Arama Sonuçları

Bunu başarmayı ve artık her şeyin eskisi gibi olmasını çok istiyorum. Sanırım psikoloğa gideceğim. Yorumunuz için çok teşekkür ederim.

Haklısınız çok yorgunum ve kaybetmekten de çok korkuyorum bazen yanına ağlamaklı gidiyorum geçenlerde bir gün yüzüne bakarken içimden ayrılmak istediğimi söylesem mi acaba diye birkaç defa geçirdim sonra tuttum kendimi çünkü geçirirken bile ağlamam geliyordu. Oturup fotoğraflarımıza bakıyorum...

Teşekkür ediyorum inşallah doğru kararı veririm kendim için. Keşke "şunu yaparsan düzelecek ilişkiniz" gibi bir seçenek olsa ve her şey netleşse. Hayatta en nefret ettiğim şey belirsizlik ve şuan onu kendi ellerimle kendime yaşatıyorum. Bünye çok hassas olunca karar vermek iki kat zor oluyor...

Sizin adınıza çok sevindim. Ne mutlu ki huzurlu bir aile oluşturmuşsunuz. İnanın benim de tek isteğim mutlu olmak ayrıldığımda bu doğru kararsa acısını çekmeye razı olup vereceğim bu kararı. Ama emin değilim kalbim bir türlü ayrılma kararını veremiyor. Tam böyle olmaz ya çevremdekileri de...

Zaten söz, nişan, gelinlik gibi şeyler düşündükçe kalbim sıkışıyor. Ama birkaç ay önce nişanlanmak için can atıyordum. Evlilik korkusu olma ihtimali de yüksek ama keşke bu kadar erken ortaya çıkıp bu kadar uzun sürmeseydi. Tam olarak sizin gibiyim konuşmadan ve buluşmadan önce acı çekiyorum...

Sanırım bu yapımla alakalı. Malesef en başından beri bütün yükü omuzluyorum. O ise bana göre hep daha rahat, daha sakin. Değiştirmeyi çok istedim kendimi ama hep kısa süreli oldu, başaramadım. Bazen bu benim sınavım mı diyorum o kadar çok ayrılamam, yapamam, kahrolurum, mahvolurum dedim ki...

Buraya yazmadan evvel süreç içinde birçok yorum okudum, birçok kişiyle konuştum. Geçen de olmuş ayrılan da...Biliyorum kimle konuşursam konuşayım iş bende bitiyor kararı verecek olan benim ama yine de insan aynı durumda olan ya da tecrübeli olan varsa dinlemek yardım almak istiyor elde değil...

Haklısınız uzun zamandır kendime hiç vakit ayırmadım. İlişki hayatımın tam merkezindeydi. Dinleyemedim kendimi şimdi de yorgun ve bitkinim. Pazartesi,Salı günü kendime olumlu telkinler verip düşünmemeye çalıştım ama bugün gördüğünüz gibi buradayım. Tam olarak kendime yönelmeyi bile başaramadım...

Öyle kesinlikle. Başını yastığa rahat koymak önemli. Şuan bilinçaltım bana bir oyun mu oynuyor bilmiyorum. Çünkü ona göre şuan ondan ayrılırsam hiçbir sebep yokken ayrılmış olacağım. Bana göre ise birikmiş şeylerin patlamasını yaşıyorum. Ama bu geçmişteki aldatma olayı değil de sorumsuzluğunun...

Yapı olarak da çok sabırlı bir insanımdır. İlişkimi ilmek ilmek dokudum. O kadar emek sarf ettim ki belki de ben elimden gelen her şeyi yaptım bu saatten sonra tekrar aldatacaksa çıksın gitsin hayatımdan kafasındayımdır. Bu rahatlığım o yüzden de olabilir.Bu benim ikinci ilişkim bundan önceki de...

Bilmem aslında bu soğukluk ortaya ilk çıktığında bile aklıma o zamanki yaptıkları şimdi mi ortaya çıkıyor acaba bende diye bir şey gelmemişti. Çünkü ilişkimin ilk bir yılı içerisinde olmuştu bunlar üzerinden iki buçuk yıl geçti bunları unutturmak için uğraştı. Tabi ki ilk zamanlar içime attım...

Evlilik korkusu da olabilir bu dediğiniz gibi çok büyük hayaller kurdum ilişkim süresince ama sürekli yere çakıldı hayallerim. Şimdi de ben hevesimin geçtiğini hissediyorum. Sanki bir şeyler olsa da artık mutlu olmayacakmışım gibi. Üzerimde hiç geçmek bilmeyecek bir yorgunluk varmış gibi...

İnanın tek dileğim her şeyin eskisi gibi olması ve bu ruh halinden kurtulmak. O kadar şen şakrak biriydim ki insanlar pat diye anlıyorlar. Onlara rol yapmak ayrı zor erkek arkadaşıma yansıtmamaya çalışmak ayrı. Artık çok yorulduğumu hissediyorum. Özel okulda çalıştığım için istifa etmeyi bile...

Çok teşekkür ediyorum mesajınız rahatlattı. Hepimiz için hayırlısı olsun inşallah :)

Çok teşekkür ediyorum mesajınız rahatlattı. Hepimiz için hayırlısı olsun inşallah :)

Haklısınız biraz zaman gerekiyor farkındayım. Hayatı hiçbir zaman akışına bırakamadım. Çok istiyorum ama nedense başaramıyorum. Sizin dedikleriniz de çok mantıklı bunları da düşündüm. İki hafta önce ara mı versek dediğimde bile gözlerimden yaşlar süzüldü. Ertesi gün yanına gidip sarıldım. Ne...

Evet değişti. Kendisine güveniyorum. Hiçbir zaman yüzüne bakarken de bu affettiğim durumlar aklıma gelmiyor. Yine yapar mı endişesine kapılmıyorum. Bana o güveni verdi. Tabi ki sorgusuz sualsiz de güvenmem ama ilişki için yeterli güven var diye düşünüyorum. Sadece neden birden seviyor muyum...

Öğrencilerime yansıtmamak için inanın bir buçuk aydır çok ciddi çaba sarfediyorum. Ama bugün ne olduysa kendiliğinden dökülüverdi engel olamadım. Yapmamam gerektiğinin farkındaydım ama malesef başaramadım.

Öğrencilerime yansıtmamak için inanın bir buçuk aydır çok ciddi çaba sarfediyorum. Ama bugün ne olduysa kendiliğinden dökülüverdi engel olamadım. Yapmamam gerektiğinin farkındaydım ama malesef başaramadım.

Öğrencilerime yansıtmamak için inanın bir buçk aydır çok ciddi çaba sarfediyorum. Ama bugün ne olduysa kendiliğinden dökülüverdi engel olamadım. Yapmamam gerektiğinin farkındaydım ama malesef başaramadım.