Merhabalar, annemle ilgili çözemediğim şeyler var. Onunla ilişkimde nasıl bir yol izlemeliyim desteğe ihtiyacım var. Biraz uzun olacak şimdiden yorumlarınız için teşekkür ederim.
Annem çocukluğumdan beri oldukça dışadönük biriydi. Evinden çok gezmeyi tozmayı arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi sever. Babam zor bir karakter, annem için bu kaçış olmuş diye düşünüyorum. Ben anneme çok düşkündüm aramız da iyiydi ta ki ben bazı şeyleri görene kadar. Son senelerde annemin işine geldiği gibi davranmayınca annemin ne kadar kötüleşebileceğini gördüm. Önemsediğim insanlara rezil etmekle tehdit etmek, bana yaptığı şeyleri yapmayı kesmek gibi… örneğin yemek yapmaz, bir işim varsa bana yardımcı olması gerekiyorsa ona yardımcı olmamak gibi.
Bize kendimizi sürekli suçlu hissettirmeye çalışır aynı babamın kendisine yaptığı gibi. Durum bizimle alakalı değilse bile bizim yüzümüzden olmuş gibi davranır. Bizi düşünmüyor. Babam, kardeşime annemle ilgili dert yanmış. Kardeşim bunları anneme anlatmış. Annem gidip anında babama hesap sormuş. Babamın kardeşime laf taşıyor diye kızacağını bildiği halde… hiç mantıklı düşünemiyor fazla mı duygusal anlamıyorum.
Biz anne ve baba tarafı memleketinden uzak bir yerde yaşıyoruz kışın nişanım yapıldı. Anne tarafı akrabaları biraz problemli insanlar, o yüzden iki taraf da kış vakti uzaktan gelmesinler dedik. Babam, bence de gelmesinler zaten iyi temsil edecek biri de yok çevremizde dedi. Bu konuda sonuna kadar katılıyorum çünkü özellikle anne tarafım kendi kendilerine sürekli tartışma halinde olan defalarca karakolluk olmuş insanlardı. Nişanda öyle bir durum olmazdı belki ama yine de saçma bir şey yaparlardı eminim. Annem o an babam da mantıklı bulunca tamam dedi ama düğünüme kadar aylarca bunu başıma kaktı. Örneğin nişanda bizim de saat takmamız gerekiyormuş. Düğünde değil nişanda takmalıymışız dediğimde o nişan değil sözdü, nişan olsa benim akrabalarım gelirdi dedi
Akrabalarına inanılmaz düşkün, aşırı hassas. Onlarla ilgili bir eleştiri bile duymak istemez. Daha sonra düğünüm oldu öz kuzenim parmak arası terlik, eski bir tshirt ve taytla geldi. Düğündeki en özensiz kişiydi. Daha sonra konuştuğumuzda annem, ben de rahatsız oldum hatta söyledim de ama kilo almış kıyafetleri olmuyormuş dedi. Üstelik çıkıp oynadı orda hala garip göründüğünün farkında değil. Kardeşime bu halimle bile burdaki en güzel kişi benim hadi eğlenelim demiş yanıma kadar da geldi. Bozulduğum nokta ise bu kızın tarzı bu değil, evde otururken bile makyaj yapan biri. Anneme aylarca nişanda gelmediler diye bana eziyet ettin geldiklerinde ne olduğunu gördün mü dedim. Keşke gelmeselerdi diyor. Dediği şey sadece bu. Bana yaptığı şeyleri onlara yapmıyor kısacası. Bana takmasaydın ben sana üzülüyorum düğününde bile eğlenemedin kontrol edeceğim diye dedi (ki ben gayet eğlendim) bir de bunu düğün anında söylemeyip sonradan böyle söylemesi düşmanca geliyor. İyi niyetli olsa o anda biz eksiklerle ilgileniriz sen eğlenmene bak demez miydi?
Bu hep böyle oldu uzatmak istemiyorum ama bunu her olayda düşünebilirsiniz. Kuaföre gideriz orda kuaförü destekler benim dediğimin tersine gider. (Başka kuaföre sorarak öğrendik benim dediğim işlem doğruymuş) Anlayamıyorum amacı ne? Bizim arkamızda durmaz kimseyle bizim için mesafe koymaz ama onun sorun yaşadığı kişiyle biz mesafe koymazsak sürekli bununla ilgili sitem eder. Bunlar beni çok soğuttu ondan. Son zamanlarda hiç normal bir konuşmamız olmadı. Beni hep aradı ama soğuk ve kısa konuştum.
2 ay sonra ben yanlarına gideceğim gittiğim vakitte bir eğitim programı olduğunu ve oraya gideceğini söylemiş, kardeşim anlattı. normalde gitmeyecektim de yüzüme bakmaz zaten diyormuş. Gitmeye bahanesi oldu. Bu arada birkaç ay önce bu programdan bana bahsetti iptal edeyim falan demişti ben de bir yıl sonra yanlarına gidecekken bahsetmesini bile garipsemiştim git o zaman demiştim o zaman yok canım sen geliyorsun olur mu demişti. Aramız kötü olduğu an bu şekilde cezalandırmaya çalışıyor.
Nasıl bir yol izlemeliyim?
Annem çocukluğumdan beri oldukça dışadönük biriydi. Evinden çok gezmeyi tozmayı arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi sever. Babam zor bir karakter, annem için bu kaçış olmuş diye düşünüyorum. Ben anneme çok düşkündüm aramız da iyiydi ta ki ben bazı şeyleri görene kadar. Son senelerde annemin işine geldiği gibi davranmayınca annemin ne kadar kötüleşebileceğini gördüm. Önemsediğim insanlara rezil etmekle tehdit etmek, bana yaptığı şeyleri yapmayı kesmek gibi… örneğin yemek yapmaz, bir işim varsa bana yardımcı olması gerekiyorsa ona yardımcı olmamak gibi.
Bize kendimizi sürekli suçlu hissettirmeye çalışır aynı babamın kendisine yaptığı gibi. Durum bizimle alakalı değilse bile bizim yüzümüzden olmuş gibi davranır. Bizi düşünmüyor. Babam, kardeşime annemle ilgili dert yanmış. Kardeşim bunları anneme anlatmış. Annem gidip anında babama hesap sormuş. Babamın kardeşime laf taşıyor diye kızacağını bildiği halde… hiç mantıklı düşünemiyor fazla mı duygusal anlamıyorum.
Biz anne ve baba tarafı memleketinden uzak bir yerde yaşıyoruz kışın nişanım yapıldı. Anne tarafı akrabaları biraz problemli insanlar, o yüzden iki taraf da kış vakti uzaktan gelmesinler dedik. Babam, bence de gelmesinler zaten iyi temsil edecek biri de yok çevremizde dedi. Bu konuda sonuna kadar katılıyorum çünkü özellikle anne tarafım kendi kendilerine sürekli tartışma halinde olan defalarca karakolluk olmuş insanlardı. Nişanda öyle bir durum olmazdı belki ama yine de saçma bir şey yaparlardı eminim. Annem o an babam da mantıklı bulunca tamam dedi ama düğünüme kadar aylarca bunu başıma kaktı. Örneğin nişanda bizim de saat takmamız gerekiyormuş. Düğünde değil nişanda takmalıymışız dediğimde o nişan değil sözdü, nişan olsa benim akrabalarım gelirdi dedi
Akrabalarına inanılmaz düşkün, aşırı hassas. Onlarla ilgili bir eleştiri bile duymak istemez. Daha sonra düğünüm oldu öz kuzenim parmak arası terlik, eski bir tshirt ve taytla geldi. Düğündeki en özensiz kişiydi. Daha sonra konuştuğumuzda annem, ben de rahatsız oldum hatta söyledim de ama kilo almış kıyafetleri olmuyormuş dedi. Üstelik çıkıp oynadı orda hala garip göründüğünün farkında değil. Kardeşime bu halimle bile burdaki en güzel kişi benim hadi eğlenelim demiş yanıma kadar da geldi. Bozulduğum nokta ise bu kızın tarzı bu değil, evde otururken bile makyaj yapan biri. Anneme aylarca nişanda gelmediler diye bana eziyet ettin geldiklerinde ne olduğunu gördün mü dedim. Keşke gelmeselerdi diyor. Dediği şey sadece bu. Bana yaptığı şeyleri onlara yapmıyor kısacası. Bana takmasaydın ben sana üzülüyorum düğününde bile eğlenemedin kontrol edeceğim diye dedi (ki ben gayet eğlendim) bir de bunu düğün anında söylemeyip sonradan böyle söylemesi düşmanca geliyor. İyi niyetli olsa o anda biz eksiklerle ilgileniriz sen eğlenmene bak demez miydi?
Bu hep böyle oldu uzatmak istemiyorum ama bunu her olayda düşünebilirsiniz. Kuaföre gideriz orda kuaförü destekler benim dediğimin tersine gider. (Başka kuaföre sorarak öğrendik benim dediğim işlem doğruymuş) Anlayamıyorum amacı ne? Bizim arkamızda durmaz kimseyle bizim için mesafe koymaz ama onun sorun yaşadığı kişiyle biz mesafe koymazsak sürekli bununla ilgili sitem eder. Bunlar beni çok soğuttu ondan. Son zamanlarda hiç normal bir konuşmamız olmadı. Beni hep aradı ama soğuk ve kısa konuştum.
2 ay sonra ben yanlarına gideceğim gittiğim vakitte bir eğitim programı olduğunu ve oraya gideceğini söylemiş, kardeşim anlattı. normalde gitmeyecektim de yüzüme bakmaz zaten diyormuş. Gitmeye bahanesi oldu. Bu arada birkaç ay önce bu programdan bana bahsetti iptal edeyim falan demişti ben de bir yıl sonra yanlarına gidecekken bahsetmesini bile garipsemiştim git o zaman demiştim o zaman yok canım sen geliyorsun olur mu demişti. Aramız kötü olduğu an bu şekilde cezalandırmaya çalışıyor.
Nasıl bir yol izlemeliyim?
Son düzenleme:
ben de çözümü mesafe koymakta buldum başta bana da zor geldi ama şu an eksikliğini hissetmiyorum 
