Arama Sonuçları

Evet biraz süreye, sakin düşünmeye ve onsuz kalmaya ihtiyacim var. Tamamen kendi mutluluğumu tarticam, iyi miyim rahat miyim. Eğer huzurlu hissedersem dönmenin hiçbir anlamı yok demektir zaten. Elimden geleni yaptığımı biliyorum vicdanım o anlamda rahat. Hele ki gelen yorumlar yapmam gerekenin...

Çok güzel değerli yorumlar geldi gerçekten. İnsan böyle durumlarda kaldığında birilerinden yorum/destek bekliyor. Yanlışını kendi göremiyor çünkü galiba. Benim yanlışım kendimin önüne onu koymak olmuş. Onun psikolojisi onun desteği bilmemnesi. ben kendimi unutunca o da beni unutmuş. Ciddi ciddi...

Çok haklısınız. Şimdi böyle okuyunca kendimi o kadar salak hissettim ki. Ben bunu sevgi, ilgi bilmemne diye adlandirdikca görevim oldu sanki. Yapmazsam kendimi rahatsız hissediyorum hatta görevimi yerine getirmedim diye.

Elestirinizi çok beğendim çok doğru şeyler söylemişsiniz. İşte ben bu konuda çok salak davranabiliyorum, ben ondan erken geliyorum eve 5-5 bucuk civarı. Onun gelmesi 8i geçiyor çoğunlukla. Ve o gelene kadar her şey hazır oluyor sanki ben hiç ise gitmemisim gibi oluyor haliyle. Dünkü konuşmada...

Bahsettiğiniz yapay bozukluk nedir açıklayabilir misiniz?

Teşekkür ederim yorumunuz için ama bu devirde kredisiz bir mülk sahibi olmak o kadar imkansız ki. Ve bizim kredimiz 3 sene önce aldığımız bir kredi şuan çok komik bir aylık ödemesi var hani evdeki huzursuzluğun temeli olacak bir para miktarı değil.

Söylediklerinize o kadar katılıyorum ki. Onun işsiz olduğu dönemde bu benim için sorun değildi çünkü eve para giriyordu sonuçta. o da evdeki işlerle ilgileniyordu ama ben ne biçim erkeğim diye kendini parçalıyordu resmen. İhtiyaçlarını bile almak istemiyordu. Annenle Baba'nın yüzüne bakamıyorum...

Siz süreci nasıl yönetip nasıl toparladiniz ve süreçte neler yaptınız?

Herkese mesajları için teşekkür ederim. Benim kafam da "artık kendi hayatından çalma nereye kadar böyle gidecek?" Ve "depresyon ciddi bir hastalık tedavi olmaya ikna etsem yalnız bırakmasam" arasında gidip geliyor ama aklıma birbirimize ettiğimiz iğrenç laflar ve fiziksel durumlar gelince her...

Evet verdim. Yıkmak için ugrasmadigimi yaptığımın dik durmak olmadığını sadece artık ayakta tutacak halimin olmadığını söyledim. Çünkü doğrusu bu. Ben gücüm yettiğince ittirdim ben patlayınca elde bir şey kalmadı.

İş degistirme bırakma konusunda hep destekçisi oldum. Kesinlikle zorlamadim zorlamam. Hayat müşterek dedim hep. Ama dertsiz başa dert çıkarmayı seviyor resmen. Dediğiniz gibi sessiz kalacağım hiç değilse birkaç gün.

Eskiden bu ruh halinde değilken öyle iyiydik ki. Eğlenceli dolu dolu bir hayatımız vardi. Maddi olarak bunun daha kötüsünde olup daha çok şey yapıyorduk. Şimdi gece dertle yatıp sabah dertle kalkıyor gerçekten.

Ya çok uğraşıyordu iş bulabilmek için. Gözümle görüyordum üzüntüsünü mahcubiyetini ne.bileyim. hayat bu iyi günde kötü günde dedik sonuçta. Ki ben herkese karşı aşırı merhamet beslerim kocam dedim kıyamadım o haline hiç. Belki de haklısınız.

Dayanma gücüm kalmamış hissediyordum zaten ama işte sevgi fedakarlık zor günde bırakmamak falan gibi düşüncelerle durdum hep. Kıyamadım ne ona ne onca yil emeğe. Dünkü iğrenç kavga da tuzu biberi oldu.

Merhaba hanımlar. Ben daha önce de eşimle ilgili konu açmıştım bazen derdini anlayamıyorum diye. O konuda sorunsuz çözdük. Uzun zamandır başka problemler var ama ben mi bencillik ediyorum düşüncesiz davranıyorum diye sorguladım hep. Ama dün akşam öyle rezil bir kavga ettik ki bu saatten sonra...