Boşandım.Peki Şimdi ?

merry3535 .!.:

Aynı şehirde olmak istemiyorum açıkçası evliligimiz ozellikle fiziksel ve psikolojik şiddetten dolayı bitti. Korktuğumdan değil ama artık ailemin yanına gitmek istiyorum memleketime

Genişletmek için tıkla...

Yani zaten kadınlar çocuk için tüm hayatını öteliyor.Size fiziksel ve psikolojik şiddet yapan koca nasıl iyi baba oda değişik neyse kızına ilgili sevgili madem kızı neredeyse gelir görür yapar babaligini yeter artık bence sizin kendinizden verdikleriniz birazda kendi ruhunuza iyi gelen ne varsa şehir değişikliği iş degisikligi bilemem geçirin hayata.Kiziniz ne ilk ne son bunu yaşayan.Hani şiddetli geçimsizlik şu bu anlarımda fiziksel şiddeti olan adam da neyse...

Baba ile iletişimi bu kadar iyiyken 450 km öteye çocuğu götürmek çocuğunuza travma olabilir . Maddi durumunuzu bilmiyorum tabi suanki gücünüz bulunduğunuz şehri mali olarak kaldırmıyor olabilir haklısınız, lakin 450 km çok uzak . Bir çözüm uretilse kiziniz için iyi olabilir .

merry3535 .!.:

10 yıllık bir evliliğı yakın zamanda 7 yaşında bir kız çocuğuna rağmen sonlandırdık . Yıllardır bir türlü cesaret edemediğim kafamda büyüttüğüm kendimce zorlu süreçten kurtuldum. Peki ilkokul birinci sınıfa giden kızım ? Psikolog randevusu aldım,öncelikle onun iç dünyası önceliğim tabiki . Bir de sizlere danışmak istedim. Memleketime gitmek istiyorum. Arada 450 km var ,kızım için bir anda bu kadar farklılık ve babadan uzak kalma nasıl olacak. Bu konuda deneyimleriniz varsa bilmek öğrenmek isterim. İlk iki yoruma istinaden eksik yazdığımı fark ettim hemen ekleme yapayım,babası ile çok güzel bir bağları var,kesinlikle kızına çok anlayisli,çok ilgili bir baba. Kızım da babasını seviyor.Anlasmali bosanmada kızımızın babasi ile görüşme günleri, saatleri de gayet iyi. Sadece bu kadar değişiklik o yaş bir çocuk için ağır değil mi?

Genişletmek için tıkla...

Evet ağır,o yüzden şimdi gitmeseniz daha iyi.
Öncelikle çocuk babadan ayrı yaşamayı sindirsin.Sonra ayrı şehri sindirmesini bekleyin.İlkokulu bitirince gitmeniz daha iyi çocuğu düşünüyorsanız.

5 yaşında anaokuluna giden oğlum dün bana "Senden nefret ediyorum çünkü okuldan beni hep sen alıyorsun,babam da alsın"dedi.Bu bile önemli oluyo çocuk için.Gelecekten bildiriyorum

Canim aklıma geldikçe yazıyorum. Hem kendimden hem arkadaşlarımın çocuklarından gorduklerimi.
Karne alma günü geliyor, anne babalar geliyor, çocuk mahzun. Okul gösterisi oluyor baba yok.
Doğum günü oluyor. Baba yok.
Çocuk baba ozlemini kendisine iyi davranan arkadaşlarının babasina yaklaşarak gideriyor. Yani onu görünce mutlu oluyor, kendisine birşey alınca mutlu oluyor, gelsin istiyor. Küçük kız çocuğundan bahsediyorum.
Eğer düzenin varsa bozma derim. Zaten çocuğu kendimizin ksrarlarini yaşamaya surukluyoruz. Bari bu yönden onu bir de babasından ayırma
Tabi babayı gözlemle. Zaten arayıp sormazsa gidersin. Hemen gitme yani. Birkac Sene gözlemle.

Kızımın okulu bu yıl bitene kadar zamanımız var düşünmek için çok teşekkür ederim her birinize. Ama anlıyorum ki memleketime gitmek bencillik olacak ,kızım babasına daha doyamadan uzak mesafeler koymak çok büyük bir haksızlık olacak

Babası ile bağları iyi ise ayırmayın bence..

merry3535 .!.:

10 yıllık bir evliliğı yakın zamanda 7 yaşında bir kız çocuğuna rağmen sonlandırdık . Yıllardır bir türlü cesaret edemediğim kafamda büyüttüğüm kendimce zorlu süreçten kurtuldum. Peki ilkokul birinci sınıfa giden kızım ? Psikolog randevusu aldım,öncelikle onun iç dünyası önceliğim tabiki . Bir de sizlere danışmak istedim. Memleketime gitmek istiyorum. Arada 450 km var ,kızım için bir anda bu kadar farklılık ve babadan uzak kalma nasıl olacak. Bu konuda deneyimleriniz varsa bilmek öğrenmek isterim. İlk iki yoruma istinaden eksik yazdığımı fark ettim hemen ekleme yapayım,babası ile çok güzel bir bağları var,kesinlikle kızına çok anlayisli,çok ilgili bir baba. Kızım da babasını seviyor.Anlasmali bosanmada kızımızın babasi ile görüşme günleri, saatleri de gayet iyi. Sadece bu kadar değişiklik o yaş bir çocuk için ağır değil mi?

Genişletmek için tıkla...

Bende kendi düşüncemi paylaşmak istedim. Babasından ayrılması kötü olur gibi görünüyo ama benim aklıma gelen akran zorbalığı oldu. Arkadaşları duyursa üstüne gidebilirler. Yeni bi şehirde yeni arkadaşlarla olmak bu konuda daha iyi hissettirebilir gibi geldi bana

Babası iyi bir baba ise babasından ayırmayın derim.
Çünkü siz boşandınız, ama çocuğunuz babasından boşanmadı. Onun anneye de babaya da ihtiyacı var. İlgili sevgili anlayışlı bir babadan kızımı asla uzak tutmazdım ben olsaydım

Çocukların adaptasyon süreci her zaman çok daha hızlı ve çok daha kolaydır.

Ben bir eğitimci olarak bu yaşta bir çocuğun arka arkaya bu kadar büyük değişiklikleri kaldıramayacağını düşünüyorum. Anladığım kadarıyla baba çocuk ilişkisi de iyi. Başka bir şehre taşındığınızda çocuğunuz sizi hem boşandığınız için hem de babasının olduğu şehirden ayırdığınız içim suçlayacaktır. Bu da çocuğun kendi dünyasına öfke ya da aşırı içe dönüklük olarak yansır. Sonuçta bu yaşta bir çocuğun bu durumu anlayışla karşılamasını bekleyemeyiz. Üyelerden biri gitmenin daha iyi olacağını, çocuğun akran zorbalığına maruz kalacağını söylemiş ama bu on on beş yıl önceydi. Artık çocuklar boşanmış ebeveyn çocuğu olduğu için zorbalanmıyorlar çünkü sınıfta bu durumda olan birçok öğrenci oluyor. Hatta birbirlerine destek bile oluyorlar ve çocuğun kendini mutlu ve güvende hissettiği arkadaş ortamı travmaları daha kolay atlatmasını sağlıyor. Tabii ben yalnız çocuk noktasında değerlendirip yorum yaptım. Şartlar sizi başka bir şehre taşınmaya mecbur bırakırsa yapacak bir şey yok. Seçiminiz ne olursa olsun çocuğunuzla mutlu ve huzurlu bir hayata en kusa zamanda kavuşursunuz umarım.

Ben de bu süreçlerden geçiyorum şu anda biz iki çocuğumla beraber babasıyla aynı şehirde kalacağız diye karar verdik. En azından kalabildiğimiz kadar çocuklar büyüyene kadar. Ki benim çocuklar 10 ve 6 yaşında ama kuuck olanı hâlâ çok küçük hatta büyük de öyle düşkün babasina. Bende dört gün kalıyorsa Cumadan çıkıp pazartesiye kadar da babada kalmasını isterim ben çocuklarim için.
O da bir ihtiyaç baba eksikliğini ilerde başka erkeklerde aramasın arkadaşlarin da dediği gibi gözden ırak olmasın araları da soğumasın.

Mesleğiniz varsa baba ile aynı şehirde kalın. En iyisi bu olacaktır

Boşanma kararını alıp mahkemeye başvurduğum gün memleketime gitmeyi de kafama koymuştum, çünkü artık başkalarını değil -kızım da dahil- kendimi düşünüp bu kararı bir an önce almalıydım. Nihayet kendimi o toksik ilişkiden kurtardım ,şimdi de kızım için artık hayatıma yön verme zamanı. Memleketime gitme hayalim er geç bir gün olacak -can atıyorum aslında- ,şimdilik okulu ,babası ,evinden ayırmıyım kızımı.Kızım çok güçlü duruyor, süreci gayet iyi karşıladı ,tabi bu kadar olgunluk ve rutine hemen alışması bizi tedirgin etti, pazartesi psikolog süreci başlayacak umarım her şey yolundadır. Ayrıca çalışıyorum, öğretmenim. Birilerine bir yardımım dokunacaks eğer lütfen borç harç da olsa avukat tutun. Avukat ile beraber süreç benim lehime maddi manevi gayet iyi oldu.