Arama Sonuçları

Arkadaşlar çok sağolun. Öyle bir moral verdiniz ki bana. Şu zor günlerimde çok iyi geldi. Allah hepinizden razı olsun. Şuan ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Her şeyde bir hayır var. Belki benim şer gördüğümde ileride çok mutlu olacağım ayrıntılar gizlidir. Herşey vaktine esirdir buna...

Arkadaşlar çok teşekkür ederim yazdıklarınız içime su serpti. Her şey nasip eğer kaderimde anne olmak varsa mucize eseri olur. Ben yine de sonuna kadar elimden geleni yapmak istiyorum ne zaman gücüm tükenir o zaman bu iş biter derim. Maddi olarak sorun ettiğini çok düşünmüyorum çünkü benim bu...

Evlenmeden önce konuşmadınız mı diye soranlar için tabi ki konuştuk. Hatta ilk konuştuğum konu bu idi. O zaman allah nasip ederse olur demişti. Şimdi de herhangi bir korunma yoluna filan gitmiyor. Ovulasyon testi ile takibimi yapıyorum. Doğal kürleri bir kaç ay kullandı sonra bıraktı ben hala...

Bende bencillik ettiğini düşünüyorum ve en azından bir kere tüp bebek denemesini yapmak istiyorum. Evet belki yine olmayacak belki kaderimde anne olmak yok ama bunu denemeden kabullenmek istemiyorum. Bu konuyu her konuşmamız onun küsmesi ile sonuçlanıyor. Her konuda çok anlayışlı çok yardımcı...

Biraz kendimi toparlayınca tekrar konuşacağım ama bu konuşmanın da sonuç vereceğini sanmıyorum. Kendim bu süreçte doğal kürler deniyorum ama sadece ben uğraşıyorum. Onu tüp bebek yada başka alternatif bir tedaviye ikna etmem mümkün değil. Yani bu süreçte mucize eseri doğal yolla hamile kalırsam...

Yazan herkese teşekkür ederim. Üç doktora gittik üçü de tüp bebek dedi. Eşim tüp bebek tedavisi kesinlikle istemiyor. Ve tekrardan onunla tedavi konusunu konuşmak istemiyorum artık. Ruhen yoruldum. Bundan sonrası için ne yaparım bilmiyorum. Bu pandemi süreci sürekli evde olmak bu arada hastane...

Yumurta rezervimde sıkıntı var. Doğal yolla hamile kalabilirim belki ama mucize olur bu

Ne güzel yazmışsınız. İlk evliliğimde hiç bir zaman çocuk düşünmedim. Altı yıl sürdü ve pişmanda değilim o süreçte çocuğum olmadı diye. Boşandıktan Sonraki altı yıllık bekar hayatımda çok güzel geçti. Kendimi buldum kendimi sevdim. Sonra ne olduysa bir çocuk isteği oldu bende ve ikinci kez...

Evlenmeden önce konuştuk allah nasip ederse bir çocuğumuz olur tabi ki diye ama tedaviye ihtiyaç olup olmayacağı konusunu hiç konuşmamıştım aklıma bile gelmemişti. Eşim tedavi olayına karşı bahsini bile açtırmıyor. Belki de böylesi işine geliyor. Diyorum ya bu konuda ona öfke doluyum

Bir ara instagramdaki anneleri çok fazla takip ettim. Herkes hamile herkes anne. Cicili bicili kıyafetler odalar, albenili oyuncaklar. Çocuklarına doğar doğmaz kitap okuyup etkinlik yaptıran anneler. Belki sayıları çok az ama etkiledi beni. Çocuk sahibi olmanın sadece bunlardan ibaret olmadığını...

Bu konuyuda çok düşündüm. Çocuk çok büyük bir sorumluluk. Eşimin ergenlik döneminde bir kızı var ve o kadar ciddi sıkıntılar yaşatıyor ki bize sonu ne olacak bilmiyorum. Bu şartlarda bir bebeğe yetebilir miyim ona gerekli şartları sağlayabilir miyim diye düşünüp kendimi rahatlatmaya çalışıyorum...

İş değişikliği yapma durumu var. Şehir değişikliğide yapabiliriz bu durumda. Maddi ve manevi olarak hazır olmadığını biliyorum. Ayrıca evet iki çocuğu var ve onların isteklerine yetişemiyor zaten. Ben bu durumda kendimi çok geri planda atılmış hissediyorum ve daha çok mutsuz oluyorum

Yaşı 38-40 aralığında olup bu zamana kadar hiç hamile kalamamış ve bebek sahibi olamayan kadınlar var mı aramızda? Ben anne olamayacağım maalesef doktorlar çok zor dedi. Eşim bazı sebeplerden tedaviye sıcak bakmıyor zaten tedavi sonuç verir mi onuda bilmiyorum. Kabullenmeye çalışıyorum. Bu...