Arama Sonuçları

Öfkeyle, üzüntüyle karar vermek istemedim başta. Sonra da herşeyin sorumluluğunun kendi üstüme atıldığını, benim de buna inandırıldığımı anladım. Sorumluluk almak istememiştim bu konuda. O ayrılsın diye. Ama haklısınız. Aslında ben hala vicdan yapıyoeum. O kadar alışmışım ki suçlu psikolojisine...

Ne güzel. İnşallah bende sizin yaptığınızı yapabilirim. Çok parçalandı bişeyler. Karşımdaki insan düşman gibi saldırıyor. Ne olursa olsun insan saygıyı kaybetmemeli. Malesef biz saygıyı kaybettik. Mahşerin 4 atlısı diye bişey var psikolojide. Evliliğin sonunu getiriyor. Evlilikte en tehlikeli...

Çok teşekkür ederim . İnşallah allah hepimize hayırlısını versin. İnsan inanmak istemiyor bişeylere. Sevgi gözü kör ediyor gerçekten galiba

Kadın kadına destek olması gerekirken düşman oluyor malesef. Oğlan doğurmak marifet gibi davranıyorlar. Sanki oğullarına hizmetçiyiz biz. Bu onların gözünde hiç değişmeyecek. Annelik görevini devralıp, anneleri gibi davranmak zorundayız. Kafa yapısı bu malesef. Ama bazen de kız çocukları o kadar...

Evet. Şu anki yaşadığım karmaşık duygularla onu affetmek istediğim, bana gelmesi, iyi davranması için, içimden allaha yalvardığım zamanlar oluyır hala. Ama bunu yapmamalıyım. Güçlü olup kararlı olmak zorundayım .

Ben onun narsist olduğunu düşünüyorum. Ve narsist kurbanı olduğumu. Çünkü yaşadıklarım tıpkı narsist kurbanı gibi. Ailemle konuşmadan o konuşmuş. Konuşmasını da iyi becerir. İlk başta brni suçladılar. Ama sonra neyseki anladılar. Ama o desteği göremedim ya başta. En çok ailemin bu tutumuna...

Ah keşke... Kendimi kötü hissetmekten, hiç bir şey yapamıyorum. Ama kendimi iyi hissetmek zorundayım. İyi hisswtmesem de kendime yatırım yapmak. Ve mal gibi baksın .. pişmanlık fayda etmese de, pişman olsun istiyorum.

İnşallah. O bir adımı atabilmek için ne kadar çabalıyorum bir bilseniz. Sanki felçli gibiyim. İnşallah toparlanırım. Herşey güzel olacak inşallah . İnanmasam da bunu söyli Evet, suçluyum. Duygusallığı bırakıp, sadece kendime odaklanmaya çalışacağım. Herşey iyi güzel olacak inşallah. Evet bu...

İnşallah. O bir adımı atabilmek için ne kadar çabalıyorum bir bilseniz. Sanki felçli gibiyim. İnşallah toparlanırım. Herşey güzel olacak inşallah . İnanmasam da bunu söylüyorum kendime

İnşallah öyledir. İnsan daha çok bataklığa sürüklenmekten korkuyor. Bir de diyor ki sen böylesin, asla değişemezsin. İnşallah bir an önce kendimi toparlarım. Kendimi severim önce

Çok haklısınız. Ama depresyon insanı öyle bir çembere sokuyor ki. Karşımdaki insanı kendimden çok sevdiğim doğru. Şu an kendime kızıyorum. O üşümesin diye üstünü örtüp, onun bencilce üstümdeki yorganı çekip sabaha kadar beni soğukta bırakmasına kızıyorum. Üşüdüğüm halde o yorganı çekemememe...

Değil. Hep yanımda olacağını düşünmüştüm. Ben hep yanında olurdum. Hakettiğimiz hayatı yaşayalım bundan sonra inşallah. Hiç beddua etmezdim. Ama diyorum artık. Allah gönlüne göre versin bişeyleri artık.

Haklısınız. Çok teşekkür ederim. Bedenime ruhuma iyi davranmaya çalışacağım . Kendini bir üstün görmeler, bişeyler. Ben ona eziyet çektirmişim birde. Zerre düşünce ve suçluluk da yok. Elimden geleni yaptım . Bundan sonrası hayırlısı artık.

İnşallah güçlüyümdür. İnşallah atlatırım. İnşallah . O kadar istiyorum ki

Evet. Bir de diyorum. Sen buna neden bu kadar takılıyorsun. İnsanlar neler yaşıyor atlatıyor. Pandemi dönemi herkes bir şekilde kayıp verdi diye düşünüyprum. Kimi sevdiğini kaybetti, kimi de kendini bir şekilde. Umarım herkes için bundan sonra yolunda gider herşey. Kendime kızıyorum. bu kadar...

Hep derdim ki, fiziksel şiddet gören insanlar neden bu kadar aptallar, neden boşanmıyolar. Nasıl oluyor bu. Ama bir avanaklaşıyor ki insan. Kendini değersiz hissetme hissinden .

İnşallah. Mantıklı ve düzgün düşünemiyorum. Depresyonda olduğun için diyorlar doktorlarım. Ama inşallah öyledir. Bir an önce şifaya kavuşurum. Kendi değerimi bilirim

İlk kez zamanın bir an önce akıp o günlere gitmeyi istiyorum. Ama inşallah dediğiniz gibi olur. Bu bataklıktan çıkarım . İnancım yok. İnşallah dediğiniz gibi olur

Evet, hiç sağlam değil hemde. Asıl sıkıntı da en yakınlarımdan destek görememek oldu. Neydim, ne oldum durumu yaşıyorum. Zaten depresyonun son evresindeymişim. O yüzden bu kadar güçsüzüm. Ah eskiden olsa, çeker kapıyı çıkardım. Şu an sanki o olmasa, hayatımda bir daha mutlu olamayacakmışım gibi...

Öncelikle merhaba pıtırcıklar, İlk kez içimi bu denli açık olarak dökeceğim. Konuyu uzatmak istemiyorum. Ama o kadar doluyum ki. 28 yaşındayım. 3 yılı biraz aşkın süredir evliyim. 9 yıllık birliktelikten sonra lise aşkımla evlendim. Yanar döner bir ilişkimiz vardı. Ama ne olursa olsun, ben...