- 26 Kasım 2020
- 23
- 14
- 35
- Konu Sahibi Papatyalalegul
- #1
Merhaba arkadaşlar
2-3 yıl önce çok yakın olduğum arkadaşımla saçma bir nedenden ötürü arkadaşlığımız bitmişti.
O zamanlar en yakın arkadaşım can dostum dediğim her daim yanımda olan, tüm derdimi, tüm sırlarımı bilen kişiydi. Sözümde evlilik teklifinde nişanımda her daim yanımdaydı. Nişanımı yazlıkta yaptık fotoğrafcı vs yoktu herşeyimizi kendimiz yaptık küçük bir nişan oldu.
Nişan günümde ( fotoğrafçı vs tutamadık kendisi de fotoğrafçılık okuduğu için ondan bizi çıkarken ve dans ederken bir kaç poz çekmesini istedim ve pasta kesildikten sonra pastayı kesmesini istedim ama ben oynamaya geldim hizmet etmeye değil diyerek resmen nişan günü beni yalvartti) ben hiç bir şey demedim bu konuyu da bir daha açmadım. Arkadaşlar arasında toplandığımız bir akşam arkadaşlıkla ilgili bir konu oldu başladı bu ben sana böyle yardım ettim, böyle yanında oldum, böyle iş yaptım vs demeye, bende o an zaten dolu olduğum için patladım tartıştık.
Daha sonra ben işten çıkarıldım düğün telaşı bir yandan , maddi durum yok falan kendisiyle görüşmek istedim. Bi akşam bize geldi oturduk konuşurken bana dedi ki ben seninle barışırım ama benden özür diliceksin
(bu arada arkadaş gurubumuz var biz ikimiz çok yakınız ben kendisiyle tartışınca diğerleri de taraf tuttu ve onlarda benle görüşmeyi kesti.)
Bende ben senden özür dilerim ama diğerleriyle bir daha görüşmem çünkü benim bildiğim arkadaşlar tartışınca orta yol bulunmaya çalışılır bu şekilde taraf tutulmaz. Daha sonra tamam dedik görüşürüz konuşuruz yine ben seni ararım dedi ve bir daha aramadı.
Tabi aradan aylar geçti benim düğün zamanına kadar birbirimizi yolda görsek selamlasmiyoruz.
Benim düğünün olunca ben birlikte çalıştığımız yere davetyiye gonderdim bir tek ona göndermedim. Mesaj attı sonra Bana ben sana naptım neden böyle olduk yolda görünce selam vermiyorsun vs diye hiç cevap vermedim. Sonra yanındaki abla aradı bak çok üzülüyor sen ona bakma onun aklını celdiler sana karşı doldurdular sen onu da çağır diye. Bende istemedim çünkü yapayalnız kimsesiz kaldığım bir dönemdi ve kendisi de bunu bildiği halde görüşmek istemedi bende bitirdim.
Bir daha da Hiç görüşmedik ama hep aklımdaydı aşk acısı gibi oturdu içime
Etrafımdaki herkes bilir onu hala çok sevdiğimi herkez çok iyi arkadaş olduğumuzu falan söylerdi hiç unutmadım onu hep üzüldüm. Şimdi düğünü olacağını öğrendim tabiki bana davetiye yok ama içim içimi yiyor keşke böyle olmasaydı . Çok üzülüyorum acaba düğününe gitsem mi ona bir supriz yapıp ne tepki verir ben ne tepki veririm yeniden arkadaş olur muyuz bi adım atsam karşılığı olur mu kafamda deli sorular. Siz olsanız napardiniz. Yada yıllar sonra durduk yere düğününe giderek sacma bir hareket mi yapmış olurum. Arkadaşlığımı kalbime gömüp uzaktan seyredeyim mi sadece. Bana bi yardim edin ey dostlar. Belki de bu yeniden arkadaş olmamız için son şansım.
2-3 yıl önce çok yakın olduğum arkadaşımla saçma bir nedenden ötürü arkadaşlığımız bitmişti.
O zamanlar en yakın arkadaşım can dostum dediğim her daim yanımda olan, tüm derdimi, tüm sırlarımı bilen kişiydi. Sözümde evlilik teklifinde nişanımda her daim yanımdaydı. Nişanımı yazlıkta yaptık fotoğrafcı vs yoktu herşeyimizi kendimiz yaptık küçük bir nişan oldu.
Nişan günümde ( fotoğrafçı vs tutamadık kendisi de fotoğrafçılık okuduğu için ondan bizi çıkarken ve dans ederken bir kaç poz çekmesini istedim ve pasta kesildikten sonra pastayı kesmesini istedim ama ben oynamaya geldim hizmet etmeye değil diyerek resmen nişan günü beni yalvartti) ben hiç bir şey demedim bu konuyu da bir daha açmadım. Arkadaşlar arasında toplandığımız bir akşam arkadaşlıkla ilgili bir konu oldu başladı bu ben sana böyle yardım ettim, böyle yanında oldum, böyle iş yaptım vs demeye, bende o an zaten dolu olduğum için patladım tartıştık.
Daha sonra ben işten çıkarıldım düğün telaşı bir yandan , maddi durum yok falan kendisiyle görüşmek istedim. Bi akşam bize geldi oturduk konuşurken bana dedi ki ben seninle barışırım ama benden özür diliceksin
(bu arada arkadaş gurubumuz var biz ikimiz çok yakınız ben kendisiyle tartışınca diğerleri de taraf tuttu ve onlarda benle görüşmeyi kesti.)
Bende ben senden özür dilerim ama diğerleriyle bir daha görüşmem çünkü benim bildiğim arkadaşlar tartışınca orta yol bulunmaya çalışılır bu şekilde taraf tutulmaz. Daha sonra tamam dedik görüşürüz konuşuruz yine ben seni ararım dedi ve bir daha aramadı.
Tabi aradan aylar geçti benim düğün zamanına kadar birbirimizi yolda görsek selamlasmiyoruz.
Benim düğünün olunca ben birlikte çalıştığımız yere davetyiye gonderdim bir tek ona göndermedim. Mesaj attı sonra Bana ben sana naptım neden böyle olduk yolda görünce selam vermiyorsun vs diye hiç cevap vermedim. Sonra yanındaki abla aradı bak çok üzülüyor sen ona bakma onun aklını celdiler sana karşı doldurdular sen onu da çağır diye. Bende istemedim çünkü yapayalnız kimsesiz kaldığım bir dönemdi ve kendisi de bunu bildiği halde görüşmek istemedi bende bitirdim.
Bir daha da Hiç görüşmedik ama hep aklımdaydı aşk acısı gibi oturdu içime
Etrafımdaki herkes bilir onu hala çok sevdiğimi herkez çok iyi arkadaş olduğumuzu falan söylerdi hiç unutmadım onu hep üzüldüm. Şimdi düğünü olacağını öğrendim tabiki bana davetiye yok ama içim içimi yiyor keşke böyle olmasaydı . Çok üzülüyorum acaba düğününe gitsem mi ona bir supriz yapıp ne tepki verir ben ne tepki veririm yeniden arkadaş olur muyuz bi adım atsam karşılığı olur mu kafamda deli sorular. Siz olsanız napardiniz. Yada yıllar sonra durduk yere düğününe giderek sacma bir hareket mi yapmış olurum. Arkadaşlığımı kalbime gömüp uzaktan seyredeyim mi sadece. Bana bi yardim edin ey dostlar. Belki de bu yeniden arkadaş olmamız için son şansım.
kusura bakmayın sizin olgunluk seviyenize çıkamadık sorry
