Arama Sonuçları

Bu alternatifi de düşündüm biliyor musunuz, biraz paranoyak olduğumdan her türlü ihtimal geliyor aklıma. Konuşurken biz evleneceğiz, düğünümüzde dansederken ben sana bu anı hatırlatacağım bak nasıl aştık diyeceğim dedi, bende ne yani en mutlu gününde kötü olayları mı hatırlatacaksın bana dedim...

Yazınızda en çok üniversitelerde var böyle öğretim üyeleri kısmını onaylıyorum sanırım. Yakın zamanda doktorayı bitirdim, çektiğim çileyi anlatmam imkansız, hocaların ego savaşları arasında kaldım, kafayı sıyırmadan bitirebilmem mucize. O kadar sorun içerisinde bir de sevgilimin ve ailesinin...

İnsan belli bir yaşa gelince ve etrafındaki insanların hepsi evlenince gerçekten hatayı kendinde arayıp daha önce yapmadığı fedakarlıklar yapmaya başlıyor, İstediğiniz kadar kendinizden emin olun ve güvenin, bu yaşa kadar niye evlenmemiş kesin bir kusuru vardır tarzı yorumlara bir yere kadar...

Yani nasıl cepte gördü bilmiyorum, kaç defa ayrılmaya kalktım, evet ailesine tepki göstermedim ama onun kızdığım en ufak hareketine misli ile tepki gösterdim, her an ayrılabileceğimi, kimseye bağımlı olmadığımı biliyordu. Dün gece uzunca bir mesaj yazdım zaten neden ayrılmamız gerektiğini...

Evet daha önce başıma geldi bu, yolarda ağladı üstünü başını dağıttı eski sevgilim. Affedince yine aynı hataları yaptı, bende sen bunu tecrübe ettin aynı hatayı iki kere yapma diyorum kendime. inanın tolere edemiyorum artık çok da hoşgörülüyümdür halbuki. İyi biri aslında ama dün bu hayatta...

O aile bizi asla rahat bırakmaz da, iş erkekte biter. Biz karışmamıza rağmen benim erkek kardeşim bize hiçbir şey danışmadı, her şeye kendi karar verdi.

Söz nişan olmadan düğün salonu bakma benim fikrimdi. O nişan olmasını hep çok istedi, ben düğünden bir ay önce olacak diye şart koştum. Garantici bir insanım, önümü görmeden adım atamam, nişandan ayrılmakla sevgiliden ayrılmak aynı kolaylıkta değil. İyi ki de öyle yapmışım, şimdi çok daha zor...

İnanın tanıyamam, siz de tanıyamamışsınız, kimse tanıyamaz evlenmeden. Bana sorsanız benim sevgilim bunları da asla yapmazdı ama yaptı. Bir de evlendikten sonra işi garantiledim diye düşünüp neler yapabilir hayal bile edemiyorum. Ben bunları söyleyince bana sanki bilimkurgu tarzı bir şey...

İnanın biliyorum bunları. Nasıl yeminler ediyor, yalvarıyor, asla öyle şey olur mu diyor ama biliyorum yapacağını. Haklı olduğumu duymak için açtım bu konuyu. Çok teşekkür ederim.

O konuyu bende okudum ve inanamadım. İnsan konunun içinde olunca ne kadar acayip olduğunu fark edemiyor sanırım. Ben fazlası ile farkındayım ama dün itibari ile de kesin bitirecektim sadece yüzüğünü vermeye gittim oda geçirdiğim zamana olan saygımdan, yoksa kardeşim götürmeyi teklif etmişti. Çok...

O bana çok iyi davranıyor arayı düzeltmeye çalışıyor, ben hatırladıkça olanları ona daha da kötü davranıyorum, başka türlüsü elimden gelmiyor şu an.

Birebir aynısını düşünüyorum, ona da söylüyorum bunları. Sanki evlenmekten mi vazgeçtim diyor. Sen kimsin benle evlenmekten vazgeçeceksin ben senin için bulunmaz hint kumaşıyım diyorum, biliyorum diyor. ailenden nefret ediyorum diye defalarca söyledim, tek laf diyemedi. Ben her türlü ilişkide...

İlişkinin ilk 3 ayı yurtdışındaydım sanırım bu yüzden bazı şeyleri de geç görebildim. Buralarda evlenmeden yaşamak çok zor, bir kesim var ki evlenmeden nefes alınabildiğine bile inanmıyor, utanmadan sen nasıl nefes alıyorsun bu yaşta evlenmeden diye soracaklar, benzeri soruları her gün...

Bunları biliyorum ama başka birisinden duymaya ihtiyacım vardı, teşekkürler.

Ya keşke şu yorumu okutabilsem, hala savunuyor çünkü, bunun savunulacak ne tarafı var, sonra haklısın ama ben ne yapayım diyor. Senin ailen nezaket kurallarını bilmiyor, insan verdiği sözü tutar ki biz sizin şehrinizdeyim dedim, her şeyi dedim, ailen senin için 10 dakika çay içmeye tenezzül...

Aslında tam da böyle, sürekli arada kaldım diyor, bende arada kaldıysan ailene bu kadar bağımlı olmayacaksın, 32 yaşında erkek ailesine bu kadar bağımlı mı olur, ben değilim diyorum. Kendi ayaklarının üzerinde duramadan çıkma karşıma dedim, en ufak bir hatan da asla gerişi olmaz, ben bu ilişkiyi...

Çok geçmiş olsun. Rabbim karşına en hayırlısını çıkarsın bundan sonra inşallah. Senle yaşadıklarımız çok benzer gerçekten. Sürekli dert yanıyor bana, bende verme diyorum, beni o evde yaşatmazlar diyor, evlen kurtar beni diyor. Hem seviyorum, hem acıyorum ama sanırım acınacak hale düşücem...

Şu an yetiştirmem gereken bir proje var, ben dertlenmekten tek kelime yazamadım, beni her anlamda geriletiyor. Ayrılsam da yazık oldu, resmen kandırılmış hissediyorum.

Çok teşekkür ederim okuduğunuz için, gerçekten uzun oldu ama daha anlatamadığım da bir bu kadar şey var. Bende aynı fikirdeyim ama etrafımda arkadaşlarım seni çok seviyor (görünüşte gerçekten çok aşık gibi davranıyor, aşık olmasa bu kadar eleştiriye katlanır mı bilemiyorum) ailesi ile de...

Eskiden sonsuz güvenirdim, beni asla üzmez derdim çünkü çok fedakar bir yapısı var. Bu fedakar yapısı yüzünden ailesi bu kadar kullanabiliyor onu sanırım. Ama artık emin olamıyorum çünkü üzüleceğimi bildiği halde olaylara engel olmuyor. Mutsuz olacağım günler olduğu çok aşikar, eski mutlu...