Ben çocuklar konusunda çok hassasım. Ve bu çocuk istismarı beni aşırı etkileyen bir konu. O yüzden her gündeme gelen konuda çok etkilenirim. Büyük çocuğum ufakken de bu konu ile ilgili ekstra kaygı duymuştum.
Mesela bazılarınız diyor ya ben birşey olsa öyle düşünmem demekki kocasından şüpheleniyor.
Hayır bu onunla ilgili değil. Kişinin kaygı seviyesi ile ilgili.
Mesela metroda bir ses olduğunda ben irkilip etrafı kolacan ediyorum. Neler oluyor bir sıkıntı mı var, tehlike mi var diye. Kalbimde beraberinde çarpmaya başlıyor. Benle beraber bir sürü yolcu var onlar sakın. Veya başka bir sürü ornegim var aynı ortamda benim daha kaygılı olduğum.
Ben de mesela bir ara ailemdeki bütün erkek bireyleri gözlemlenmiştim. Hiçbirinden şüphe duyduğumdan değil. Bu hikayelerde ki herkes zaten çok güvenilir insanlarmis. Dolayısı ile benim için birinden şüphe duymam için pipisi olması yeterli. Çocuk 2-3 yaş donemindeyken o ara çok da gündemde bu tarz haberler olduğu için ben de tetikteydim mesela.
Bu aldatma hikayelerindeki gibi kadın hisseder durumu ile aynı değil bence.
Ama tabiki sayı olarak fazlaca olduğu için ipin ucunu bırakmalık mevzu da değil. Bu şüphe ile yaşamak da kolay değil. Bence evin her yerine kamera koyup, görüntüleri de güvenilen objektif biriyle izlemekten başka çare yok gibi.
Objektiflikten kastım erekte olma halinin de boyutu mesela nasıl. Hafif belirginleşmesi mi? Öncesi sonrası durumu ne. Yani çocukla ilgisi var mı yok mu bence objektif bir bakışa ihtiyaç var. Geçmişten dolayı kaygılı bir bakışla yanlis yorumlamamak için.
