akrabalar senin için öyle diyor der. Sürekli tipimle dalga geçer bugün evde kendi kendime spor yapıyordum yüzüme tiksinir gibi baktı sana spor yapmak hiç yakışmıyor dedi sabah bi saç rengi gösterdim anneme o da yanımızdaydı bi o kıza bak bi kendine bak dedi inanın bunları yazarken ağlıyorum sürekli bu tür şeyleri söylemesi çok ağırıma gidiyor bende küçük bi kız değilim artık. Annemde öyle onu çok önemser ben umrunda bile değilim bişey anlatsam dinlemez herşeyim batar ona zaten açık açık belli ediyor. Acaba diyorum bi sorunum mu var psikolojik yada fiziksel anlamıyor muyum acaba kendi kendime diyorum neden böyle bu hafta sonu üniversite sınavı var evden çıkasım dershaneye gidesim hiç çalışasım bile gelmiyor o kadar nefret ediyorumki hayatımdan yaşamak bile istemiyorum.
Okuyanlara teşekkürler hakkınızı helal edin
 
Bence derslerine çok çalış, sınavına odaklan sadece. Şu an tek amacın başka bir yere gidip geleceğini kurmak olsun. Yeni yer, yeni çevre, yeni insanlar çok iyi gelecek sana.

Kardeşin ergenliğin doruklarında şu an :KK66: büyüyüp olgunlaştığında her şey yoluna girer :KK66:

Öyle hemen 'yaşamak istemiyorum' diyerek pes etmek yok. Önünde çok güzel bi gençlik var, tadını çıkar :KK66: ama bunun için önce derslerine odaklanman lazım.

Sınavında başarılar şimdiden, inşallah mutlu olacağın bir sonuç alırsın. :)
 
Canım sen geçen gün mavi saç istiyorum demiştin, annene gösterdiğin saç maviyse kadın bir anda öyle bir tepki vermiş olabilir.
 
Bence derslerine çok çalış, sınavına odaklan sadece. Şu an tek amacın başka bir yere gidip geleceğini kurmak olsun. Yeni yer, yeni çevre, yeni insanlar çok iyi gelecek sana.

Kardeşin ergenliğin doruklarında şu an :KK66: büyüyüp olgunlaştığında her şey yoluna girer :KK66:

Öyle hemen 'yaşamak istemiyorum' diyerek pes etmek yok. Önünde çok güzel bi gençlik var, tadını çıkar :KK66: ama bunun için önce derslerine odaklanman lazım.

Sınavında başarılar şimdiden, inşallah mutlu olacağın bir sonuç alırsın. :)
Annem hem sınavdan iyi puan almam istiyor hep çalış diyor ama üniversiteyi kazanırsan okutamam diyor geçen gün patladım okutamıycaksan birdha bana ders çalış deme laf etme dedim
 
Annenle otur konus bu durumu. Annene acik ol. Yasamak istemiyorum demissin ya, annenede söyle bunu. Hic lafi bulandirmadan direkt acik acik. Rahatsiz oldugun durumu direkt söylemezsen eger bu böyle devam eder, aglamayana meme yok canim. Annende kiz kardesinle durumu konusur. Birde senden 3 yas kücük olan bir kardesinin olumsuz laflarini bu kadar takma kafana. Bacaksiza ne oluyormus öyle. En iyisi annenle konus sen.
 
Kardeşim verdi o tepkiyi annem bişey demedi

Kiz kardesinin senin ezmesine izin verme ozaman. Ne yapacagini sen daha iyi bilirsin. Biraz dik dur, sen ablasin. Unutma sen ne kadar dik durursan, insanlar sana o kadar saygi duyar. Hemen üzülüp kenara cekilip pes etme. Yasamak istemiyorum ne demek, 16 yasindaki bir bacaksiz sana kötü davraniyor diyemi? Kardesim olsa agzina cakardim iki tane kes sesini diyip. Ama annendede hata var, neden ablasina bu kadar saygisiz davranmasina göz yumuyor? Altta kalma ablasina saygili olsun biraz, terbiyesizligin lüzümu yok. Hep dik dur karsisinda. O sana bir o kiza bak bir sana diyorsa, sende kiskanma ablacim büyüyünce sende güzellesirsin simdi ergenlikten dolayi az cirkinsin ama gecer de bi kahkaha patlat. Hem sevkatli ol hem yeri geldiginde lafi cak cevabini ver ki sana saygisi olsun. Pisirik olma. Hadi bakalim kalk ayaga, birak aglamayi. Öpüyorum.
 
annenin agırlıgını koyması gerekli annenin yanında o kızın tipine bak seninkine bak diyebiliyorsa cok yuz bulmus ailen suclu bu konuda baya sımartmıslar anlsılan ama sessiz kalma derim yası senden kucuk belliki sende iyi niyetinden susuyosun oda iyice tepelere cıkmıs abla oldugunu belli et
 
Annenle otur konus bu durumu. Annene acik ol. Yasamak istemiyorum demissin ya, annenede söyle bunu. Hic lafi bulandirmadan direkt acik acik. Rahatsiz oldugun durumu direkt söylemezsen eger bu böyle devam eder, aglamayana meme yok canim. Annende kiz kardesinle durumu konusur. Birde senden 3 yas kücük olan bir kardesinin olumsuz laflarini bu kadar takma kafana. Bacaksiza ne oluyormus öyle. En iyisi annenle konus sen.
Annemle çok kez konuşmayı denedim ya hemen sesini yükseltti sen normal değilsin demeye başladı ya da hak vermedi dinlemedi babamda yok sığınacak kimsemyok
 
Annemle çok kez konuşmayı denedim ya hemen sesini yükseltti sen normal değilsin demeye başladı ya da hak vermedi dinlemedi babamda yok sığınacak kimsemyok

Ya simdi sana neden böyle davraniyorlar bilmiyorum, sen naptin birsey mi yapiyorsunda böyle sert tepki veriyorlar? Bunu biz bilemeyiz, senin anlatiklarindan yola cikiyoruz. Ama eger hatan varsa o hatalari düzeltmeye calis. Sorun durduk yere kardesinin seni azarlamasi ve annenin buna sessiz kalmasiysa yukarda yazdiklarimi uygulamani tavsiye ederim. Dik dur biraz. Duygusalsin belli, tamam güzel birsey insan oldugunu gösterir, ama bazen dik dur. Sen evde 16 yasindaki kardesinle yasadiklarina canini sIkarsan bu kadar, yarin öbür gün disarda kimseyle tartisamaz ezilirsin. Dik durmayi ögren, masaya yumrugu bir kere vur, arkasi gelir.
 
Kiz kardesinin senin ezmesine izin verme ozaman. Ne yapacagini sen daha iyi bilirsin. Biraz dik dur, sen ablasin. Unutma sen ne kadar dik durursan, insanlar sana o kadar saygi duyar. Hemen üzülüp kenara cekilip pes etme. Yasamak istemiyorum ne demek, 16 yasindaki bir bacaksiz sana kötü davraniyor diyemi? Kardesim olsa agzina cakardim iki tane kes sesini diyip. Ama annendede hata var, neden ablasina bu kadar saygisiz davranmasina göz yumuyor? Altta kalma ablasina saygili olsun biraz, terbiyesizligin lüzümu yok. Hep dik dur karsisinda. O sana bir o kiza bak bir sana diyorsa, sende kiskanma ablacim büyüyünce sende güzellesirsin simdi ergenlikten dolayi az cirkinsin ama gecer de bi kahkaha patlat. Hem sevkatli ol hem yeri geldiginde lafi cak cevabini ver ki sana saygisi olsun. Pisirik olma. Hadi bakalim kalk ayaga, birak aglamayi. Öpüyorum.
Öyle birşey yapsam anında annemle bir olup üstüme gelirler yine ben haksız olurum. Dik durmak onların dediklerine kulak asmamak istiyorum çoğu zaman takmıyor gibi görünüyorum ama çok üzülüyorum ailem tarafından ezilmek ve dışlanmaktan
 
Öyle birşey yapsam anında annemle bir olup üstüme gelirler yine ben haksız olurum. Dik durmak onların dediklerine kulak asmamak istiyorum çoğu zaman takmıyor gibi görünüyorum ama çok üzülüyorum ailem tarafından ezilmek ve dışlanmaktan

Tek caresi konusmak güzelim. Oturup ciddi bir konusma yap annenle. Kardesin olmasin ergen erge hareketlerde bulunur simdi. Konusmadan sorunlar hallolmaz. Konusuyorum ama azarliyorlar deme, sakince al karsina ciddi konus. Yasamdan sogttunuz beni de. Bilsinler isin ciddi oldugunu. Care bu.
 
Merhaba, burdan olayları sadece sizin tarafınızdan dinleyerek kesin kanıya varmak doğru değil diye düşünüyorum ama anladığım kadarıyla öyle ya da böyle, evinizin içinde ciddi huzursuzluk, mutsuzluk yaşıyorsunuz. Bu da sizin gencecik bir insan olarak yaşama isteğinizi, özgüveninizi sarsıyor ki bunu hiçbir 19 yaşındaki insan haketmez:) Eğer durumunuz müsait değilse, yakınınızdaki bir devlet hastanesi veya polikliniğe giderek oralardaki psikiyatrist ya da psikologlardan destek alabilirsiniz. Eminim size bu aile ilişkilerinizdeki problemlerde çok yardımı olacak önerileri olacaktır. Bunun haricinde de herkes güzel, mutlu bir aileye doğmuyor ama 19 yaşında üniversiteye hazırlanan bir insan olarak kendinize bambaşka, güzel bir hayat kurabilirsiniz okulunuzu kazandıktan sonra. Hayattan vazgeçmeye değil tam tersi ne olursa olsun ben okuyup kendime mutlu, bağımsız bir hayat kuracağım fikrine odaklanmak da size güç verir diye düşünüyorum:)
 
Merhaba, burdan olayları sadece sizin tarafınızdan dinleyerek kesin kanıya varmak doğru değil diye düşünüyorum ama anladığım kadarıyla öyle ya da böyle, evinizin içinde ciddi huzursuzluk, mutsuzluk yaşıyorsunuz. Bu da sizin gencecik bir insan olarak yaşama isteğinizi, özgüveninizi sarsıyor ki bunu hiçbir 19 yaşındaki insan haketmez:) Eğer durumunuz müsait değilse, yakınınızdaki bir devlet hastanesi veya polikliniğe giderek oralardaki psikiyatrist ya da psikologlardan destek alabilirsiniz. Eminim size bu aile ilişkilerinizdeki problemlerde çok yardımı olacak önerileri olacaktır. Bunun haricinde de herkes güzel, mutlu bir aileye doğmuyor ama 19 yaşında üniversiteye hazırlanan bir insan olarak kendinize bambaşka, güzel bir hayat kurabilirsiniz okulunuzu kazandıktan sonra. Hayattan vazgeçmeye değil tam tersi ne olursa olsun ben okuyup kendime mutlu, bağımsız bir hayat kuracağım fikrine odaklanmak da size güç verir diye düşünüyorum:)
Tabiki tek taraftan dinlemeniz doğru olmaz belkide ama şunu söyleyebilirim evin içinde varlığım ile yokluğum belli bile değil hiçbir şeye sesimi çıkarmam. Ben mi birşey yapıyorum diye çok düşündüm ama bulamadım bulsam yazardım hemen buraya. Psikolojim mi bozuk öyle miyim acaba kendim göremiyor muyum acaba diyorum ondan mı böyle davranıyorlar bana bilmiyorum
 
X